30 Ιουλίου: Παγκόσμια ημέρα της φιλίας

Η Διεθνής Ημέρα Φιλίας (International Day of Friendship) καθιερώθηκε το 2011 με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ (A/RES/65/275) και γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 30 Ιουλίου. 
Το βασικό πιστεύω των εμπνευστών της Διεθνούς Ημέρας Φιλίας είναι ότι η φιλία μεταξύ των λαών, χωρών, πολιτισμών και ατόμων, μπορεί να γεφυρώσει τις διαφορές και να συμβάλλει στην εμπέδωση της ειρήνης σε παγκόσμιο επίπεδο.

Οι φίλοι μας αποτελούν ζωτικής σημασίας κομμάτι της ύπαρξής μας. Τους χρειαζόμαστε κοντά μας στα ωραία, στα χαρούμενα, στις επιτυχίες μας, αλλά και στα δύσκολα, τα στενάχωρα, τα πολύ δύσκολα και τις αναποδιές της ζωής μας. Μας δίνουν και  τους δίνουμε αγάπη, δύναμη, στοργή, ευγνωμοσύνη, φροντίδα, σεβασμό, αποδοχή... και πολλά ακόμα! 
Τους φίλους μας τους αγαπάμε και μας αγαπούν, μας δέχονται και να τους δεχόμαστε με τα καλά και τα "κακά"  τους. Μοιραζόμαστε στιγμές. Εύκολες και δύσκολες!

Ποιοι γιορτάζουν σήμερα; 

• Γιορτάζουν εκείνοι που στάθηκαν δίπλα στον φίλο ή τη φίλη τους  σε μια ασθένεια δύσκολη και δεν έφυγαν μακριά επειδή δεν άντεχαν!
  

• Γιορτάζουν εκείνοι που  στάθηκαν δίπλα στον φίλο ή τη φίλη τους στα δύσκολα και στα εύκολα.

• Γιορτάζουν εκείνοι που στάθηκαν δίπλα στον φίλο ή τη φίλη τους και πένθησαν με το πένθος τους.

• Γιορτάζουν εκείνοι που μεγαλώσατε μαζί τους. Παίζατε στην ίδια αυλή ή γειτονιά. Κάνατε μαζί παιδικές ζαβολιές και ατελείωτα παιχνίδια, ώσπου νύχτωνε και η μαμά φώναζε: Ώρα για ύπνο! Φτάνει!!!

• Γιορτάζουν εκείνοι που, μπορεί να μην   τηλεφωνιέστε  συχνά, αλλά ξέρετε ότι θα τρέξουν  κοντά σας  ό,τι και  αν  συμβεί.

• Γιορτάζουν εκείνοι που στη χαρά σας και στην επιτυχία σας δεν ζήλεψαν. Στάθηκαν εκεί και χάρηκαν μαζί σας. Ψήλωσαν από υπερηφάνεια για το φίλο ή τη φίλη τους! Γιατί ο καλός φίλος δεν είναι μόνο για τα δύσκολα! Συχνά η "καλοσύνη" του αποδεικνύεται στις "χαρές" και όχι στις λύπες! Αν ο φθόνος και η ζήλια νικήσουν την αγάπη της φιλίας, καλύτερα να αποχωρήσουν...

Από το Ιστολόγιο: https://ola-en-taxi.weebly.com/
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Huang Dafa: Έσκαβε το βουνό επί 36 χρόνια...

... για να φέρει νερό στο χωριό του!!

Το 1959, το μικρό χωριό Καογάνγκμπα στην επαρχία Γκουιζχού της Κίνας ήρθε αντιμέτωπο με ένα καταστροφικό πρόβλημα. Μια μεγάλη ξηρασία στέγνωσε όλες τις κοντινές πηγές νερού. 

Οι κάτοικοι του χωριού μπορούσαν πια να στηριχτούν σε ένα και μόνο μοναχικό πηγάδι για πόσιμο νερό.

Όμως ακόμη και αυτό το πηγάδι συχνά δεν είχε αρκετό νερό για τους κατοίκους του χωριού. Τα πράγματα έγιναν ακόμη χειρότερα όταν ο μοναδικός ορυζώνας του χωριού ξεράθηκε. Έτσι οι κάτοικοι άρχισαν πια να αντιμετωπίζουν και έλλειψη φαγητού.

Κάτι έπρεπε να γίνει. Πλέον οι κάτοικοι ήταν έτοιμοι να εγκαταλείψουν τον τόπο τους για να βρουν ένα νέο σπίτι. Όμως δεν το έκαναν. Εξαιτίας ενός ανθρώπου:

Ο Χουάνγκ Ντάφα αποφάσισε να ηγηθεί ενός πολύ φιλόδοξου έργου. Να σκάψει ένα κανάλι δέκα χιλιομέτρων κατά μήκος των απότομων βράχων που περιτριγυρίζουν το χωριό και παρακάμπτοντας το βουνό να φέρει νερό στα σπίτια.

Χρειάστηκαν 36 χρόνια και τουλάχιστον μία αποτυχημένη προσπάθεια, αλλά ο Ντάφα δεν τα παράτησε ποτέ. Πλέον αρκετό νερό φτάνει στο χωριό. Όλοι οι κάτοικοι έχουν πρόσβαση σε πόσιμο νερό και φαγητό.

Οι συγχωριανοί του συγκρίνουν τον Ντάφα με τον Γιου Γκονγκ, πρωταγωνιστή ενός κινέζικου θρύλου.

Ο Γιου Γκονγκ ήταν ένας ηλικιωμένος άντρας του οποίου η αποφασιστικότητα, σύμφωνα με τον θρύλο, ανάγκασε τους θεούς να απομακρύνουν τα βουνά που εμπόδιζαν το διάβα του.

Ο Ντάφα ήταν 23 ετών όταν ξεκίνησε το έργο της ζωής του. Για να χτίσουν το κανάλι, οι χωρικοί έπρεπε να σκάψουν κατά μήκος των τεράστιων βράχων τριών καρστικών βουνών.

Οι εργασίες ήταν άκρως επικίνδυνες καθώς οι χωρικοί έπρεπε να σκαρφαλώνουν στην άκρη των βουνών, να δένονται στα δέντρα και να κατεβαίνουν εκατοντάδες μέτρα κάτω από τα βράχια για να σκάψουν.
Δυστυχώς, μετά από μια δεκαετία εργασιών, το κανάλι που δημιουργήθηκε απέτυχε να φέρει νερό στην πόλη. Ωστόσο, η προσπάθεια δεν πήγε χαμένη. Δημιουργήθηκε μια σήραγγα μέσα από τα βουνά, η οποία επέτρεπε να τα διασχίσει κανείς εύκολα, ανάμεσα από τους βράχους κι όχι γύρω από αυτούς. Η διαδρομή εξακολουθεί να χρησιμοποιείται ακόμη και σήμερα.

Ο Ντάφα τότε συνειδητοποίησε ότι αυτός και συγχωριανοί του χρειάζονται καλύτερη κατανόηση επί των αρδευτικών για να λειτουργήσει το έργο. Έτσι έφυγε για να σπουδάσει μηχανικός! Σπούδασε για αρκετά χρόνια, και σχεδίασε την επόμενη προσπάθειά του ακόμη πιο σχολαστικά.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, έπεισε τους κατοίκους να δοκιμάσουν ξανά. Οι εργάτες συχνά κοιμόντουσαν σε σπηλιές κατά μήκος των βράχων και η απομακρυσμένη θέση τους καθιστούσε δύσκολο να τους φτάσει κανείς σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης.

Ο Ντάφα δούλευε στα βουνά όταν πέθαναν η κόρη του και ο εγγονός του, αδυνατώντας να φτάσει κοντά τους πριν συμβεί το μοιραίο.

Ο Ντάφα συνέχισε. Και τέλος, το 1995 το νέο κανάλι ολοκληρώθηκε και νερό άρχισε να τρέχει στο χωριό. Το έργο του Ντάφα ήταν επίσης υπεύθυνο για την ηλεκτροδότηση και τη δημιουργία ενός νέου δρόμου προς το χωριό την ίδια χρονιά. Αυτό επέτρεψε στους κατοίκους του χωριού να μπουν στη σύγχρονη εποχή.

Μάλιστα το κανάλι του Ντάφα παρέχει τρεχούμενο νερό σε ακόμη τρία χωριά. Συνολικά τροφοδοτεί με πόσιμο νερό 1.200 ανθρώπους ενώ ποτίζει τους ορυζώνες της περιοχής που δίνουν 400.000 κιλά ρύζι το χρόνο.

Τώρα πια, η κοινότητα είναι ευημερούσα και ο Χουάνγκ Ντάφα θεωρείται τοπικός ήρωας. Είναι 82 ετών!

περισσότερα εδώ
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι