Tuesday 31 August 2010

Ομφάλιος λώρος... αλά Ελληνικά!!

Να κόψουμε τον ομφάλιο λώρο όσο είναι νωρίς. 
Να αφήσουμε τα παιδιά να σπουδάσουν ό,τι επιθυμούν και να παίρνουν την ευθύνη των πράξεων τους. 
Να κάνουν τα δικά τους λάθη. Μονο από αυτά θα μάθουν.
Η καταπίεση των παιδιών μας είναι δική μας ανασφάλεια.
Μέσα από μια έρευνα στη Βρετανία διαφάνηκε πως η ενηλικίωση και ανεξαρτησία πια των παιδιών οδηγούν πολλά ζευγάρια σε μια καλύτερη ποιότητα ζωής.
Είτε από άποψη χρόνου, μιας και πολλές φορές δεν υπάρχουν πλέον οι καθημερινές υποχρεώσεις του μαγειρέματος και του πλυσίματος, είτε από άποψη οικονομική, εφόσον τα παιδιά είναι πλέον αυτάρκη.
Όπως είπαμε όμως η έρευνα αφορούσε επί το πλείστον τον βρετανικό πληθυσμό.

Αναφέρετε επίσης και το σύνδρομο της άδειας φωλιάς, δηλαδή η κατάθλιψη που βιώνουν πολλοί γονείς όταν τα παιδιά φύγουν από το σπίτι.
Περισσότερο βιώνετε αυτό το γεγονός από τις γυναίκες, θα προσθέσω εγώ, επειδή το βλέπω καθημερινά γύρω μου.
Μάλλον, να πω καλύτερα, το έβλεπα όσο ζούσα στην Ελλάδα.

Γυναίκες που σέρνονται κοντά στα παιδιά τους, επηρεάζουν την ενήλικη ζωή τους, τα οικονομικά τους πολλές φορές, ακόμη και την πορεία της καθημερινότητας.
Και πατεράδες όμως που ωθούν τα βλαστάρια τους σε δρόμους επαγγελματικούς που αυτοί δεν κατάφεραν ή έστω θα ήθελαν να είχαν καταφέρει.
Έτσι είναι π.χ.οι σπουδές που θα διαλέξει το παιδί τους, επειδή πιστεύουν πως η μεγαλύτερη εμπειρία ζωής, μπορεί να τους καταρτίσει άξιους επαγγελματικούς συμβούλους.
Πόσες φορές όμως, αναρωτιέμαι εγώ, επειδή δόξα τω Θεώ δεν είχα τέτοιου είδους γονείς, ποσες φορές λοιπόν αυτά τα παιδιά δεν ασφυκτιούν μέσα σε όλη αυτή την «πλεκτάνη»που βρίσκεται καλυμμένη κάτω από τη λέξη «ΑΓΑΠΗ».

«Το κάνω επειδή αγαπώ το παιδί μου….το έκανα επειδή έπαθα και ξέρω….δεν κάνει αυτό για σένα».
Είναι μόνο μερικές από τις φράσεις που ακούμε καθημερινά. Και πόσους ηλικιωμένους δεν ακούμε να λένε:
«Εγώ δεν ήθελα να γίνω δικηγόρος. Για καπετάνιος θα πήγαινα αλλά ο πατέρας μου…».

Πολλοί λίγοι δυστυχώς είναι αυτοί που παρέκαμψαν τις ευλογίες των γονιών τους για κάτι που δεν ήθελαν και αφοσιώθηκαν στη δική τους επιλογή. Φανταζομαι με πολλή πίκρα και από τις δυο πλευρές. Ωστόσο μια υγιής στάση ζωής.
Πόσοι δεν είναι οι γονείς που χτίζουν σπίτια για τα παιδιά τους, “χουβαρνταδωρικα”, όμως διαλέγουν τον επάνω όροφο η το διπλανό οικόπεδο;

Χαρακτηριστικό του Έλληνα, που στην ταινία της η Νια Βαρδαλος «Γάμος αλά Ελληνικά» δεν παρέλειψε να σατιρίσει.
Όλα περιλαμβάνονται μέσα στην έννοια της αγάπης, αλλά ποια αγάπη; Της δικής μας εγωιστικής αγάπης.
Αγνοούμε φαίνεται ολοκληρωτικά πως το παιδί γεννήθηκε μεν από εμάς, αλλά είναι μια εντελώς διαφορετική οντότητα.
Που θα μεγαλώσει, θα ωριμάσει και θα αποφασίσει για τη δική του μικρή ζωή.
Γιατί μικρή είναι η ζωή και ας μας φαίνεται μεγάλη. Ειναι τόσο μικρή που θα πρέπει να σεβαστούμε τις αποφάσεις του παιδιού και να το υποστηρίξουμε πριν χάσει πολύτιμο χρόνο σε κάτι που δεν αγαπάει πραγματικά. Θα κρατάμε απλά μαζί μας ένα μικρό σωσίβιο, το οποίο θα του πετάξουμε αν το χρειαστεί.

Αν και τα περισσότερα παιδιά ξέρουν πραγματικά πολύ καλό κολύμπι.
Μεταφορικά το λέω, πιστεύω πως καταλάβατε.
Τι θέλω να πω όμως με αυτό το άρθρο. Σε μερικές μέρες, πρώτα ο Θεός μην πέσουμε πάλι σε εκνευριστικές απεργίες, βγαίνουν οι βάσεις για τα ΑΕΙ και ΑΤΕΙ.
Πολλά παιδιά περιμένουν με αγωνία να δουν πού θα τα ρίξει η τύχη τους σε αυτό το αποτυχημένο, κατά την ταπεινή μου άποψη, εξεταστικό σύστημα. Αλλά αυτό θα το αναλύσω κάποια άλλη στιγμή εκτενέστερα.
Περιμένει λοιπόν το «κοπελι» να δει σε ποια σχολή έχει «πετύχει»ως αποτέλεσμα δικής του ίσως επιλογής, των γονέων πιθανότερα ή και του παράλογου συστήματος των κατευθύνσεων.

Ουαί και αλίμονο του μη, προερχόμενο από την τεχνολογική κατεύθυνση π.χ., αποφασίσει μετά ένα χρόνο να σπουδάσει κάτι άλλης κατεύθυνσης.
«Πού πας βρε Καραμήτρο; Δεν το βλέπεις πως υπεγραψες στα 16 σου για την κατεύθυνση που θα ακολουθήσεις στο υπόλοιπο της ζωή σου; Ε, που πας»;

Το τι ισχύει στην υπόλοιπη Ευρώπη καλύτερα να μην αναφέρουμε.
Αλλά ας επιστρέψουμε στον ελληνικό ομφάλιο λώρο που προφανώς είναι από ατσάλι.
Θέλω να πω πως πρέπει να σεβόμαστε τις επιθυμίες των παιδιών και να τα υποστηρίζουμε.
Πιστεύει πραγματικά κάποιος πως τρεις και τέσσερις γενιές ιατρών και δικηγόρων στην οικογένεια είναι «κληρονομικό χάρισμα»;
Στον πολιτικό κόσμο καλύτερα να μην αναφερθώ γιατί εκεί πραγματικά είναι για γέλια και για κλάματα.

Ό,τι κάνει κάποιος με αγάπη το κάνει και καλά. Όταν το κάνει για λόγους διευκόλυνσης ή κάτω από πίεση, απλά δεν θα γίνει πότε πρώτος στο επάγγελμά του.
Η εργασία παίρνει την άξια της από τη σημασία και αφοσίωση που θα της δώσεις και όχι από το καδραρισμένο δίπλωμα σε ένα πολυτελές γραφείο.
Ο καλός σερβιτόρος θα τραβήξει την προσοχή μας και τον σεβασμό μας.Το ίδιο ο ταχυδρόμος και ο καθαρός οικοδόμος που με μαεστρία θα κάνει πράγματα που εσύ σε καμιά περίπτωση δεν θα μπορούσες να κανείς.
Αυτός που αγαπά τη δουλειά του φαίνεται. Και μόνο αυτό θα του ανοίξει τον δρόμο στην καλή πελατεία. Πόσες φορές δεν έχω ακούσει παράπονα από πελάτες που πήγαιναν σε κάποιον γιατρό Χ, αλλά μόλις ανέλαβε το τέκνον, την έκαναν με ελαφρά πηδηματάκια επειδή ο νέος απλά δεν ήταν σαν τον πατέρα ή σαν την μητέρα.

Να κόψουμε λοιπόν τον ομφάλιο λώρο όσο είναι νωρις. 
Να αφήσουμε τα παιδιά να σπουδάσουν ό,τι επιθυμούν και να παίρνουν την ευθύνη των πράξεων τους. 
Να κάνουν τα δικά τους λάθη. Μόνο από αυτά θα μάθουν.
Η καταπίεση των παιδιών μας είναι δική μας ανασφάλεια. 
Τα παιδιά δεν είναι προέκταση του εαυτού μας. 
Εμείς κάναμε τις επιλογές μας. 
Ας κάνουν όμως και τα παιδιά τις δικές τους.

Η αγάπη μετριέται με αυταπάρνηση. Μόνο αν απαρνηθούμε τον εγωισμό μας τότε μόνο τα παιδιά θα μπορέσουν να ευτυχήσουν πραγματικά και να ζήσουν τη ζωή τους όπως την ονειρεύτηκαν.

Τέσσερα αδερφάκια πέθαναν από ασφυξία, παγιδευμένα σε καταψύκτη - 4 kids found dead in freezer

Τα παιδιά και τα μάτια μας...

Οι σοροί τεσσάρων αδελφών, ηλικίας από έξι έως έντεκα ετών, βρέθηκαν σήμερα στον εκτός λειτουργίας καταψύκτη ενός σπιτιού μιας μικρής πόλης στο Ταβσαντσαλί, στην κεντρική Τουρκία.

Άδεια η φωλιά... άδειο το σπίτι...
«Τα παιδιά πήγαν να παίξουν έξω μετά από το πρωινό και μπήκαν σε έναν καταψύκτη σε ένα εγκαταλελειμμένο σπίτι και παγιδεύτηκαν στο εσωτερικό του», δήλωσε ο δήμαρχος της πόλης Χουσέιν Μπαϊσάλ.
Ο καταψύκτης δεν ήταν σε λειτουργία και τα παιδιά, ο πατέρας των οποίων είναι βοσκός, πέθαναν από ασφυξία. Οι αρχές συνεχίζουν τις έρευνες και αναμένεται να προβούν σε αυτοψία.
AN OFFICIAL says a couple looking for their four missing children have found them dead inside a freezer at an abandoned house.
Mayor Huseyin Baysan says authorities believe the children accidentally locked themselves inside the freezer and suffocated, in the central province of Konya on Monday.
An investigation was under way although no foul play was suspected.
The Anatolia news agency says the siblings were aged between 4 and 11-years-old.
The parents started looking for them hours after they left home to play.

Πέταξαν ζωντανά κουταβάκια στο ποτάμι για να τα ξεφορτωθούν!!!! - Girl throws puppies in river one by one

Η βαναυσότητα δεν είναι αστείο  
Cruelty is not funny

«Ο άνθρωπος που μπαίνει στο σπίτι και κλωτσάει το σκύλο, πιθανότατα προθερμαίνεται. Αν γνωρίζεις κάποιον άνθρωπο που έχει βλάψει ένα ζώο, κατάγγειλέ το στην αστυνομία αμέσως. 
Η ευημερία των ζώων και των ανθρώπων στη δική σου κοινωνία εξαρτάται από εσένα». 
Δείτε το video και ετοιμαστείτε να ζήσετε στιγμές φρίκης...
WARNING: This video contains scenes of repeated animal cruelty
Animal control is really important pets numbers can get out of control really quickly, especially in rural area's, but this has to one of the most cold hearted way of treating unwanted animals.This person is finding enjoyment out of the little pups yelps and how far she can throw them. The fact that someone thought it's okay to the point of recording and posting it online shows the state of mind of this girl and her accomplice are in. Cruelty is not funny more ...
Όσα και να πεις σε τέτοιες περιπτώσεις πραγματικά θα είναι λίγα...
Πρέπει κάποια στιγμή να ισχύσουν νόμοι που θα τιμωρούν παραδειγματικά όλα αυτά τα ανθρωποειδή υποκείμενα που ξεσπούν την μιζέρια και τα κόμπλεξ τους επάνω σε ανυπεράσπιστες ψυχές.
πηγή: 24gr.blogspot

Φοράει γάντι για να μη λερωθεί και το διασκεδάζει!!
Απίστευτο!! Και είναι ένα νέο κορίτσι...
«Η σχέση μεταξύ βαναυσότητας κατά των ζώων και βίαιου εγκλήματος κατά των ανθρώπων είναι ξεκάθαρη. Μπορούμε να μειώσουμε τα βίαια εγκλήματα κατά των ανθρώπων μειώνοντας τα βίαια εγκλήματα κατά των ζώων» 
William Bratton, αξιωματικός της αστυνομίας του Λος Άντζελες.
Μετάφραση από το περιοδικό PETA s Animal Times, Spring 2006
Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε την PETA

Μετάφραση, επιμέλεια : Άννα Κωτάκη 
από Πράσινο χαμομηλάκι

Monday 30 August 2010

Οι βιαστές, οι ανέραστοι και οι πέτρες...

Tου Στραβόξυλου 
Ε ναι λοιπόν! Επιτέλους … αποκαταστάθηκε η φυσική τάξη των πραγμάτων και αποκαλύφθηκε η … συνωμοσία όλων αυτών που για κάποιους … ανεξήγητους και οπισθοδρομικούς λόγους τολμούσαν να θεωρούν ότι ο βιασμός είναι μια ειδεχθής πράξη, ένα έγκλημα, και όχι η … καθ' όλα θεμιτή ικανοποίηση της ορμέμφυτης ανάγκης ενός σωστού αρσενικού όταν βρίσκεται αντιμέτωπο με ένα μεγάλο ντεκολτέ ή ένα μίνι…

Οι αληθινοί άντρες δεν βιάζουν
Και ο άνθρωπος που μας άνοιξε τα μάτια και μας οδήγησε σε νέες ατραπούς είναι ένας άνθρωπος της Τέχνης και του Πνεύματος, ένας άνθρωπος που η σκέψη του ξέφυγε (εντελώς όμως) από τον δικό μας μίζερο και ανέραστο μικρόκοσμο και ανυψώθηκε σε άλλα, δυσθεώρητα επίπεδα, εκεί που μέχρι τώρα νομίζαμε ότι κατοικούν μόνον UFO…
Ο Κώστας Τσόκλης, όπως είδαμε στο newsbeast.gr, ανέλαβε να εξηγήσει στην μικρόνοη και ανέραστη παγκόσμια κοινότητα (ή τέλος πάντων σε όσους είδαν ΕΡΤ) για ποιο λόγο ο Παπαχρόνης θα έπρεπε να έχει ανακηρυχθεί εθνικός ήρωας και για ποιόν λόγο αν μια γυναίκα δε φοράει μπούργκα δε δικαιούται ποτέ να διαμαρτυρηθεί στην περίπτωση που πέσει θύμα βιασμού…
Αντέκρουσε με σθένος όλα τα ανόητα επιχειρήματα περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ισότητας και σεβασμού στο «Όχι», μας εξήγησε γιατί είμαστε όλοι (πλην των βιαστών) ανέραστοι και ανέραστες και με έναν μοναδικό τρόπο διαμήνυσε στις αρχές ότι είναι τουλάχιστον σαχλό να συλλαμβάνουν και να τιμωρούν έναν νταβραντισμένο μαλάκα που βιάζει μια γυναίκα.
Στο βίντεο που ακολουθεί αναπτύσσονται γλαφυρά αυτές οι μοναδικής αυθεντικότητας φιλοσοφικές σκέψεις, τις οποίες, αν κάποιος πάρει σοβαρά, μπορεί και να αναπολήσει τις εποχές του λιθοβολισμού… Εξάλλου είναι γνωστή η αδυναμία του καλλιτέχνη στις πέτρες…

Το ποντίκι
Σχετικά

Γονείς δίνουν λάθος δόσεις φαρμάκων στα παιδιά τους
Spoons give wrong medicine doses

Spoons give wrong medicine doses
Κάποιοι δεν μπορούν να υπολογίσουν σωστά τη δοσολογία των φαρμάκων σε παιδιά μέχρι 5 ετών. 
Κάποιοι άλλοι το παίρνουν αψήφιστα και δεν παρέχουν τα παιδιά τη σωστή δοσολογία φαρμάκων για πυρετό, βήχα και κρυολογήματα.

Η συγκεκριμένη μελέτη έγινε από επιστήμονες του πανεπιστημίου του Σίδνεϊ. Η υπεύθυνη της μελέτης δρ. Ρεβέκα Μόουλς, παρουσίασε τα αποτελέσματα στο συνέδριο της Διεθνούς Φαρμακευτικής Ομοσπονδίας, στη Λισσαβώνα.
Τα μεγαλύτερα προβλήματα παρουσιάστηκαν στα φάρμακα που δεν χρειάζονται συνταγή παιδιάτρου και μπορούν να αγοραστούν από τα φαρμακεία.
Έξι στους δέκα γονείς (ποσοστό 61%) δίνουν λάθος δόση στο παιδί τους:
Αναλυτικότερα τα αποτελέσματα της έρευνας:
17% δίνουν μεγαλύτερη δόση
44% μικρότερη.
7% των γονιών δίνουν φάρμακο στα παιδιά χωρίς καν να ελέγξουν τον πυρετό
40% δίνουν κάποιο φάρμακο ακόμα κι όταν ο πυρετός είναι κάτω από 38 βαθμούς.

Πρώτη μέρα στο σχολείο: Βοηθήστε το να το δει θετικά
Tips for the First Day of School

Αν η επιστροφή στα θρανία είναι μία φορά δύσκολη κάθε Σεπτέμβρη, η πρώτη φορά στο σχολείο, η μετάβαση από το δημοτικό στο γυμνάσιο ή από το γυμνάσιο στο λύκειο, ή η αλλαγή σχολείου αποτελούν ειδικές περιπτώσεις που χρήζουν προσεκτικής μεταχείρισης όσο οι μέρες πλησιάζουν.
You’ve changed her diapers, tolerated her terrible twos and taught her to get dressed by herself. Now, it’s time for another milestone – the first day of school. Nervous? Excited? Don’t know what to expect? Welcome to kindergarten and first grade, Mom. Here are eight tips to get you and your little one ready for her first day. more...
Το πιτσιρίκι σας είναι κακόκεφο και μουτρωμένο τις τελευταίες ημέρες επειδή φοβάται την έναρξη της νέας –που αυτή τη φορά θα είναι εντελώς νέα– σχολικής χρονιάς, ανησυχεί ότι δε θα έχει φίλους, θα δυσκολευτεί να προσαρμοστεί στο νέο περιβάλλον ή, στην περίπτωση που πηγαίνει πρώτη φορά στο σχολείο, θα σας αποχωριστεί για πρώτη φορά «σοβαρά» –όχι για να πάει να παίξει με άλλα παιδάκια, όπως στον παιδικό σταθμό ή στο νηπιαγωγείο– και για πολλές ώρες.
Σίγουρα η ανησυχία και η κακοκεφιά του δε σας φαίνεται αδικαιολόγητη. Αναγνωρίζετε στην κακή του διάθεση τη δική σας ψυχολογία όταν πηγαίνατε για πρώτη φορά σχολείο, ή όταν είχε χρειαστεί να αλλάξετε –αποκλείεται να μην το θυμάστε– αλλά και το άγχος που αντιμετωπίζουμε, σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό, όλοι ως ενήλικοι όταν ερχόμαστε αντιμέτωποι με ένα νέο περιβάλλον, την πρώτη μέρα για παράδειγμα σε μία καινούρια δουλειά.
Πώς, όμως, τα εξηγούμε όλα αυτά σε ένα παιδί; Και, το κυριότερο, πώς μπορούμε να το κάνουμε να ξεπεράσει τους φόβους του και να αντιμετωπίσει την πρώτη μέρα στο σχολείο με χαμόγελο; Η (προφανής) απάντηση είναι με υπομονή και κατανόηση, υπάρχουν, όμως, και μερικές ακόμη πρακτικές που θα σας βοηθήσουν.
* Επισκεφθείτε μαζί του το σχολείο κάποια μέρα πριν ανοίξει, για να δει έστω και απ’ έξω το χώρο. Όσο ασήμαντο και αν σας φαίνεται, το να ξέρει εκ των προτέρων ένα τουλάχιστον από τα καινούρια πράγματα που έχει να αντιμετωπίσει, το χώρο, θα το βοηθήσει να προσαρμοστεί ευκολότερα.
* Την πρώτη ημέρα καλό θα ήταν να το συνοδεύσετε στο σχολείο –ή κάποιο άλλο στενό σας πρόσωπο, με το οποίο αισθάνεται άνετα, αν εσείς δεν μπορείτε– και να μείνετε για λίγο στο προαύλιο. Η παρουσία σας εκεί θα το ανακουφίσει, καθώς δε θα αισθάνεται μόνο του τουλάχιστον τα πρώτα λεπτά επαφής με το καινούριο περιβάλλον. Προσέξετε, όμως, να μην το παρακάνετε και μείνετε εκεί περισσότερο ή το συνοδεύετε κάθε μέρα. Ο σκοπός είναι να του δώσετε θάρρος στην αρχή για να αισθάνεται στη συνέχεια άνετα να πηγαίνει μόνο του. Η συνεχής παρουσία σας εκεί θα έχει το αντίθετο αποτέλεσμα: την πρώτη μέρα που θα χρειαστεί να εμφανιστεί μόνο του στο προαύλιο θα είναι σα να πηγαίνει πρώτη φορά στο σχολείο.
* Μιλήστε του για τους δικούς σας φόβους την πρώτη ημέρα στο σχολείο και πώς τους ξεπεράσατε. Μπορείτε, για παράδειγμα, να του διηγηθείτε πώς γνωρίσατε την πρώτη σας φίλη ή φίλο στο προαύλιο του σχολείου, και πώς γυρίσατε μετά την πρώτη μέρα χαρούμενοι στο σπίτι.  

* Υποθέστε τι μπορεί να φοβάται και συζητήστε το. Πείτε του, για παράδειγμα, ότι τα μαθήματά του δε θα είναι δύσκολα και ότι είστε βέβαιοι πως θα τα πάει περίφημα σε όλα –χωρίς να επιμείνετε πολύ σε αυτό το τελευταίο, για να μην του δημιουργήσετε πρόσθετο άγχος με τις δικές σας, υψηλές απαιτήσεις.
* Δώστε παράδειγμα κάποιου άλλου παιδιού που γνωρίζει και συμπαθεί, μεγαλύτερου φίλου ή ξαδέρφου π.χ., και αναφέρετε πώς εκείνο ξεπέρασε τους φόβους του ή πώς πέρασε την πρώτη ημέρα στο σχολείο. Μην μπείτε, όμως, σε συγκρίσεις τύπου «εκείνος δε φοβόταν καθόλου» ή «ανυπομονούσε να πάει στο σχολείο», γιατί θα το κάνετε να αισθανθεί άσχημα.
* Φτιάξτε μια ιστορία με τον αγαπημένο του ήρωα στην ίδια κατάσταση. Κάντε την αστεία, με μια δόση ηρωισμού αν ο ήρωας έχει υπερφυσικές δυνάμεις, και βεβαιωθείτε ότι τελειώνει με πολλούς καινούριους φίλους γύρω από τον πρωταγωνιστή.
* Εξηγήστε του αναλυτικά τι θα κάνει εκεί, τι θα έχει να αντιμετωπίσει κλπ ώστε να είναι προετοιμασμένο. Τονίστε τα θετικά, ότι θα γνωρίσει νέους φίλους, θα πηγαίνει εκδρομές, θα μάθει ενδιαφέροντα πράγματα, και σχεδιάστε μαζί του πώς θα αντιμετωπίσει αυτά που φοβάται: πώς θα προσεγγίσει τα άλλα παιδιά, πώς θα μιλήσει στη δασκάλα, πώς θα το βοηθάτε όταν διαβάζει στο σπίτι αν δυσκολευτεί σε κάτι.
* Καταπολεμήστε τους δικούς σας φόβους και το άγχος του αποχωρισμού. Αν δει εσάς ανήσυχους ή αγχωμένους θα θεωρήσει το φόβο του δικαιολογημένο και δε θα κάνει καμία προσπάθεια να τον αντιμετωπίσει. Μην το αφήσετε να πιστέψει ότι μπορεί να του συμβεί κάτι κακό αν απομακρυνθεί από κοντά σας. 

πηγή

Μμμμμμμ... η Μανούλα έφτιαξε Αυγοφέτες!!

Εύκολο, γρήγορο και αγνό πρωινό ή απογευματινό 
για μικρά και μεγάλα χαμομηλάκια


Συστατικά

  • Μπαγιάτικο ψωμί κομμένο σε φέτες
  • 2-3 αυγά
  • γάλα
  • ζάχαρη
  • λάδι (ή βιτάμ) για το τηγάνισμα

Οδηγίες

  1. Κόβουμε το ψωμί σε φέτες όχι πολύ χοντρές.
  2. Βάζουμε το λάδι στο τηγάνι να ζεσταθεί.
  3. Χτυπάμε σε μπολ τα αυγά με λίγο γάλα.
  4. Βουτάμε τις φέτες του ψωμιού μέσα στο μείγμα του αυγού να βραχούν καλά και βάζουμε να τηγανιστούν.
  5. Γυρίζουμε τις αυγοφέτες από τις δυο μεριές μέχρι να ροδίσουν.
  6. Σερβίρουμε ζέστες τις αυγοφέτες πασπαλισμένες με ζάχαρη

    Λίγα μυστικά ακόμα
    * Αν θέλετε ξεροψημένες αυγοφέτες, μην τις αφήσετε να μουλιάσουν μέσα στο μείγμα του αυγού.
    * Αν τις κάνετε αλμυρές, παραλείψτε τη ζάχαρη και συνοδέψτε με τυρί (πχ φέτα).
    * Η κανέλα, η βανίλια, το παγωτό, πολύ ταιριάζουν με τις αυγοφέτες μας!!
    πηγή

    Sunday 29 August 2010

    Σκέφτηκα να σου µιλήσω ... (Ομιλία Δασκάλου)

    Τα παρακάτω λόγια απηύθυνε ένας φωτισμένος δάσκαλος στους µαθητές του, στο 2ο ΕΠΑΛ Αχαρνών. Αν και εκφωνήθηκε για την επέτειο της 25ης Μαρτίου είναι νομίζω επίκαιρη. Δυστυχώς δεν μου έστειλαν το όνομά του και δεν γνωρίζω σε ποιόν να στείλω τα συγχαρητήρια για την ντομπροσύνη και την ομορφιά των λόγων του.

    Απολαύστε και σεις αυτά που είπε σε 17χρονα παιδιά ...

    Σκέφτηκα να σου µιλήσω για τον Καραϊσκάκη, αλλά το µυαλό σου θα πάει στο γήπεδο.
    Σκέφτηκα να σου µιλήσω για το 21, αλλά ο νους σου θα πάει στην Ορίτζιναλ.
    Συλλογίστηκα πολύ, για να καταλήξω αν αξίζει να σε ταλαιπωρήσω για κάτι τόσο µακρινό, τόσο ξένο.
    Δύο αιώνες πίσω κάποια γεγονότα
    Τι να λένε σε σένα; Σε εσένα που ßιάζεσαι να φύγεις,
    Να πας για τσιγάρο, για καφέ ή για κάτι άλλο.
    Θα σου µιλήσω λοιπόν προσωπικά.

    Εγώ ο δάσκαλος που δούλεψα ένα χρόνο σε αυτό το σχολείο
    Και σε δεκαπέντε µέρες φεύγω για αλλού
    Σε εσένα που είσαι εδώ ένα, δύο, τρία ή και περισσότερα χρόνια,
    Θα σου µιλήσω σταράτα
    Για να σου εκφράσω δυο σκέψεις µου.
    Οι µαθητές που συνάντησα µέσα στις τάξεις,
    Οι µαθητές που δίδαξα φέτος στην συντριπτική τους πλειονότητα µε σεßάστηκαν, αν και δεν ανταποκρίθηκαν στις απαιτήσεις του µαθήµατος.
    Πολλοί όµως από τους υπόλοιπους µαθητές
    Δε µε σεßάστηκαν, µε προσέßαλαν κατ' επανάληψη.
    Με έργα, µε λόγια, µε ύßρεις,
    Δείχνοντας ένα χαρακτήρα και ένα ήθος
    Που µε σόκαρε, που µε έßαλε σε µελαγχολικές σκέψεις.
    Αυτό το φαινόµενο αποδεικνύει
    Πως κάτι σάπιο υπάρχει σε αυτό το σχολείο,
    Πως εκτός του γνωστικού ελλείµµατος
    Το συγκεκριµένο σχολείο χωλαίνει δραµατικά
    Και στο ηθικοπλαστικό του έργο,
    Στη διαµόρφωση δηλαδή των µαθητικών ψυχών και πνευµάτων.
    Και η ευθύνη για αυτήν την αποτυχία
    Είναι ευθύνη αποκλειστικά δική µας,
    Των δασκάλων σας και των γονιών σας.
    Δεν έχουµε κατορθώσει να σας δείξουµε
    Πως χωρίς αρχές η ζωή σας αύριο θα είναι µια κόλαση,
    Πως χωρίς όνειρα και στόχους θα χρειαστείτε υποκατάστατα,
    Θα καταφύγετε πιθανόν σε επιλογές που θα σας ξεφτιλίσουν,
    Θα σας κάνουν να σιχαίνεστε τον εαυτό σας,
    Θα σας γεµίσουν τη ζωή πλήξη και κούραση,
    Θα σας γεράσουν πρόωρα.

    Αν όµως θέλετε µια συµßουλή από ένα δάσκαλο,
    Σκεφτείτε το παράδειγµα του Μακρυγιάννη,
    Που έφτασε αγράµµατος µέχρι τα πενήντα σχεδόν,
    Για να καταλάßει τότε πως η µόρφωση, η καλλιέργεια
    Ήταν το όπλο που έλειπε από την προσωπική του θήκη..
    Και κάθισε µε πολλή δυσκολία και χωρίς δάσκαλο
    Και έµαθε πέντε κολλυßογράµµατα,
    Για να µας πει την ιστορία του ßίου του,
    Το παραµύθι της επανάστασης των υπόδουλων Ρωµιών.
    Αυτό το παράδειγµα είναι για σένα το πιο κατάλληλο,
    Και µπορείς τριάντα χρόνια νωρίτερα από το στρατηγό Μακρυγιάννη
    Να ακολουθήσεις το δρόµο που εκείνος έδειξε,
    το µονοπάτι της καλλιέργειας, το δρόµο της παιδείας,
    Τη λεωφόρο της προσωπικής σου προκοπής.
    Δεν είστε σε τίποτε λιγότερο ικανοί από τον µπάσταρδο γιο της καλογριάς, τον Αρßανίτη Γιώργη Καραϊσκάκη.
    Ήταν κι αυτός αθυρόστοµος σαν κι εσάς,
    Αλλά είχε αυτό που από τα αλßανικά µάθαµε σαν µπέσα,
    Ήταν πάνω απ´ όλα µπεσαλής.
    Αυτό θα 'θελα να έχετε κι εσείς.
    Υπευθυνότητα, µπέσα, τσίπα.
    Να αναλαµßάνετε τις ευθύνες σας,
    Να απεχθάνεστε την υποκρισία, να σιχαίνεστε το συµφέρον,
    Να µισείτε το ψέµα και την ευθυνοφοßία.

    Η αγάπη για τον τόπο του, η λατρεία για την πατρίδα του
    Ήταν αυτό που χαρακτήριζε τη ζωή του Νικήτα Σταµατελόπουλου, του Νικηταρά.
    Αγωνίστηκε στη διάρκεια της επανάστασης,
    Συνέßαλε στην απελευθέρωση της πατρίδας του
    Κι έπειτα φυλακίστηκε,για να χαθεί σ' ένα στενοσόκακο του Πειραιά, σχεδόν τυφλωµένος, πάµπτωχος και εγκαταλειµµένος από όλους,
    Δε ζήτησε τίποτε από την ελεύθερη Ελλάδα
    Κι όταν οι γύρω του τον παρακινούσαν να απαιτήσει
    Από την κυßέρνηση µια πλούσια σύνταξη,
    Απαντούσε πως η πατρίδα τον αµείßει πολύ καλά,
    Λέγοντας ψέµατα, για να µην προσßάλει την πατρίδα του.
    Είναι δύσκολο, το κατανοώ, το παράδειγµα του Νικηταρά.
    Αλλά νοµίζω πως κι εσείς είστε ικανοί για τα δύσκολα,
    Μπορείτε να ακολουθήσετε το δρόµο της αξιοπρέπειας,
    Να προσπαθήσετε τίµια και µε αγωνιστικότητα
    Για εσάς και για το µέλλον της οικογένειας που
    Αύριο θα κάνετε.

    Ξέρω, καταλαßαίνω, αντιλαµßάνοµαι
    Πως σας προτείνω µια διαδροµή ζωής δύσκολη και απαιτητική,
    Όταν δίπλα σας κυριαρχεί ο εύκολος δρόµος
    των γονιών, των δασκάλων, των πολιτικών,
    της εποχής στην οποία µεγαλώνετε.
    Όµως κάθε εποχή ελπίζει στους νέους της,
    Περιµένει από αυτούς να σηκώσουν ψηλά
    Και µε επιτυχία τη σηµαία του αγώνα
    και να οδηγήσουν την πατρίδα τους, τον τόπο τους
    σε καλύτερες µέρες, σε πιο φωτεινές σελίδες.
    Κι όταν ßλέπω την εποχή µας
    Να µαραζώνει χωµένη στην αλλοτρίωση,
    Να ξεψυχά από την τηλεοπτική ανία,
    Να µουχλιάζει από το κυνήγι της ευκολίας,
    Μόνο σε εσάς ελπίζω,
    Στην ειλικρινή σας διάθεση
    να αγωνιστείτε,
    να αντισταθείτε,
    να πολεµήσετε,
    να νικήσετε.
    Μη µας απογοητεύσετε.

    από anemomilos

    Αλλεργία στο αγελαδινό γάλα εμφανίζουν τα ελληνόπουλα - Cow's Milk Allergy In Baby

    Τροφικές αλλεργίες προσβάλουν περίπου το 7-8% των παιδιών στη χώρα μας και αποτελούν το πιο συχνό πρόβλημα της βρεφικής και νηπιακής ηλικίας. Η συχνότητα εμφάνισης τροφικής αλλεργίας στα παιδιά είναι σχεδόν διπλάσια από ότι στους ενήλικες.
    Το τρόφιμο που προκαλεί αλλεργία στα περισσότερα ελληνόπουλα είναι το αγελαδινό γάλα. Για την πρόληψη της αλλεργίας, οι επιστήμονες συνιστούν τον μητρικό θηλασμό, «υποαλλεργικά» γάλατα και ειδική υποαλλεργική διατροφή.

    «Η συχνότητα της αλλεργίας στο γάλα αγελάδας υπολογίζεται στο 2-3% των βρεφών και ελαττώνεται με την πρόοδο της ηλικίας. Εκδηλώνεται με συμπτώματα κυρίως από το πεπτικό σύστημα και το δέρμα και είναι δυνατόν να είναι άμεσου ή επιβραδυνόμενου ή μεικτού τύπου.
    Cow's milk allergy is said to occur in 2 - 8% of infants. About 5 -15% of infants have a reaction to the cow's milk protein, but not all of these are allergic reactions. 
    For example, lactose intolerance is not an allergy as such, but children do have a reaction to cow's milk.         more...
    Οι εκδηλώσεις από τον πεπτικό σωλήνα μπορεί να αφορούν τον οισοφάγο, το στομάχι, το λεπτό έντερο ή και το παχύ έντερο», αναφέρει η επίκουρη καθηγήτρια παιδιατρικής γαστρεντερολογίας στο ΑΠΘ Μαρία Φωτουλάκη.
    «Η στρατηγική για την αντιμετώπιση της αλλεργίας στο γάλα αγελάδας περιλαμβάνει αποκλεισμό των πρωτεϊνών γάλακτος αγελάδας από τη διατροφή. Κατά κανόνα υπάρχει διασταυρούμενη αλλεργία με το γάλα της κατσίκας και της προβατίνας. Ως εκ τούτου αποκλείεται επίσης το κατσικίσιο και το πρόβειο γάλα. Βρέφη με αλλεργία στο γάλα αγελάδας έχουν αλλεργία και σε άλλες πρωτεΐνες όπως σόγιας 10-70%, μητρικού γάλακτος 20%, πεπτίδια υδρολυμένης πρωτεΐνης αγελαδινού γάλακτος 10%. Τα γάλα της μητέρας αποτελεί ιδανική διατροφή για το βρέφος τους πρώτους 6 μήνες και μπορεί να συνεχιστεί μετά την εισαγωγή στερεάς τροφής μέχρι τον 12ομήνα. Επιπλέον συνιστάται καθυστέρηση της εισαγωγής στερεάς τροφής ως την ηλικία των 6 μηνών. Σε βρέφη που δε θηλάζουν θα πρέπει να χορηγείται υποαλλεργικό βρεφικό γάλα» αναφέρει η ομότιμη καθηγήτρια παιδιατρικής γαστρεντερολογίας Σάντα Νούσια-Αρβανιτάκη.
    Υποαλλεργικό γάλα , όπως εξηγεί η κ Νούσια-Αρβανιτάκη, είναι εκείνο το οποίο γίνεται ανεκτό από το 90% των βρεφών με αποδεδειγμένη αλλεργία στο γάλα αγελάδας.
    Στην αντιμετώπιση των κλινικών εκδηλώσεων της αλλεργίας στο γάλα αγελάδας αποτελεσματικά κατά κανόνα είναι τα γάλατα εκτεταμένης υδρόλυσης τα οποία παράγονται με συνδυασμό τεχνολογικών μεθόδων.
    Στην περίπτωση που οι ασθενείς αναπτύξουν αλλεργία και στο γάλα εκτεταμένης υδρόλυσης τότε χορηγείται γάλα αμινοξέων. Επίσης από το γάλα αμινοξέων μπορούν να επωφεληθούν βρέφη με αλλεργική γαστρίτιδα, δωδεκαδακτυλίτιδα και στασιμότητα σωματικού βάρους, αλλεργική κολίτιδα, εκτεταμένο ατοπικό έκζεμα και κλινικές εκδηλώσεις κατά τη διάρκεια αποκλειστικού μητρικού θηλασμού.
    Σε τρόφιμα που προκαλούν αλλεργίες στους έλληνες ακολουθούν το αυγό, το φιστίκι, το ψάρι, η σόγια , το σιτάρι και τα οστρακοειδή.
    Τροφικές αλλεργίες προσβάλουν περίπου το 7-8% των παιδιών στη χώρα μας και αποτελούν το πιο συχνό πρόβλημα της βρεφικής και νηπιακής ηλικίας. Η συχνότητα εμφάνισης τροφικής αλλεργίας στα παιδιά είναι σχεδόν διπλάσια από ότι στους ενήλικες.
    ta nea

    © Το χαμομηλάκι | To hamomilaki