Όλα τα ανθρώπινα είναι μάταια, μόνο η Αγάπη μένει

«Πάντα ματαιότης τα ανθρώπινα…»

Οι φορεσιές οι χρυσοποίκιλτες, 

που θαμπώνουν στη θέα τους τα ανόητα μυαλά μας, 

οι τιμές και τα μεγαλεία, 

που τρέφουν τη ματαιοδοξία μας, 

η δόξα, που με τόσο πάθος 

λίγο πολύ όλοι μας κυνηγάμε, 

τα συσσωρευμένα υλικά αγαθά, 

που τρέφουν την αλαζονεία μας 

και πάνω απ΄ όλα η απατηλή αίσθηση της δύναμης, 

που όλα τα παραπάνω μας προσφέρουν…. 

ΟΛΑ αυτά, ΟΛΑ, 

σαν καπνός διασκορπίζονται 

και αμετάκλητα σβήνουν και χάνονται.

ΕΝΑ, μόνο ΕΝΑ 

σταθερά παραμένει στους ΑΙΩΝΕΣ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ: 

Η ΑΓΑΠΗ, Η ΕΜΠΡΑΚΤΗ ΑΓΑΠΗ, 

το “μείζον”, το σπουδαιότερο όλων, 

που ξοδεύεται, αναλώνεται, 

για να στεγάσει σε ΒΑΣΙΛΕΙΆΔΕΣ 

τον ανθρώπινο πόνο, 

να στηρίξει, να δώσει Χαρά και Ελπίδα 

στον συνάνθρωπο.

Αυτή η άδολη και έμπρακτη ΑΓΑΠΗ, 

η πηγή κάθε Καλού, το κλειδί της Ευτυχίας μας.

melissa 

Καλημέρα σας 😊 και... Καλό Χειμώνααααα...

Ήρθε ο χειμώνας...

Γιώργος Νταλάρας

Στίχοι: Κώστας Κοφινιώτης
Μουσική: Πάνος Τούντας
Πρώτη εκτέλεση: Στράτος Παγιουμτζής, Τεμπέλης

Ήρθε ο χειμώνας κι ο κοσμάκης τα 'χει χάσει
και παλτουδιά καινούργια τρέχει ν' αγοράσει
μα το δικό μου κι αν επάλιωσε παλτό
φράγκο δε δίνω κι ούτε νοιάζομαι γι' αυτό

Κι αν ο καθένας τουρτουρίζει από το κρύο
θα την περνώ στην αγκαλιά σου μεγαλείο
κι όταν το τζάκι μένει σπίτι μας σβηστό
θα με θερμαίνει το φιλί σου το ζεστό

Κι αν δεν ανάβουμε κουκλίτσα μου μαγκάλι
θα 'μαι ζεστός μες στη δική σου την αγκάλη
το πιο θερμό καλοριφέρ ειν' τα φιλιά
σαν θα κοιμόμαστε κουκλίτσα μου αγκαλιά

Κι έτσι δε θα 'χουμε ανάγκη από φώτα
θα την περνάμε μια χαρά ζωή και κότα
και θα κοιμόμαστε κι οι δυο απ' τις εννιά
να μη μας πιάνει ξεροβόρι ή παγωνιά

Ξύπνησέ με το πρωί μ' ένα σκοπό που να λέει χαλάλι στη ζωή που ζω

Καληνύχτα σας,

με ένα από τα ωραιότερα τραγούδια της Χαρούλας...

ΠΡΟΣΕΥΧΗ
Στίχοι: Χαρούλα Αλεξίου
Μουσική: Χαρούλα Αλεξίου
Πρώτη εκτέλεση: Χαρούλα Αλεξίου

Δώσ' μου ένα σύνορο να περπατώ

Δώσ' μου ένα όνομα να μη χαθώ

Δώσ' μου ένα όνειρο να κρατηθώ

Δώσ' μου ένα όραμα να αντισταθώ

Δώσ' μου ένα παιδί να εξομολογηθώ

Δώσ' μου ένα φιλί να πλύνω το κακό

Ξύπνησέ με το πρωί μ' ένα σκοπό

που να λέει χαλάλι στη ζωή που ζω 

Οδός Νεφέλης 1983

Για μεγαλύτερη προσοχή...

Αγαπητό μου χαμομηλάκι,

έλαβα το παρακάτω e-mail. Δεν γνωρίζω τη γνησιότητά του, πιστεύω ομως οτι αξίζει οι γονείς να ακούμε και να προσέχουμε τα πάντα.
Την Κυριακή που μας πέρασε, στο Kidom του Allou Fun Park ...
Κάποια κοπέλλα εκεί, έχασε το γιο της προς στιγμήν ...
Αμέσως και προς τιμήν της διοίκησης του πάρκου οι πόρτες κλείδωσαν και ξεκίνησε η αναζήτηση του πιτσιρικά....
Μετά από λίγη ώρα βρέθηκε στις τουαλέτες, αναισθητοποιημένος, ξυρισμένος και φορώντας σκουφί, έτοιμος για "δρόμο" δηλαδή ....Μέσω ανθρώπου, που εργάζεται στο διοικητικό κομμάτι του πάρκου, μαθεύτηκε ότι η εταιρεία πλήρωσε πολλά για να μη μαθευτεί το περιστατικό, το οποίο με κάνει αν μη τι άλλο σκεπτικό για το πόσα ακόμη έχουν καλυφθεί (όχι απαραίτητα στο Allou) ....

ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ, ΠΡΟΣΟΧΗ!!!

ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ ....

Μαμά μου..

Μαμά μου....
Εσύ που με γέννησες από ενα λάθος, μια απροσεξία της στιγμής, εσύ που σου γινα βάρος αντί χαρά....

Μαμά μου, εσύ που τυλιγμένη στα δίχτυα των ναρκωτικών και της προσωπικής σου οδύσσειας, ξέχασες πως είχες το χάρισμα να δίνεις ζωή, και τη δική μου ζωή βρέθηκες να ορίζεις.....

Μαμά μου, που με ξεχνάς και με πουλάς,

μαμά μου που με πονάς,

μαμά μου που δεν ηθελες να σαι η μαμά μου,

μαμά μου που με άφησες σε κάποιο ίδρυμα, για να μην είμαι εμπόδιο στον προσωπικό σου το λαβύρινθο....

Μαμά μου, που άφησες το παιδικό μου κορμάκι να βασανιστεί και να ματώσει,

μαμά μου που με ξέχασες,

μαμά μου που ποτέ δε με αγάπησες όπως οι μαμάδες αγαπάνε τα παιδάκια τους, ίσως γιατί κανείς δε σου μαθε πώς είναι τέτοια αγάπη....

Μαμά μου....
Εσύ που η τύχη κι ο θεός δε θέλησαν να σου δώσουν το χάρισμα να γεννήσεις ζωή, εσύ που με ονειρευόσουνα μα ποτέ δε με είχες, εσύ που θυσίασες το κορμί και το μυαλό σου σε μια απελπισμένη προσπάθεια να γίνεις η μαμά μου....

Μαμά μου, εσύ που δεν ένιωσες πως είναι να βγάζεις απο μέσα σου ζωή, εσύ που δεν πόνεσες για να με φέρεις στον κόσμο, εσύ που έκλαψες, κι εταξες, και ανέβηκες γονατιστη τα σκαλιά στη Χάρη της, για να σε αξιώσει να γίνεις η μαμά μου....

Μαμά μου, που με αγκάλιασες και χάιδεψες τα μπερδεμένα μου μαλλιά, που σκούπισες τα δάκρυά μου, φρόντισες τις πληγές μου ώσπου να πάψουν να αιμορραγουν και να αρχίσω ξανά να χαμογελάω....

Μαμά μου, που έκανες την ψυχή σου αγρό για να ανθίσω και γω το τσαλαπατημένο χαμομηλάκι,

μαμά μου, άδικος είναι τούτος ο κόσμος που ήρθαμε, μα πάντα θα φροντίζεις να μου δείχνεις την ανθισμένη του πλευρά....

Ομολόγησε το βιασμό του γιου του... Ανεπιθύμητος στις φυλακές

Σιωπή απʼ όλους, που γνώριζαν το έγκλημα της σεξουαλικής κακοποίησης

του 7χρονου απʼ τον “πατέρα”

Το βιασμό του παιδιού του ομολόγησε προχθές το πρωί ο 32χρονος Γιάννης Μακρυδάκης στην Αστυνομία λίγες ώρες πριν οδηγηθεί ενώπιον του εισαγγελέα. Είχε προηγηθεί η αποκάλυψη της φρικτής ιστορίας από το εφτάχρονο παιδί του, θύμα του νοσηρού μυαλού του 32χρονου άνδρα.

Ο Μακρυδάκης περιέγραψε τι γινόταν στο σπίτι όταν έλειπε η μητέρα του και η γιαγιά του παιδιού, λέγοντας ότι δεν καταλάβαινε τι έκανε, γιατί ήταν μεθυσμένος.

Συγκεντρωμένοι Ηρακλειώτες στη λ. Δικαιοσύνης τον αποδοκίμασαν το πρωί του Σαββάτου, εκφράζοντας την επιθυμία τους να τον αφήσουν οι αστυνομικοί για να του αποδοθεί Δικαιοσύνη από τον κόσμο. Ο 32χρονος απολογείται σήμερα στην ανακρίτρια.

 
Γνώριζαν

Όλοι, μηδενός εξαιρουμένου, έχουν μικρό ή μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης στο έγκλημα που συντελούνταν άγνωστο για πόσο καιρό στο κορμί και στην ψυχή του εφτάχρονου παιδιού από τα Δειλινά.

Η γειτονιά που έβλεπε τα εμφανή σημάδια στο πρόσωπο του μικρού Κώστα και υποψιαζόταν ένα μέρος της φρίκης, σιωπούσε. Με την αποκάλυψη της αλήθειας, οι περισσότεροι μίλησαν και είπαν ότι άκουγαν φωνές, βρισιές και κατάρες, όταν η πόρτα και τα παράθυρα στο σπίτι της οδού Θράκης ήταν ανοιχτά.

Το σχολείο του παιδιού που δεν μπήκε στον κόπο να ερμηνεύσει την περίεργη συμπεριφορά του 7χρονου… Συμπεριφορά που δεν είχε να κάνει μόνο με τις επιδόσεις του ως μαθητή.

Οι Κοινωνικές Υπηρεσίες που επισκέφτηκαν κάποιες φορές την οικογένεια, προσπάθησαν να πάρουν το παιδί από εκεί, δεν τα κατάφεραν και συνέστησαν απλώς , όπως καταγγέλλουν τώρα οι κάτοικοι των Δειλινών, να ασπριστούν οι τοίχοι του σπιτιού με ασβέστη και να καθαριστεί το εσωτερικό του. Κανείς όμως δε μίλησε και όταν πριν από ένα μήνα ο μικρός είχε μία μελανιά στο πρόσωπο, στο ύψος του ματιού.

 
Εξαίρεση μία ηλικιωμένη γυναίκα που τηλεφώνησε δύο φορές στην Πρόνοια, περιγράφοντας ένα μέρος της ιστορίας, όπως εκείνη το είχε αντιληφθεί, βλέποντας το παιδί να παίζει έξω από την αυλή της. Συγκεκριμένα, λίγες ημέρες μετά τα Χριστούγεννα ο εφτάχρονος βγήκε στη γειτονιά για να παίξει με τα άλλα παιδιά. Κάποιοι παρατήρησαν το σημάδι κάτω από το μάτι του. «Κωστάκι, τι έχεις παιδί μου» τον ρώτησε η μητέρα ενός φίλου του. «Έπεσα από το κρεβάτι» της απάντησε εκείνο. «Μου λες την αλήθεια; Ποιος στο έκανε» ξαναρώτησε εκείνη. «Η γιαγιά μου» της είπε ο ανήλικος και απομακρύνθηκε.

 
(Κατόπιν εορτής...)

Για τον 32χρονο Γιάννη Μακρυδάκη, τον πατέρα που κατηγορείται και ομολόγησε τη σωματική και συστηματική σεξουαλική κακοποίηση του γιου του, όλοι είχαν χθες να θυμηθούν κάτι αρνητικό. Ο 32χρονος εγκαταστάθηκε μαζί με την μητέρα του Βασιλεία Μπιτζνάκη 71 ετών στην οδό Θράκης 7, όταν ήταν παιδί, σύμφωνα με παλαιότερους κατοίκους της περιοχής. Παντρεύτηκε τη γυναίκα με την οποία απέκτησε τον πιτσιρικά και στη συνέχεια τους εγκατέλειψε.«Το Γιάννη τον θυμάμαι από παιδί. Δημιουργούσε πάντα προβλήματα. Ήταν κι εκείνος παραμελημένος. Τριγυρνούσε ως παιδί πάντοτε βρώμικο και αφόδευε στις αυλές των σπιτιών. Όταν μεγάλωσε μας δημιουργούσε άλλου είδους προβλήματα. Ήρθαν από τη Μεσαρά όταν πέθανε ο πατέρας του.

 
Η μητέρα του ξανάφτιαξε τη ζωή της με κάποιο άλλο άντρα που δε ζει”, δήλωσε στην «Π» ένας ηλικιωμένος. Τις περισσότερες ώρες της ημέρας όταν δε δούλευε στο εργαστήριο που φτιάχνει ντόνατς, είτε κοιμόταν, είτε περιφερόταν μεθυσμένος. Προσφάτως τράκαρε με ένα σταθμευμένο αυτοκίνητο και όταν το είδε, έβριζε και απειλούσε ότι θα βάλει σε όλους φωτιά.

Λίγο καιρό πριν όπως μας είπε μία γυναίκα που ήταν μπροστά στο περιστατικό, φώναζε στο γιο του: «Κώστα, Κώστα που είσαι αναθεμάσε. Πάλι πεινάς;» «Δημιουργούσε συνέχεια προβλήματα, έβριζε το παιδί και τη μάνα του. Ήταν στον κόσμο του. Είναι χαρακτηριστικό ότι το παρατσούκλι του ήταν εξωγήινος». «Το χτυπούσε συνέχεια το παιδί και το βλαστημούσε. Δεν τολμούσαμε να του πούμε τίποτα, γιατί φοβόμασταν. Δε ξέραμε όταν έκλειναν την πόρτα ότι γινόταν αυτό που μάθαμε από τους δημοσιογράφους» μας είπε μία ηλικιωμένη κυρία.

 
Η ομολογία

Ο 32χρονος Γιάννης Μακρυδάκης από την πρώτη στιγμή της σύλληψής του αρνήθηκε ότι εκείνος χτύπησε και βίασε το παιδί του. Δικαιολογήθηκε ότι δεν πήγε από την πρώτη στιγμή στο νοσοκομείο- παρά το ότι εκείνος τηλεφώνησε στο ΕΚΑΒ από το τηλέφωνο της 71χρονης μητέρας του- λέγοντας ότι εργαζόταν και δεν μπορούσε να μην πάει στο μεροκάματο.

Έκλαιγε κι έλεγε ότι δεν «πείραξε εκείνος τον 7χρονο». Το Σάββατο το πρωί όμως, αρκετή ώρα πριν οδηγηθεί στον εισαγγελέα «έσπασε» και παραδέχτηκε την κτηνωδία που διέπραττε για μήνες. Σύμφωνα με πληροφορίες, στο γραφείο του διευθυντή της Υ.Α και παρουσία κι άλλων αξιωματικών της Ασφάλειας ομολόγησε τις πράξεις του, τις οποίες απέδωσε, στα βιώματά του ως παιδί στο αλκοόλ και στα χάπια που έπινε λέγοντας ότι δεν ήξερε τι έκανε.

Πράξεις που ξεκίνησαν πριν λίγους μήνες. «Ομολόγησε ότι η κτηνωδία γινόταν μέσα στο σπίτι, όταν έλειπε η μητέρα του και επαναλήφθηκε πέντε με έξι φορές» μας είπε αξιωματικός της Αστυνομίας.

 
Σε βάρος του ο εισαγγελέας άσκησε ποινικές διώξεις σε βαθμό κακουργήματος (για βιασμό κατʼ εξακολούθηση, αποπλάνηση ανηλίκου κάτω των δέκα ετών κατʼ εξακολούθηση, ασέλγεια μεταξύ συγγενών κατʼ εξακολούθηση και ενδοοικογενειακή σωματική βλάβη από την οποία επήλθαν ψυχικά τραύματα κατʼ εξακολούθηση) και τον παρέπεμψε στην ανακρίτρια στην οποία θα απολογηθεί σήμερα. Σε βάρος της 71χρονης γιαγιάς του παιδιού ασκήθηκε δίωξη για ψευδορκία και υπόθαλψη εγκληματία (αφορά στην σωματική κακοποίηση του παιδιού).

Του Θάνου Περβολαράκη
για περισσότερα:

http://www.patris.gr/articles/126174/69440

Εγκατέλειψαν το σύστημα ελέγχου για ναρκωτικά, επειδή δεν μπορούν να εξοικονομήσουν 300.000 ευρώ!!!

ΤΙ ΕΓΙΝΕ;;;;

ΤΟ ΛΥΣΑΜΕ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ;;;

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ....

ΚΑΘΕ ΠΑΙΔΙ ΠΟΥ ΜΠΑΙΝΕΙ ΣΤΟ Λούκι των ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ,

ΚΑΘΕ ΠΑΙΔΙ ΠΟΥ ΦΕΥΓΕΙ

ΓΙΝΕΤΑΙ ΦΟΒΕΡΟΣ ΚΑΤΗΓΟΡΟΣ ΜΑΣ

Ανέστειλε λόγω υποχρηματοδότησης τη λειτουργία του,

το Κέντρο Τεκμηρίωσης και Πληροφόρησης για τα Ναρκωτικά και την Τοξικομανία.

Κίνδυνος να μη δοθούν φέτος στατιστικά στοιχεία

και να μη συμμετάσχουμε στο σχέδιο δράσης της ΕΕ.

Απογυμνώνεται το σύστημα παρακολούθησης της μάστιγας των ναρκωτικών.
Για πρώτη φορά, υπάρχει φέτος σοβαρή πιθανότητα να μη δοθούν στατιστικά στοιχεία στην Ευρωπαϊκή Ένωση και να μη συμμετάσχουμε ως χώρα στο ευρωπαϊκό σχέδιο δράσης για τα ναρκωτικά.

Αιτία είναι η αναστολή λειτουργίας του Εθνικού Κέντρου Τεκμηρίωσης και Πληροφόρησης για τα Ναρκωτικά και την Τοξικομανία (ΕΚΤΕΠΝ), λόγω υποχρηματοδότησης από το κράτος.

Πρόκειται για κάτι πρωτοφανές στα 14 χρόνια λειτουργίας του ΕΚΤΕΠΝ, το οποίο δεν έχει πάρει ακόμη τα οφειλόμενα από το υπουργείο Υγείας κονδύλια. Πρόκειται για 300.000 ευρώ, τα οποία είχαν εγκριθεί για το 2007!Τα χρήματα αυτά δίνονται από το υπουργείο στον Οργανισμό Κατά των Ναρκωτικών (ΟΚΑΝΑ), η διοίκηση του οποίου τα προωθεί στο ΕΚΤΕΠΝ. Λόγω οικονομικών προβλημάτων του, όμως, ο ΟΚΑΝΑ δεν είναι σε θέση να ανταποκριθεί στην υποχρέωσή του.
Τα παραπάνω ανέφεραν, μεταξύ άλλων, χθες οι υπεύθυνοι του Κέντρου, κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου για τη πολιτική κατά των ναρκωτικών στην Ελλάδα.

Για θέμα εθνικής σημασίας μίλησε ο καθηγητής Ψυχιατρικής και πρώην υπουργός Υγείας κ. Κώστας Στεφανής. Ο κ. Στεφανής τόνισε ότι την ώρα που υλοποιούνται προγράμματα για τα ναρκωτικά σε όλη την Ευρώπη, το Εθνικό Κέντρο αντιμετωπίζει πρόβλημα επιβίωσης.
 
Το ΕΚΤΕΠΝ αξιολογείται ως ένα από τα τρία καλύτερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αναλαμβάνοντας εκπαιδευτικά προγράμματα και για άλλες χώρες. Λόγω ελλιπούς χρηματοδότησης, διακόπτει το συγκεκριμένο έργο, ενώ από τα τέλη του 2006 μένει κλειστό και το τμήμα εκπαίδευσης στελεχών πρόληψης, τα οποία απασχολούνται στα κέντρα πρόληψης της χώρας.

ethnos.gr

Να με προσέχεις (Σαβόπουλος)

Έλα κοντά μην κάνεις πίσω
το χέρι κράτα μου στα σκοτεινά

Έλα κοντά να σου μιλήσω
γι' αυτά που μέσα δεν χωράνε πια

Να με προσέχεις
γιατί έχω πέσει χαμηλά,έχω πέσει χαμηλά
μάτια μου γλυκά να με αντέχεις
να με προσέχεις
μέχρι να σηκωθώ ξανά
λίγο ακόμα μοναχά
μάτια μου γλυκά να με αντέχεις
να με προσέχεις

Έλα κοντά το κόσμο κρύψε
τον κόσμο αυτό που μου ζητά πολλά

Έλα κοντά μια σπίθα ρίξε
να βγει απ΄την στάχτη μου ξανά φωτιά

Να με προσέχεις
γιατί έχω πέσει χαμηλά,έχω πέσει χαμηλά
μάτια μου γλυκά να με αντέχεις
να με προσέχεις
μέχρι να σηκωθώ ξανά
λίγο ακόμα μοναχά
μάτια μου γλυκά να με αντέχεις
να με προσέχεις

Να με προσέχεις
γιατί έχω πέσει χαμηλά,έχω πέσει χαμηλά
μάτια μου γλυκά να με αντέχεις
να με προσέχεις
μέχρι να σηκωθώ ξανά
λίγο ακόμα μοναχά
μάτια μου γλυκά να με αντέχεις
να με προσέχεις

Singinߴ in the Rain - Τραγουδώντας στη Βροχή. Καλημέρα σας 🙂

Μιας και βρέχει εδώ και ώρες,
ας πούμε καλημέρα με ένα από τα καλύτερα τραγούδια όλων των εποχών!!

Don Lockwood:
Doo-dloo-doo-doo-doo
Doo-dloo-doo-doo-doo-doo
Doo-dloo-doo-doo-doo-doo
Doo-dloo-doo-doo-doo-doo...

I'm singing in the rain
Just singing in the rain
What a glorious feelin'
I'm happy again
I'm laughing at clouds
So dark up above
The sun's in my heart
And I'm ready for love
Let the stormy clouds chase
Everyone from the place
Come on with the rain
I've a smile on my face
I walk down the lane
With a happy refrain
Just singin',
Singin' in the rain

Dancin' in the rain
Dee-ah dee-ah dee-ah
Dee-ah dee-ah dee-ah
I'm happy again!
I'm singin' and dancin' in the rain!

I'm dancin' and singin' in the rain...

ΕΝΑ ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΟ ΤΕΣΤ ΓΙΑ ΣΕΝΑ!!

Προς ποια κατεύθυνση πηγαίνει το λεωφορείο ?

Προς τα αριστερά η προς τα δεξιά ?

Δεν µπορείς να αποφασίσεις ?

Κοίταξε την φωτογραφία άλλη µία φορά,

πιο καλά !

Ακόμα δεν µπορείς να αποφασίσεις?

Ακριβώς την ίδια φωτογραφία την έδειξαν

σε 5-χρονα παιδάκια (νήπια)

και τους έκαναν την ίδια ερώτηση.

90% από αυτά έδωσαν την εξής απάντηση :

«Το λεωφορείο πηγαίνει προς τα αριστερά!»

Στην ερώτηση

«Γιατί νομίζεις, ότι το λεωφορείο πηγαίνει προς τα αριστερά;»

Απάντησαν:

«Γιατί δεν φαίνεται η πόρτα για να µπεις στο λεωφορείο!»

Πως αισθάνεσαι τώρα ;;;

Ξέρω, κι εγώ το ίδιο !!!!!

Το κάπνισμα της εγκύου βλάπτει την πίεση του μωρού

Τα έμβρυα που εκτίθενται στον καπνό των μητέρων τους, υφίστανται βλάβες στο σύστημα ελέγχου της αρτηριακής τους πίεσης, οι οποίες μπορεί να εξηγούν γιατί διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να πεθάνουν αιφνιδίως τους πρώτους μήνες μετά τη γέννησή τους.

Το κάπνισμα της μητέρας αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους παράγοντες κινδύνου για το σύνδρομο αιφνιδίου θανάτου των βρεφών, το οποίο εκδηλώνεται κατά το πρώτο οκτάμηνο της ζωής, δίχως ποτέ να ανεβρεθεί η ακριβής αιτία θανάτου του μωρού.

Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο Καρολίνσκα, της Σουηδίας, μελέτησαν 36 νεογέννητα μωρά, τα 17 εκ των οποίων είχαν μητέρες οι οποίες κάπνιζαν στη διάρκεια της κυήσεως.

Όπως διαπίστωσαν, τα μωρά αυτά είχαν αφύσικες διακυμάνσεις στην αρτηριακή τους πίεση, ακόμα και όταν κοιμόντουσαν ήσυχα στα κρεβατάκια τους.

Οι διακυμάνσεις αυτές είχαν ως συνέπεια να ασκούνται μεγάλες πιέσεις στην καρδούλα τους, η οποία κτυπούσε πιο γρήγορα και πιο δυνατά.

Επιπλέον, τα μωρά χρειάζονταν έναν χρόνο για να αποκτήσουν φυσιολογικές διακυμάνσεις της πίεσης και της καρδιακής λειτουργίας (η πίεση και οι παλμοί μας δεν είναι σταθεροί στη διάρκεια της ημέρας, αλλά αυξομειώνονται). Στην πραγματικότητα, καθώς μεγάλωναν τα μωρά, και έως τα πρώτα τους γενέθλια, οι διαταραχές στην πίεση και στην καρδιολογική λειτουργία τους χειροτέρευαν σταδιακά, ενώ μετά εξομαλύνονταν.

Τα ευρήματα αυτά υποδηλώνουν βλάβες στο κυκλοφορικό σύστημα των βρεφών, οι οποίες θα μπορούσαν να αποτελούν παράγοντα στο σύνδρομο αιφνιδίου θανάτου των βρεφών, γράφουν οι ερευνητές στην επιθεώρηση «Hypertension».

Όπως εξηγεί ο επικεφαλής ερευνητής δρ Γκάρυ Κοέν, από το Τμήμα Υγείας Γυναικών και Παίδων του Καρολίνσκα, είναι γνωστό εδώ και αρκετά χρόνια ότι το σύνδρομο αιφνιδίου θανάτου των βρεφών έχει κάποια καρδιολογική συνιστώσα, καθώς είναι απίθανο να οφείλεται μόνο σε διαταραχή της αναπνοής τους.

«Αυτό που ανακαλύψαμε είναι ένα ακόμα κομμάτι στο παζλ της ακριβούς αιτίας του», τονίζει.

Οι ερευνητές του Καρολίνσκα προγραμματίζουν να παρακολουθήσουν για δεκαετίες τα μωρά, για να διαπιστώσουν εάν οι βλάβες που πρωτοπαρατήρησαν μέσα στην 1η εβδομάδα της ζωής τους και έως τον 1ο χρόνο, μπορεί αργότερα να τους δημιουργήσουν προβλήματα.

ta nea

Παιδιά ηλικίας ακόμη και 6 ετών στα «δίχτυα» των ναρκωτικών

ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΧΑΛΙΑ ΜΑΣ...

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΠΑΙΖΟΥΝ ΜΕ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ,

ΚΑΙ ΤΑ Μ.Μ.Ε

ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΑΝΑΠΑΡΑΓΟΥΜΕ

ΤΗΝ ΠΑΡΑΚΜΗ ΜΑΣ 😟

Παιχνίδια με το θάνατο παίζουν πολλοί ανήλικοι, οι οποίοι ξεκινούν τη χρήση ναρκωτικών ουσιών πριν ακόμα εγκαταλείψουν την παιδική τους ηλικία.

Τον κώδωνα του κινδύνου κρούουν οι ειδικοί, καθώς το φαινόμενο παίρνει ολοένα και μεγαλύτερες διαστάσεις.
Η κάμερα του ALPHA και ο ρεπόρτερ Αλέξης Κουβέλης βρέθηκαν σε συνοικισμό αθίγγανων σε προάστιο της Αθήνας, όπου ένας 6χρονος με βαμμένα μαλλιά και σκουλαρίκια έδειχνε στους ενδιαφερόμενους, που μπορούσαν να προμηθευτούν ναρκωτικά, μιλώντας για «πρέζα» σαν να είναι παιχνίδι.
Λίγο πιο πέρα μια παρέα 5 αγοριών ηλικίας από 6 έως 11 ετών, όλα απολύτως εξοικειωμένα με τα ναρκωτικά. Έδειξαν ότι ξέρουν να ξεχωρίζουν τους εθισμένους που τριγυρνούν σ' αυτές τις περιοχές.
Ο πιο μικρός μάλιστα υπέδειξε σε συνεργάτες του ALPHA που παρουσιάστηκαν ως ναρκομανείς, από που θα ψωνίσουν, ενώ ο πιο μεγάλος της παρέας προειδοποίησε τους υπόλοιπους στην γλώσσα των Ρόμα, ότι μπορεί να είναι αστυνομικοί.
Ίδια εικόνα και στην δίπλα γειτονιά. Δύο έφηβοι πλησίασαν τους συνεργάτες του ALPHA για να τους πουλήσουν ναρκωτικά, ενώ μαζί τους είχαν και ένα αγόρι 10 ετών. Οι δύο έφηβοι όμως τους έδιωξαν, όταν κατάλαβαν ότι δεν ήταν καλοί πελάτες.Οι κάτοικοι στα προάστια έχουν συνηθίσει σε εικόνες σαν αυτές, αλλά φοβούνται να προχωρήσουν σε συγκεκριμένες καταγγελίες. Υποστηρίζουν ότι τα στέκια των εμπόρων ναρκωτικών εξαπλώθηκαν τελευταία και στα σχολεία της περιοχής. Γι’ αυτά τα παιδιά λένε οι κάτοικοι, ενδιαφέρονται μόνο κάποιοι δάσκαλοι, πολλά όμως από τα παιδιά που κατέγραψε πρωί καθημερινής η κάμερα του ALPHA, προφανώς δεν πάνε σχολείο.

ΚΛΕΙΝΟΥΜΕ ΤΙΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΕΙΣ. ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ

Οι ειδήσεις

• δεν είναι reality show και κουτσομπολιά,
• Δεν είναι ψίθυροι, κοκορομαχίες και λασπολογία,
• δεν είναι η κλειδαρότρυπα και οι ωμοί εκβιασμοί,
• δεν είναι η παραγωγή οσμών και η ανθρωποφαγία,
• δεν είναι η μάχη συμφερόντων μέχρις εσχάτων,
• δεν είναι οι υποκλοπές και η εκμετάλλευση της φιλίας,
• δεν είναι κρεατομηχανή ανθρώπων και κανιβαλισμός,
• δεν είναι μαύρες σακούλες γεμάτες δεσμίδες εκατομμυρίων ευρώ,
• δεν είναι η αρένα του Κολοσσιαίου της Ρώμης,
• δεν είναι όσα βλέπουμε κάθε βράδυ,
• ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΧΑΛΙΑ ΣΑΣ

Ειδήσεις είναι η αληθινή ενημέρωση, το εμπεριστατωμένο ρεπορτάζ και η τεκμηριωμένη άποψη.

ΑΝΤΙΔΡΟΥΜΕ ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ

Προτείνω να κλείσουμε τις τηλεοράσεις σε ένδειξη διαμαρτυρίας και να ρίξουμε μεγάλες ποσότητες αποσμητικό χώρου.Παρακαλώ να δημοσιοποιήσετε και να διαδώσετε την πρωτοβουλία ώστε να ενημερωθούν και να συμμετέχουν όσο το δυνατόν περισσότεροι στη διαμαρτυρία αυτή.

ΔΙΟΜΗΔΗΣ ΣΤΑΘΗΣ

Υιοθεσία: Τα παιδιά της καρδιάς. Τι πρέπει να ξέρει όποιος σκέφτεται να υιοθετήσει ένα παιδί

Στον τόπο μας η υιοθεσία παραμένει ένα τεράστιο πρόβλημα. Οι διαδικασίες μέσω δημόσιου ιδρύματος είναι χρονοβόρες και ψυχοφθόρες. όταν δε, επιλέξει κάποιος την «ελεύθερη αγορά», τα πράγματα περιπλέκονται και η αδιαφάνεια κυριαρχεί. Το αποδεικνύουν οι συγκλονιστικές μαρτυρίες που ακολουθούν. Επιβεβαιώνουν όμως και το πιο σημαντικό: ότι η φωνή της αγάπης είναι δυνατότερη από τη φωνή του αίματος

Από την Τατιάνα Καποδίστρια

Στην Ελλάδα γίνονται γύρω στις 600 υιοθεσίες τον χρόνο. Από αυτές -εξαιτίας κυρίως των ασύλληπτων καθυστερήσεων-, ελάχιστες πραγματοποιούνται µέσω των επιφορτισµένων δηµόσιων ιδρυµάτων, τα οποία είναι το Κέντρο Βρεφών «Μητέρα», το Αναρρωτήριο Πεντέλης (το παλιό ΠΙΚΠΑ), ο «Αγιος Στυλιανός» της Θεσσαλονίκης και ο «Άγιος Ανδρέας» στο Καλαµάκι. 
Αυτά τα δημόσια ιδρύματα ζήτηµα είναι αν ολοκληρώνουν 50 υιοθεσίες τον χρόνο. Όλη η υπόλοιπη «διακίνηση» γίνεται µέσω των λεγόµενων ελεύθερων ή ιδιωτικών υιοθεσιών, οι οποίες τελούν υπό την αιγίδα του νόµου από το 1996.

Στη θεωρία, ο εν λόγω νόµος επιτρέπει την άµεση συµφωνία µεταξύ βιολογικών και υποψήφιων θετών γονέων, αλλά απαγορεύει ρητά το «αθέµιτο όφελος», δηλαδή την αγοραπωλησία. Στην πράξη, έχω απέναντί µου τη 43χρονη Εύα, που δεν µασάει τα λόγια της. Υστερα από εφτά εξωσωµατικές στη διάρκεια ενός γάµου που τελικώς ατύχησε, αποφάσισε πριν από δυόµισι χρόνια να αποταθεί ως γυναίκα µόνη στο Κέντρο Βρεφών «Μητέρα».

Έκτοτε περιµένει. «Έχω βάλει ένα όριο· αν δεν έχω κάποια απάντηση από το «Μητέρα» µέσα στο επόµενο δίµηνο, θα πάω στη λύση της ιδιωτικής υιοθεσίας. Όπως κάνουν όλοι. Μου έτυχε δύο φορές σε αυτά τα δυόµισι χρόνια: µπορούσα να πάρω το παιδί µέσα σε τρεις µέρες...» Πώς γίνεται, δηλαδή; «Σε παίρνει κάποια µέρα τηλέφωνο ένας γιατρός ή ένας δικηγόρος, που ξέρει ότι «ψάχνεσαι» και σου λέει, «έχουµε ένα µωράκι. Θες να 'ρθεις να το πάρεις από την παραλία της Μηχανιώνας, ας πούµε; Φέρε 20 χιλιάρικα, πες τι εξετάσεις θες και το πήρες. Φέρ' τα την Πέµπτη, και την Κυριακή στο σπίτι σου». Εγώ δεν θα µπω σε αυτή τη διαδικασία, γιατί τη θεωρώ απαράδεκτη. Υπάρχει και η νόµιµη διαδικασία της ιδιωτικής υιοθεσίας, µε δικηγόρους που εκπροσωπούν γονείς που για κάποιους λόγους αδυνατούν να µεγαλώσουν το παιδί... Και πας κανονικά στο δικαστήριο». Όχι πως και εκεί δεν υπάρχει ταλαιπωρία. Η 50χρονη Μαργαρίτα, που έχασε το βιολογικό παιδί της στα 17 του από ανίατη ασθένεια, βρήκε µε τα πολλά ένα κοριτσάκι πολύτεκτων τσιγγάνων από την Καβάλα. Πέρασε όµως του λιναριού τα πάθη µέχρι να γίνει το δικαστήριο, που της χάρισε το καινούργιο της παιδί.

ΣΤΟ ΚΕΝΟ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ

Πριν από τρεις µήνες το Υπουργείο Δικαιοσύνης κατέθεσε το διαβόητο νοµοσχέδιο, που ξεσήκωσε κάµποσο τηλεοπτικό ντόρο µε τη θέσπιση του συµφώνου ελεύθερης συµβίωσης για τα ετερόφυλα (µόνο) ζευγάρια και τις προτεινόµενες αλλαγές στο καθεστώς γονικής µέριµνας, οι οποίες, πάντως, δεν υπογράφηκαν ποτέ και συνεπώς δεν θα ισχύσουν. Στο περιθώριο αυτών των πιο πιασάρικων ζητηµάτων, το νοµοσχέδιο κόµιζε και κάποιες ρυθµίσεις που αφορούσαν την υιοθεσία, οι οποίες χαιρετίστηκαν µε συνοπτικές διαδικασίες από τα Μέσα ως σηµαντικές. Ηταν όντως; Ο Παναγιώτης Καγκελάρης, επί χρόνια νοµικός σύµβουλος του Κέντρου Βρεφών «Μητέρα», είναι κατηγορηµατικός: «Αυτοί που συνέταξαν το νοµοσχέδιο δεν ξέρουν ποια είναι τα προβλήµατα της υιοθεσίας. Πιστεύω ότι είναι ένα κατά παραγγελία νοµοσχέδιο για να εξυπηρετήσει ουσιαστικά τις υιοθεσίες εκτός ιδρυµάτων. Διότι προβλέπει µόνο δύο τροποποιήσεις: η µία αφορά τη δικαστική αναπλήρωση της συναίνεσης των φυσικών γονέων, όταν το παιδί έχει ήδη δοθεί σε ανάδοχη οικογένεια και εκ των υστέρων οι βιολογικοί γονείς αρνούνται να συναινέσουν στην ολοκλήρωση της υιοθεσίας. Αυτό, όµως, εν πολλοίς ίσχυε. Απλώς, αυτό που έλεγε η νοµολογία ήρθαν και το καθιέρωσαν µε νόµο. Η δεύτερη τροποποίηση αφορά το δικαίωµα των θετών γονέων να αλλάζουν το όνοµα του παιδιού. Αλλο τίποτα δεν περιέχει».

Αντιθέτως, θα έλεγε κανείς, το νέο νοµοσχέδιο περιέχει κάποιες ρυθµίσεις που επιτείνουν τον χρονοβόρο τραγέλαφο που επισύρει η υιοθεσία µέσω ιδρυµάτων. Μέχρι σήµερα, για παράδειγµα, το Πολυµελές Πρωτοδικείο, που αποφασίζει ούτως ή άλλως για τις υποθέσεις υιοθεσίας, µπορούσε να αφαιρεί τη γονική επιµέλεια από τους φυσικούς γονείς, εφόσον συνέτρεχαν ικανοί λόγοι. Τώρα, «µε την απαίτηση του νέου νόµου να αποφανθεί πρώτα το Μονοµελές Πρωτοδικείο για την αφαίρεση της επιµέλειας και µετά την τελεσιδικία αυτής της απόφασης να πηγαίνει η υπόθεση στο Πολυµελές Πρωτοδικείο για τα περαιτέρω, καθυστερεί ακόµη περισσότερο η τέλεση της υιοθεσίας, µε αποτέλεσµα να παραµένουν τα παιδιά στα ιδρύµατα», εξηγεί ο κ. Καγκελάρης. Κι έχει και άλλες πολλές ενστάσεις ο νοµικός σύµβουλος για το γενικότερο καθεστώς που διέπει τις υιοθεσίες: παιδιά που έχουν εγκαταληφθεί σε ιδρύµατα και ουδείς ενδιαφέρεται γι' αυτά µένουν στα αζήτητα, διότι ο νόµος επιβάλλει την πάση θυσία αναζήτηση των βιολογικών γονέων. Η διαφορά ηλικίας µεταξύ υιοθετούντος και υιοθετούµενου, που έχει ανέβει στα 50 χρόνια, από 45 που ίσχυε ως το 1999. Η καταστρατήγηση της αρχής της µυστικότητας που πρέπει να διέπει την υιοθεσία, µε τις υποχρεωτικές δηµοσιεύσεις στις εφηµερίδες... «Μας αγνόησαν κατά την κατάρτιση του νοµοσχεδίου», καταλήγει ο κ. Καγκελάρης. Επισήµανση που µάλλον δεν πολυξαφνιάζει, σε µια χώρα όπου ο θεσµός του οικογενειακού δικαστηρίου απλώς αγνοείται επίσης.

Ύστερα, υπάρχει κι ένα άλλο ζήτημα: αν τα παιδιά που διακινούνται, λιγότερο ή περισσότερο νοµότυπα, σε παραλίες ή λιγότερο... εξωτικά µέρη είναι βρέφη και υγιή, δεν συµβαίνει το ίδιο µε τα παιδιά που περιµένουν να υιοθετηθούν µέσα σε ένα ίδρυµα. «Όπως έχει καταντήσει, τα παιδιά που καταλήγουν στα ιδρύµατα είναι λίγα και τα περισσότερα από αυτά έχουν προβλήµατα υγείας. Όσα έρχονται µε εντολή εισαγγελέως, τουλάχιστον κατά 70% έχουν κάποιο πρόβληµα -υγείας ή ψυχολογικό. Σε αυτά που έρχονται µε τη συναίνεση των φυσικών γονέων, το ποσοστό είναι λίγο µεγαλύτερο», επισηµαίνει ο κ. Καγκελάρης. Η Μαρία, η µαµά της Αθηνάς που γνωρίσαµε παραπάνω, µου εξοµολογείται πως συµπληρώνοντας την αίτηση «ενδιαφέροντος» κατά την παρθενική συνάντηση µεταξύ υποψήφιων γονιών και υπεύθυνων του Κέντρου Βρεφών «Μητέρα», «το µόνο που αποκλείσαµε ήταν σύνδροµο Ντάουν και κάποιο βαρύ πρόβληµα υγείας, ένα καρδιολογικό, ας πούµε. Εκεί φοβηθήκαµε». Η νοοτροπία µολαταύτα αλλάζει σιγά σιγά. Ένας γιατρός από µεγάλο νησί του Αιγαίου, µε δύο δικά του βιολογικά παιδιά, υιοθέτησε προ καιρού ένα παιδάκι από το «Μητέρα» µε εκ γενετής αναπηρία.

Υπάρχει βέβαια πάντα και η εγγενής αναπηρία του όλου συστήµατος, που διόλου δεν βοηθάει αυτά τα παιδιά ενός κατώτερου θεού να ορθοποδήσουν. Με δύο µόλις εισαγγελείς ανηλίκων για όλο το Λεκανοπέδιο, οι οποίοι συχνά γράφουν µόνοι τους τη δικογραφία, µπας και προχωρήσουν οι διαδικασίες... Με 200 άτοµα προσωπικό στο Κέντρο Βρεφών «Μητέρα», όταν οι ανάγκες απαιτούν τουλάχιστον 280, και την κρατική επιδότηση του ιδρύµατος να έχει πέσει από το 1,7 εκατ. ευρώ το 2004, στο 1,2 εκατ. Ευτυχώς που το πατροπαράδοτο φιλότιµο, η ευσυνειδησία και η αυτοθυσία βρεφοπαιδοκόµων και κοινωνικών λειτουργών ζει και βασιλεύει.

Η Μαρία θυµάται την καθοριστική συµβολή µιας τέτοιας υπαλλήλου στη διάρκεια της «νοητικής εγκυµοσύνης» της, όπως λέει αναφερόµενη στο εννιάµηνο που κράτησαν οι δικές της συναντήσεις µε τους υπεύθυνους του Κέντρου Βρεφών «Μητέρα», προτού πάρουν το οκέι για να προχωρήσουν στην επιλογή παιδιού. «Πετύχαµε µια εξαιρετική κοινωνική λειτουργό. Αν δεν ήταν η συγκεκριµένη μάλιστα µπορεί και να µην είχαµε προχωρήσει. Διότι είναι τραυµατική εµπειρία όλο αυτό το ξεσκόνισµα, όλη αυτή η ψυχανάλυση του εαυτού σου και του περίγυρού σου. Πρέπει να πεις και αλήθειες τις οποίες δεν έχεις οµολογήσει ούτε στον εαυτό σου ούτε στον σύντροφό σου... Κι αν δεν είσαι έτοιµος να το κάνεις, µπορεί και να σταµατήσεις σε αυτή τη φάση. Μας πήγε, όµως, τόσο γλυκά η κοινωνική λειτουργός και µου ενέπνευσε τόση εµπιστοσύνη και ανθρωπιά, που ακόµη και τώρα, όταν ζορίζοµαι κι αναρωτιέµαι αν έχω κάνει το σωστό σε σχέση µε το παιδί, η πρώτη που µου έρχεται στο µυαλό να πάρω είναι η Μίνα».

ΜΙΑ ΥΠΟΘΕΣΗ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΟΣ

Πέρα, βέβαια, από όλα αυτά τα γραφειοκρατικά, πίσω από το πολυφωτογραφηµένο τρεντ των διασηµοτήτων που όλο και υιοθετούν παιδιά από τον Τρίτο Κόσµο -ένας υπάλληλος από το ορφανοτροφείο του Μαλάουι είπε πως «η Μαντόνα χρειάστηκε τόση ώρα να διαλέξει τον Ντέιβιντ όση κάνει για να διαλέξει µια τσάντα»-, η υιοθεσία είναι κυρίως µια υπόθεση µε βαθιά και αντιφατικά συναισθήµατα. Εξάλλου, όπως είπε και ο συγγραφέας Πέτρος Τατσόπουλος σε µια συνέντευξη που έδωσε µε αφορµή την «Καλοσύνη των ξένων», το αυτοβιογραφικό δοκίµιο που εξέδωσε αναλύοντας το ιστορικό και τη... µυθολογία της προσωπικής του υιοθεσίας, «το αίµα δεν είναι µια µπούρδα ακριβώς, αλλά υπάρχουν κι άλλες, πολύ καθοριστικές επιδράσεις».

Υπάρχει, ας πούµε, το εκ των υστέρων παράπονο της Μαρίας, που ενθυµούµενη την κρησάρα από την οποία πέρασε προτού «βρει» την Αθηνά της, λέει: «Υπάρχουν φυσικοί γονείς που κάνουν παιδιά και είναι τρελοί, ανάξιοι και ανάποδοι. Κι έχεις δυο ανθρώπους που βλέπεις τι λαχτάρα και τι επιθυµία έχουν να αποκτήσουν ένα παιδί, και τους βασανίζεις τόσο πολύ. Μου φαίνεται παρανοϊκό». Υπάρχει και το άχτι της Εύας, γιατί... «Οι γυναίκες που είναι µόνες τους δεν µπορούν να πάρουν µη προβληµατικό παιδί, σύµφωνα µε τη φασιστική πρακτική του «Μητέρα», πράγµα που δεν προβλέπεται από κανένα νόµο. Και είναι τρελό, διότι εµπιστεύεσαι, δηλαδή, έναν άνθρωπο που είναι µόνος του, τον θεωρείς µάγκα και ικανό να αναλάβει ένα παιδί, αλλά τον θεωρείς τόσο µάγκα που θα αναλάβει κι ένα προβληµατικό παιδί;» Μα κι όταν έπαψε να είναι µόνη και, ύστερα από µαραθώνιες συζητήσεις, ο νέος της σύντροφος πείστηκε να την ακολουθήσει στον δρόµο της υιοθεσίας, η Εύα βρέθηκε αντιµέτωπη µε νέα συναισθήµατα... γνήσιας νεοελληνικής παράνοιας. «Κάποια στιγµή, ρώτησα το «Μητέρα»: «Παιδιά, αν κάνω πολιτικό γάµο µε τον σύντροφό µου, θα είναι πιο εύκολο να πάρουµε το παιδί µαζί;» Και µου είπαν: «Είσαι τρελή; Θα ξαναξεκινήσεις τη διαδικασία απ' την αρχή». Το κράτος αυτό είναι παρανοϊκό! ∆ηλαδή, συγνώµη, σε έναν άνθρωπο που είναι 40 χρόνων και περιµένει τρία και τέσσερα χρόνια για υιοθεσία, δεν προβλέπεται από τη διαδικασία να µεταβληθούν οι συνισταµένες της ζωής του;»

Αλλά οι συνισταµένες της ζωής µιας γυναίκας που επιλέγει την υιοθεσία αλλάζουν ούτως ή άλλως δια παντός. Και τα συναισθήµατα πάνε κι έρχονται, αδυσώπητα και συχνά απόλυτα. «Ακριβώς επειδή δεν θα έβγαινε από την κοιλιά µου», θυµάται η Μαρία, «σκεφτόµουν στη διάρκεια της προπαρασκευής: Πες ότι είναι όπως οι άλλες σχέσεις. Ενας έρωτας, που κάποια στιγµή είναι κεραυνοβόλος και µετά σου περνάει... Πες ότι µέσα σε ένα εξάµηνο µπαίνω σπίτι και δεν νιώθω την αγάπη που νόµιζα ότι θα ένιωθα. ∆ηλαδή, τι κάνεις τότε; Το επιστρέφεις;». Η σκέψη αυτή βασάνισε αρκετά και τη Μιράντα, µια φίλη από την Ελβετία, που έχοντας χάσει το δεύτερο παιδί της σε ηλικία τριών µηνών αποφάσισε, µαζί µε τον άντρα της και τον 7χρονο γιο τους, να φέρουν ένα 5χρονο κοριτσάκι από την Ουκρανία στο σπιτικό τους. Κι αν η ίδια γρήγορα κατανίκησε τις αµφιβολίες και τους µύχιους φόβους της, ο µικρός Πάτρικ, µετά την αρχική περίοδο χάριτος προς τη νεοαφιχθείσα, πήρε µια µέρα την «αδελφούλα» του, την έβγαλε στον κήπο και µε νοήµατα και κουτσοαγγλικά τής είπε: «Τα βλέπεις τα αεροπλάνα; Οποτε θέλεις, µπορείς να µπεις σε ένα απ' αυτά και να πας πίσω στην Ουκρανία».

Ετσι είναι τα παιδιά -αφτιασίδωτα και πολιτικώς µη ορθά. Εξάλλου, η υιοθεσία εκείνα αφορά πρωτίστως. Και εκεί τα συναισθήµατα, ακριβώς επειδή είναι τόσο αφτιασίδωτα και χύµα, καθορίζουν υπάρξεις και σµιλεύουν πορείες ζωής. Μπορεί ο Τατσόπουλος να δήλωσε ψιλοσκωπτικά στη συνέντευξή του ότι «ο θεσµός της υιοθεσίας είναι σαν τη ρουλέτα. Εγώ καλόπεσα», αλλά η ουσία και η αλήθεια της υιοθεσίας πηγαίνει πολύ βαθύτερα από τα σκάρτα δύο εκατοστά των αυλακιών της ρουλέτας... Το βλέπεις στην αδιαµφισβήτητη ιδρυµατοποίηση των παιδιών του Κέντρου Βρεφών «Μητέρα». Το ψυλλιάζεσαι, όταν έρχεσαι αντιµέτωπος µε τον «εκµαυλισµό τους», όπως λέει η Εύα, αναφερόµενη στα κόλπα και στα τερτίπια που έχουν ενσωµατώσει αυτά τα παιδιά στη συµπεριφορά τους, σε µια τραγικά επαναλαµβανόµενη προσπάθεια να προσελκύσουν το αποκλειστικό ενδιαφέρον ενός ακόµη υποψήφιου γονέα που επισκέπτεται τον θάλαµό τους. Το διαβάζεις στην έκθεση της κοινωνικής λειτουργού, που κάνει λόγο για «ένα κοριτσάκι µε φυσιολογικό νοητικό δυναµικό, που φοιτά στο Νηπιαγωγείο, αλλά στερείται ερεθισµάτων και εµπειριών εξαιτίας της πολύχρονης ιδρυµατικής προστασίας. Εχει εσωτερικευµένο θυµό που του εγείρει µεγάλες εντάσεις, τις οποίες εξωτερικεύει ψυχοκινητικά και λεκτικά. Συστήνεται ατοµική ψυχοθεραπεία και εξασφάλιση ενός ασφαλούς και σταθερού πλαισίου φροντίδας». Ενός αληθινού σπιτικού, δηλαδή.

Τι πρέπει να ξέρει όποιος σκέφτεται να υιοθετήσει ένα παιδί

• Το προς υιοθεσία παιδί πρέπει να είναι τουλάχιστον τριών µηνών. Νωρίτερα απαγορεύεται να δοθεί η συναίνεση των φυσικών γονέων.
• Στις περιπτώσεις ιδιωτικών υιοθεσιών, ακόµη κι αν οι βιολογικοί γονείς δώσουν το παιδί αµέσως µετά τη γέννησή του στους θετούς, η νοµική διαδικασία δεν µπορεί να ξεκινήσει πριν από τη συµπλήρωση του τριµήνου.
• Δικαίωµα υιοθεσίας έχουν ενήλικες ηλικίας µεταξύ 30 και 60 ετών.
• Η διαφορά ηλικίας µεταξύ θετού γονιού και παιδιού δεν µπορεί να είναι µικρότερη από 18 και µεγαλύτερη από 50 χρόνια.
• Σε ειδικές περιπτώσεις (π.χ. υιοθεσία παιδιού του συζύγου), η διαφορά ηλικίας µπορεί να φτάσει τα 15 χρόνια.
• Απαιτούνται διάφορα δικαιολογητικά εκ µέρους των υποψήφιων γονιών, όπως λευκό ποινικό µητρώο, ιατρικές εξετάσεις που αποκλείουν σηµαντικές χρόνιες νόσους, στοιχεία εισοδήµατος κτλ.
• Μαζί µε τα παραπάνω, στο Πολυµελές Πρωτοδικείο που τελεί την υιοθεσία κατατίθεται και έκθεση κοινωνικού λειτουργού, η οποία, ύστερα από επισταµένη έρευνα και επαφή µε τους υποψήφιους γονείς, βεβαιώνει πως η δροµολογούµενη υιοθεσία είναι επ' ωφελεία του παιδιού.
• Οι πλούσιες οικογένειες δεν έχουν ουσιαστικό προβάδισµα, αλλά οι άπορες έχουν µειωµένες πιθανότητες υιοθεσίας.
• Δικαστική αναπλήρωση της συναίνεσης των φυσικών γονέων γίνεται όταν το παιδί είναι έκθετο ή άγνωστων γονιών, αν µετά από τουλάχιστον ένα χρόνο αναδοχής από ενδιαφερόµενη οικογένεια οι φυσικοί γονείς αρνούνται ξαφνικά να συναινέσουν στην ολοκλήρωση της υιοθεσίας ή στις περιπτώσεις που και οι δύο φυσικοί γονείς έχουν χάσει τη γονική µέριµνα.
• Αν το προς υιοθέτηση παιδί είναι 12 ετών και πάνω, και σε καλή ψυχονοητική κατάσταση, το δικαστήριο λαµβάνει υπόψη και τη δική του γνώµη.
• Επίσης λαµβάνεται υπόψη και η άποψη των παιδιών που ενδεχοµένως ήδη υπάρχουν στην οικογένεια.
• Τα ιδρύµατα που διαθέτουν παιδιά προς υιοθεσία είναι: το Κέντρο Βρεφών Μητέρα (τηλ. 210 2619.700, ηλικία παιδιών 0-4 ετών), η Παιδόπολη Αγιος Ανδρέας (τηλ. 210 9811.067, ηλικία παιδιών 6-12 ετών), το Αναρρωτήριο Πεντέλης (τηλ. 210 8043.230, ηλικία παιδιών 0-6 ετών) και το Δηµοτικό Βρεφοκοµείο Αγιος Στυλιανός (τηλ. 2310 939860, ηλικία παιδιών 0-4 ετών).
• Τα ιδρύµατα πραγµατοποιούν µια συνάντηση τον µήνα µε ενδιαφερόµενους γονείς, όπου γίνεται γενική ενηµέρωση περί του θεσµού της υιοθεσίας και ακολουθεί συµπλήρωση αίτησης και ενδελεχούς ερωτηµατολόγιου από τους γονείς. Υστερα από λίγους µήνες θα ειδοποιηθούν για την έναρξη εβδοµαδιαίων συναντήσεων µε κοινωνική λειτουργό και ψυχολόγο. Σε διάστηµα που ποικίλλει κατά περίπτωση, κατατίθεται η έκθεση των ειδικών στο επιστηµονικό και διοικητικό συµβούλιο του ιδρύµατος και εν συνεχεία, οι γονείς, ακολουθώντας χρονολογική σειρά προτεραιότητας, έρχονται σε επαφή µε τα υποψήφια παιδιά που έχει υποδείξει η κοινωνική λειτουργός. Μετά την οριστικοποίηση της επιλογής, ακολουθεί η δεκαπενθήµερη περίοδος προσαρµογής µεταξύ γονιών και παιδιού, πάντα στον χώρο του ιδρύµατος.
• Στις ιδιωτικές υιοθεσίες συνδετικός κρίκος µεταξύ φυσικών και θετών γονιών είναι συνήθως δικηγόροι και γυναικολόγοι. Συνιστάται επίσης η επαφή µε τις κοινωνικές υπηρεσίες δήµων και νοµαρχιών ή ακόµη και µε ορφανοτροφεία. Μετά την αξιολόγηση της κοινωνικής έρευνας και την κατάθεση των δικαιολογητικών, ακολουθεί το δικαστήριο, όπου παρουσιάζονται βιολογικοί και θετοί γονείς, αλλά σε διαφορετικές ηµέρες.
• Διακρατικές υιοθεσίες πραγµατοποιούνται µεν αλλά µόνον από Βουλγαρία, δεδοµένου ότι η Ελλάδα δεν έχει ακόµη επικυρώσει τη σύµβαση της Χάγης για την Προστασία των Παιδιών και τη Συνεργασία στη Διακρατική Υιοθεσία (1993).

Συνελήφθησαν "πα-τέρας" και γιαγιά στο Ηράκλειο

Η ΕΙΔΗΣΗ... :(((

ΙΑΤΡΟΔΙΚΑΣΤΗΣ: ΔΕΝ ΕΧΩ ΑΝΤΙΚΡΥΣΕΙ ΠΙΟ ΑΠΑΝΘΡΩΠΟ ΘΕΑΜΑ

Πατέρας βίαζε επί μήνες το 7χρονο αγοράκι του

Με τεράστιες πληγές και τραύματα στο κορμί μεταφέρθηκε λίγο πριν από τα μεσάνυχτα της Πέμπτης στα επείγοντα του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Ηρακλείου Κρήτης ένα αγοράκι.

Όπως αποκαλύφθηκε από την εξέταση των γιατρών το 7χρονο παιδάκι κακοποιούσε, επί μήνες, σεξουαλικά ο ίδιος ο πατέρας του. Ο μικρός μεταφέρθηκε από τη γιαγιά του με ακατάσχετη αιμορραγία από τη μύτη. Όμως, όταν ο γιατρός έσκυψε πάνω στο 7χρονο αγόρι, διεπίστωσε ότι το πρόβλημα ήταν πολύ μεγαλύτερο από το θλαστικό τραύμα στη μύτη.

Θορυβημένος από το απίστευτο θέαμα αρχικά ρώτησε τη γιαγιά τι είχε συμβεί και εκείνη υποστήριξε ότι το παιδί είχε πέσει από το κρεβάτι του και είχε χτυπήσει. Ωστόσο, ο ισχυρισμός αυτός δεν έπεισε τον γιατρό. Κλήθηκε ιατροδικαστής αλλά και εισαγγελέας, ο οποίος υπέγραψε προκειμένου να χειρουργηθεί το παιδί.

Όπως δήλωσε στα «ΝΕΑ» ο ιατροδικαστής κ. Γιάννης Στειακάκης, «το σώμα του ήταν μαύρο από το ξύλο και έφερε βαριές σωματικές βλάβες. Είναι ό,τι πιο απάνθρωπο έχω συναντήσει».

Είναι συγκλονιστικό το ότι ακόμη και στον διάδρομο του νοσοκομείου η γιαγιά χτυπούσε το παιδί στις πατούσες για να σταματήσει να κλαίει. Η μάνα του παιδιού, που είναι μαθητής της Πρώτης Δημοτικού, είχε εγκαταλείψει την οικογένεια πριν από περίπου πέντε χρόνια. Μετά το πόρισμα του ιατροδικαστή οι άνδρες της Ασφάλειας προχώρησαν στη σύλληψη τόσο της γιαγιάς, που κατηγορείται για ψευδορκία, όσο και του πατέρα.

http://www.tanea.gr//Article.aspx?d=20080126&nid=7291108&sn=&spid=876

ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΟΝΤΑΙ ΠΙΑ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ...

ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΟΝΤΑΙ... :(((

Οι γείτονες άκουγαν τις κραυγές του 6χρονου αγοριού...
Πήγαν στην Αστυνομία...
το αγοράκι εξετάστηκε από γιατρούς...
είχε σπασμένα πλευρά...
διαπιστώθηκε φρικτός κατ΄εξακολούθηση βιασμός...
συνέλαβαν τον πα-τέρα(ς) και τη γιαγιά που ισχυριζόταν ότι το χαμομηλάκι έπεσε και χτύπησε(!!!)

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ...

ΘΑ ΑΛΛΑΞΕΤΕ ΤΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ;;;

ΘΑ ΤΙΜΩΡΟΥΝΤΑΙ ΜΕ ΙΣΟΒΙΑ ΤΑ ΚΤΗΝΗ;;;

ΘΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΤΕ ΝΑ ΡΙΞΕΤΕ ΤΟ ΒΑΡΟΣ ΣΤΗΝ ΠΡΟΛΗΨΗ;;;

Εμπόριο βρεφών στην Κρήτη

ΤΑ ΒΡΕΦΗ ΣΤΟ ΣΦΥΡΙ...

Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΑΣ ΣΤΟ ΣΚΑΜΝΙ...

Η ΕΙΔΗΣΗ

Τρεις ύποπτες υποθέσεις γεννήσεων με σκοπό την

παράνομη υιοθεσία μέσα στην τελευταία εβδομάδα κατήγγειλε ο διοικητής του Πανεπιστημιακού
Νοσοκομείου Ηρακλείου Χρήστος Μελάς, σύμφωνα με την ενημέρωση που είχε από τις αρμόδιες κοινωνικές υπηρεσίες και το νοσηλευτικό προσωπικό του Ιδρύματος.

Σε μία από αυτές υπήρξε επέμβαση της Αστυνομίας που συνέλαβε συνολικά έξι άτομα, μεταξύ των οποίων και μια 39χρονη Βουλγάρα, μητέρα νεογέννητου αγοριού που τις προηγούμενες ημέρες «είχε βγει στο σφυρί».
Την 39χρονη είχαν φέρει στην Ελλάδα ομοεθνείς της και στις 10 Ιανουαρίου την εγκατέστησαν σε σπίτι στην περιοχή του Αρκαλοχωρίου.
Στις 16 του μήνα η αλλοδαπή -πάντα συνοδεία ομοεθνών της-μεταφέρθηκε στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο, όπου γέννησε το αγοράκι με φυσιολογικό τοκετό. Την επόμενη ημέρα πήρε εξιτήριο.
Στις 17 Ιανουαρίου, μητέρα και βρέφος πήγαν στο Βενιζέλειο Νοσοκομείο για να γίνουν κάποιες ιατρικές εξετάσεις στο αγοράκι, ώστε το ενδιαφερόμενο για την υιοθεσία ζευγάρι να είναι σίγουρο ότι το παιδί είναι υγιές. Αμέσως μετά, στον περιβάλλοντα χώρο του νοσοκομείου, έγινε η συναλλαγή, παρουσία του μεσάζοντα.
Προχθές η 39χρονη και τρεις ομοεθνείς της μετέβησαν στο Παγκρήτιο Γενικό Νοσοκομείο Ηρακλείου (ΠΑΓΝΗ) για να παραλάβουν το πιστοποιητικό γέννησης και εκεί συνελήφθησαν από τους αστυνομικούς.
Η μητέρα ομολόγησε τη συναλλαγή που είχε γίνει και υποστήριξε ότι η ίδια θα έπαιρνε το ποσό των 3.000 ευρώ.
Η σύλληψη των τεσσάρων πανικόβαλε το ζευγάρι που είχε πάρει το αγοράκι, αλλά και δύο Βουλγάρες, μέλη του κυκλώματος. Προχθές το απόγευμα οι δύο αλλοδαπές κρατώντας το μωρό παραδόθηκαν στην Ασφάλεια Ηρακλείου.
Η αστυνομία αναζητά τον «εγκέφαλο», τα στοιχεία του οποίου είναι γνωστά, καθώς έχει απασχολήσει και στο παρελθόν τις Αρχές για παρόμοιες υποθέσεις.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΚΑΡΕΚΛΑΚΗ

Τα σχόλια δικά σας...