Δεν μπορείς να αγγίξεις το παιδί μου, χωρίς την άδειά μου

(...)
Τα μωρά είναι αξιολάτρευτα ναι... δεν αποτελούν όμως δημόσια περιουσία...

Η ιδέα ότι ο καθένας μπορεί απλώς να πάει σε ένα μωρό και να το αγγίξει ή να το πάρει χωρίς να ρωτήσει πρώτα τον γονιό είναι εξωφρενική. 

Και είναι μια επικίνδυνη πράξη να διδάσκεις στα παιδιά ότι είναι εντάξει να τα αγγίζουν οι άνθρωποι χωρίς τη συγκατάθεσή τους. Αυτό δεν είναι μόνο δικό μου πρόβλημα. Είναι καθολικό.

Τα μωρά -όσο αξιολάτρευτα κι αν είναι- δεν είναι δημόσια περιουσία. 

Δεν εκτίθενται για να τα «χαϊδεύουν» ξένοι. Από τη στιγμή που δημιουργείται ένα μωρό, οι άνθρωποι φαίνεται να έχουν αυτή την ιδέα ότι δικαιούνται να βρίσκονται στο χώρο αυτού του παιδιού. 

Πηγαίνουν δημόσια σε μια έγκυο γυναίκα και της τρίβουν την κοιλιά. 

Πηγαίνουν σε μια γυναίκα που κρατά ένα παιδί και αγγίζουν το πρόσωπο αυτού του παιδιού, τα μαλλάκια του ή τα ποδαράκια του σαν να υπάρχει μια ανοιχτή πρόσκληση που τους προκαλεί να το κάνουν. Αλλά δεν υπάρχει.

Και να, λοιπόν, που τώρα απλά φωνάζω δυνατά για να με ακούσουν όλοι: Σταματήστε να αγγίζετε μωρά χωρίς τη συγκατάθεση των γονιών τους.

Γιατί… υπάρχουν μικρόβια! 

Και επίσης, επειδή το είπα. Και, ως γονιός του παιδιού μου, έχω το δικαίωμα να θέσω αυτά τα όρια μέχρι να μπορέσει να τα θέσει το ίδιο για τον εαυτό του.

Επιπλέον θα προσθέσω ότι, επειδή δεν ξέρω πού ήταν τα χέρια σας πριν και θα έπρεπε να γνωρίζετε μέχρι τώρα ότι τα μωρά είναι μικρά και ευάλωτα όντα. 

Δεν μπορείτε με το "έτσι θέλω" να εισβάλετε στον προσωπικό χώρο οποιουδήποτε. Αν και σίγουρα δεν θέλω τα βρόμικα και γεμάτα μικρόβια χέρια σας που ήταν "ένας θεός ξέρει πού" να πιάνετε τα μικροσκοπικά δάχτυλα που βάζει το μωρό μου στο στόμα του πολλές φορές την ημέρα. 

Επίσης, δεν θέλω να το αγγίξετε ξανά.

Και δεν πρέπει να ενισχύσω αυτή μου την απόφαση με τη δικαιολογία ότι βρισκόμαστε στη μέση μιας πανδημίας και ότι οι ανησυχίες για την υγεία είναι πάρα πολλές. Σίγουρα, είναι. Αλλά ακόμα κι αν οι συνθήκες ήταν διαφορετικές, η απόφασή μου θα παρέμενε σταθερή.

Το να μην επιτρέπω στους ανθρώπους να αγγίζουν το μωρό μου χωρίς άδεια είναι σημαντικό για μένα γιατί είναι μια πρακτική να διδάξω στο παιδί μου τη συναίνεση και την αυτονομία πάνω στο σώμα του. Και αυτό το μάθημα θα πάει πολύ πέρα ​​από αυτή τη συγκεκριμένη στιγμή. 

    Με κακοποίησαν σεξουαλικά ως παιδί. 

Μεγαλώνοντας —και πριν καν γίνω μητέρα— είπα στον εαυτό μου ότι δεν ήθελα τα παιδιά μου να ζήσουν κάτι τέτοιο. 

Πιστεύω λοιπόν ότι είναι πολύ σημαντικό να αρχίσω να διδάσκω το παιδί μου τώρα, από νεαρή ηλικία, τα πάντα γύρω από τη συναίνεση, ώστε να καταλάβει ότι δεν χρειάζεται να επιτρέψει σε κάποιον να το αγγίξει ή να αλληλοεπιδράσει μαζί του με τρόπο που νιώθει άβολα ή με έναν τρόπο που ξέρει ότι είναι λάθος και το κάνει να νιώθει άσχημα.
(...)

περισσότερα στην πηγή
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

IQ Test: Πόσο Αξιόπιστα Είναι τα Τεστ Νοημοσύνης? / IQ A history of deceit

IQ. Δύο γράμματα. 

Αλλά τι πραγματικά μετρά το IQ; Ποιος το εφηύρε; 

Και πώς παρέκκλινε από τον αρχικό του σκοπό; 

Σήμερα, αυτά τα δύο γράμματα εκμεταλλεύονται την αγωνία των ανθρώπων για τους εαυτούς τους και το μέλλον των παιδιών τους, ενώ μπορεί να συγκαλύπτουν ολόκληρες ιδεολογίες

πηγή
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Αυτός έχει πάντοτε, τον τελευταίο λόγο...

«Ἔστι Δίκης ὀφθαλμός, ὅς τὰ πάνθ’ ὁρᾷ»

Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ.

Δεν είναι δίκαιη η ζωή.
Δεν σημαίνει ότι, επειδή δεν ενοχλήσεις κανέναν, 

δεν θα σε ενοχλήσει και κανείς.

Δεν σημαίνει ότι, επειδή έκανες καλό, 

θα το εκτιμήσουν κιόλας.

Δεν σημαίνει ότι, επειδή δεν ήσουν αχάριστος και δεν ζήτησες πολλά, 

τα λίγα θα σου δοθούν απλόχερα.

Δεν σημαίνει ότι, επειδή προσπάθησες, 

θα τα καταφέρεις, όπως το είχες σχεδιάσει στο μυαλό σου.

Δεν σημαίνει ότι πάντα θα προκόβουν «οι καλοί» και ότι «οι άδικοι» 

θα τιμωρούνται. 

Πολλές φορές, θα συμβαίνει το αντίθετο…

Δεν είναι δίκαιη η ζωή.
Να είσαι προετοιμασμένος.
Μην απελπίζεσαι όμως.

Υπάρχει και Θεός.
Και Αυτός έχει πάντοτε, τον τελευταίο λόγο.

Χριστός Ανέστη

Ελευθεριάδης Γ.Ελευθέριος

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι