Saturday 31 May 2014

Α ρε Μάνα ...

Ήταν χειμώνας, έξω έκανε κρύο ήταν η στιγμή που γεννήθηκα και που γεννήθηκες και εσύ. Πιο μπροστά ήσουν κοριτσάκι... όταν με γέννησες έγινες Μάνα...
Μητέρα και παιδί 1902
Πικάσο - Μητέρα και παιδί 1902
Μέχρι τα πέντε μου χρόνια κρεμόμουν από πάνω σου σε κάθε ευκαιρία, καθόσουν δίπλα μου και μου ζωγράφιζες ήλιους και λουλούδια και ουράνια τόξα, με έπαιρνες αγκαλιά και με κανάκευες.
Από εκείνη την ηλικία και μετά έγινα αχάριστος. Μου ήταν όλα δεδομένα, γιατί δεν ένιωθα την ανάγκη να σου πω ευχαριστώ κάθε μέρα που έβρισκα φαγητό μετά το σχολείο.
Δεν σκέφτηκα να σε ευχαριστήσω ποτέ για τα σιδερωμένα μπλουζάκια, ούτε για τα όμορφα μπαλώματα που έκανες στα παντελόνια μου κι ας σ' έβγαιναν τα μάτια, κι ας τρυπούσες τα δάκτυλα σου, να ήμουν καθαρός και περιποιημένος σ' ένοιαζε.
Το μόνο που ήξερα ήταν να γκρινιάζω που έκανες πάλι ρεβίθια που δεν μ' άρεζαν, που ανακάτευες τα μακαρόνια με την σάλτσα, που δεν βρήκα σιδερωμένο το μπλουζάκι που ήθελα.....θύμωνα που κατέβαζες το ποστερ με την Ζωή Λάσκαρη με εκείνο το μπικίνι και ήμουν έξω φρένων που έψαχνες τι κρύβω κάτω απ' τα βιβλία του σχολείου..στο λέω τώρα, Μικι Μαους......ούτε μου έκανε εντύπωση ότι το δωμάτιο μου ήταν πάντα καθαρό. Ακατάστατο αλλά καθαρό....α ρε Μάνα....
 
Το μόνο σου παράπονο ήταν η αχαριστία μου και που δεν σου είπα ούτε ένα ευχαριστώ.....τα δικά μου παράπονα ότι δεν μου ικανοποιούσες τις 5.248 επιθυμίες μου και δεν με κατάλαβες ποτέ.......
Με κτυπούσαν τα αλλά παιδάκια και πονούσες πιο πολύ εσύ....με έπαιρνες αγκαλιά και με προστάτευες....
Όταν μεγαλώνοντας γυρνούσα αργά τα βράδια, σε έβρισκα σκυμμένη στα σκοτεινά να με προσμένεις βουβή, ξάγρυπνη και χλωμή. . . α ρε Μάνα . . .
 
Μεγάλωσα ρε Μάνα και θυμάμαι το ρολό κιμά με το αυγό στην μέση, το ξεμάτιασμα σου κάθε φορά που με πονούσε το κεφάλι, τα σεμεδακια που έκανες και μου λεγες ότι όταν αποφασίσω να νοικοκυρευτώ είναι για την προίκα μου....
Μεγάλωσα ρε Μάνα και κατάλαβα ότι είχες ξεχάσει τους πόνους του τοκετού και μου λεγες ότι ποτέ δεν ξέχασες το πρώτο κλάμα του μωρού σου, το δικό μου κλάμα . . . 
Δεν σε ρώτησα ποτέ γιατί τα χέρια σου ήταν ροζιασμένα και γιατί είχες μαύρους κύκλους κάτω απ τα μάτια σου, εσύ καταλάβαινες ό,τι δεν έλεγα . . . α ρε Μάνα . . . 
Μεγάλωσα και δεν σου είπα ποτέ ότι σε αγαπώ . . .
 
Σε ευχαριστώ γιατί έκανες όλη την παιδική μου ηλικία να μυρίζει γαζία και αγιόκλημα...
Σε ευχαριστώ γιατί μέσα στα μάτια σου αντίκρισα το πρώτο δάκρυ της χαράς σου για μένα...
Σε ευχαριστώ παρότι δεν είχες πλούτη υλικά να μου δώσεις, μου 'δωσες όμως τα πλουσιότερα δώρα που πήρα στην ζωή μου, το φιλί και την αγκαλιά της Μάνας!!
Είμαι σίγουρος ότι εκεί ψηλά που είσαι μυρίζει παντού γαζίες και αγιοκλήματα . . .
Σε αγαπώ, σε ευχαριστώ και συγγνώμη ρε Μάνα . . .
 
Αφιερωμένο σε όλες τις Μάνες του κόσμου!!!
~ Χάρης Ανεμούδης
 

Παιδεία κόστους...700 ευρώ

«Πέντε λεπτά,
δεν ενοχλώ παρά μόνο τους ανάπηρους,
τις μαμάδες με το καροτσάκι και
τους πεζούς»

«Πέντε λεπτά, δεν ενοχλώ», είπε και άφησε τα αλάρμ ανοιχτά και εξαφανίστηκε. Τα μπροστινά λάστιχα του αυτοκινήτου του άφησαν το αποτύπωμα τους στο μπλε σήμα για τα ΑμεΑ.

Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα μια γυναίκα με το καροτσάκι δεν μπόρεσε να περάσει κι έκανε ολόκληρο κύκλο… Τα πέντε λεπτά, έγιναν δέκα, δεκαπέντε…δεν ήταν ο χρόνος αλλά ο τρόπος που με έτσι θέλω εμπόδιζε την προσβασιμότητα..

 
Α ρε Έλληνα, δεν θα αλλάξεις ποτέ. Κι αυτός θα μετανοήσει μόνο όταν πληρώσει την κλήση. 
Η παιδεία θα αποκτηθεί με 700 ευρώ…

Γίνε δασκάλα να ξενοιάσεις


(26/9...Περιμένοντας ακόμα την πρόσληψη)

Γίνε δασκάλα να ξενοιάσεις, της έλεγαν όλοι μετά από τον πολύ καλό βαθμό που έβγαλε στις πανελλαδικές.

Και να τώρα διορισμένη να κάνει την καλύτερη δουλειά του κόσμου. Βέβαια, ταλαιπωρήθηκε πολλά χρόνια με τις μετακομίσεις από ‘δω κι από ‘κει και με το να μην ξέρει πού και αν θα δουλέψει την επόμενη χρονιά, αλλά δε βαριέσαι, σκέφτηκε, άξιζε τον κόπο. Ήπιε γρήγορα τον καφέ της διαβάζοντας το άρθρο σχετικά με τις επικείμενες μειώσεις των μισθών των εκπαιδευτικών και έφυγε για το σχολείο. Σήμερα θα είναι μια δύσκολη μέρα γιατί θα συζητήσει με τους γονείς του Πέτρου, ενός παιδιού με μαθησιακές δυσκολίες και ψυχολογικά προβλήματα. Εύχεται να είναι συνεννοήσιμοι άνθρωποι, για το καλό του μικρού…Φεύγοντας από το σχολείο αγόρασε από το φαρμακείο καραμέλες… «Αχ αυτά τα διαολάκια, πάλι μου έκλεισαν τον λαιμό»…. Έδωσε το ενοίκιο στον σπιτονοικοκύρη και γύρισε σπίτι. Το απόγευμα είχε αρκετή δουλειά, έπρεπε να διορθώσει τις εκθέσεις και να ετοιμαστεί για την παρουσίαση του μαθήματος της Ιστορίας, χρειαζόταν μερικές πηγές ακόμα…. Σκέφτηκε όμως ότι έπρεπε να πεταχτεί να αγοράσει μερικά υλικά για το αυριανό πείραμα και την χειροτεχνία, αποκλείεται να θυμηθούν να τα φέρουν όλα τα πιτσιρίκια!

Το βράδυ, αφού έβαλε το φαγητό στον φούρνο για την επόμενη μέρα, καθάρισε λίγο το σπίτι και πήρε τηλέφωνο στην οικογένειά της. Πάντα την δυσκολεύει αυτή η στιγμή… «Μην κλαις αγάπη μου, πλησιάζει η Παρασκευή, θα έρθει η μαμά…»

Την επόμενη μέρα βγήκε για φαγητό με μερικούς φίλους της από το νησί αλλά χρειάστηκε να φύγει λίγο νωρίτερα επειδή είχε να ετοιμάσει ένα διαγώνισμα για την επόμενη μέρα. «Χαρά στο κουράγιο σου, να σκοτώνεσαι στη δουλειά για τα ψίχουλα που παίρνεις!». «Ναι αλλά κάνω την καλύτερη δουλειά του κόσμου», χαμογέλασε.
Σκέφτηκε πως πρέπει να αρχίσει να οργανώνεται για τη γιορτή της 25ης Μαρτίου και άρχισε να σημειώνει τις δουλειές της «Μάλλον πρέπει να πάω και μερικά απογεύματα στο σχολείο για τα σκηνικά, δεν βγαίνει αλλιώς»…. Οι πόνοι όμως στο στομάχι συνεχίζονται. «Είναι από το άγχος» τη διαβεβαίωσε ο γιατρός, «ηρέμησε λίγο».

Στην επιστροφή για το σπίτι σταμάτησε στο καφέ να δει κάτι γνωστούς. «Τι ανάγκη έχετε εσείς; 2 μήνες κάθεστε το καλοκαίρι. Ποιος άλλος δημόσιος υπάλληλος το κάνει αυτό;»


Ναι, έχει δίκιο. Αλλά από την άλλη…. Ποιος άλλος δημόσιος υπάλληλος κάνει όλα τα παραπάνω;


Έλενα Λαζαρίδου

Friday 30 May 2014

Η Υπέροχη Προσχολική Ηλικία

Απολαύστε το παιδί σας στην προσχολική ηλικία
 
Όσο είναι μωρά, βιάζεστε να μεγαλώσουν, να μπορούν να αυτοσυντηρούνται και να ελαφρύνουν το πρόγραμμά σας. Όταν, όμως, περάσουν το κατώφλι του δημοτικού, νέα ζητήματα προκύπτουν και οι περισσότεροι γονείς αναπολούν την περίοδο πριν από το σχολείο.

Ποια είναι τα θετικά ενός παιδιού προσχολικής ηλικίας;

• ΛΑΤΡΕΥΟΥΝ ΤΙΣ ΑΓΚΑΛΙΕΣ

Πότε μόνο για αστείο, πότε γιατί τους μοιάζει η καλύτερη κίνηση εκείνη τη στιγμή, ακόμα και όταν θέλουν να ζητήσουν κάτι με νάζι, πέφτουν στην αγκαλιά σας. Πολύ γρήγορα, όμως, θα ξεκινήσουν να την αρνούνται, ειδικά μπροστά στον κόσμο κι εσείς θα αναζητάτε μια αγκαλιά.

• ΘΕΩΡΟΥΝ ΟΤΙ ΕΙΣΤΕ ΟΜΟΡΦΟΙ
 Είστε το πρότυπό τους και στις πράξεις και στην εμφάνιση. Τα αγόρια θέλουν να έχουν το ίδιο κούρεμα με τον μπαμπά τους, να φορούν τα ίδια ρούχα. Τα κορίτσια προβάρουν τις γόβες της μαμάς, βάφουν νύχια και χείλη και όλα τρέχουν να πουν στη μαμά για το ωραίο φόρεμα και στον μπαμπά για την όμορφη μπλούζα.

• ΚΟΙΜΟΥΝΤΑΙ ΝΩΡΙΣ
Στην προσχολική ηλικία έχουν περισσότερη ανάγκη από ύπνο. Αυτό πρακτικά σας προσφέρει περισσότερο χρόνο για τον εαυτόν σας. Τα περισσότερα παιδιά μετά τις εννέα το βράδυ είναι στο κρεβάτι κι οι γονείς έχουν τον χρόνο να απολαύσουν ακόμα και μια ολόκληρη ταινία.

• ΣΥΓΧΩΡΟΥΝ ΓΡΗΓΟΡΑ
Ακόμα και στη μεγάλη σας… ρήξη, πολύ γρήγορα θα το ξεχάσουν, θα υπερτερήσει η άποψή τους ότι είστε η καλύτεροι γονείς του κόσμου, και όλα πάλι θα κυλούν φυσιολογικά.

• ΔΟΚΙΜΑΖΟΥΝ ΝΕΕΣ ΓΕΥΣΕΙΣ ΕΠΕΙΔΗ ΤΙΣ ΤΡΩΤΕ ΕΣΕΙΣ
Ακόμα και τα πιο «περίεργα» στις διατροφικές συνήθειες παιδιά είναι πιο εύκολο να δοκιμάσουν μία νέα γεύση, μόνο και μόνο επειδή βλέπουν ότι εσείς τρώτε το συγκεκριμένο φαγητό και ότι το απολαμβάνετε.

• ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΝ ΚΑΙ ΧΑΜΟΓΕΛΟΥΝ

Είναι σε μία φάση της ζωής τους, που λατρεύουν το τραγούδι, γελούν με το παραμικρό και ίσως και με περιστατικά, που στους ενήλικες φαίνονται… χαζά. Η αθωότητά τους χάνεται, όταν έρχονται τα προβλήματα και τα μαθήματα.

mother

Δείτε πώς η παιδική ευφυΐα μειώνεται στο μισό
με τη σχολική εκπαίδευση (εξαιρετικό video)
Sir Ken Robinson: Do schools kill creativity?

Τα παιδιά στο νηπιαγωγείο έχουν ευφυΐα ως προς τον δείκτη αποκλίνουσας σκέψης (προηγούμενη ανάρτηση) σε ποσοστό που φτάνει το 98%. Με την συνεχή εκπαίδευση πάνω σε συγκεκριμένα πρότυπα ο δείκτης αυτός ευφυίας μειώνεται στο 50%.

Ο Sir Κεν Ρόμπινσον (Sir Ken Robinson), συγγραφέας και σύμβουλος σε θέματα εκπαίδευσης και καλλιτεχνικής παιδείας έχει γίνει ιδιαιτέρα γνωστός για τις θέσεις του αναφορικά με την αναδιάταξη του εκπαιδευτικού συστήματος ώστε να εξυπηρετεί τις σύγχρονες ανάγκες . Διετέλεσε διευθυντής του προγράμματος «Η Τέχνη στα σχολεία», καθηγητής Καλλιτεχνικής Εκπαίδευσης στο Πανεπιστήμιο του Warwick, εχρίσθη ιππότης  για τη συμβολή του στην εκπαίδευση.

Υποστηρίζει ότι το εκπαιδευτικό μας σύστημα είναι στοιχειοθετημένο στην ιδέα της ακαδημαϊκής ικανότητας. Και υπάρχει λόγος για αυτό. Το όλο σύστημα εφευρέθηκε – στον κόσμο δεν υπήρχαν στην πραγματικότητα δημόσια συστήματα εκπαίδευσης πριν το 19ο αιώνα. Όλα σχεδιάστηκαν για να καλύψουν τις ανάγκες της βιομηχανοποίησης. Έτσι η ιεραρχία έχει τις ρίζες της σε δύο ιδέες. Η πρώτη είναι ότι τα πιο χρήσιμα μαθήματα για την εύρεση εργασίας είναι στην κορυφή. Μην κάνεις μουσική, δεν πρόκειται να γίνεις μουσικός. Μην κάνεις την τέχνη, δεν θα γίνεις καλλιτέχνης. Καλοπροαίρετες συμβουλές – σήμερα προφανώς λανθασμένες. Το αποτέλεσμα είναι ότι εκπαιδεύουμε τους ανθρώπους κάνοντάς τους να ξεχνούν τις δημιουργικές τους ικανότητες. Ο Πικάσο κάποτε είπε αυτό: είπε ότι «όλα τα παιδιά γεννιούνται καλλιτέχνες. Το ζήτημα είναι να παραμείνουν καλλιτέχνες καθώς μεγαλώνουν».


Ο Κεν Ρόμπινσον εισηγείται ότι για να συμμετάσχουν τα παιδιά στη διδασκαλία και να επιτύχει το μάθημα, θα πρέπει η εκπαίδευση να αναπτυχθεί σε τρία μέτωπα.
Πρώτο, θα πρέπει να προωθεί την πολυμορφία προσφέροντας ένα ευρύ πρόγραμμα σπουδών και να ενθαρρύνει την εξατομικευμένη μαθησιακή διαδικασία.
Δεύτερο, θα πρέπει να προωθεί την περιέργεια του μαθητή μέσω της δημιουργικής διδασκαλίας, για την οποία απαραίτητη προϋπόθεση είναι η υψηλής ποιότητας κατάρτιση των εκπαιδευτικών.
Τρίτο, θα πρέπει να επικεντρωθεί στην αφύπνιση της δημιουργικότητας μέσω εναλλακτικών διδακτικών διαδικασιών που έχουν λιγότερη έμφαση στην τυποποίηση των εξετάσεων, δίνοντας την ευθύνη για τον καθορισμό της πορείας της εκπαίδευσης σε επιμέρους σχολεία και εκπαιδευτικούς.
infokids

Thursday 29 May 2014

Η μοναδικότητα της Αγίας Σοφίας : Ντοκιμαντέρ του «National Geographic»

Ένα εκπληκτικό αφιέρωμα στην Αγία Σοφία έκανε η τηλεόραση του National Geographic.
«Πράσινα μάρμαρα από την Κάρυστο, ροδόχροα με λευκές φλέβες από τη Φρυγία, ανοιχτόμαυρα με γαλάζιες φλέβες από τον Βόσπορο, κόκκινα με λευκά στίγματα από τη Θήβα της Αιγύπτου... Διακοσμητικό υλικό πρώτης τάξης από πολύτιμες πέτρες, χρυσάφι και ασήμι» περιγράφει το ντοκιμαντέρ.
Όλα αυτά στον ναό τον αφιερωμένο στην «Του Θεού Σοφία». Πέντε χρόνια, δέκα μήνες και τέσσερις ημέρες χρειάστηκαν για το χτίσιμο της Αγίας Σοφίας.
Εργάστηκαν δέκα χιλιάδες εργάτες και τεχνίτες, ενώ ο ίδιος ο Ιουστινιανός επέβλεπε την πορεία των εργασιών.
Το συνολικό κόστος για το χτίσιμο έφτασε τα 360 εκατομμύρια χρυσές δραχμές.

Δείτε το βίντεο:


«Εκπαίδευση είναι ο τρόπος να δημιουργείς έναν ηλίθιο ενήλικα από ένα πανέξυπνο παιδί» - Η Αποκλίνουσα Σκέψη

Σε κάποιο πανεπιστήμιο των ΗΠΑ ζητήθηκε από τους φοιτητές της φυσικής να λύσουν το εξής πρόβλημα:
«Πως μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα βαρόμετρο για να υπολογίσετε το ύψος ενός ψηλού κτιρίου;»


Η «σωστή» απάντηση (και θα καταλάβετε σύντομα προς τι τα εισαγωγικά), η απάντηση που ήθελε ο καθηγητής και έδωσαν όλοι οι φοιτητές πλην ενός, ήταν να μετρηθεί η πίεση του αέρα στην κορυφή και στη βάση του κτιρίου και από τη διαφορά -με τη χρήση του κατάλληλου τύπου- να βρεθεί το ύψος.

 Όμως κάποιος σπουδαστής είχε μια διαφορετική ιδέα:
«Δένω το βαρόμετρο σε ένα σκοινί και το κατεβάζω ως το δρόμο. Το μήκος του σκοινιού είναι προφανώς ίσο με το ύψος του κτιρίου.»
Ο καθηγητής βρέθηκε σε δύσκολη θέση. Ο φοιτητής είχε δώσει σωστή απάντηση, αφού στη διατύπωση δεν αναφερόταν τίποτα για την πίεση του αέρα ή για τη μη-χρήση σκοινιών.
Ζήτησε τη βοήθεια ενός άλλου καθηγητή και συμφώνησαν ότι ο φοιτητής έπρεπε να απαντήσει ξανά στην ίδια ερώτηση, προκειμένου να δείξει ότι έχει γνώσεις φυσικής. Ο φοιτητής δεν είχε καμία αντίρρηση.
Τους έδωσε πέντε καινούριες απαντήσεις:

  1. Ρίχνεις το βαρόμετρο από την κορυφή του κτιρίου και χρονομετράς την πτώση. Έπειτα με τη χρήση του τύπου S=1/2at² υπολογίζεις το ύψος του κτιρίου.
  2. Μια ηλιόλουστη μέρα βγάζεις το βαρόμετρο έξω και μετράς το ύψος του, το μήκος της σκιάς του και το μήκος της σκιάς του κτιρίου, και μετά, με τη χρήση απλής αναλογίας υπολογίζεις το ύψος του.
  3. Παίρνεις το βαρόμετρο και αρχίζεις να ανεβαίνεις τις σκάλες. Χρησιμοποιείς το βαρόμετρο ως μονάδα μέτρησης για να μετρήσεις το ύψος κάθε σκαλοπατιού. Πολλαπλασιάζεις τα σκαλιά με το ύψος του βαρόμετρου και έχεις το ύψος του κτιρίου.
  4. Στερεώνεις το βαρόμετρο στην άκρη μιας χορδής το κουνάς σαν εκκρεμές και καθορίζεις την τιμή του g (επιτάχυνση της βαρύτητας) στο επίπεδο του δρόμου και στην κορυφή του κτιρίου. Από τη διαφορά των δύο τιμών του g μπορείς να υπολογίσεις το ύψος του κτιρίου.
  5. Πηγαίνεις στον επιστάτη του κτιρίου και του λες: «Αν μου πείτε το ύψος του κτιρίου θα σας δώσω αυτό το πολύ ωραίο βαρόμετρο.»
Ο φοιτητής πήρε ... άριστα!!!

Ο τρόπος που σκέφτηκε ο φοιτητής, στη θεωρία της νοημοσύνης καλείται
Lateral Thinking: «Αποκλίνουσα Σκέψη».
Τις περισσότερες φορές όταν αντιμετωπίζουμε ένα πρόβλημα ψάχνουμε μια λύση που μας παγιδεύει στην αρχική του διατύπωση.

Για παράδειγμα στην ερώτηση:

«Πως μπορούμε να αντιμετωπίσουμε την οικονομική κρίση στην Ελλάδα;», οι απαντήσεις μπορούν να είναι πολύ περισσότερες απ' όσες φανταζόμαστε, αρκεί πρώτα να κατανοήσουμε τη φύση της ερώτησης (τη φύση της κρίσης).
Όπως το βαρόμετρο σε παγιδεύει στη λύση μέσω της μέτρησης της πίεσης, έτσι και η «οικονομική κρίση» σε παγιδεύει στη λύση μέσω της οικονομίας.
Ένα άλλο παράδειγμα αυτοπεριορισμού της σκέψης είναι το ερώτημα που έχει να κάνει με τη χρήση ενός συνδετήρα.
Είναι απλό:
«Με πόσους τρόπους μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ένα συνδετήρα;»
Σε αυτό το ερώτημα οι περισσότεροι άνθρωποι βρίσκουν πέντε έως είκοσι τρόπους. Κάποιοι όμως (ειδικά τα παιδιά) μπορούν να βρουν έως και χίλιους πεντακόσιους τρόπους, μπορεί και περισσότερους. Για παράδειγμα η απάντηση μπορεί να ξεκινήσει ως εξής: «Ο συνδετήρας είναι φτιαγμένος από φελιζόλ και έχει ύψος 800 μέτρα... »
Αν ξανακοιτάξετε το πρόβλημα θα δείτε ότι πουθενά δεν αναφέρεται ότι ο συνδετήρας είναι ο οικείος σε όλους συνδετήρας γραφείου. Ούτε το μέγεθος του αναφέρεται ούτε το υλικό κατασκευής (ένας χρυσός συνδετήρας φοριέται και ως κόσμημα, ένας συνδετήρας από καθαρό ουράνιο ως όπλο μαζικής καταστροφής).
Όταν, μάλιστα, έγινε μια σχετική έρευνα σε σχολεία βγήκαν τα εξής πορίσματα:

Τα παιδιά ηλικίας 5-8 μπορούσαν να δώσουν απεριόριστες απαντήσεις.
Τα ίδια παιδιά, μετά από λίγα χρόνια εκπαίδευσης, έδιναν πολύ λιγότερες από τις μισές.
Και ως ενήλικες είχαν τις συνηθισμένες 5-10 λύσεις.
Αυτό δεν μας προκαλεί εντύπωση, αφού -όπως είχε πει κάποιος συγγραφέας του οποίου το όνομα δε θυμάμαι: «Εκπαίδευση είναι ο τρόπος να δημιουργείς έναν ηλίθιο ενήλικα από ένα πανέξυπνο παιδί».
Συμπερασματικά:
Όλα τα προβλήματα μπορούν να λυθούν με πολύ περισσότερους τρόπους από αυτούς που θεωρούμε ως τους μόνους δυνατούς, αρκεί να επανεξετάσουμε το ερώτημα και να σκεφτούμε κάπως πιο... ελεύθερα.
Και τo όνομα του περίεργου φοιτητή;
Niels Bohr, Θεμελιωτή της Κβαντομηχανικής!!

4gym-dafnis

Η άλωση και ο θρύλος των Κρητικών πολεμιστών

Έναν από τους πύργους των τειχών της Πόλης τον υπεράσπιζαν τρία αδέρφια, άρχοντες Κρητικοί που πολεμούσαν με το μέρος των Βενετών (η Κρήτη τότε ήταν κάτω από την κυριαρχία των Βενετών). Μετά την πτώση της πόλης τα τρία αδέρφια και οι άντρες τους εξακολουθούσαν να πολεμούν και παρά τις λυσσώδεις προσπάθειες τους οι Τούρκοι δεν είχαν κατορθώσει να καταλάβουν τον πύργο. Για το περιστατικό αυτό ενημερώθηκε ο Σουλτάνος και εντυπωσιάστηκε από την παλικαριά τους.
Αποφάσισε, λοιπόν, να τους επιτρέψει να φύγουν με ασφάλεια από τον πύργο και να πάρουν ένα καράβι με τους άντρες τους και να γυρίσουν στην Κρήτη. Πραγματικά η πρόταση του έγινε δεκτή με τη σκέψη ότι έπρεπε να μείνουν ζωντανοί για να πολεμήσουν να ξαναπάρουν τη Βασιλεύουσα πίσω από τους απίστους. Έτσι οι Κρητικοί επιβιβάστηκαν στο πλοίο τους και ξεκίνησαν για το νησί τους. Το πλοίο δεν έφτασε ποτέ στην Κρήτη και ο θρύλος λέει ότι περιπλανιούνται αιώνια στο πέλαγος μέχρι τη στιγμή που θα ξεκινήσει η μάχη για την ανακατάληψη της Πόλης από τους Έλληνες. Τότε το πλοίο των Κρητικών θα τους ξαναφέρει στην Κωνσταντινούπολη για να πάρουν και αυτοί μέρος στη μάχη και να ολοκληρώσουν την αποστολή τους και το ελληνικό έθνος να ξανακερδίσει την Πόλη.

Ι.Ν. Παναγίας Παραβουνιώτισσας 
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Wednesday 28 May 2014

Ντροπή! Θέλουν να γίνει τζαμί η Αγία Σοφία

O Τούρκος πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν προτίθεται να κάνει «συμβολικά» προσευχή μέσα στην Αγία Σοφία, αύριο, 29 Μαΐου, επέτειο της άλωσης της Κωνσταντινούπολης από τους Οθωμανούς.

Κι αυτό-σύμφωνα με όλους όσοι γνωρίζουν τον ιερό νόμο του Ισλάμ-σημαίνει ότι όπου «στρώνεται» το χαλί της προσευχής, τότε ο χώρος ανήκει στον προφήτη Μωάμεθ. Δηλαδή γίνεται τζαμί. Πριν μερικές ημέρες η τουρκική εφημερίδα «Χαμπέρτουρκ» δημοσίευσε την είδηση πως ο ανεξάρτητος βουλευτής της περιοχής του Μπουρντούρ (της Αλικαρνασσού), Χαμί Γιλντιρίμ, κατέθεσε στην τουρκική βουλή πρόταση νόμου για την μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί, εν όψει και της προαναγγελθείσας «συμβολικής» προσευχής που προτίθεται να κάνει ο Ερντογάν.
ysterografonews.gr

Η UNESCO απ' το 1985 έχει κηρύξει την Αγία Σοφία
Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς
Άρθρο της μεγάλης τουρκικής εφημερίδας Χουριέτ, στρέφεται εναντίον όσων, εντός ή εκτός της τουρκικής κυβέρνησης, έχουν βλέψεις να μετατρέψουν ξανά την Αγία Σοφία σε μουσουλμανικό τέμενος, όπως υπήρξε για αιώνες, από την 29η Μαΐου 1453 έως το 1931 (κατόπιν ξεκίνησε η μετατροπή της σε μουσείο, τα επίσημα εγκαίνια του οποίου έγιναν το 1935).
... η εφημερίδα συμπληρώνει ...
» Η Αγία Σοφία είναι ένα μνημείο της χώρας μας, μιας χώρας που το 99% των κατοίκων είναι μουσουλμάνοι. Εσείς τί επιπλέον, τί άλλο θέλετε να αποδείξετε; Και σε ποιόν; Εν μέσω 80.000 τεμένων εσείς τώρα επικεντρώνεστε σε μία χριστιανική εκκλησία; Ντροπή, ντροπή σας...». 
newsbomb.gr

Ο Ερντογάν καλεί ισλαμιστές να προσευχηθούν στην Αγια-Σοφιά.
 Τι κι αν είναι κηρυγμένο μνημείο της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς, προστατευόμενο από την ΟΥΝΕΣΚΟ; Παρά τις διαμαρτυρίες που έχουν διατυπωθεί, κυρίως από ομάδα διανοουμένων της γείτονος, o Ερντογάν άλεσε ισλαμιστές ηγέτες να προσευχηθούν μέσα στην εκκλησία, προβάλλοντας έτσι την ειλημμένη απόφασή του να αρθεί η μουσειακή χρήση του μνημείου και να επιστρέψει η λατρευτική. Η Αγια-Σοφιά λειτουργεί ως επισκέψιμος μνημειακός χώρος από το 1935, οπότε ο Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ υπέγραψε τη σχετική απόφαση. enet.gr

Το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών θεωρεί ότι όλη αυτή η συζήτηση είναι ανεδαφική και ότι ο Ερντογάν δεν θα τολμήσει, φοβούμενος τις ισχυρές αντιδράσεις από τον χριστιανικό κόσμο. newsbomb.gr

Ούτε ένα διάβημα! Τίποτε, Ούτε η κυβέρνηση, ούτε η τηλεόραση!

Καταδίκη της διαβολικής babysitter που παρέδωσε 3χρονο αγοράκι σε παιδόφιλο

Ο βιαστής-παιδεραστής έφαγε ισόβια

Σε 16 χρόνια φυλάκισης καταδικάστηκε η babysitter Claire Semmens, 28 ετών, με την κατηγορία ότι παρέδωσε ένα τρίχρονο αγόρι σε παιδόφιλο, ο οποίος στη συνέχεια το νάρκωσε και το βίασε.
Τα κτήνη
Aaron Hughes was jailed for life for the sex attacks
on the toddler handed to him by Claire Semmens
Η ίδια παραδέχτηκε στο δικαστήριο, ότι βοήθησε να κακοποιηθεί σεξουαλικά ο ανήλικος και ότι είχε στην κατοχή της, φωτογραφίες-στιγμιότυπα της πράξης.

Ο βιαστής Aaron Hughes, ο οποίος έχει καταδικασθεί και στο παρελθόν για το βιασμό ενός εξάχρονου παιδιού, παραδέχτηκε το βιασμό και την βιντεοσκόπηση αυτού, υλικού που όπως είπε ήθελε να παρακολουθεί αργότερα στον υπολογιστή του. Καταδικάστηκε σε ισόβια.
Η σύλληψή του έγινε μετά από ένα έλεγχο που διενήργησε η αστυνομία στον υπολογιστή του, επειδή πίστευε ότι υπήρχε σε αυτόν υλικό παιδικής κακοποίησης.

H Semmens, παρείχε υπηρεσίες φύλαξης παιδιών στο διαμέρισμά της, κάνοντας babysitting σε παιδιά μεταξύ τριών και έξι ετών. Όταν ο Hughes μετακόμισε με το σύντροφό του Hamish Morgan στο διπλανό διαμέρισμα, οι τρεις τους έγιναν πολύ στενοί φίλοι.
Όπως ειπώθηκε στο δικαστήριο, η Semmens διεκδικούσε ερωτικά τον Morgan και πίστευε ότι παρέχοντας παιδιά στον Hughes, θα μπορούσε να δημιουργήσει χωρίς εμπόδια μια σχέση μαζί του.

Σύμφωνα με τα στοιχεία η babysitter, είχε αναπτύξει και η ίδια ένα διεστραμμένο ενδιαφέρον για εικόνες παιδικής κακοποίησης, ενώ στον υπολογιστή της βρέθηκαν επιπλέον και φωτογραφίες δύο άλλων παιδιών που φρόντιζε.
Ο δικαστής χαρακτήρισε τα εγκλήματα των κατηγορουμένων ως “πραγματικά τρομακτικά”.
 
πηγή: BBC

Πανελλαδικές Εξετάσεις - Ευχές από το χαμομηλάκι

«Όταν κάποιος προχωρά αποφασιστικά προς την κατεύθυνση των ονείρων του, και αγωνίζεται για να ζήσει τη ζωή που έχει ονειρευτεί, θα συναντήσει την επιτυχία ακόμη και εκεί που δεν την περίμενε.»


Το χαμομηλάκι εύχεται το Καλύτερο για κάθε υποψήφιο,
που από σήμερα δίνει τη μάχη των Πανελλαδικών Εξετάσεων

Tuesday 27 May 2014

Γιατί δεν πρέπει να συγκρίνουμε τα παιδιά μας μεταξύ τους

«Θα’ πρεπε να ντρέπεσαι, Κώστα», λέει ο πατέρας. «Ο μεγάλος σου αδερφός ποτέ δεν είχε πάρει τόσο κακό βαθμό στον έλεγχό του. Τι θα κάνουμε με σένα;»
 
«Γιατί να μην είσαι λιγάκι σαν την Ειρήνη;», παραπονιέται η μητέρα. «Εκείνη ποτέ δεν αφήνει το δωμάτιό της ατακτοποίητο!».


Δοκιμάστε να συγκρίνετε τα παιδιά σας μεταξύ τους και θα δείτε να συμβαίνουν δυο πράγματα:
   1. Kαμία βελτίωση δεν θα παρατηρηθεί.
   2. Εκείνο το παιδί που θα το συγκρίνετε αρνητικά, πολύ γρήγορα θα χάσει την αυτοπεποίθησή του.
Πώς αισθάνεται ένα παιδί όταν συνηθίζουν να το συγκρίνουν όλη την ώρα; Δεν έχουμε παρά να το ρωτήσουμε.
Υπάρχουν γονείς, οι οποίοι, συχνά, εκφράζουν την αγάπη τους λέγοντας απλά, «σ’ αγαπάω».
 Όταν, όμως, θέλουν να κάνουν μια σύγκριση, τότε σίγουρα διαλέγουν περισσότερο πομπώδεις φράσεις, έστω και της στιγμής, – αλλά θυμηθείτε, ότι η κάθε στιγμή «γράφει» μέσα μας – για να μεταδώσουν αυτό που θέλουν: «Σ’ αγαπάω και σένα, αλλά πιο πολύ αγαπάω την αδερφή σου. Το αξίζει γιατί είναι πιο καλό παιδί».
Τέτοια λόγια ακούγονται πολύ βαριά από ένα παιδί και η αιτία βρίσκεται στο ότι το συγκρίνουν με κάποιο άλλο.
Υπάρχει και κάτι πιο σοβαρό και πιο ουσιαστικό, που συνήθως το παραβλέπουμε όταν κάνουμε συγκρίσεις. Ξεχνάμε, δηλαδή, πως κάθε προσωπικότητα είναι μοναδική και πως κάθε άτομο έχει τα δικά του προτερήματα και ελαττώματα.
Όταν, λοιπόν, γονείς, κάνετε συγκρίσεις, στην πραγματικότητα αρνείστε την μοναδικότητα του κάθε ατόμου.
Είναι σαν να λέτε :
«Τα προτερήματα και οι ικανότητές σου δεν μας ενδιαφέρουν. Τα αγνοούμε και προσέχουμε μόνο τα σημεία όπου υστερείς από τ’ αδέρφια σου». Μια τέτοια στάση προκαλεί τη μεγαλύτερη ζημιά στον αυτοσεβασμό ενός παιδιού.
 
«Για να σ’ αγαπάω και να επιδοκιμάζω ό,τι κάνεις», μοιάζει να λέτε, «θα πρέπει να συμμορφωθείς στο πρότυπο της αδερφής σου, να γίνεις σαν την αδερφή σου, να συμπεριφέρεσαι όπως αυτή»
Αφήστε κάθε παιδί να εκφραστεί. Επιτρέψτε του να είναι ο εαυτός του. Αποφεύγετε τις συγκρίσεις.
Κοιτάξτε το παιδί στα μάτια και πείτε του σταθερά: 
«Είσαι μοναδικός! Είσαι μοναδική!»

Ο Άγιος Ιωάννης ο Ρώσος - Αλήθεια, ποιον γιορτάζουμε σήμερα;

Άγιος Ιωάννης ο Ρώσος: Ένας παράξενος δούλος. 
Ήταν ελεύθερος μέσα στη σκλαβιά του! 
Όσιος Ιωάννης ο Ρώσος (1690 - 1730)
Στις 27 του Μάη γιορτάζεται η μνήμη ενός νεοφα­νούς Αγίου, Ρώσου στην καταγωγή, που το ιερό λείψανό του βρίσκεται – στο πείσμα της ανθρώπινης λογικής! – άφθαρτο και ακέραιο, κοντά 280 χρόνια μετά το σωματικό θάνατό του, στο Νέο Προκόπι (πρώην Εμίν Αγά) της Εύβοιας. 
Πρόκειται για τον Όσιο Ιωάννη το Ρώσο, τον νέο Ομολογητή.
Ανάμεσα στους στρατιώτες του Τσάρου της Ρωσίας Πέτρου του λεγόμενου Μεγάλου, που πολέμησαν ενάντια στους Τούρκους στα 1711, κατά τον άτυχο εκείνο για τους Ρώσους πόλεμο, όπου ο ίδιος ο Πέτρος κινδύνεψε να σκοτωθεί, ήταν κι ένα παλληκαρόπουλο καμιά εικοσαριά χρόνων, που καταγόταν από τη λεγόμενη Μικρή Ρωσία, ο Ιβάν (Γιάννης).

πολλά περισσότερα για τον Άγιο θα βρείτε στο εξαιρετικό  ιστολόγιο:  
Αέναη επΑνάσταση

Μη δέχεστε τα σκουπίδια κανενός!
Η αλληγορία του απορριμματοφόρου

Μια μέρα βρισκόμουν σε ένα ταξί και πήγαινα στο αεροδρόμιο. Το ταξί προχωρούσε στη δεξιά λωρίδα του δρόμου, όταν ξαφνικά ένα μαύρο αυτοκίνητο πετάχτηκε από ένα χώρο στάθμευσης ακριβώς μπροστά μας.
Ο οδηγός του ταξί πάτησε το φρένο, γλίστρησε και κατάφερε να μην χτυπήσει το άλλο αυτοκίνητο για λίγα μόλις εκατοστά!
Ο οδηγός του άλλου αυτοκινήτου κούνησε το κεφάλι του και άρχισε να μας φωνάζει. Ο δικός μου οδηγός απλώς του χαμογέλασε και τον χαιρέτισε.
Ήταν πολύ φιλικός απέναντί του. Έτσι τον ρώτησα: «Γιατί το έκανες αυτό; Αυτός ο τύπος παραλίγο να καταστρέψει το αυτοκίνητό σου και να μας στείλει στο νοσοκομείο!».
Τότε εκείνος με δίδαξε κάτι που σήμερα πλέον ονομάζω
«Η αλληγορία του απορριμματοφόρου».
Ο οδηγός μου εξήγησε ότι πολλοί άνθρωποι μοιάζουν με απορριμματοφόρα.
Περιφέρονται γεμάτοι σκουπίδια, γεμάτοι πίκρα, θυμό και απογοήτευση. Καθώς τα σκουπίδια τους γίνονται όλο και περισσότερα, χρειάζονται ένα μέρος να τα πετάξουν και μερικές φορές αυτό το μέρος μπορεί να είστε κι εσείς. Μην το πάρετε όμως προσωπικά, απλώς χαμογελάστε τους, χαιρετίστε τους, ευχηθείτε τους να είναι καλά και φύγετε.
Δεν αξίζει να κουβαλάτε τα δικά τους σκουπίδια και να τα εξαπλώνετε και σε άλλους ανθρώπους στη δουλειά σας, στην οικογένειά σας ή και σε αγνώστους.

enallaktikidrasi
το βρήκαμε εδώ: antikleidi

Άνεργη και ανασφάλιστη έγκυος ζητάει τη βοήθειά μας

Έγκυος, άνεργη νέα γυναίκα (στο 8ο μήνα) με σύντροφο άνεργο, ζητούν τη βοήθειά μας για να αντιμετωπίσουν τα δύσκολα της γέννας και τη βρεφική περίοδο του παιδιού (κοριτσάκι).

Για το λόγο αυτόν απαιτούνται χρήματα για να καλυφθούν:

  • Tα έξοδα της γέννας επειδή η γυναίκα είναι ανασφάλιστη και το Νοσοκομείο μας ζήτησε 800 € για φυσιολογική γέννα και 1.000 € για την περίπτωση καισαρικής.
  • Τα έξοδα συντήρησης του νεογέννητου και της μάνας για αγορά πανών, γάλατος και ό,τι άλλο χρειάζεται ένα νεογέννητο και η μάνα του τους πρώτους μήνες της ζωής του.

Όσοι επιθυμούν να βοηθήσουν την περίπτωση αυτή μπορούν να καταθέσουν χρήματα στο λογαριασμό του Πανεπιστημιακού Ιερού Ναού του Παν/μίου Πατρών στην τράπεζα Πειραιώς.
Αρ. Λογαριασμού:

6319-010291-001 (Απλό Ταμιευτήριο Κ)
‘ΙΒΑΝ’ Απεικόνιση: GR37 0171 3190 0063 1901 0291 001
Το SWIFT-BIC της Τράπεζας Πειραιώς είναι PIRBGRAAXXX

 
inaos-upatras

Monday 26 May 2014

Από ποια στιγμή της ζωής μας αρχίζουμε να βιώνουμε
τον ρατσισμό; (video) -Viral Racismo en México

Μπορεί το χρώμα, η διαφορετικότητα, το μη όμοιο, να μειώσει την αξία, την καλοσύνη, την αρετή απέναντι στον συνάνθρωπο;
.

Το πείραμα που ξεκίνησαν οι Αφροαμερικάνοι ψυχολόγοι Kenneth και Mamie Clark στην Αμερική τη δεκαετία του ’30 αποκαλύπτει πολλά.
 Στο τραπέζι υπήρχαν πάντα δυο ίδιες κούκλες με μόνη διαφορά ότι η μία είναι λευκή και η άλλη μαύρη.
Τα παιδιά καλούνται να απαντήσουν σε κάποιες ερωτήσεις, όπως ποια κούκλα τους αρέσει πιο πολύ, ποια πιστεύουν ότι είναι η καλή και ποια η κακή και ποια πιστεύουν ότι τους μοιάζει.



Ο μεγάλος Ισπανός συγγραφέας και φιλόσοφος, Miguel de Unamuno είχε πει πως: ο ρατσισμός γιατρεύεται ταξιδεύοντας. Ας ταξιδέψουμε κι εμείς στα αθώα λόγια των μικρών παιδιών που συμμετείχαν στο παραπάνω πείραμα αποδεικνύοντας το απίστευτο έγκλημα που συντελείται εις βάρος όλων των παιδιών του κόσμου, όλης της ανθρωπότητας:
Τον βαθιά ριζωμένο ρατσισμό των γονιών, της κοινωνίας, ολόκληρου του συστήματος στερεοτύπων που μας περιβάλλει, περνώντας από γενιά σε γενιά κι ας αναλογιστούμε:
Μπορεί το χρώμα, η διαφορετικότητα, το μη όμοιο, να μειώσει την αξία, την καλοσύνη, την αρετή απέναντι στον συνάνθρωπο;
  

Ο ρατσισμός είναι το πρώτο σκαλοπάτι στην πυραμίδα του μίσους. Ας μην αναγκάσουμε τα παιδιά μας να το ανέβουν....


imommy

Γιατί δεν θυμόμαστε τα πρώτα χρόνια της ζωής μας;

Από διάφορες συζητήσεις ανακαλύπτουμε πως δεν σταματούσαμε τα μπουσουλητά, τα χάχανα και τα παιχνίδια. Πού είναι τα δικά μας επιχειρήματα για εμπειρίες που μας αφορούν, και γιατί δεν μπορούμε να ανακαλέσουμε με τίποτα, βιώματα της βρεφικής και πρώιμης νηπιακής ηλικίας;
 
 
Βγάζαμε άναρθρους ήχους, ξεσπούσαμε σε γοερά κλάματα, στεκόμασταν στα πόδια μας λίγο πριν πέσουμε και πάλι κάτω, όντας πρώτοι σε σκανταλιές και ανεξίτηλες μουτζούρες σε σπίτια γνωστών αγνώστων. Παρότι πρωταγωνιστές, γιατί δεν θυμόμαστε τίποτε απ' όλα αυτά;
Όσο και αν αρκούμαστε στην αφήγηση μίας πρώτης εμπειρίας, ξέρουμε πως δεν θα ξεπεράσει ποτέ την αίγλη μίας προσωπικής ανάμνησης.
Ποια νοητή γραμμή διαχωρίζει άραγε, τα τρία- τέσσερα πρώτα χρόνια της ζωής ενός ανθρώπου από τον υπόλοιπο βίο του; Ακόμη και εάν προσπαθήσουμε τώρα να θυμηθούμε κάποιο πρώιμο βίωμα, θα παρατηρήσουμε ότι είναι σχεδόν αδύνατο να το επαναφέρουμε στη μνήμη μας. Το φαινόμενο δεν στηρίζεται, σύμφωνα με τους επιστήμονες, σε πλήρη απουσία της μνήμης, αλλά χαρακτηρίζεται από μία σχετική έλλειψη.
Αυτό σημαίνει πως ένα παιδί σε οποιαδήποτε ηλικία είναι ικανό να αποθηκεύει και να ανακαλεί πληροφορίες, που ενδέχεται να επηρεάσουν σε ασυνείδητο επίπεδο την ενηλικίωσή του, παρόλο που σε μεγάλη ηλικία καμία παλιά ανάμνηση δεν μπορεί να επιστρέψει ως υπαρκτό βίωμα. Πολλοί ονομάζουν το φαινόμενο “παιδική αμνησία”. Παρόλο που έχει πραγματοποιηθεί πλήθος ερευνών πάνω στο θέμα, ποιες θεωρίες γίνονται πιο αποδεκτές.
Ο Sigmund Freud ήταν ο πρώτος υποστηρικτής αυτής της ονομασίας, καθώς είχε παρατηρήσει πως ως ενήλικες δεν θυμόμαστε γεγονότα που συνέβησαν κατά τα πρώτα χρόνια της ζωής μας.
Εκείνο που ουσιαστικά πίστευε ήταν πως οι μνήμες των πρώτων ετών καταστέλλονται επειδή είναι τραυματικές. Η θέση του ωστόσο, αφήνει ανεξήγητο το γιατί δεν θυμόμαστε τουλάχιστον μέρος από τις ευχάριστες εμπειρίες μας. Παρότι θεωρείται παρωχημένη και αρκετά αμφιλεγόμενη, η φροϋδική ερμηνεία αποτέλεσε την πρώτη ολοκληρωμένη επιστημονική απόπειρα επί του θέματος.
Υποστηρίζεται ότι οι πρώτες μνήμες ξεθωριάζουν από την ηλικία των επτά ετών. Πολλοί είναι οι ερευνητές που θεωρούν ότι τα μωρά δεν έχουν επαρκώς ανεπτυγμένο το νευρικό τους σύστημα, ώστε να έχουν αυτοβιογραφική μνήμη. Το μυαλό του νηπίου δεν είναι αρκετά ώριμο διανοητικά σύμφωνα με αυτή την θέση, για να μπορεί να ανακαλεί πρώιμες μνήμες. Τα μέρη του εγκεφάλου που σχετίζονται με την αυτοβιογραφική συνειδητή μνήμη, όπως ο Ιππόκαμπος και ο Προμετωπιαίος Λωβός, δεν είναι επαρκώς ανεπτυγμένα πριν το 3ο ή 4ο έτος.
Πέρα από την βιολογική επεξήγηση, η ελλιπής γλωσσική ανάπτυξη των νηπίων είναι ένας ακόμη λόγος που εξηγεί την παιδική αμνησία. Ένα παιδί, σύμφωνα με αυτή την άποψη, δεν διαθέτει την κατάλληλη γλωσσική ικανότητα να κωδικοποιήσει αυτοβιογραφικές μνήμες με τέτοιο τρόπο, ώστε να μπορεί να τις αποκωδικοποιήσει μετέπειτα ως ενήλικας. Άλλωστε, σύμφωνα με έρευνες, από το 5ο έτος και μετά η ομιλία του παιδιού πλησιάζει την ομιλία των ενηλίκων. Ένα ιδιαίτερα πρωτότυπο πείραμα πάνω σε αυτή την λογική, πραγματοποιήθηκε από τις ερευνήτριες Simcock & Hayne στο Πανεπιστήμιο του Otago το 2002.
Οι μελετητές δημιούργησαν ένα εντυπωσιακό και αξιομνημόνευτο παιχνίδι για νήπια ηλικίας, μέχρι τριών ετών. Μία μαγική μηχανή συρρίκνωσης αντικειμένων ήταν το μεγάλο μηχάνημα με εντυπωσιακούς μοχλούς και κουμπιά που τα παιδιά έπρεπε να μάθουν να χρησιμοποιούν. Το ενδιαφέρον είναι πως...

Stange Fruit - «Παράξενο Φρούτο» μια βραβευμένη
μικρού μήκους ταινία για τον ρατσισμό

Η ειρηνική καθημερινότητα του πατέρα και του γιου διακόπτεται από μια συνάντηση με ένα άγνωστο αγόρι, διαφορετικού χρώματος.
Μια αλληγορία για το φαινόμενο του ρατσισμού ως επίκτητη πολιτιστική επιδημία, η ιστορία ασχολείται με το ζήτημα της προσωπικής συνείδησης του καθενός μας, σε σχέση με την εκπαίδευση που έχουμε λάβει μέσα από την οικογένεια και το περιβάλλον μας.
Μπορούμε πραγματικά να επιμείνουμε στο προσωπικό μας σύστημα πεποιθήσεων, όταν αυτό που πρέπει να πιστέψουμε, μας υπαγορεύεται;
Η ταινία παρουσιάζει το πόσο εύκολα μπορούμε να αποκτήσουμε το φόβο και το μίσος για τους αλλοδαπούς, καθώς και το πόσο εύκολα μπορεί να γίνουμε οι ίδιοι   «ξένοι» για τους «άλλους».


 
περισσότερα στο Αντικλείδι

Οι πρώτες βοήθειες για τα εγκαύματα

Με την συνεργασία του δερματολόγου
Κώστα Καρκαβίτσα
.
Γρήγορες κινήσεις για να προστατέψετε το δέρμα του παιδιού σας.
     
Τα εγκαύματα ταλαιπωρούν περίπου 83.000 παιδιά κάθε χρόνο.
Τα παιδιά κάτω των πέντε ετών διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο γιατί δεν καταλαβαίνουν τις συνέπειες της φωτιάς και της θερμότητας και αρπάζουν αυθόρμητα ένα ζεστό αντικείμενο χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι μπορεί να πονέσουν. 



Επίσης το δέρμα τους είναι πολύ πιο λεπτό από το δέρμα των ενηλίκων και αυτό σημαίνει ότι μπορούν να υποστούν πολύ πιο σοβαρά εγκαύματα πιο γρήγορα και σε πιο χαμηλές θερμοκρασίες. Μπορείτε να αποφύγετε τα εγκαύματα (τα οποία προκαλούνται από ζεστά αντικείμενα, φλόγες ή από ζεστά υγρά), με το να παίρνετε μερικές εύκολες προφυλάξεις.  
Αν συμβεί κάποιος τραυματισμός, ακολουθείστε τις παρακάτω συμβουλές. 
.

παγώστε το έγκαυμα, όχι το παιδί
Εγκαύματα πρώτου βαθμού
Σημάδια:
Το δέρμα είναι κόκκινο ή ανοιχτό ροζ αλλά δεν είναι «σκασμένο» και δεν υπάρχουν φουσκάλες.
Τι να κάνετε:
Πλύνετε την  περιοχή με κρύο νερό για τουλάχιστον πέντε λεπτά για να το ανακουφίσετε από το αίσθημα του καψίματος. Για να μειώσετε τον πόνο, τοποθετήστε πετσέτες βρεγμένες με κρύο νερό (ακόμα και μια παγοκύστη είναι επαρκής για ένα μικρό τραύμα, αλλά αποφύγετε να την τοποθετήσετε απευθείας πάνω στο δέρμα). Η ακεταμινοφίνη επίσης βοηθάει. Χρησιμοποιείστε μια ελαφριά ενυδατική κρέμα κατά προτίμηση με αλόη για να ηρεμήσει το δέρμα του.
Τι γίνεται:
Τα μικρά εγκαύματα  καταστρέφουν μόνο το εξωτερικό στρώμα του δέρματος, το οποίο και θεραπεύεται μόνο του μέσα σε μια εβδομάδα περίπου. Μερικοί γιατροί προτείνουν να πάτε το παιδί σας στον γιατρό αν το έγκαυμα είναι σε κλειδώσεις, όπως για παράδειγμα στον αγκώνα. (Υπάρχει μια μικρή πιθανότητα αυτή η ουλή να επηρεάσει τη λειτουργία της κλείδωσης).
Εγκαύματα δευτέρου βαθμού
Σημάδια:
Το δέρμα είναι κόκκινο, μαλακό πρησμένο και με φουσκάλες.
Τι να κάνετε:
Να πλύνετε το έγκαυμα με κρύο νερό, να του βάλετε βρεγμένες -με κρύο νερό-  κομπρέσες και να καλύψετε την πληγή χαλαρά με ένα καθαρό πανί μέχρι να πάτε το παιδί σας στον γιατρό (αυτό πρέπει να γίνει αμέσως). Ο γιατρός θα καθαρίσει την πληγή, θα του βάλει κρέμα με αντιβίωση και θα τυλίξει την περιοχή με γάζα. Να αλλάζετε τη γάζα δύο φορές την ημέρα.
Τι γίνεται:
Τα εγκαύματα δεύτερου βαθμού εισβάλλουν πιο βαθειά στο δέρμα και μπορούν εύκολα να μολυνθούν. Μην προσπαθήσετε να σπάσετε τις φουσκάλες (είναι κάτι που θα το κάνει μόνο ο γιατρός σας). Αυτό το είδος εγκαύματος θα χρειαστεί αρκετές εβδομάδες για να θεραπευτεί.
Εγκαύματα τρίτου βαθμού
Σημάδια:
Το δέρμα  είναι άσπρο και ζαρωμένο ή μαύρο.
Τι να κάνετε:
Να καλέσετε το 166. Βεβαιωθείτε ότι το παιδί σας αναπνέει και κάντε του τεχνιτή αναπνοή αν είναι απαραίτητο. Αφαιρέστε τα καμένα ρούχα αν δεν είναι κολλημένα πάνω στο παιδί (αφήστε οτιδήποτε είναι κολλημένο πάνω στο δέρμα του). Μην βάλετε κρύο νερό ή πάγο. Οι τραυματιοφορείς θα σας ζητήσουν να περιγράψετε πώς κάηκε το παιδί και θα σας πουν τι να κάνετε.
Τι γίνεται:
Όλα τα εγκαύματα τρίτου βαθμού πρέπει να περιθάλπονται από ειδικούς, καθώς δεν θεραπεύονται μόνα τους, όπως αυτά του πρώτου και δεύτερου βαθμού, και μπορεί να χρειαστούν και μεταμόσχευση δέρματος. Μερικές φορές τα παιδιά δεν αισθάνονται καθόλου πόνο, επειδή το κάψιμο φτάνει κάτω από το δέρμα, φτάνει στον ιστό κάτω από την επιδερμίδα και κάνει ζημιά στα νεύρα.
imommy

Ξέρετε πόσα «επαγγέλματα» κάνει κάθε μαμά;;

Το να είσαι μαμά σημαίνει ότι πρέπει καθημερινά να… χτυπάς πολλές διαφορετικές κάρτες!
Και, προφανώς, καμία από εμάς δεν θα μπορούσε να είχε φανταστεί ποτέ ότι θα χρειαζόταν να υποδύεται τόσους ρόλους σε ημερήσια βάση.
Έτσι εξηγείται γιατί είμαστε τόσο εξαντλημένες στο τέλος της κάθε μέρας…

  1. Διευθύνων σύμβουλος οικιακών
  2. Προσωπικός σεφ (με πελάτες εξαιρετικά ιδιότροπους!)
  3. Επικεφαλής μαζορέτα
  4. Ταξιτζής (χωρίς φιλοδωρήματα, φυσικά!)
  5. Δικαστής (με καθημερινές εμφανίσεις στο… δικαστήριο!)
  6. Διδάκτωρ στη διαχείριση θυμού
  7. Στυλίστας κομμωτικής (με πολύ ανυπόμονους πελάτες!)
  8. Άμεσος δράση βρεγμένου κρεβατιού
  9. Εχέμυθος φύλακας μυστικών (σςςς, η μαμά δεν θα το πει σε κανέναν!)
  10. Δοκιμαστής τροφών
  11. Οικογενειακός σύμβουλος (με νευρωτικές κρίσεις τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα!)
  12. Προπονητής νηπιακής πάλης
  13. Πρωταθλητής στα θελήματα
  14. Αποκλειστικός διαχειριστής πλυντηρίου
  15. Επιστάτης
  16. Δάσκαλος (με ειδίκευση στη ζωγραφική, την αλφαβήτα και την αριθμητική!)
  17. Τεχνικός επισκευής παιχνιδιών (με ειδίκευση στα μικροσκοπικά εξαρτήματα!)
  18. Οικονομικός διευθυντής
  19. Art Director (με ιδιαίτερα αυστηρούς κριτές!)
  20. Εκπαιδευτής εκμάθησης τουαλέτας
  21. Υπεύθυνος αφύπνισης
  22. Ναυαγοσώστης
  23. Χορηγός καθημερινής φροντίδας
  24. Προσωπικός βοηθός όλης της οικογένειας
  25. Προσωπικός στυλίστας γκαρνταρόμπας (συμπεριλαμβανομένης της αλλαγής ρούχων του… πελάτη σας παραπάνω από μία φορές τη μέρα!)
  26. Προσωπικός shopper
  27. Επιθεωρητής στοματικής υγιεινής
  28. Οργανωτής παιχνιδιού και διασκέδασης
  29. Διευθυντής γενέθλιων εκδηλώσεων
  30. Επιστημονικός ερευνητής ύπνου (με πολλές μεταμεσονύκτιες μελέτες!)
  31. Φρουρός περιπολίας για ενδεχόμενη εισβολή τρομακτικών τεράτων
  32. Παραμυθάς-ηθοποιός
  33. Φύλακας ασφαλείας δωματίων
  34. Επαγγελματίας τραγουδιστής (με έμφαση στα νανουρίσματα!)
  35. Θεραπευτής πληγών (να το κάνω μάκια να περάσει;)
  36. Ειδικός στις αγκαλιές και τα φιλιά
  37. Μεταφραστής νηπιακής γλώσσας
  38. Συντονιστής διακοπών και ξεναγός
  39. Πτυχιούχος Αντίστροφης Ψυχολογίας (κάνε ακριβώς το αντίθετο από αυτό που σου λέω!)
  40. Σύμβουλος διαχείρισης άγχους
  41. Διαμεσολαβητής πεθερικών
  42. Μοδίστρα ευφάνταστων στολών (ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς!)
  43. Η Miss «Τα Φτιάχνω Όλα!»
  44. Ειδικός αφαίρεσης λεκέδων
  45. Σωματοφύλακας

Σίγουρα, βλέποντας την παραπάνω λίστα, συνειδητοποιήσατε για άλλη μία φορά ότι τα έχετε κάνει όλα -και πολύ περισσότερα- στη μέχρι τώρα «καριέρα» σας ως μαμά. Και, μάλιστα, χωρίς διακοπές, αναρρωτικές, διαλείμματα ή προαγωγές - και, κυρίως, χωρίς μισθό! Τι να το κάνεις, όμως;
Τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί σ’ αυτή τη ζωή με την ανταμοιβή σου από τα φιλιά, τις αγκαλιές και τα αμέτρητα «Σ’ αγαπώ» των παιδιών σου! Σωστά;

imommy

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki