Φτώχεια και Εξαθλίωση! Η βασική αιτία εξώθησης των παιδιών στην πορνεία😟

Τα στοιχεία:
1) Κύρια αιτία της σεξουαλικής εκμετάλλευσης των παιδιών είναι η φτώχεια.
2) Η εμπορία του σεξ είναι μια αγορά δισεκατομμυρίων στην οποία υπολογίζεται ότι… εισέρχονται κατά προσέγγιση ένα εκατομμύριο παιδιά το χρόνο, κυρίως κορίτσια: 

100.000 στις Φιλιππίνες, 

244.000 – 325.000 στις Ηνωμένες Πολιτείες

400.000 στην Ινδία

100.000 στην Βραζιλία

100.000 στην Ταϊβάν

35.000 στη Δυτική Αφρική

200.000 στην Ταϊλάνδη

175.000 στη Ανατολική & Κεντρική Ευρώπη

3) Η UNICEF αναφέρει ότι δύο εκατομμύρια παιδιά ετησίως εξαναγκάζονται στην πορνεία.
4) Εκατομμύρια παιδιά κάθε χρόνο που προέρχονται από 127 χώρες του κόσμου πέφτουν θύματα του trafficking με σκοπό την εξώθησή τους στην πορνεία ή τη μαύρη εργασία σε 137 χώρες.
5) Σύμφωνα με στοιχεία αμερικανικών μη κυβερνητικών πηγών η ηλικία των θυμάτων κυμαίνεται μεταξύ 11 και 14 ετών, ενώ ο μέσος όρος ζωής των θυμάτων του trafficking στις ΗΠΑ είναι 7 έτη. 

Το 80% των θυμάτων στις ΗΠΑ είναι γυναίκες και παιδιά που αγοράστηκαν, πουλήθηκαν και εγκλωβίστηκαν στην βιομηχανία του σεξ.
6) 5,5 εκατομμύρια παιδιά ήταν θύματα εμπορίας για σεξουαλική εκμετάλλευση ή μαύρη εργασία το 2015.
7) Σύμφωνα με εκτιμήσεις το 76% των σεξουαλικών συναλλαγών με ανήλικα κορίτσια αρχίζει μέσω του Ίντερνετ και τελικά αυτά τα παιδιά και οι έφηβοι καταλήγουν στο trafficking.

– Το συμπέρασμα:
Η φτώχεια και η εξαθλίωση! Η βασική αιτία της σεξουαλικής εκμετάλλευσης των παιδιών, της εξώθησής τους στην πορνεία, παντού – και στην Ελλάδα – είναι φτώχεια. Που φέρνει την εξαθλίωση. Κι αυτή με την σειρά της τον εξαναγκασμό και την εκμετάλλευση. Είναι αυτή η φτώχεια, αυτή η εξαθλίωση κι αυτή η εκμετάλλευση για τις οποίες οι ταγοί μας, αυτοί που ποζάρουν σαν δακρυσμένοι κροκόδειλοι με το δράμα του παιδιού στον Κολωνό, δεν ξέρουν τίποτα… 

Η φτώχεια, λοιπόν. Το ξέρουν οι πάντες. Εκτός από τα πολιτικά καθάρματα.
***
Μπογιόπουλος Νίκος

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

«Η αφάνεια της φτώχειας» - "The invisibility of poverty"

The invisibility of poverty

«Η αόρατη φτώχεια»

Aisha Hassan Great artwork. Provokes the heart and mind. Poverty is not invisible, it's just us we choose not to see it
April Brawner This is really good art! So sad also for the little boy. Love comes in all forms
Diane Letwinch Millions of children live in poverty and abuse! Our world can be better!
Vandana Venayak No words, so creative n beautiful
שלומית יריב Very sad but true item
Joseph P Carol Bronsard This artwork speaks volumes

Street art
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Ο Πρωινός Καφές...

Ξυπνάς ένα πρωί και ετοιμάζεις τον καφέ σου. 

Βάζεις το φλιτζάνι πάνω σε ένα δίσκο και κατευθύνεσαι προς το τραπέζι. Σου φαίνεται πως τον έχεις πετύχει ακριβώς, πριν καν ακόμα τον δοκιμάσεις.

    Στη διαδρομή δεν προσέχεις και ο καφές χύνεται πάνω στον δίσκο. Όχι όμως όλος, έχει μείνει το μισό φλιτζάνι. Έτσι με τον λερωμένο δίσκο κάθεσαι και πίνεις ό,τι απέμεινε.

    Την επόμενη μέρα, πάλι σηκώνεσαι και ετοιμάζεις το καφεδάκι σου. Είναι μια συνήθεια ο καφές, μια ανάγκη για πολλούς.
Και πάλι αφού τον σερβίρεις, στη διαδρομή το χέρι σου τρέμει και ο καφές χύνεται στον δίσκο. Τον λερωμένο δίσκο, που από την προηγούμενη μέρα δεν τον έχεις καθαρίσει για έναν ανεξήγητο λόγο. Ξέρεις, δεν το έχεις και πολύ με τον δίσκο, την ισορροπία και τα λοιπά.
Αυτή τη φορά δεν πίνεις τον καφέ που έχει μείνει, αλλά ούτε και κάνεις έναν καινούργιο να πιείς. Βάζεις τον λερωμένο δίσκο στην άκρη και συνεχίζεις την ημέρα σου.
    Μία μέρα αργότερα, πάλι θέλεις έναν καφέ μόλις ξυπνάς. Τον ετοιμάζεις λοιπόν και κάθεσαι στο τραπέζι. Αυτή τη φορά δεν χρησιμοποιείς το δίσκο. Είναι για πέταμα με τους δύο ξεραμένους καφέδες από τις προηγούμενες μέρες. Άλλωστε δεν το έχεις με την ισορροπία.
    Εκεί που κάθεσαι και πίνεις, ξαφνικά κάνεις μια απότομη κίνηση με το χέρι σου και χύνεις όλο τον καφέ, πριν καν ακόμη πιείς δύο γουλιές. Αποτέλεσμα είναι να λερώσεις και το τραπέζι. Τα παρατάς όλα μέσα στα νεύρα σου και φεύγεις.

Την τέταρτη στη σειρά μέρα “ξυπνάς” και νιώθεις ότι κάτι έχει αλλάξει. Πιάνεις και καθαρίζεις τον λερωμένο δίσκο, ενώ περιμένεις να φουσκώσει ο καφές σου.

Αυτή τη φορά, λες και οι προηγούμενες μέρες σου έχουνε διδάξει κάτι, σερβίρεις τον καφέ σε πιο μεγάλη κούπα, ώστε να μη χυθεί στη διαδρομή. Παρόλα αυτά χρησιμοποιείς και τον καθαρό πια δίσκο για παν ενδεχόμενο. Καθαρίζεις και το τραπέζι που είχε λερωθεί από τον τελευταίο καφέ. Με έναν μαγικό τρόπο, νιώθεις πως το χέρι σου τώρα είναι πιο σταθερό και ότι έχει βρει την ισορροπία του…

Κάθεσαι λοιπόν ήρεμος, ευχαριστιέσαι τον καφέ σου, που όντως τον έχεις πετύχει, και συνεχίζεις τη ζωή σου.

Σκαρλάτος Παναγιώτης

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι