Η Παναγιά το πέλαγο κρατούσε στην ποδιά της...

Ζει και ζει και ζει .....
ο βασιλιάς ο ήλιος ζει.

Οδυσσέας Ελύτης ~Τα τζιτζίκια 

Η Παναγιά το πέλαγο

κρατούσε στην ποδιά της

Τη Σίκινο την Αμοργό

και τ’ άλλα τα παιδιά της

Από την άκρη του καιρού

και πίσω απ’ τους χειμώνες

Άκουγα σφύριζε η μπουρού

κι έβγαιναν οι Γοργόνες

Κι εγώ μέσα στους αχινούς

στις γούβες στ’ αρμυρίκια

Σαν τους παλιούς θαλασσινούς

ρωτούσα τα τζιτζίκια:

– Ε σεις τζιτζίκια μου άγγελοι

γεια σας κι η ώρα η καλή

Ο βασιλιάς ο Ήλιος ζει;

κι όλ’ αποκρίνονται μαζί:

– Ζει ζει ζει ζει ζει ζει ζει ζει

Η Αγάπη και η Καλοσύνη...

... δεν είναι «μπακάλικο»

Δεν χρειάζεται να ζυγίζουμε τα πάντα.
Η αγάπη και η καλοσύνη δεν είναι μπακάλικο.

Δεν κάνουμε σούμα στο τέλος για να δούμε αν μας συνέφερε το “deal” όπως λένε οι διαπραγματευτές.
Το καλό το κάνεις γιατί σε εκφράζει και είναι φιλοσοφία, επιλογή και στάση ζωής.
Γιατί το νιώθεις και σε ανυψώνει.
Γιατί θέλεις να δεις το χαμόγελο στο πρόσωπο του γέροντα.
Γιατί θέλεις να λείψει η θλίψη από τα μάτια του παιδιού.
Γιατί θέλεις να γιατρευτεί η τσακισμένη φτερούγα του σπουργιτιού.

πρώτη ανάρτηση
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι