Με ασφάλεια το παιδί στη θάλασσα, στις πισίνες και τις νεροτσουλήθρες

Κανένα σωστικό μέσο δεν υποκαθιστά 
τη συνεχή επίβλεψη από τους γονείς

Οι τραυματισμοί παιδιών και εφήβων στις θάλασσες είναι πολύ συνηθισμένοι. Κάτι η ανεμελιά των μικρών, κάτι η τόλμη των μεγάλων παιδιών… δεν θέλει και πολύ για να συμβεί το κακό. Ευτυχώς υπάρχουν τρόποι για να προστατεύσετε τα παιδιά σας.

Βεβαιωθείτε ότι είναι καλά συντηρημένη η νεροτσουλήθρα.

Τα υπάρχοντα στοιχεία είναι ανησυχητικά: 35 παιδιά και έφηβοι χάνουν ετησίως τη ζωή τους από πνιγμό, με το 67% να έχουν πνιγεί στη θάλασσα. 

Μερικές εκατοντάδες άλλα, εξάλλου, εξετάζονται κάθε χρόνο στα επείγοντα περιστατικά των νοσοκομείων είτε εξαιτίας παρ’ ολίγον πνιγμού είτε λόγω τραυματισμού στη διάρκεια δραστηριοτήτων μέσα ή γύρω από το νερό – και αρκετά από αυτά, υφίστανται μόνιμες αναπηρίες.

«Στα μικρά παιδιά, οι κύριες αιτίες των ατυχημάτων είναι η ελλιπής ενημέρωση, η ανεπαρκής επίβλεψη από ενήλικες και η απροσεξία που εκ φύσεως επιδεικνύουν», λέει η κυρία Κωνσταντίνα Σαλεσιώτη, παιδίατρος στον ΕΟΠΥΥ Ραφήνας. «Στους εφήβους, το μείζον πρόβλημα είναι το παράτολμο του χαρακτήρα τους, που τους κάνει να αψηφούν κάθε κίνδυνο».

Γενικές συμβουλές
Για να απολαμβάνουν με ασφάλεια το νερό τα μικρά και τα μεγάλα παιδιά, κάνετε τα εξής:

• Ποτέ μην αφήνετε το παιδί χωρίς επίβλεψη μέσα ή γύρω από το νερό, ενώ ιδιαίτερη μέριμνα πρέπει να λαμβάνετε για τους εφήβους. Συμβουλεύστε με πολύ φιλικό τρόπο το έφηβο παιδί σας (μην ξεχνάτε ότι υπάρχει αντιδραστικότητα στην εφηβική ηλικία) να μην ασχολείται ποτέ μόνο του με θαλάσσια σπορ αλλά να έχει πάντοτε παρέα, που θα τον/την προσέχει.
• Μην χρησιμοποιείτε τις συσκευές επίπλευσης (όπως τα «μπρατσάκια») ως υποκατάστατα της επίβλεψης.
• Φροντίστε να κάνει το παιδί σας μαθήματα κολύμβησης σε μικρή ηλικία (μετά τα 4 του χρόνια).
• Ακόμα κι αν το παιδί ξέρει καλό κολύμπι, να θυμάστε ότι κινδυνεύει από πνιγμό. Ιδίως όσα έχουν ηλικία κάτω των 6 ετών χρειάζονται συνεχή επίβλεψη από έναν ενήλικα, όταν βρίσκονται μέσα ή δίπλα στο νερό.
• Μάθετε στο παιδί να μην κολυμπάει ποτέ μόνο του και να μην μπαίνει στο νερό αν δεν έχουν περάσει 3-4 ώρες από κάθε κύριο γεύμα.
• Μάθετε καρδιοαναπνευστική ανάνηψη. Καλό είναι επίσης να μεταδοθεί αυτή η γνώση και στα μεγαλύτερα παιδιά (στις ηλικίες άνω των 12-13 ετών), ώστε κι αυτά αν χρειαστεί να βοηθήσουν τα μικρότερα ή τους συμμαθητές τους.

Ειδικά στην θάλασσα, πρέπει:

• Να παίζετε με τα μικρά παιδιά στα ρηχά, έως ότου εξοικειωθούν με το νερό, δίχως να τα πιέζετε για να μπουν πιο μέσα.
• Να τους επισημαίνετε διαρκώς τους πιθανούς κινδύνους.
• Να χρησιμοποιείτε σωσίβιο ή άλλη συσκευή επίπλευσης, εάν το παιδί δεν ξέρει καλό κολύμπι, και να του μάθετε να μην μπαίνει στο νερό όταν βρέχει ή έχει κύμα ή ισχυρό ρεύμα.
• Μάθετε στο παιδί να μην κάνει βουτιές σε άγνωστα ή θολά νερά ή σε περιοχές με βράχια και πέτρες.
• Μάθετε στο παιδί να μην κάνει «πατητή» στα άλλα παιδιά (ούτε να αφήνει να κάνουν στο ίδιο), αλλά και να βγαίνει αμέσως από το νερό αν νιώσει πως κρυώνει, αν φοβηθεί ή δεν νιώθει καλά.
• Μάθετέ του να καλεί σε βοήθεια, εάν νιώσει κίνδυνο. Να θυμάστε ότι τα μικρά παιδιά (κάτω των 5 ετών) πνίγονται σιωπηλά, δίχως να φωνάξουν ή να ζητήσουν βοήθεια.

Για την πρόληψη των ατυχημάτων στις πισίνες, τα μέτρα προστασίας είναι:

• Αν η πισίνα είναι στο σπίτι σας, πρέπει να είναι πλήρως περιφραγμένη, με πόρτα που κλείνει και ασφαλίζει αυτόματα. Καλό είναι να υπάρχουν ανιχνευτές κίνησης με συναγερμό στις πόρτες που οδηγούν στην πισίνα, ώστε να ενημερωθείτε αμέσως εάν μπει το παιδί στον χώρο της πισίνας.
• Όταν τελειώνει το παιχνίδι στο νερό, να σκεπάζετε την πισίνα με ειδικό σκέπαστρο, ώστε να μην υπάρχει κίνδυνος ακόμα κι αν προσπεράσει το παιδί την περίφραξη.
• Προσέξτε να μην υπάρχουν τραπέζια και καρέκλες κοντά στην περίφραξη της πισίνας (για να μην σκαρφαλώσει το παιδί).
• Μην αφήνετε το παιδί να κάνει ποδήλατο γύρω από την πισίνα και μην αφήνετε παιχνίδια γύρω από την πισίνα. Φροντίστε επίσης να έχετε ένα τηλέφωνο δίπλα της, ούτως ώστε αν σας πάρουν, να μην αφήσετε μόνο το παιδί για να απαντήσετε (δεν πρέπει να αφήνετε μόνο το παιδί, όταν κάνει μπάνιο στην πισίνα – ούτε καν για ένα λεπτό).

Όσον αφορά τις νεροτσουλήθρες, πρέπει να έχετε κατά νου τα εξής:

• Πρέπει να έχουν επιτηρητή, που θα βεβαιώνεται ότι τα παιδιά τηρούν τις αποστάσεις ασφαλείας, δεν βουτάνε όλα μαζί, ελέγχει εάν τα παιδιά τηρούν τις προδιαγραφές ύψους για να παίξουν με κάθε νεροτσουλήθρα (κάποιες είναι πολύ ρηχές για τα πολύ ψηλά παιδιά) και θα παρεμβαίνει όταν υπάρχει πρόβλημα.
• Βεβαιωθείτε ότι στην νεροτσουλήθρα δεν παίζουν ταυτοχρόνως μικρά και μεγάλα παιδιά (κινδυνεύουν να κτυπήσουν τα μικρότερα).
• Ελέγξτε εάν η νεροτσουλήθρα διαθέτει αντιολισθητικές ταινίες στην σκάλα της, αλλά και γύρω από την πισίνα.
• Βεβαιωθείτε ότι το νερό είναι αρκετά βαθύ, για να μην κτυπήσουν τα παιδιά στον πυθμένα την ώρα της βουτιάς.
• Βεβαιωθείτε ότι το σημείο που πέφτει το παιδί στο νερό βρίσκεται μακριά από την νεροτσουλήθρα.
• Βεβαιωθείτε ότι είναι καλά συντηρημένη η νεροτσουλήθρα.

ygeia ta nea

Πράγματα που κάνει ο μπαμπάς καλύτερα από τη μαμά!

Υπάρχουν πράγματα που ένας μπαμπάς κάνει καλύτερα από μια μαμά. 
Όσο κι αν δεν το πιστεύετε! 
.
1. Αφήνουν τα παιδιά να παίρνουν ρίσκα
Ένας μπαμπάς θα βοηθήσει το παιδί του να σκαρφαλώσει κάπου ψηλά, θα το πετάξει στον αέρα, θα το μάθει να κάνει βουτιές θα το βάλει στο αμάξι και θα τρέξει με 200.
Σε τι διαφέρει η μαμά: 

Μια μαμά δε θ’ αφήσει ποτέ να σκαρφαλώσει το παιδί της σ’ ένα δέντρο και μάλλον δε θα του μάθει αγωνιστικό ποδήλατο. Αυτό συμβαίνει γιατί μια μητέρα που μεγάλωνε έναν άνθρωπο 9 μήνες στην κοιλιά της, είναι φυσικό να κάνει focus  στο να το προστατεύει. Οι μαμάδες θέλουν να μεγαλώνουν ασφαλή και υγιή παιδιά μας λέει ο παιδοψυχίατρος Kyle Pruett και συγγραφέας του βιβλίουFatherneed: Why Father Care Is as Essential as Mother Care for Your Child. Ωστόσο τα ρίσκα είναι απαραίτητα για την ανάπτυξη τους. Το κινητικό παιχνίδι, μας λέει, βοηθά στην υγιή ψυχοσωματική ανάπτυξη των παιδιών και στην εκτόνωσή τους. Καλύτερα να πέσει από το ποδήλατο, παρά να μην μάθει ποτέ! Ένα παιδί που τολμά να παίρνει ρίσκα, ως ενήλικος δεν θα φοβάται τη ζωή.

2. Εμπιστεύονται τους εαυτούς τους περισσότερο από τους ειδικούς
Γενικότερα οι άντρες από τη φύση τους έχουν μια τάση να εμπιστεύονται το ένστικτό τους. Ίσως επειδή στο παρελθόν ως κυνηγοί, δε ρωτούσαν για το πώς και που θα βρουν την τροφή τους. Το ίδιο κάνουν και με τα παιδιά. Τα ανατρέφουν βάση ενστίκτου, γι’ αυτό και ίσως ανησυχούν λιγότερο.
Σε τι διαφέρει η μαμά:

Οι γυναίκες μας λέει η ειδική σύμβουλος γονιών Rona Renner, είναι περισσότερο ευαίσθητες στο να κάνουν το σωστό με τα παιδιά τους. Επίσης έχουν την τάση να συγκρίνουν τους εαυτούς τους με τις άλλες μητέρες, πολύ περισσότερο απ ότι οι μπαμπάδες. Εντάξει είναι πάντα καλό να ακούς μια δεύτερη ή μια τρίτη γνώμη, αλλά καλό είναι να εμπιστεύεσαι και το ένστικτό σου.

3. Αγνοούν τις λεπτομέρειες
Ένας μπαμπάς θα φορέσει το μπλουζάκι του παιδιού ανάποδα, πιθανώς επειδή αγνοεί ότι η στάμπα πηγαίνει πάντα μπροστά. Επίσης δε θα σκεφτεί ποτέ να συνδυάσει σωστά τα χρώματα, ή να πάρει το γαλάζιο καπέλο με το μπλε μαγιό. Τους αρκεί να πάρουν το καπέλο και το παιδί τους να είναι προστατευμένο από τον ήλιο.
Σε τι διαφέρει η μαμά: 

Η Rona Renner, μας λέει: Τα στάνταρ που βάζει κάθε μαμά για τα παιδιά της είναι πάντα πολύ υψηλά. Επίσης μια μητέρα θέλει πάντα να είναι όλα τέλεια. Ωστόσο αν και οι προθέσεις της είναι πάντα καλές αυτή η τελειομανία της την κάνει κάποιες φορές να χάνει την ουσία και να προσθέτει περιττά άγχη, στο ήδη δύσκολο ρόλο της.

4. Οι μπαμπάδες συχνά λειτουργούν σαν παιδιά
Οι άντρες δεν έχουν κανένα πρόβλημα να μπουσουλήσουν στο χαλί παρέα με τα παιδιά τους, να βρέχουν τους άλλους στη θάλασσα, να παίζουν παρέα με το τρενάκι και γενικά δεν έχουν κανένα πρόβλημα στο να παλιμπαιδίζουν με την πρώτη ευκαιρία. Και αυτό τους κάνει πολύ συμπαθητικούς και επικοινωνιακούς στα μάτια των παιδιών τους.
Σε τι διαφέρει η μαμά: Γιατί η αλήθεια είναι ότι το πρόγραμμά τους είναι πιο βαρύ, και με περισσότερα καθήκοντα. Πρέπει να μαγειρέψουν, να πάνε και να φέρουν τα παιδιά, να τα ντύσουν, να τα κάνουν μπάνιο, να….να…Και όσα περισσότερα καθήκοντα έχεις τόσο λιγότερο ανάλαφρος αισθάνεσαι. Ένας δεύτερος λόγος μας λέει η κυρία Renner είναι αισθάνονται πολύ υπεύθυνες με το ρόλο τους, ώστε  να χαλαρώσουν και να μπουσουλήσουν….Οι μπαμπάδες πάλι όχι. Και αυτή είναι η γοητεία τους.

5. Οι μπαμπάδες διαλέγουν τις μάχες τους 
Ένα καλό των μπαμπάδων, που θα έπρεπε να αντιγράψουν και οι μαμάδες, είναι ότι διαλέγουν τις «μάχες» που θα δώσουν σε ό,τι αφορά τα παιδιά τους.
Σε τι διαφέρει η μαμά: Οι μπαμπάδες γενικά αποφεύγουν τις συναισθηματικές συγκρούσεις με τα παιδιά τους, πράγμα που οι μαμάδες δεν κάνουν. Με άλλα λόγια οι μαμάδες χρησιμοποιούν συχνά τον συναισθηματικό «εκβιασμό», για να καταφέρουν το σκοπό τους. Αντίθετα οι μπαμπάδες μοιάζουν να γνωρίζουν εκ των προτέρων ότι κάποιες «μάχες» είναι χαμένες, γεγονός που εκνευρίζει τις μαμάδες.
πηγή: madata
πηγή της πηγής: www.imommy.gr