Tuesday 29 May 2018

Ο Αρχιμήδης — Παιδί από σπίτι και για σπίτι! :-)

17+1 λόγοι για να τα φτιάξεις με τον Αρχιμήδη
Λέγε με και Τηλέμαχο, Αναξίμανδρο, Αριστείδη, Αλκιβιάδη ή και
«αγόρι της μαμάς»
Ο Αρχιμήδης είναι καλό παιδί. 

Παιδί, τρόπος του λέγειν. Πενηντάρισε ο Αρχιμήδης μας, κι ακόμα μόνος του είναι. Εργένης, αλλά όχι από συνειδητή επιλογή και άποψη. 
Απλώς καμιά από τις σχέσεις του δεν κρίθηκε κατάλληλη από τη μανούλα, καμιά από τις σχέσεις του δεν ευδοκίμησε. Καλά, δεν είχε και πολλές, μη φανταστείτε.

Είναι ζουμπουρλός, αγύμναστος, αυτό που στην καθομιλουμένη ονομάζεται «λαπάς». Τσουπωτός από παιδί – η γιαγιά τον αποκαλούσε «ο μπουλιός». 

Φορούσε γυαλιά από τα πέντε, οπότε τα άλλα παιδάκια δεν τον έπαιζαν στην μπάλα. Εντάξει, βαριόταν κι αυτός λίγο, προτιμούσε τα παγωτά και το σκάκι με τον παππού. 
Στην εφηβεία οι συνομήλικοί του έγιναν ακόμα σκληρότεροι – τον φώναζαν «Αρ@@@ι» αντί για Αρχιμήδη και τον θεωρούσαν τον φλώρο του σχολείου. Σε μια φάση ποιητικού οίστρου του έβγαλαν το δίστιχο «ένα αρ@@@ι κι ένα μύδι φτιάξανε τον Αρχιμήδη». 
Με τούτα και με κείνα, προτίμησε να μην πάει πενταήμερη κάνοντας υπερ-ευτυχισμένη τη μαμά του. 
Είχε μεγάλο άγχος με τον Αρχιμήδη η κυρία Νούλη. Λίγο να αργούσε να γυρίσει από το φροντιστήριο γαλλικών, έβγαινε στο μπαλκόνι για να τον περιμένει. Και καθόλου δεν νοιαζόταν που τη σχολίαζε η γειτονιά. Από το μυαλό της περνούσαν οι χειρότερες σκέψεις. Χήρα από νεαρή, μόνο αυτό το αγόρι είχε για παρηγοριά (φουκαριάρα μάνα!).

Ήταν καλός μαθητής, διάβαζε πολύ – ας έκανε και αλλιώς! Πέρασε στο πανεπιστήμιο με τη δεύτερη. 

Σήμερα είναι γιατρός στο επάγγελμα, ακτινολόγος σε δημόσιο νοσοκομείο. 
Δεν είχε τα κουράγια να ανοίξει ιατρείο και να βγει στο ελεύθερο επάγγελμα. Αυτές οι δουλειές θέλουν κοινωνικότητα, τσαχπινιά, δημόσιες σχέσεις, μεγάλο κύκλο, κι ο Αρχιμήδης είναι ντροπαλός. Κοκκινίζει όταν του απευθύνουν τον λόγο - τι ιατρείο να ανοίξει; Παρθένος στο ζώδιο, είναι τακτικός σε όλα του. Καλύπτει, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, τις σεξουαλικές του ανάγκες με επαγγελματίες σε φτηνοξενοδοχεία. Φυσικά, κρυφά από τη μάνα. 


Ο Αρχιμήδης, όπως όλα τα mama’s boys, είναι κελεπούρι. Και να γιατί.
01. Μόλις σε γνωρίσει και σε συμπαθήσει, θα πέσει πάνω σου με τα μούτρα. Και θα σου κάνει πρόταση γάμου σε κάνα δίμηνο. Νιώθει έτοιμος (για να μην πούμε απελπισμένος) ο Αρχιμήδης για το μεγάλο βήμα. Δεν πρόκειται να σε ταλαιπωρήσει, γιατί η μαμά του τού έμαθε πως δεν είναι σωστό να κοροϊδεύουμε τα κορίτσια.
02. Είναι το ανάποδο του ανατολίτη. Ούτε θα απαιτεί να έχεις έτοιμο το φαγητό, όταν γυρίζει από τη δουλειά, ούτε να του τα έχεις όλα στα πόδια. Δίπλα στην καλή του μητερούλα έμαθε να είναι αυτάρκης και με έντονο φεμινιστικό πνεύμα.
03. Είναι χαμηλών τόνων. Που σημαίνει ότι δεν θα επεμβαίνει ούτε στα επαγγελματικά σου ούτε στα προσωπικά σου. Δεν πρόκειται να σε χειραγωγήσει, θα είναι πάντα υποστηρικτικός.
04. Έχει εκπαιδευτεί στα «τι έχεις; Τίποτα», στα μούτρα, στα «πότε θα μιλήσουμε για τη σχέση μας;», στο τι θέλει μια γυναίκα και πώς το εκφράζει (λέει «όχι» και εννοεί «ναι»). 

Τόσα χρόνια έζησε με τη μανούλα, ξέρει τους γυναικείους κώδικες, έμαθε να κάνει υπομονή, είναι καλός ακροατής στις παραξενιές.
05. Δεν χρειάζεται να πηγαίνεις για shopping μαζί του. Θα πηγαίνει με τη μάνα του και θα ψωνίζουν μαζί βρακιά και φανέλες, τιράντες και πουκάμισα, πόλο μπλουζάκια με άλογα και παντελόνια με τσάκιση. 

Επίσης θα του τα σιδερώνει εκείνη, «γιατί ο Αρχιμήδης είναι πολύ σχολαστικός με τις πιέτες του παντελονιού του». Πάντως, για να μην τον αδικούμε, ο Αρχιμήδης ξέρει να ντύνεται. Τόσα χρόνια δίπλα στη μαμά του την πατρονίστ (είχε κατάστημα νεωτερισμών, όταν ήταν νέα) κάτι έμαθε.
06. Θα έχεις ελεύθερες τις Κυριακές σου, για να κοιμάάάσαι, καθώς τα κυριακάτικα πρωινά συνοδεύει τη μανούλα στην εκκλησία και μετά πηγαίνουν σε παρακείμενο ζαχαροπλαστείο για πάστα νουγκατίνα. 

Εκεί διαβάζουν ξένο Τύπο, Λε Πουάν, Μαριάν, Σιλβουπλέ, και Καθημερινή.
07. Δεν χρειάζεται να επιστρατεύεις τη φαντασία σου στο μαγείρεμα. Τις μισές μέρες του χρόνου νηστεύει. Μάθε να κάνεις φασολάδα, βρες κι έναν φούρνο με καλές φραντζόλες, και ξεμπέρδεψες.
08. Δεν θα σε κερατώσει ποτέ! Αυτά δεν είναι πράματα του Θεού!
09. Υποχόνδριος και μανιακός με την καθαριότητα, δεν θα περιμένει από σένα να απολυμάνεις τα πόμολα και την τουαλέτα. 

Το κάνει ο ίδιος με μεγάλη επιμέλεια και πολύ οινόπνευμα και ντετόλ.
10. Δεν θα σε τρέχει σε θάλασσες να ξεροψήνεσαι κάτω από τον ήλιο. Δεν τον μπορεί τον ήλιο. 

Είναι άσπρος ξέξασπρος, μπουζάτος που λένε.
11. Δεν θα σε τρέχει σε κατσάβραχα για ορειβασίες και χαζά. Σιχαίνεται τη γυμναστική και γενικώς τις περιττές κινήσεις.
12. Το αυτοκίνητό του είναι πεντακάθαρο –καμιά σχέση με το δικό σου- και μοσχοβολάει πεύκο.
13. Δεν θα σε πρήζει με ποδόσφαιρα, δεν βλέπει τέτοια. Παρακολουθεί λίγο μπάσκετ λόγω Γκάλη, σνούκερ και γαλλικό μπιλιάρδο. Για γήπεδο, ούτε λόγος!
14. Θα χορτάσεις καπουτσίνο, εσπρέσο λάτε, φραμπουάζ, και τα καλύτερα κρασιά. 

Μεγάλος οινογνώστης, ξέρει από επίγευση, τανίνες, φρουτώδη γεύση, και θα σου τα μάθει και σένα. Εννοείται πως τις ταβέρνες ούτε να τις φτύσει. Θέλεις να μυρίσουν τα ρούχα του ταβερνίλα; Θα πηγαίνετε σε κυριλέ εστιατόρια με «σκούφους». Επίσης ούτε λόγος για ρεμπετάδικα και τέτοια. Στο σπίτι ακούει προκλασική μουσική, γαλλικά σανσόν, Πάριο, και θα πήγαινε στο Καλλιμάρμαρο για να ακούσει Πρωτοψάλτη ή Σπανουδάκη.
15. Θα σε ταξιδεύει στα Παρίσια για να δείτε εκθέσεις ζωγραφικής και μουσεία. Δώδεκα χρόνια γαλλικά και άλλα τόσα πιάνο, τι τα σπούδαζε; 

Εσύ, άμα βαριέσαι, μπορείς να τον παρατάς και να πηγαίνεις για shopping στο Πρεντάν.
16. Φορά την ίδια κολόνια από παλιά, Drakar Noir. Άρα ξέρεις τι δώρο θα του κάνεις στις γιορτές.
17. Ξεκίνησε από δεξιός, το 2009 ψήφισε ΓΑΠ, πλέον ξαναγύρισε στη Νέα Δημοκρατία. 

Φυσικά είναι μενουμεευρωπαίος, άρα δεν θα σε πρήζει με τον Σύριζα και τις επαναστάσεις και τις Βενεζουέλες.
18. Θα είναι πολύ περιποιητικός μαζί σου. 

Οι επιστήμονες λένε πως άντρας που αγαπά και σέβεται τη μάνα του, αγαπά και σέβεται και τη σύντροφό του. Επίσης η μαμά του του δίδαξε πώς να είναι σωστός τζέντλεμαν.
athensvoice

Αγία Σοφία Κωνσταντινούπολης: Έτσι ακούγονταν
οι ψαλμωδίες μέχρι την 29η Μαΐου 1453

Ψηφιακή αναπαραγωγή, ψαλμωδιών, με την αυθεντική ακουστική της Αγίας Σοφίας, από τους επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Stranford, σε συνεργασία με την χορωδία Capella Romana

Ο Διωγμός Της Μητρότητας: Πώς Υποτιμήσαμε Τόσο Εύκολα Τον Ρόλο Της Μητέρας Στη Ζωή Του Παιδιού;

Έρχεται η πολιτεία και "φροντίζει" για την μητρότητα συνταξιοδοτώντας τις γυναίκες πρόωρα. Δεν είναι παράλογο; 
Μόλις, δηλαδή, θα έχουν μεγαλώσει τα παιδιά μπορούν να σταματήσουν να εργάζονται.
Το φυσιολογικό για την προστασία της μητρότητας και εν τέλει της κοινωνίας, δεν θα ήταν, να δίνεται άδεια με αποδοχές για 6 χρόνια από τη γέννηση κάθε παιδιού;
..............
Είναι πολλές οι φωνές που κρίνουν το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα αλλά πολύ λίγες εκείνες που τολμούν να αμφισβητήσουν την αξία της επέκτασης της εκπαίδευσης τόσο στα πρώτα χρόνια της ζωής του παιδιού όσο και στην διάρκεια της καθημερινότητας του.

Το αίτημα για περισσότερους παιδικούς σταθμούς, για περισσότερους βρεφονηπιακούς σταθμούς, για ολοήμερα σχολεία, για προγράμματα απασχόλησης από τους Δήμους και για ένα σωρό υπηρεσίες που αφορούν την ανατροφή των παιδιών, δεν έχει ακόμη ικανοποιηθεί έτσι είναι πολύ νωρίς να αμφισβητηθεί η ορθότητα του. 
Και είναι ένα κοινωνικό αίτημα που συνδέεται με το δικαίωμα των γυναικών στην εργασία, που συνδέεται με τις κοινωνικοοικονομικές συνθήκες που υποχρεώνουν και τους δύο γονείς να εργάζονται, που συνδέεται με την καθημερινή κούρσα για την κατάκτηση της επάρκειας αγαθών.
Όμως ας σταθούμε λίγο έξω από την σφαίρα επιρροής του μεταπολεμικού φεμινιστικού κινήματος κι ας δούμε ως παρατηρητές την διαδρομή ενός παιδιού.
Η μητέρα εργάζεται 8 ώρες καθημερινά και χρειάζεται άλλες 2 ώρες για την προετοιμασία και τις διαδρομές από και προς τη δουλειά . Αυτό μας κάνει 10 ώρες και 7 ώρες που μάλλον χρειάζεται για να κοιμάται 17 ώρες. 
Απομένουν 7 ώρες την ημέρα για φροντίσει τα πρακτικά της οικογένειας και των παιδιών, τον εαυτό της, την σχέση της με τον σύντροφο της και να δει τα παιδιά της. 
Επειδή τα παιδιά μάλλον κοιμούνται κοντά στις 10 το βράδυ οι ώρες που μπορεί να διαθέσει κάποια γυναίκα στα παιδιά της είναι από τις 5 το απόγευμα έως τις 10 το βράδυ. 
Κι αυτό, στην περίπτωση που η δουλειά της είναι προνομιακή και δεν δουλεύει σε κατάστημα ή δεν είναι ιδιωτική υπάλληλος – στέλεχος, που το απόγευμα ενσωματώνεται στην εργάσιμη ημέρα τις περισσότερες φορές. 
Τις ουσιαστικές ώρες της ημέρας, το παιδί της εργαζόμενης μητέρας, είναι με κάποιον ξένο. Βρίσκεται σε κάποιο βρεφονηπιακό σταθμό ή περνάει την ημέρα του με μια γυναίκα που πληρώνεται για να αντικαθιστά τη μητέρα του.

Πώς Υποτιμήσαμε Τόσο Εύκολα Τον Ρόλο Της Μητέρας Στη Ζωή Του Παιδιού;
Σε ποιες ώρες, σε ποιες συνθήκες, με τι αφορμές γίνεται η διαπαιδαγώγηση του παιδιού; 
Ποιόν μιμείται; 
Πώς χτίζεται η σχέση γονιού – παιδιού; 
Έχει το παιδί την ευκαιρία να ζήσει με τον γονιό του, να τον παρατηρήσει, να τον μιμηθεί; 
Έχει την ευκαιρία ο γονιός να του δείξει, να το διδάξει, να επικοινωνήσει; 
Έχει την ευκαιρία η οικογένεια να ζήσει μαζί, να δημιουργήσει δεσμούς, να γνωρίσει σε βάθος ο ένας τον άλλο; 
Το παιδί μεγαλώνει μόνο του, δεν βλέπει την οικογένεια του ως πρότυπο γιατί δεν έχει την ευκαιρία να τη δει. Βλέπει πρόσωπα της τηλεόρασης. Ασχολείται με τον τηλεοπτικό κόσμο και στην εξέλιξη του, με τον εικονικό κόσμο των videogames.
Το εντυπωσιακό είναι ότι η μοίρα αυτή δεν αφορά τα παιδιά φτωχών βιοπαλαιστών. Αφορά εξίσου και τα παιδιά των πολύ εύπορων οικογενειών και ίσως πολύ περισσότερο.
Η κοινωνία συναινεί. 
Όλοι το βρίσκουμε απόλυτα φυσιολογικό. 
Κάτι ψιθυρίζουμε για καταναλωτικά πρότυπα, αλλά έχουμε δημιουργήσει και την έννοια του ποιοτικού χρόνου. 
Πλήθος άρθρων για την ισορροπία της καριέρας με την οικογένεια. Ανώτατα στελέχη, επιχειρηματίες, καλλιτέχνες, τηλεοπτικά πρόσωπα, γυναίκες – πρότυπα, απαντούν ότι αν υπάρχει θέληση, η οικογένεια δεν εμποδίζει την καριέρα. 
Διάσημες μητέρες φωτογραφίζονται για τα περιοδικά. Χαμογελαστές και άψογες. 
Διάσημα μωρά ντυμένα με την τελευταία λέξη της μόδας, γίνονται σύμβολο αδιαμφισβήτητης επιτυχίας.

Και οι γυναίκες που αγωνίζονται με τον βασικό μισθό να τα βγάλουν πέρα στο 24ώρο ψάχνουν να βρουν παιδικό σταθμό που να κρατάει τα παιδιά μέχρι αργά το απόγευμα. Πολλές φορές πληρώνοντας τα ¾ του μισθού τους. Και μόλις τελειώσουν την εργάσιμη ημέρα τους παίρνουν τα παιδιά από τον σταθμό και επιστρέφουν σπίτι. 
Πού μπορεί να χωρέσει εδώ ο δημιουργικός χρόνος; 
Πότε να ηρεμήσει, πότε να σκεφτεί, πότε να παρατηρήσει το παιδί; Πώς να δουλέψει τα αισθήματα της;

Έρχεται η πολιτεία και "φροντίζει" για την μητρότητα συνταξιοδοτώντας τις γυναίκες πρόωρα. 
Δεν είναι παράλογο; Μόλις δηλαδή θα έχουν μεγαλώσει τα παιδιά μπορούν να σταματήσουν να εργάζονται. 
Οι δυνάμεις είναι συντονισμένες εναντίον της οικογένειας; 
Υπάρχει συνωμοσία; 
Το σχέδιο είναι, τα παιδιά να μεγαλώνουν σε ιδρύματα και οι γονείς να εργάζονται όλο το 24ώρο;
Το φυσιολογικό για την προστασία της μητρότητας και εν τέλει της κοινωνίας, δεν θα ήταν, να δίνεται άδεια με αποδοχές για 6 χρόνια από τη γέννηση κάθε παιδιού;
Αλλά δεν τολμούμε να το σκεφτούμε, γιατί είναι επαγγελματικά και οικονομικά παράλογο. Γιατί κανένας δεν θα προσλαμβάνει γυναίκες στη δουλειά. Πρέπει να κατανοήσουμε ότι η μητρότητα είναι υπόθεση της κοινωνίας και πρέπει να έχει τον σεβασμό μας. Το οικονομικό κόστος θα πληρωθεί στα προγράμματα απεξάρτησης, στην κοινωνική βία, στην χαμηλή παραγωγικότητα.

Δυστυχώς οι γυναίκες δεν εκπροσωπούνται πουθενά. 
Οι γυναίκες που είναι στην εξουσία, που έχουν εξουσία, δεν έχουν επαφή με την θηλυκή πλευρά του εαυτού τους. Φέρονται σαν άνδρες, δεν επιτρέπουν στα αισθήματα να τους ενοχλούν στον πόλεμο της εξουσίας και της δύναμης. 
Τα δυστυχισμένα παιδιά των λαμπερών γονιών είναι παράπλευρες απώλειες, στον πόλεμο των ανθρώπων για περισσότερη εξουσία.
Ο σκοπός της κοινωνίας θα έπρεπε να είναι να στηρίζει τις γυναίκες να γίνονται μητέρες και να βιώνουν το ρόλο τους καθημερινά και με τις καλύτερες συνθήκες.
Να τους επιτρέπει να μεγαλώνουν οι ίδιες τα παιδιά τους και όχι να τις ωθεί να παραιτούνται από την χαρά και τη δημιουργικότητα στο όνομα της ανεξαρτησίας.

Οι γυναίκες πρέπει να είναι σε θέση να βιώσουν την εγκυμοσύνη τους, τον τοκετό τους ήρεμα, χωρίς πίεση και άγχος.
Να αφιερώνουν χρόνο στον εαυτό τους ώστε να συγκροτούν την σκέψη τους, να επεξεργάζονται τα αισθήματά τους.
Να έχουν το χρόνο και την ηρεμία να παρατηρούν το παιδί τους και να του συμπαραστέκονται στην ανάπτυξη του.
Να έχουν το χρόνο να ενημερώνονται για τα ζητήματα που ενδιαφέρουν ουσιαστικούς τομείς της ζωής, να ανακαλύπτουν απαντήσεις και τελικά να επιλέγουν και να αποφασίζουν με κριτήριο την άποψη που έχουν σχηματίσει.
Η λύση της παραμονής των παιδιών ατελείωτες ώρες στους παιδικούς σταθμούς από πολύ μικρές ηλικίες, εκτός των επιπτώσεων στην διαμόρφωση της προσωπικότητας του παιδιού, είναι βέβαιο πως στερεί στους γονείς τη δυνατότητα να γνωρίσουν την ψυχή των παιδιών τους και να δημιουργήσουν μαζί τους συναισθηματικούς δεσμούς.
Η γονεϊκότητα είναι δικαίωμα απέναντι στον εαυτό μας και χρέος απέναντι στα παιδιά που φέρνουμε στον κόσμο. 
Η ανατροφή των παιδιών θα έπρεπε να αναγνωρίζεται ως η κορυφαία κοινωνική προσφορά, να υποστηρίζεται και να ανταμείβεται.
Οι μητέρες είναι η σημαντικότερη κοινωνική ομάδα και είναι αυτή που θέτει τις βάσεις για την πορεία των κοινωνιών. Είναι οι μητέρες και η σχέση τους με τους συντρόφους τους, που καλλιεργούν τις προσωπικότητες των παιδιών και των εφήβων. Είναι αυτές που διαμορφώνουν το μέλλον της κάθε γενιάς. Αν αυτό δεν είναι σημαντικό, τότε ποιο είναι;

το βρήκαμε στην αγαπημένη μας ideopigi

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki