Anton Chekhov: Οι Καλλιεργημένοι Άνθρωποι/The 8 Qualities of Cultured People

Anton Chekhov on the 8 Qualities of Cultured People

"Οι καλλιεργημένοι άνθρωποι σέβονται την ανθρώπινη ατομικότητα και γι' αυτό είναι πάντοτε συγκαταβατικοί, γελαστοί, ευγενικοί, υποχρεωτικοί.

Δεν χαλούν τον κόσμο για το σφυρί ή για τη γομολάστιχα που χάθηκαν. 
Δεν αγανακτούν για τους θορύβους ή το κρύο. Δέχονται με καλοσύνη τα χωρατά και την παρουσία ξένων ανθρώπων στο σπιτικό τους. Δεν συμπονούν μονάχα τους κατώτερους, τους αδύναμους και τις γάτες. Πονάει η ψυχή τους και για κείνο που δεν φαίνεται με γυμνό μάτι.

Είναι ντόμπροι και φοβούνται το ψέμα σαν τη φωτιά. Δεν λένε ψέματα ακόμα και για τιποτένια πράγματα. Το ψέμα προσβάλλει εκείνους που το ακούνε και ταπεινώνει στα μάτια τους εκείνους που το λένε. Δεν παίρνουν ποτέ πόζα, στο δρόμο είναι όπως και στο σπίτι τους, δεν ρίχνουν στάχτη στα μάτια του κατώτερου τους.

Δεν είναι φλύαροι και δεν αναγκάζουν τον άλλο να ακούει τις εκμυστηρεύσεις τους, όταν δεν τους ρωτάει. Δεν ταπεινώνονται για να κεντήσουν τη συμπόνια του διπλανού. Δεν παίζουν με τις ευαίσθητες χορδές της ψυχής των άλλων για να κερδίζουν σαν αντάλλαγμα αναστεναγμούς και χάδια.

Δεν λένε "εμένα κανείς δεν με καταλαβαίνει", ούτε "πουλήθηκα για πέντε δεκάρες", γιατί αυτά δείχνουν πως αποζητάν τις φτηνές εντυπώσεις. Είναι πρόστυχα τερτίπια, ξεθωριασμένα, ψεύτικα. Δεν είναι ματαιόδοξοι. Δεν τους απασχολούν τέτοια ψεύτικα διαμάντια όπως οι γνωριμίες με εξοχότητες.

Όταν κάνουν δουλειά που δεν αξίζει ένα καπίκι, δεν γυρίζουν με χαρτοφύλακα των εκατό ρουβλιών και δεν καμαρώνουν πως τάχα τους άφησαν να μπουν εκεί που δεν επιτρέπουν στους άλλους. 
Κι ο Κριλώφ ακόμα λέει πως το άδειο βαρέλι ακούγεται πιο πολύ από το γεμάτο.

Αν έχουν ταλέντο, το σέβονται. Θυσιάζουν γι' αυτό την ησυχία τους, τις γυναίκες, το κρασί, την κοσμική ματαιότητα. Είναι περήφανοι για την αξία τους και έχουν συνείδηση της αποστολής τους. Αηδιάζουν από την ασχήμια και καλλιεργούν μέσα τους την ομορφιά.

Δεν μπορούν να κοιμηθούν με τα ρούχα, δεν μπορούν να βλέπουν στο τοίχο κοριούς, να πατούν σε φτυσιές. Δαμάζουν όσα μπορούν και εξευγενίζουν το ερωτικό ένστικτο. Δεν κατεβάζουν βότκα, όπου βρεθούν. Πίνουν μονάχα όταν είναι ελεύθεροι και τους δίνεται ευκαιρία. Γιατί τους χρειάζεται "γερό μυαλό σε γερό κορμί".

Απόσπασμα από ένα γράμμα του Anton Chekhov στον αδερφό του Νικολάι.

thessalonikiartsandculture

Πράγματα που κάθε παιδί με αυτισμό θα ήθελε να ξέρεις

Αν ένα παιδί με αυτισμό μπορούσε να πει όλα όσα έχει μέσα του και ήθελε να γνωρίζεις για αυτό θα ήταν ο τέλειος τρόπος για να σου δείξει πώς να το βοηθήσεις.

1. Είμαι παιδί

Ο αυτισμός είναι μέρος του ποιος είμαι δεν είναι όλα όσα είμαι. Είμαι ένας άνθρωπος με σκέψεις, ιδέες, ταλέντα και όνειρα όπως και εσύ. Σαν παιδί ακόμα μαθαίνω τον εαυτό μου και ούτε εγώ και φυσικά ούτε και εσύ ξέρουμε όλα αυτά για τα οποία είμαι ικανός.

2. Οι αισθήσεις μου δεν είναι απόλυτα συγχρονισμένες

Αυτό σημαίνει ότι εικόνες, ήχοι, μυρωδιές και γεύσεις στις οποίες εσύ μπορεί να μην δίνεις σημασία για μένα είναι επώδυνες. Πολλές φορές νοιώθω το περιβάλλον μου εχθρικό. Αυτό μπορεί να με κάνει να φαίνομαι αντικοινωνικός και περίεργος αλλά το μόνο που κάνω είναι να προσπαθώ να προστατέψω τον εαυτό μου.

3. Μεταφράζω κυριολεκτικά αυτά που ακούω

Με μπερδεύεις όταν λες “κάτσε στα αυγά σου” ενώ αυτό που εννοείς είναι “κάτσε ήσυχος”. Μην μου λες “αυτό είναι παιχνιδάκι” όταν δεν υπάρχει καν κάποιο παιχνίδι στο δωμάτιο και αυτό που εννοείς είναι ότι κάτι “είναι πολύ εύκολο”. Μην μου πεις “βρέχει καρεκλοπόδαρα”, πες μου ότι “βρέχει πολύ δυνατά”. Μεταφορές και σαρκαστικά σχόλια είναι έννοιες που δεν καταλαβαίνω.

4. Δώσε προσοχή σε όλους τους τρόπους με τους οποίου προσπαθώ να επικοινωνήσω

Πολλές φορές είναι δύσκολο για μένα να σου πω αυτό που χρειάζομαι όταν δεν έχω τρόπο για να εκφράζω τα συναισθήματα μου. Δώσε προσοχή στις κινήσεις του σώματος μου. Μπορεί να πεινάω, να είμαι σαστισμένος, φοβισμένος ή ακόμα και μπερδεμένος αλλά να μην στο λέω με λέξεις. Κοίτα σημάδια που σου δίνω. Είναι εκεί.

5. Δείξε μου τον τρόπο, μην μου τον λες

Προσπάθησε να μου δείξεις τον τρόπο για να κάνω κάτι και μην μου το λες με λόγια. Προετοιμάσου να μου το δείξεις πολλές φορές γιατί η εξάσκηση με βοηθάει πολύ. Αυτός ο τρόπος είναι καλύτερος για μένα γιατί έτσι δεν έχω το άγχος του να θυμάμαι τι μου είπες ότι πρέπει να κάνω μετά. Οπτικά βοηθήματα με βοηθάνε να ελέγχω καλύτερα το πρόγραμμα μου. Οι εικόνες με βοηθάνε πολύ καλύτερα γιατί οι λέξεις είναι σαν ατμός για μένα. Εξατμίζονται πριν βγάλω κάποιο νόημα από αυτές.

6. Δώσε προσοχή σε αυτά που μπορώ να κάνω και όχι σε αυτά που δυσκολεύομαι

Όπως κάθε άνθρωπος έτσι και εγώ δεν μπορώ να μάθω όταν βρίσκομαι σε ένα περιβάλλον που νοιώθω ότι δεν είμαι καλός και χρειάζομαι “βελτίωση”. Έτσι αποφεύγω να κάνω καινούρια πράγματα. Ψάξε λοιπόν για πράγματα που μπορώ να κάνω και θα τα βρεις. Είναι πολλά.

7. Βοήθησε με στις κοινωνικές μου σχέσεις

Μπορεί να φαίνεται ότι δεν θέλω να παίξω στην παιδική χαρά με τα άλλα παιδιά αλλά στην πραγματικότητα απλά δεν έχω τον τρόπο να τα προσεγγίσω. Βοήθησε με να το κάνω και δείξε μου τον τρόπο να παίζω με άλλους. Θα με κάνει πολύ χαρούμενο αυτό

8. Προσδιόρισε τι προκαλεί τις κρίσεις μου

Μία κρίση μπορεί να συμβεί γιατί έχω ξεπεράσει το όριο των κοινωνικών μου δυνατοτήτων ή οι αισθήσεις μου είναι τόσο έντονες που δεν τις ελέγχω. Προσπάθησε να βρεις σε ποιες καταστάσεις, δραστηριότητες, χρονικές περιόδους ή ακόμα με ποιους ανθρώπους παθαίνω τις κρίσεις και έτσι θα μπορέσεις να τις προλάβεις.

9. Αγάπησε με χωρίς όρους

Θυμήσου ότι δεν διάλεξα να έχω αυτισμό. Χωρίς την στήριξη σου πολύ δύσκολα θα τα καταφέρω να γίνω πετυχημένος και ανεξάρτητος σαν ενήλικος. Με την βοήθεια σου οι πιθανότητες είναι πολύ περισσότερες από όσες νομίζεις. Να έχεις υπομονή.

citypatras.gr

Όπου υπάρχει ταραχή…

Να εξετάζεις την καρδιά σου.
Να την εξετάζεις καθημερινά.
Να βλέπεις αν έχεις Ειρήνη μέσα της. Αγάπη. Ηρεμία.
Αν η καρδιά "νοσεί" και όλα τα άλλα άρρωστα θα είναι.

Αυτός να είναι ο δείκτης σου.
Η καρδιά.
Το αν έχεις Ειρήνη μέσα της ή όχι.
Και άμα καμιά φορά προβληματίζεσαι, να θυμάσαι το εξής:

«… Όπου υπάρχει ταραχή, δεν υπάρχει Άγιο Πνεύμα…».

Καλό σου βράδυ.

Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Μην πετάς στα σκουπίδια την αγάπη

Την αγάπη να μάθεις να τη δέχεσαι.
"Να μην την τρέμεις την αγάπη, ακόμα κι αν παλιότερα δεν την είχες ή δεν μπορούσες να την διακρίνεις"

Να μην είσαι αχάριστος, μην την σπαταλάς, μην την πετάς στα σκουπίδια. Εκείνο το ρημαδιασμένο το τηλεφώνημα για ένα τόσο απλά μεγάλο «πώς είσαι;», να το απαντάς με λαχτάρα, μην το υποτιμάς, μην το υποβαθμίζεις.

Το μήνυμα αυτό, που θα τελειώνει μ’ ένα «πες μου τα νέα σου και να σε προσέχεις», δεν είναι δεδομένο, είναι προνόμιο λίγων. Είναι σπουδαίο κι ανεκτίμητο, τ' ακούς; 

Μην ψάχνεις αναίτια δηθενιές πίσω του. Κάποιος αφιέρωσε 3 λεπτά από τη ζωή του, που δεν θα τα πάρει ποτέ πίσω, κι αυτό μόνο υποκρισία δεν μπορεί να είναι. Κανείς δεν τον υποχρέωσε να νοιαστεί, να σε σκεφτεί, να ανησυχήσει για εσένα.

Να μην την τρέμεις την αγάπη, ακόμα κι αν παλιότερα δεν την είχες ή δεν μπορούσες να την διακρίνεις. Να μην της κρύβεσαι, να μην την αποποιείσαι, να μην την προσπερνάς.

Να ανατρέχεις σε μηνύματα και φωτογραφίες, που της δίνουν μορφή κι υπόσταση στις δύσκολες στιγμές σου, να την κάνεις καταφύγιο, να τη φοράς σαν σωσίβιο σωστικό.

Μην την παραμερίζεις, μην την αψηφάς και μην την έχεις δεδομένη. Να την αποδέχεσαι, να την δουλεύεις, να την αφήνεις να μεγαλώνει μέσα σου και, όταν το αισθανθείς, να την μοιράζεσαι. 

Δεν είναι κτήμα σου η αγάπη, ποτέ δε θα είναι κανενός. Αυτή είναι κι η μαγεία της. Μπορούν όλοι να τη δώσουν κι ας μην αντέχουν όλοι να τη δεχτούν

πηγή
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Η Χαλασμένη Κούκλα - Μια ευκαιρία για την Αγάπη...

... και τον Σεβασμό στη Διαφορετικότητα

Όταν το χαμομηλάκι σας, χαλάσει την  κουκλίτσα ή το αρκουδάκι του, να μην το μαλώσετε. 

Καθόλου.

Τα παιδάκια χαλάνε τα παιχνιδάκια τους πολλές φορές και, συνήθως, πετούν σε μια γωνιά τα χαλασμένα και απαιτούν άλλα.

Αυτό το χαλασμένο παιχνιδάκι όμως, είναι ευκαιρία  για να κάνετε μάθημα Αγάπης στα παιδάκια σας για τα παιδάκια ΑμεΑ, για το σεβασμό στη διαφορετικότητα.

Να το πάρετε στα χέρια σας και, μαζί με το παιδάκι σας, να επιδέσετε τα χεράκια του και τα ποδαράκια του και να  εξηγήσετε στα χαμομήλια σας για τα άλλα παιδάκια που έχουν μόνιμα προβλήματα υγείας.

Αν χαλάσουν τα ματάκια της κουκλίτσας τους να τους μιλήσετε για τα παιδάκια που δε βλέπουν και να τα παροτρύνετε να μην έχουν λύπη, παρά μόνο αγάπη και ενδιαφέρον, αληθινό νοιάξιμο και αλτρουισμό.

Το χαλασμένο αρκουδάκι θα γίνει στα μάτια του παιδιού σας κάθε ζωάκι ταλαιπωρημένο που χρειάζεται την αγάπη και τη φροντίδα μας. 

Αυτά να λέτε στα παιδάκια σας και η συναισθηματική τους νοημοσύνη θα αναπτυχθεί. Θα αρχίσουν από πολύ μικρά να έρχονται στη θέση του άλλου, να συμπονούν. 

Με άλλα λόγια, ένα χαλασμένο παιχνίδι είναι μεγάλη ευκαιρία, με Αγάπη να καταλάβουν, να βιώσουν  τα χαμομηλάκια την Αγάπη.

Αγάπη στο παιδί σας και Αγάπη του παιδιού σας 
προς τα παιδάκια ΑμεΑ.

Αίσωπος - Η αλεπού κι ο ξυλοκόπος

Μια φορά μια αλεπού, κυνηγημένη από τους κυνηγούς, συνάντησε έναν ξυλοκόπο και τον θερμοπαρακάλεσε να την κρύψει. Ο ξυλοκόπος τότε της έδειξε την καλύβα του και της συμβούλεψε να κρυφτεί μέσα σ’ αυτή. Ύστερα από λίγο έφτασαν οι κυνηγοί και τον ρώτησαν, αν είδε καμία αλεπού. Εκείνος του είπε πως «δεν είδε» αλλά με το χέρι του τους έδειχνε που είναι κρυμμένη.

Οι κυνηγοί δεν κατάλαβαν την κίνηση του χεριού του και πίστεψαν τα λόγια του. Η αλεπού, σαν είδε τους κυνηγούς να φεύγουν, βγήκε από την καλύβα χωρίς να χαιρετήσει τον ξυλοκόπο. Αυτός παραπονέθηκε γιατί εκείνη δεν του έδειξε καθόλου ευγνωμοσύνη, που την έσωσε. Κι η αλεπού τ’ απάντησε: «Θα σε ευχαριστούσα, αν τα έργα σου του χεριού σου ήταν όμοια με τα λόγια σου».

Ο μύθος μας διδάσκει πως υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που με τα λόγια τους κάνουν τον τίμιο, ενώ με τα έργα τους δείχνουν την προστυχιά τους.

«Αισώπου Μύθοι»

Αναρτήθηκε από andrias pavlos

Εικονογράφηση: Ελπίδα Δημόγιαννη
Πηγή: diakonima.gr

«Μαμά, δε με θέλουν για φίλο»

Γιατί είναι σημαντικό για ένα παιδί να έχει φίλους και πώς μπορείτε να το βοηθήσετε να ξεπεράσει τα εμπόδια και να κάνει φίλους;

Η αρμονική φοίτηση του παιδιού στο σχολείο προϋποθέτει εκτός από τη γνωστική και την κοινωνική του προσαρμογή. 

Συχνά, ο προαύλιος χώρος μετατρέπεται, για μια ομάδα μαθητών, σε χώρο κοινωνικού αποκλεισμού. 

«Φύγε, δε σε θέλω για φίλο», 

«Είσαι άχρηστος και εξ’ αιτίας σου χάνει η ομάδα», 

«Είσαι ψεύτρα», 

«Θα μας κολλήσεις με τη χαζομάρα σου», 

είναι μερικά από τα σχόλια που ηχούν καθημερινά στο αυτί του παιδιού το οποίο περιθωριοποιείται από την ομάδα των συνομηλίκων.

Η ψυχολόγος ψυχοθεραπεύτρια Ελπίδα Παναγιωτουνάκου δίνει πολύτιμες συμβουλές ώστε οι παραπάνω φράσεις να μην ηχήσουν ποτέ ξανά στ’ αυτιά – και κυρίως στην ψυχή – κανενός παιδιού… Ναι, είναι στο χέρι μας!

Ποια είναι τα χαρακτηριστικά των παιδιών που περιθωριοποιούνται;
Μερικά από τα χαρακτηριστικά των παιδιών που μένουν στο περιθώριο φαίνεται να είναι 

το αγχώδες και καταθλιπτικό συναίσθημα, 

η ντροπαλότητα και η έλλειψη διεκδικητικής συμπεριφοράς, 

η αδυναμία υπεράσπισης του εαυτού, 

αλλά και η χαμηλή αυτοεκτίμηση και αυτοαποδοχή που το οδηγούν άθελά του στην κοινωνική απόσυρση. 

Υπάρχει, βέβαια, και η κατηγορία των παιδιών τα οποία λόγω των ελλιπών κοινωνικών τους δεξιοτήτων, προσπαθούν «άτσαλα» να προσεγγίσουν τους συνομηλίκους τους, με αποτέλεσμα να γίνονται ενοχλητικά και να εγείρουν συναισθήματα θυμού. 

Όταν η ένταση κορυφώνεται, αποσύρονται και υιοθετούν το ρόλο του ανυπεράσπιστου και μοναχικού παιδιού. 

Ας μην ξεχνάμε, ωστόσο, πως οτιδήποτε διαφοροποιεί το παιδί από τα υπόλοιπα (π.χ. βάρος, ύψος, εθνικότητα), μπορεί να αποτελέσει αιτία αποκλεισμού του από την ομάδα των συνομηλίκων.

Συνήθως, υπάρχει ένα «παιδί – αρχηγός» που δίνει το έναυσμα για πειράγματα και μια ομάδα παιδιών που λειτουργούν ως «ακόλουθοι». 

Στόχος τους είναι να περιορίσουν το κοινωνικό δίκτυο του «παιδιού – στόχου» και να βλάψουν την κοινωνική του λειτουργικότητα είτε αποκλείοντάς το από την ομάδα του παιχνιδιού, είτε διαδίδοντας άσχημες φήμες και ψεύδη εναντίον του. Ενώ αυτές οι συμπεριφορές παρατηρούνται κυρίως μεταξύ των κοριτσιών, στα αγόρια μπορεί να εκδηλωθούν επιπρόσθετα σπρωξίματα και αντίστοιχες αντιδράσεις σωματικής βίας. Μια ακόμη χαρακτηριστική συμπεριφορά τόσο μεταξύ των αγοριών, όσο και των κοριτσιών, είναι η προσπάθεια για γελοιοποίηση του «παιδιού – στόχου», με κάθε τρόπο.

Γιατί είναι σημαντικό για ένα παιδί να έχει φίλους;
Η φιλία έχει μεγάλη σημασία για την ανάπτυξη και τη ζωή των παιδιών. Μέσω των σχέσεων με τους συνομηλίκους τα παιδιά αναπτύσσουν μια σειρά από κοινωνικές δεξιότητες, μαθαίνουν να επιλέγουν τις αποτελεσματικότερες στρατηγικές για την επίλυση των προβλημάτων τους, ενώ ταυτόχρονα αντλούν συναισθηματική υποστήριξη, γεγονός που τα βοηθά τόσο στην προσαρμογή τους στο σχολείο, όσο και στην απόκτηση εμπιστοσύνης στον εαυτό τους.

Από την άλλη πλευρά, τα κοινωνικώς απομονωμένα παιδιά είναι πιο πιθανό να εκδηλώσουν χαμηλή αυτοεκτίμηση, δυσκολίες στην προσαρμογή, ακόμα και καταθλιπτικό συναίσθημα. 

Επιπρόσθετα, όταν ένα παιδί νιώθει μη αποδεχτό από τους συνομηλίκους του μπορεί πιο εύκολα να στραφεί προς διάφορες παραβατικές ομάδες, να διακόψει τη φοίτησή του από το σχολείο ή να εκδηλώσει επιθετική συμπεριφορά.

«Μαμά, δε με παίζουν τα άλλα παιδιά στο σχολείο». 

Τι να κάνετε:
Το άκουσμα για πρώτη φορά αυτής της φράσης μπορεί να σας ξαφνιάσει, αλλά και να σας πληγώσει, δημιουργώντας μέσα σας ένα μεγάλο «γιατί». 

Γιατί δεν βλέπουν τα άλλα παιδιά πόσο γλυκό, δημιουργικό, ευαίσθητο και με διάθεση για επικοινωνία είναι το δικό σας παιδί. Σε δεύτερο χρόνο, είναι πιθανό να αρχίσετε να βιώνετε θυμό τόσο για την σκληρότητα των παιδιών, όσο και για τις οικογένειές τους που δεν κάνουν τίποτα για να τα συμβουλεύσουν. 

Τα παραπάνω συναισθήματα είναι φυσιολογικά, καθότι συχνά σ’ αυτές τις περιπτώσεις επικρατεί ένα αίσθημα αδικίας, αλλά ταυτόχρονα και ενοχής, καθώς μπορεί να θεωρήσετε τους εαυτούς σας υπαίτιους που δεν είχατε καταλάβει νωρίτερα σε τι βαθμό επηρέαζε το παιδί σας η απουσία κοινωνικής ζωής στο σχολείο.

Ωστόσο, σε καμία περίπτωση μην κατηγορήσετε ευθέως τα άλλα παιδιά, 

π.χ. «Αυτά χάνουν. Δεν τα έχεις ανάγκη», 

μην μειώσετε τη σημασία αυτού που σας λέει το παιδί σας, π.χ. «Κάνε υπομονή. Θα κάνεις αργότερα φίλους», 

αλλά και ούτε να κατηγορήσετε το ίδιο, 

π.χ. «Μήπως κάτι τους έχεις κάνει και δεν σε παίζουν;».

Πώς μπορείτε να βοηθήσετε το παιδί να κάνει φίλους:
Προσπαθήστε να συζητήσετε μαζί του προκειμένου να διαπιστώσετε «τι φταίει»
Ενισχύστε τις κοινωνικές επαφές του παιδιού σας 

(π.χ. θα μπορούσε να ξεκινήσει ένα ομαδικό άθλημα, κινηθείτε σε χώρους όπου μπορεί να έρθει σε επαφή με άλλα παιδιά, οργανώστε παιδικά πάρτυ)
Βοηθήστε το στις επαφές του με τους άλλους κάνοντας εσείς «το πρώτο βήμα» 

(π.χ. βρείτε αφορμή για κουβέντα με τη μαμά ενός συνομήλικου παιδιού ενώ είστε στην παιδική χαρά)
Δώστε «το καλό παράδειγμα» και διδάξτε την αξία της φιλίας με το να επιδιώκετε οι ίδιοι φιλικές επαφές με τους ανθρώπους γύρω σας
Τονώστε την αυτοπεποίθησή του, επιβραβεύοντάς το και αφήνοντάς το να αναλάβει πρωτοβουλίες
Προσπαθήστε να μην είστε επικριτικοί όταν «δεν μπορεί να ξεκολλήσει από δίπλα σας», αλλά οδηγήστε το σταδιακά προς την ανεξαρτητοποίηση, ωθώντας το να δρα μόνο του (π.χ. να ζητήσει μόνο του να πάρει σειρά στην τσουλήθρα ή να μοιραστεί μια μπάλα, να ζητήσει μόνο του στο ταμείο τον χυμό του κλπ)
Βοηθήστε το παιδί να καταλάβει πως δεν χρειάζεται να έχει την αποδοχή όλων, όπως άλλωστε και το ίδιο κάνει τις δικές του επιλογές στις παρέες
Δείξτε του πώς να βάζει όρια σε αυτούς που τον ενοχλούν, λέγοντας 

π.χ. «Δεν μου αρέσει αυτό που κάνεις και για αυτό δε θέλω να μένω άλλο μαζί σου», 

ή «Σταμάτα να με ενοχλείς». Όσο το παιδί αδιαφορεί, δε θα έχει νόημα και για τους άλλους να συνεχίσουν τα πειράγματα

Αφότου το παιδί αναφέρει τα πρώτα προβλήματα με κάποιους από τους συμμαθητές του, καλό είναι να ενημερώσετε τον εκπαιδευτικό της τάξης. 

Με τον τρόπο αυτό θα μπορέσετε να έχετε μια πιο αντικειμενική εικόνα για το τι πραγματικά συμβαίνει στο σχολείο. 

Άλλωστε, ένας από τους ρόλους του εκπαιδευτικού είναι η ενίσχυση του αισθήματος συνεργασίας μεταξύ των μαθητών, η επίλυση συγκρούσεων και η αποδοχή της διαφορετικότητας. 

Ωστόσο, εάν το παιδί σας αρχίσει να αρνείται να πάει στο σχολείο, δεν το καλούν ποτέ σε παιδικές συγκεντρώσεις, μοιάζει ιδιαίτερα αγχωμένο ή θυμώνει εύκολα, καλό θα ήταν να συμβουλευτείτε έναν Ψυχολόγο.
Η φιλία είναι σημαντική για τη ζωή του κάθε παιδιού και αποτελεί βασική προϋπόθεση για την υγιή ψυχολογική του ανάπτυξη. Βοηθήστε το να μάθει εκφράζεται ελεύθερα, να αποδεχτεί τον εαυτό του και να κάνει τις κατάλληλες για αυτό παρέες.

Ευχαριστούμε την κυρία Ελπίδα Παναγιωτουνάκου – Ψυχολόγο – Ψυχοθεραπεύτρια, Msc

ygeiamou.gr
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι