28η Οκτωβρίου - Καστελόριζο: Η μεγαλύτερη ελληνική σημαία

Σε ένα γερανό ύψους 40 μέτρων κυματίζει από νωρίς το πρωί στο Καστελόριζο η μεγαλύτερη ελληνική σημαία σε ιστό στον κόσμο, 745 τετραγωνικών μέτρων.

Η πρωτοβουλία για την κίνηση αυτή που έχει «άρωμα» Κρήτης, ανήκει στον Μανώλη Βουτσαλά από την Αλικαρνασσό Ηρακλείου, ή Μπλομπλό όπως τον ξέρουν οι περισσότεροι.

Ο ίδιος στην ερώτηση τι τον έκανε να πάει στο Καστελόριζο και να σηκώσει αυτήν τη μεγάλη σημαία, απάντησε: «Η αγάπη που νιώθω για την πατρίδα. Και επειδή το νησί αυτό είναι μόνο του και λίγο πιο μακριά, ήρθαμε εδώ να δείξουμε την αγάπη μας, να δείξουμε στους κατοίκους ότι είμαστε κοντά τους».

cnn.gr
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Πόσο αντιστάθηκαν στον Ναζισμό και τον Φασισμό οι Ευρωπαϊκές χώρες;

"Χάριν της ιστορικής αληθείας οφείλω να διαπιστώσω ότι μόνον οι Έλληνες, εξ όλων των αντιπάλων οι οποίοι με αντιμετώπισαν, πολέμησαν με παράτολμον θάρρος και υψίστην περιφρόνησιν προς τον θάνατον…"
                                                                                     Χίτλερ

(από λόγο πού εκφώνησε στις 10/5/1941)

Για να μάθουμε εμείς και τα παιδιά μας:

• Ελλάδα: 219 ημέρες.
• Νορβηγία: 61 ημέρες.
• Γαλλία: 43 ημέρες. [Η υπερδύναμη της εποχής]
• Πολωνία: 30 ημέρες.
• Βέλγιο: 18 ημέρες.
• Ολλανδία: 4 ημέρες.
• Γιουγκοσλαβία: 3 ημέρες.
• Δανία: 0 μέρες. Οι Δανοί παραδόθηκαν σε έναν μοτοσικλετιστή του Χίτλερ ο οποίος μετέφερε στον Δανό βασιλιά αίτηση του Χίτλερ για διέλευση των ναζιστικών στρατευμάτων, ο Δανός βασιλιάς σε ένδειξη υποταγής παρέδωσε το στέμμα του στον μοτοσικλετιστή για να το πάει στο Βερολίνο και στον Χίτλερ!!
• Τσεχοσλοβακία: 0 ημέρες.
• Αλβανία: 0 ημέρες.
• Λουξεμβούργο: 0 ημέρες.

...............

πολύ περισσότερα στο Χαμομηλάκι

Άσμα ηρωικό και πένθιμο, για τον χαμένο Ανθυπολοχαγό της Αλβανίας

....

Ήταν ωραίο παιδί. Την πρώτη μέρα που γεννήθηκε
Σκύψανε τα βουνά της Θράκης να φανεί
Στους ώμους της στεριάς το στάρι που αναγάλλιαζε·
Σκύψανε τα βουνά της Θράκης και το φτύσανε
Μια στο κεφάλι, μια στον κόρφο, μια μες το κλάμα του·
Βγήκαν Ρωμιοί με μπράτσα φοβερά
Και το σηκώσαν στου βοριά τα σπάργανα…
Ύστερα οι μέρες τρέξανε, παράβγαν στο λιθάρι,
Καβάλα σε φοραδοπούλες χοροπήδηξαν
Ύστερα κύλησαν Στρυμόνες πρωινοί
Ώσπου κουδούνισαν παντού οι τσιγγάνες ανεμώνες
Κι ήρθαν από της γης τα πέρατα
Οι πελαγίτες οι βοσκοί να παν των φλόκων τα κοπάδια
Εκεί που βαθιανάσαινε μια θαλασσοσπηλιά,
Εκεί που μια μεγάλη πέτρα εστέναζε!

Ήταν γερό παιδί·
Τις νύχτες αγκαλιά με τα νεραντζοκόριτσα
Λέρωνε τις μεγάλες φορεσιές των άστρων
Ήταν τόσος ο έρωτας στα σπλάχνα του
Που έπινε μέσα στο κρασί τη γέψη όλης της γης
Πιάνοντας ύστερα χορό μ’ όλες τις νύφες λεύκες
Ώσπου ν’ ακούσει και να χύσ’ η αυγή το φως μες στα μαλλιά του,
Η αυγή που μ’ ανοιχτά μπράτσα τον έβρισκε
Στη σέλα δυο μικρών κλαδιών να γρατζουνάει τον ήλιο
Να βάφει τα λουλούδια
Ή πάλι με στοργή να σιγονανουρίζει
Τις μικρές κουκουβάγιες που ξαγρύπνησαν…
Α τι θυμάρι δυνατό η ανασαιμιά του
Τι χάρτης περηφάνιας το γυμνό του στήθος
Όπου ξεσπούσαν λευτεριά και θάλασσα!…

Ήταν γενναίο παιδί.
Με τα θαμπόχρυσα κουμπιά και το πιστόλι του,
Με τον αέρα του άντρα στην περπατηξιά,
Και με το κράνος του – γυαλιστερό σημάδι
(Φτάσανε τόσο εύκολα μες στο μυαλό
που δεν γνώρισε κακό ποτέ του)
Με τους στρατιώτες του ζερβά δεξιά
Και την εκδίκηση της αδικίας μπροστά του.
-Φωτιά στην άνομη, φωτιά!
Με το αίμα πάνω από τα φρύδια
Τα βουνά της Αλβανίας βροντήξανε

Ύστερα λιώσαν χιόνι να ξεπλύνουν
Το κορμί του, σιωπηλό ναυάγιο της αυγής
Και το στόμα του, μικρό πουλί ακελάηδιστο,
Και τα χέρια του, ανοιχτές πλατείες της ερημίας.
Βρόντηξαν τα βουνά της Αλβανίας
Δεν έκλαψαν.
Γιατί να κλάψουν;
Ήταν γενναίο παιδί!

...
                                   Οδυσσέας Ελύτης

Απόσπασμα ΣΤ'

Oδυσσέας Ελύτης – Άσμα ηρωικό και πένθιμο για τον χαμένο ανθυπολοχαγό της Αλβανίας 

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι