Thursday 8 July 2010

Τι σημαίνει η «γευστική μονομανία»;

Η υιοθέτηση σωστών διατροφικών συνηθειών δεν είναι εύκολη υπόθεση. Καθώς δοκιμάζει όλο και περισσότερες νέες γεύσεις, διαμορφώνονται και οι πρώτες προτιμήσεις. Καθώς το παιδί δεν είναι ακόμη σε θέση να καταλάβει γιατί πρέπει να τρώει καθημερινά κάποιες συγκεκριμένες τροφές και σπανιότερα άλλες που ενδεχομένως προτιμά, ίσως αντιδρά έντονα.
Αποφύγετε να μπείτε σε διαμάχη σχετικά με το φαγητό. Το πρόβλημα σε αυτή τη φάση είναι οι παράλογες επιθυμίες, που μπορεί να οδηγήσουν σε εκκεντρικότητες σε ό,τι αφορά τη διατροφή.

Το παιδί ανά περιόδους μπορεί να έχει γευστικές μονομανίες. Μπορεί π.χ. να θέλει να τρώει μόνο μπανάνα και κανένα άλλο φρούτο ή μόνο μακαρόνια. Όσο κι αν σας ακούγεται παράδοξο, είναι προτιμότερο να ενδώσετε προσωρινά στις επιθυμίες του (εκτός κι αν είναι εξωφρενικές).  
Το πιθανότερο είναι ότι θα κρατήσουν για λίγο καιρό και μετά θα τις αντικαταστήσει με κάτι άλλο. Για παράδειγμα, αν το παιδί ξαφνικά αρνείται μία τροφή που του κάνει καλό, μην πανικοβληθείτε. Με αυτόν τον τρόπο θα φέρετε το αντίθετο αποτέλεσμα. Δείξτε ευελιξία και προτείνετε εναλλακτικές τροφές, που θα του προσφέρουν τα θρεπτικά συστατικά. 

Πολλοί γονείς μικρών παιδιών ανησυχούν και πιστεύουν ότι η χορήγηση πολυβιταμινών είναι απαραίτητη σε αυτή τη φάση. Η υπερδοσολογία βιταμινών όμως μπορεί να οδηγήσει σε τοξικότητα, γι’ αυτό δεν θα πρέπει ποτέ να δίνετε βιταμίνες στο παιδί, αν δεν το συζητήσετε πρώτα με τον παιδίατρο. Για να εξασφαλίσετε ισορροπία στο διαιτολόγιό του:
  • Αν δεν πίνει αρκετό γάλα, φροντίστε να παίρνει ασβέστιο από άλλα γαλακτοκομικά προϊόντα, όπως γιαούρτι, τυρί, ρυζόγαλο.
  • Αν δεν τρώει λαχανικά, μπορεί να πάρει τις απαραίτητες βιταμίνες από τα φρούτα και τους χυμούς.
  • Τα παιδιά προτιμούν συνήθως τα απλά φαγητά, γιατί θέλουν να ξέρουν τι είναι αυτό που τρώνε.
  • Αν δεν του αρέσει μια συγκεκριμένη τροφή ή φαγητό, μην το πιέζετε να το φάει. Δοκιμάστε ξανά αρκετό καιρό αργότερα.
  • Να υπάρχει ποικιλία στο τραπέζι αποφεύγοντας να σερβίρετε τα ίδια και τα ίδια.
  • Σε περίπτωση που έχετε ετοιμάσει ένα φαγητό για πρώτη φορά και το παιδί είναι διστακτικό, προτείνετέ του να δοκιμάσει για να δει εάν του αρέσει. Είναι καλό να μη μάθει να απορρίπτει φαγητά χωρίς να τα δοκιμάζει πρώτα. Ας υπάρχει όμως και κάτι που είναι σίγουρο ότι αρέσει στο παιδί.
  • Φροντίστε εσείς κι ο σύντροφός σας να τρώτε δείχνοντας πόσο απολαμβάνετε τις διαφορετικές γεύσεις και παροτρύνοντας το παιδί να δοκιμάσει λίγο χωρίς ποτέ να το πιέζετε να το φάει.
  • Δώστε του απλό φαγητό, χωρίς πολλά καρυκεύματα.
  • Μην ανακατεύετε στο φαγητό που του αρέσει τροφές που απεχθάνεται, ιδιαίτερα αν έχουν έντονη γεύση. Το καλύτερο είναι να το κάνετε κατά την ώρα του μαγειρέματος, π.χ. βάλτε ντομάτα στην τραχανόσουπα, αν το παιδί δεν τρώει ντομάτα.

Ένα αστέρι τρεμοσβήνει...


Μια φορά κι έναν καιρό, στον ξάστερο ουρανό κάποιου μακρινού πλανήτη και στην πιο μεγάλη γειτονιά, ζούσε η αστεροοικογένεια του κ. Μεγαστέρη.
 
Εκεί περνούσαν τον καιρό τους οι γονείς και 

οι γονείς των γονιών μαζί με τα πολλά – πολλά αστερόπαιδά τους.
Σε κείνη τη γειτονιά την ημέρα ο καθένας έκανε τη δουλειά του και όλοι μαζί έβγαιναν σα νύχτωνε, έκοβαν βόλτες και έλαμπαν μέσα στα ασημένια τους ρούχα.

Στην οικογένεια οι μεγάλοι συζητούσαν μεταξύ τους για το πόσο ευχαριστημένοι ήταν από τη συμπεριφορά των αστερόπαιδων, πόσο καλά και άξια ήταν, πόσο υπάκουα και πόσο σπουδαία θα γίνονταν σα μεγάλωναν.
Άκουγαν οι διπλανοί και ζήλευαν την τύχη του κ. Μεγαστέρη που τόσο καλά κατάφερνε να κουμαντάρει την οικογένεια και πρόβλημα δεν υπήρχε να σκιάζει την ευτυχία του.
Μόνο η κ. Αστροσοφή που συμβούλευε όλη τη γειτονιά κουνούσε το
κεφάλι της κάθε που έκανε επίσκεψη στο ευτυχισμένο σπίτι. Εκείνη ήξερε πως δεν ήταν όλα, όσο τέλεια φαινόταν.
 

Η οικογένεια είχε και ένα μικρό αστερόπαιδο που δεν το γνώριζε κανείς, ποτέ δεν το είχαν πάρει μαζί τους στη βόλτα, αφού αυτό το τελευταίο δεν έμοιαζε στα μεγαλύτερα παιδιά τους.
Αυτό ήταν καχεκτικό, όχι τόσο όμορφο και λαμπερό και σα να μην έφταναν όλα, ήταν ζωηρό και ανυπάκουο και το χειρότερο, αυτό το λιανό παιδί επαναστάτησε κατά της οικογένειας και ήθελε, άκου κύριε, να το αφήσουν να ταξιδέψει μέχρι τον πλανήτη που έβλεπε από μακριά.


Οι γονείς ένιωθαν μεγάλη απογοήτευση που στο τέλειο σπίτι τους ήρθε τέτοια ντροπή, μάλωναν και υποτιμούσαν τον αστερομικρό τους, έλεγαν πως αφού δεν έμοιαζε στ’ αδέλφια του, θέση για κείνο δεν υπήρχε στον κόσμο τους.

Για ν’ αποφύγουν τα χειρότερα που τρέχα-γύρευε τι θα έλεγαν οι γείτονες, το κλείδωσαν στο πιο σκοτεινό δωμάτιο του σπιτιού και του απαγόρευσαν να βγαίνει βόλτα τις νύχτες. και στο τέλος το ξέχασαν και συγχώρησαν τον εαυτό τους, αφού εκείνοι είχαν κάνει το χρέος τους.

Το αστεροαπόπαιδο στεναχωριόταν πολύ με την συμπεριφορά της οικογένειας, δεν καταλάβαινε γιατί δεν το αγαπούσαν και μέρα με τη μέρα έχανε και το λίγο χρώμα που είχε όταν γεννήθηκε.

Μια νύχτα άνοιξε το παράθυρο του σπιτιού, αγνάντεψε τον αγαπημένο του πλανήτη που φαινόταν κάτω μακριά και πήρε την απόφασή του.
Θα έδινε έναν πήδο και θα βρίσκονταν κοντά του.
Εκεί η ζωή του θα ήταν διαφορετική, κανείς δεν θα του ζητούσε να λάμπει όλο και περισσότερα, σίγουρα εκεί κάποιος θα το αγαπούσε για το δικό του φως και δεν θα του ζητούσαν να γίνει όπως τα άλλα του αδέλφια.

Το είπε και το έκανε. Άφησε τα χέρια του από το περβάζι και άρχισε να ταξιδεύει και να ταξιδεύει και να ταξιδεύει…
Γύρω του άκουγε ψιθύρους.
Ένα αστέρι πέφτει, πέφτει… έλεγε κάποιος
Τι απογοήτευση, τι του ήρθε ν’ αφήσει τη σιγουριά του σπιτιού του… έλεγε κάποιος άλλος
Μη δίνεις σημασία, κανένας απροσάρμοστος θα είναι… έλεγε ένας τρίτος…
Και το αστέρι συνέχιζε πετώντας το μακρινό του ταξίδι και καθώς πετούσε το φως του τρεμόσβηνε και τρεμόσβηνε, μέχρι που σταμάτησε να φαίνεται από την παλιά του γειτονιά.

Το αστεράκι είχε πολύ δρόμο ακόμα να κάνει και ούτε το ίδιο ήξερε αν θα έφτανε ποτέ στον πλανήτη που ονειρευόταν, μα δεν το ένοιαζε καθόλου.
Ήταν τώρα ελεύθερο και δεν μπορεί, κάποιον θα συναντούσε στην στράτα του να το αγαπήσει, έστω και με κείνο το αχνό φως που του χάρισε η ζωή.

to alataki3 Παραμύθι - Τα παραμύθια δεν είναι παίξε γέλασε

Λούντβιχ φαν Μπετόβεν: Ωδή στη Χαρά
Symphony No. 9 (Beethoven) ODE TO JOY

 Καλημέρα σας, με την Ωδή στη Χαρά :) 
 
Μπετόβεν: 
Σε ηλικία 12 ετών δημοσιεύτηκε η πρώτη του σύνθεση ενώ παράλληλα γίνεται δεύτερος οργανίστας της αυλής του εκλέκτορα και ο Neefe δήλωσε πως επρόκειτο για το νέο Μότσαρτ. 
περισσότερα
Εκτός από τη μουσική, οι γνώσεις του επεκτείνονται και στη φιλοσοφία καθώς και στη μελέτη των Ελλήνων και Λατίνων κλασικών.

Η ένατη συμφωνία του Beethoven

Η συμφωνική μουσική του Beethoven και ιδιαίτερα η 9η συμφωνία του, διαδραματίζει ιδιαίτερο ρόλο στην παγκόσμια πολιτιστική αυτογνωσία και συχνά ταυτίζεται με τους πιο ετερόκλητους εθνικούς και κοινωνικούς στόχους.

Ξέρετε ότι,
Θεωρείται παράδοση στην Ιαπωνία να τραγoυδιέται το χορωδιακό μέρος της 9ης συμφωνίας από τεράστιες χορωδίες 3, 5 και 7 χιλιάδων ατόμων, με αποτέλεσμα ένας εντυπωσιακός αριθμός Ιαπώνων ερασιτεχνών χορωδών να εξασκείται κάθε χρόνο για πολλούς μήνες στη μελέτη και απόδοση αυτού του έργου.
Στην Κίνα η εκτέλεση αυτής της συμφωνίας αποτελεί αποκορύφωμα πολλών εθνικών και πολιτικών εκδηλώσεων, όπου τραγουδούν την «Ωδή της Χαράς» και πάλι πολυπληθέστατες χορωδίες. 
Είναι λοιπόν εντυπωσιακό, πώς ένα ευρωπαϊκό μουσικό έργο των αρχών του 19ου αιώνα υιοθετείται από άσχετες μεταξύ τους πολιτισμικές παραδόσεις, αξιοποιείται διαχρονικά από τόσο ετερόκλητους κοινωνικούς και πολιτιστικούς φορείς και εντάσσεται στην προσπάθεια για επίτευξη τελείως αντιφατικών στόχων. 

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki