Thursday 19 February 2015

Προστάτεψε το παιδί σου οπλίζοντάς το
ενάντια στη σεξουαλική παρενόχληση

Η σεξουαλική παρενόχληση είναι μια από τις πιο φριχτές πράξεις που μπορεί να συμβεί σε ένα παιδί και δυστυχώς δεν είναι κάτι απίθανο. Μπορείς να το προστατέψεις μαθαίνοντάς του βασικούς κανόνες που πρέπει να έχει κατά νου.
Να πούμε αρχικά πως η σεξουαλική παρενόχληση μπορεί να είναι λεκτική, οπτική και σωματική προσβολή της γενετήσιας αξιοπρέπειας του παιδιού, που του προκαλεί φόβο, ντροπή, πόνο, αποστροφή.
Και το χειρότερο είναι πως, σύμφωνα με μελέτες, τα ¾ των παιδιών που πέφτουν θύματα σεξουαλικής παρενόχλησης/κακοποίησης, δεν μιλούν σε κανέναν για αυτό όσο είναι παιδιά. 


Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς 
Πρέπει να βοηθήσουν το παιδί να γνωρίσει το σώμα του
Αυτό πρέπει να γίνει από μικρή ηλικία. Από πολύ μικρά τα παιδιά θέλουν να ανακαλύψουν τα πάντα που αφορούν το σώμα τους. Έτσι, ρωτάνε τους γονείς διάφορα πράγματα και παρατηρούν το σώμα του γονέα του ίδιου φύλου ώστε να εντοπίζουν ομοιότητες και διαφορές.
Όταν λοιπόν αρχίσει να κάνει απορίες, οι γονείς δεν πρέπει να το κάνουν να νιώσει ένοχο ή ότι το χλευάζουν.
Αντίθετα, μέσα από τη συζήτηση και την ανάγνωση σχετικών βιβλίων οι γονείς πρέπει να ενισχύσουν την έμφυτη τάση του παιδιού για την ανακάλυψη του σώματός του. Πρέπει βέβαια να λαμβάνουν υπόψη την ηλικία του παιδιού.
Στόχος, να μάθει ποια είναι τα όρια του σώματός του τα οποία δεν μπορεί κανείς να παραβιάσει.


(video από το χαμομηλάκι εδώ:)

Να του μάθουν τα είδη σεξουαλικής παρενόχλησης 
- Η κοντινή σωματική επαφή, το άγγιγμα ή το χάδι που κάνει το παιδί να νιώθει άβολα.
- Όταν κάποιος ενήλικας το αναγκάζει να μείνει χωρίς τα ρούχα του.
- Όταν κάποιος ενήλικας το αναγκάζει να παρακολουθήσει κάτι που δεν θέλει το ίδιο το παιδί και το κάνει να νιώθει άβολα.
- Όταν το αναγκάζει να κάνει κάτι που το πονάει και το τρομάζει.
- Όταν οι συνομιλίες των παιδιών στα κοινωνικά δίκτυα αναφέρονται σε σημεία του σώματος, ή σε προσωπικές στιγμές (πχ. ντύσιμο, τουαλέτα) και κάνουν το παιδί να νιώθει άβολα.
- Ο ενήλικας που κάνει κάτι τέτοιο μπορεί να είναι άγνωστος αλλά και από το γνωστό (πλειονότητα των περιπτώσεων) περιβάλλον.
- Μπορεί να συμβεί και από άντρα και από γυναίκα και σε αγόρια και σε κορίτσια.


(video από το χαμομηλάκι εδώ:)

Να του πουν απλούς κανόνες για να τους καταλάβει

Ανάλογα με την ηλικία του παιδιού πρέπει οι γονείς να μιλούν όσο πιο κατανοητά γίνεται. Αν είναι μικρό πρέπει να επιλέξουν λέξεις που δεν τρομάζουν, αλλά γίνονται αντιληπτές, ενώ στην εφηβεία είναι κάπως πιο εύκολα τα πράγματα. 

(video από το χαμομηλάκι εδώ:)
Οι κανόνες που πρέπει να έχουν τα παιδιά κατά νου, σύμφωνα με τους ειδικούς:
- Δεν έχει κανείς το δικαίωμα να αγγίξει ή να χαϊδέψει τα σημεία του σώματος μου που καλύπτονται συνήθως από εσώρουχα [χωρίς την άδεια μου]. Λέω «ΟΧΙ» ανά πάσα στιγμή σε κάποιον που δεν θέλω να με αγγίξει.
- Ούτε εγώ επιτρέπεται να αγγίξω το σώμα άλλων σε αυτά ακριβώς τα σημεία.
- Γνωρίζω το σώμα μου, μου ανήκει και εγώ αποφασίζω τι κάνω με αυτό.


Σημάδια ότι το παιδί έχει παρενοχληθεί και ντρέπεται/φοβάται να το πει
- Ξαφνική ντροπή για το σώμα του. Αποφεύγει να αλλάξει ρούχα μπροστά σε πρόσωπα που πριν δεν είχε πρόβλημα.
- Υπερβολική ευαισθησία στον πόνο σε περιοχές όπως το στόμα ή τα γεννητικά όργανα.
- Παλινδρόμηση σε συμπεριφορές που έχουν ξεπεραστεί όπως νυχτερινή ενούρηση, πιπίλισμα δαχτύλου.
- Εφιάλτες, τρόμος, τίναγμα στον ύπνο.
- Ξαφνικές φοβίες προς άτομα και τοποθεσίες.
- Να γνωρίζει σεξουαλικά θέματα που δεν ταιριάζουν με την ηλικία του.
- Έντονες αλλαγές στη διάθεση, όπως θλίψη και ξαφνικά ξεσπάσματα.
- Διαταραχή στη πρόσληψη τροφής, χρήση ουσιών, αυτοτραυματισμοί.
- Απομόνωση, άγχος, χαμηλή αυτοεκτίμηση, βίαιη και επιθετική συμπεριφορά προς φίλους ή αντικείμενα.
- Αλλαγές στις μαθησιακές επιδόσεις.
- Αποφυγή του υπολογιστή, ενώ πριν δεν ξεκολλούσε.


ant1iwo

Ο Εl Greco στο Μουσείο Μπενάκη μέχρι την 1η Μαρτίου
Ευκαιρία να πάτε με τα παιδάκια σας...


... αφού δείτε μαζί τους το video:


Αφιέρωμα στον El Greco
Μόνο συγκίνηση – ναι, και δέος- αισθάνθηκαν οι τουλάχιστον 1.200 επισκέπτες του Μουσείου Μπενάκη που είδαν από απόσταση αναπνοής έργα του El Greco, αντικείμενα και έγγραφα από τη ζωή του, στο πλαίσιο των δυο μεγάλων εκθέσεων από το μουσείο για το Έτος Δομήνικου Θεοτοκόπουλου.
Και απομένουν σχεδόν δέκα μέρες, ως την 1η Μαρτίου για να δούμε για πρώτη φορά, ή να ξαναδούμε αυτά τα έργα.

iefimerida

Θυμάρι, θυμάρι... θέλω να το μυρίσεις....
Ένα Θαυμάσιο Θεραπευτικό φυτό!!

Θυμάρι, ένα Θαυμάσιο Θεραπευτικό φυτό!!

τα πάντα για το θυμάρι στο Πράσινο Χαμομηλάκι

Πώς να βοηθήσω μικρό μαθητή μου που κακοποιείται από τον πατέρα του;

«Καλησπέρα! Είμαι δασκάλα της Α΄ δημοτικού. Έχω ένα μαθητή κακοποιημένο από τον πατέρα του και αναμένεται και διαζύγιο των γονέων. Ο πατέρας 3 μήνες δεν έχει έρθει σε επαφή με το παιδί, μένει τώρα αλλού. Παρόλα αυτά το παιδί τον ζητάει. Έχω κάνει τα πάντα για το παιδί.
Του έχω μιλήσει με το καλό, με αυστηρότητα, του αναθέτω δουλειές για να ξεχνιέται, του έχω μιλήσει ιδιαιτέρως (αποφεύγει όμως κάθε συμβουλή) όμως χτυπάει και εμένα και τα άλλα παιδιά συνεχώς. Χαστούκια, μπουνιές, κλωτσιές, κάρφωμα του μολυβιού στο δέρμα των παιδιών...
Από το σχολείο δεν έχω καμία βοήθεια. Η διευθύντρια μου είναι αδιάφορη και ο σχολικός σύμβουλος στον οποίο έστειλα επίσημα φαξ για το πρόβλημά μου, μου μίλησε για σεμινάρια που παρακολουθώ συνέχεια και, όταν πρότεινα λύσεις, όπως δεύτερο δάσκαλο μέσα στην τάξη, απάντησε είναι θέμα σχολείου και όχι δικό μου. Σας παρακαλώ να με συμβουλεύσετε για το τι μπορώ να κάνω...»

Απαντά η Μαρία Σαράντη, Κλινική Ψυχολόγος - Παιδοψυχολόγος, Ψυχοθεραπεύτρια.

Είναι φανερό πως αντιμετωπίζετε έναν μαθητή που νιώθει πόνο και είναι θυμωμένος διότι έχει δεχτεί ψυχική και σωματική κακοποίηση και αυτήν με την σειρά του επαναλαμβάνει. Οι συμβουλές δύσκολα θα τον ακουμπήσουν διότι μέσα του υπάρχει ένταση και οδύνη. Η ανάγκη του είναι για ανακούφιση ψυχική και λιγότερο για διδαχή.
Αυτό που μπορείτε να κάνετε αρχικά είναι να μιλήσετε στην μητέρα και να την ευαισθητοποιήσετε να αποτανθεί σε κέντρο ψυχικής υγείας στον Δήμο διότι θα χρειαστεί ομαδική δουλειά από διαφορετικούς συναδέλφους: ψυχολόγος για την μητέρα, παιδοψυχολόγος για το παιδί και πιθανότατα κοινωνικός λειτουργός.
Σε περίπτωση που η μητέρα δεν δεχτεί απευθυνθείτε στον «Συνήγορο του Παιδιού», κρατικό φορέα που θα μπορεί να σας συμβουλέψει με τα διαδικαστικά.

Παράλληλα δημιουργείστε όσο μπορείτε μια σχέση εμπιστοσύνης με το παιδί βάζοντας και όρια. Προσέξτε μόνο πόσο πολύ θα «μπείτε» σε όλο αυτό και πού χρειάζεται να έχετε εσείς τα δικά σας συναισθηματικά όρια.
mama365

Τα παιδιά παρακολουθούν τα τεκταινόμενα στην Ευρώπη

 
Έλενα Πατήλα, Ψυχολόγος
 
Όχι μόνο τα ελληνόπουλα…. Τα παιδιά όλων των ευρωπαϊκών χωρών. Παρακολουθούν την επικαιρότητα, τις περιπέτειες της Ευρώπης και των λαών της, τις θέσεις των ηγετών, τις εκφράσεις των ισχυρών και σκληρών τους προσώπων, τις φωνές των λαών, τα υψωμένα χέρια και τα συνθήματα, τις ειρηνικές εκκλήσεις, τον αγώνα να σωθεί η ελπίδα, το όραμα και οι ζωές των ανθρώπων….
Παρακολουθούν τις περιπέτειες της Ευρώπης με την μακρά ιστορία και τον πολιτισμό που διδάσκονται στα σχολικά τους βιβλία, την Ευρώπη των φιλοσοφικών ρευμάτων, της αναζήτησης, της τέχνης, της ελευθερίας, των ιδεών, της ισότητας των ευκαιριών, της δημοκρατίας και των επαναστάσεων…
Νιώθουν την ένταση και το φόβο, την αγωνία με τον δικό τους τρόπο, την αντίφαση και την υποκρισία αναδεικνύουν με αποστομωτικό και απόλυτο τρόπο οι ερωτήσεις τους… σκέφτονται, αναζητούν κι αυτά λύσεις, με τη δική τους σκέψη…
Υπάρχει όμως μια σημαντική κι ενδιαφέρουσα διαφορά…..δεν εγκλωβίζεται το μυαλό τους σε αδιέξοδα..…και δεν φοβούνται. Έχουν μάθει μέσα από τα παιχνίδια τους, το ένστικτό και τη φαντασία να βρίσκουν, να δοκιμάζουν και να υιοθετούν τρόπους και λύσεις, κι όταν πέσουν σηκώνονται γρήγορα και τρέχουν.
Είναι πολύ κρίσιμη η «απάντηση» της Ευρώπης στα ερωτήματα των παιδιών που νιώθουν την αλληλεγγύη των λαών, την ανάγκη κοινής πορείας και ένωσης προς το καλύτερο, την ανάγκη αλλαγής και ανάσας των λαών….
Δύσκολα μπορείς να τους εξηγήσεις τη σκληρή προσπάθεια διατήρησης μιας ισορροπίας που φαίνεται να βλάπτει τους πολλούς…
χωρίς να πληγώσεις την ελπίδα τους…
χωρίς να δηλητηριάσεις την αξία της ανθρώπινης ζωής και της προσπάθειας…
χωρίς να ματαιώσεις την ανάγκη τους να «ανήκουν»…
 

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki