Τα σημάδια παιδικής κακοποίησης εκδηλώνονται πριν από τα 12

«Η κακοποίηση των παιδιών, κυρίως η σωματική και σεξουαλική, αποτυπώνεται ανεξίτηλα στην ψυχή τους και οι επιπτώσεις εκδηλώνονται πριν ακόμη γίνουν 12 ετών»,

προειδοποιεί η διακεκριμένη δρ Ψυχολογίας Ελένη Αγάθωνος, εκ των ομιλητών στο Συμπόσιο «Ψυχική Ανθεκτικότητα στην Παιδική και Εφηβική Ηλικία», που διοργάνωσε η Ένωση «Μαζί για το παιδί».

 

Όπως είπε:

• Ένα στα δύο παιδιά προσχολικής ηλικίας, θύματα βίας, που φιλοξενούνται λίγες ώρες κάθε μέρα σε Κέντρα Απασχόλησης Παίδων μέχρι την ηλικία των 11,4 ετών, παρουσιάζουν προβλήματα ψυχικής υγείας σε μεγέθη διπλάσια του γενικού πληθυσμού.
• Το ποσοστό της ψυχικής αυτής διαταραχής των παιδιών στην Ελλάδα αντιστοιχεί σε εκείνο των παιδιών που παρακολουθούνται από ψυχιατρικές υπηρεσίες στην Αγγλία.

Τα παραδείγματα που ανέφερε είναι χαρακτηριστικά:

«Η Χαρούλα σε ηλικία 2,5 μηνών κακοποιήθηκε σωματικά από τον πατέρα της, παρουσίασε τραυματική μηνιγγίτιδα και έχασε μόνιμα την ακοή της.

Χρειάστηκε ψυχοκοινωνική φροντίδα από ειδική επιστημονική ομάδα για να ζήσει σήμερα φυσιολογικά και μεγάλωσε με τη μητέρα της».

«Ο Κώστας στην ίδια ηλικία κακοποιήθηκε σωματικά, εκείνος από τη μητέρα του, και φιλοξενήθηκε επί τρία χρόνια σε ίδρυμα. Επέστρεψε στην οικογένειά του που συνέχισε να τον παραμελεί και στην εφηβεία παρουσίασε διαταραχές συμπεριφοράς, διέπραξε ανθρωποκτονία και κλείστηκε σε φυλακή ανηλίκων».

Σύμφωνα με έρευνα σε 8 ευρωπαϊκές χώρες (πρόγραμμα «Δάφνη») για τα παιδιά κάτω των 5 ετών - θύματα ενδοοικογενειακής βίας που φιλοξενήθηκαν σε ιδρύματα (στην Ελλάδα έγινε από το Ινστιτούτο Υγείας του Παιδιού με ερευνήτριες τις κ.Θ. Αγάθωνος, Βιβή Τσιμπούκα, Αγγ. Σκουμπουρδή):

• Ο μέσος όρος παραμονής κακοποιημένου παιδιού σε ίδρυμα της χώρας μας είναι 26 μήνες (ο μεγαλύτερος στην Ευρώπη)! 
• Τα 4 στα 5 παιδιά εισήχθησαν στο ίδρυμα από μαιευτήριο ή νοσοκομείο.
• Το ένα στα 5 από αυτά τα παιδιά ζει το υπόλοιπο της ζωής του με κάποιας μορφής αναπηρία.
• Το 1 στα 3 ήταν μοναχοπαίδι.
• Το 66% των παιδιών δόθηκαν για υιοθεσία σε Ελληνες.
• Το 18% επέστρεψαν στον ένα ή και στους δυο γονείς τους.
• Το 4% δόθηκαν σε ανάδοχη οικογένεια και το 2% σε συγγενική ανάδοχη οικογένεια.
• Το 6% μεταφέρθηκαν σε μικρότερο ίδρυμα και το 4% σε μεγαλύτερο.

Στο συμπόσιο τονίστηκε ότι «ένα κακοποιημένο παιδί μπορεί να αποφύγει την ψυχιατρική διαταραχή, τη χρήση ουσιών, τον κίνδυνο να μείνει άστεγος ή να διαπράξει ποινικό αδίκημα ή να βιαιοπραγήσει ως ενήλικος: Αν τύχει της φροντίδας μιας αρκετά καλής μητέρα ή πρόσωπου, που μεριμνά για αυτό κατ' αποκλειστικότητα, αν έχει τη στήριξη των παππούδων και των γιαγιάδων (φαινόμενο που σήμερα σπανίζει) ή έχει υγιείς συναναστροφές με συμμαθητές του, ώριμους ενήλικες και σωστούς επαγγελματίες».

Της ΜΑΙΡΗΣ ΠΙΝΗ

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 31/01/2009