Κατάποση απορρυπαντικού ή άλλου επικίνδυνου υγρού!

Είναι από τους χειρότερους εφιάλτες που μπορεί να βιώσει ένας γονέας. Να μην προσέξει για μια στιγμή, για ένα απειροελάχιστο κλάσμα του δευτερολέπτου, και το μικρό παιδί του με κάποιο «μαγικό τρόπο» ως συνήθως, να μπορέσει να πιει από ένα ξεχασμένο μπουκάλι, απορρυπαντικό, ή υγρό μπαταρίας, ή βενζίνη, ή οποιοδήποτε τοξικό δηλητήριο υπάρχει μέσα στο σπίτι.

Accidental Childhood Poisoning

Τι κάνουμε σε αυτή την περίπτωση όταν κάθε λεπτό που περνάει είναι κρίσιμο;
Και το σημαντικότερο πως δεν θα φτάσουμε ποτέ σε μια τέτοια κατάσταση;
Διαβάστε χρήσιμες οδηγίες αποφυγής τοξικών δηλητηριάσεων από παιδιά. 

Παρά τη λήψη προληπτικών μέτρων, οι δηλητηριάσεις στην παιδική ηλικία παραμένουν ένα σημαντικό παγκόσμιο πρόβλημα της δημόσιας υγείας, με αποτέλεσμα την αύξηση νοσηλείας σε μονάδες εντατικής θεραπείας. Σε παιδιά ηλικίας κάτω των 5 ετών οι δηλητηριάσεις αποτελούν περίπου το 7% του συνόλου των ατυχημάτων και 2% των παιδικών θανάτων στις αναπτυγμένες χώρες, και πάνω από 5% στις αναπτυσσόμενες χώρες.

Σύμφωνα με στοιχεία από το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για τα Ατυχήματα 2008-2012 του υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, η άνοδος του βιοτικού επιπέδου, η λειτουργία των κέντρων δηλητηριάσεων και άλλες προληπτικής φύσης ενέργειες συνέβαλαν ουσιαστικά στη μείωση των θανάτων από δηλητηριάσεις, που αποτελούν την πέμπτη και λιγότερο συχνή αιτία θανάτου σε παιδιά στη χώρα μας.

Τα δεδομένα δείχνουν ότι κατά την τελευταία διαθέσιμη περίοδο (1992-2004) παρατηρήθηκαν στην Ελλάδα 1.593 ακούσιοι θάνατοι παιδιών ηλικίας 0-14, εκ των οποίων οι 874 οφείλονται σε τροχαία, οι 135 σε πνιγμούς, οι 82 σε πτώσεις, οι 47 σε εγκαύματα, οι 23 σε δηλητηριάσεις. Για τους υπόλοιπους 432 θανάτους από ατύχημα οι αιτίες ήταν αδιευκρίνιστες. Ωστόσο, η οικονομική ανέχεια μπορεί να επηρεάσει τον κίνδυνο πρόκλησης γενικά ατυχημάτων. Σύμφωνα με στοιχεία του Π.Ο.Υ. (WHO 1996; WHO 1998), η θνησιμότητα που παρατηρείται στις χώρες χαμηλού ή μέσου εισοδήματος είναι υψηλότερη σε σχέση με τις χώρες υψηλού εισοδήματος. Γι αυτό, λοιπόν, η συνεχής ενημέρωση σχετικά με την πρόληψη των δηλητηριάσεων στην παιδική ηλικία είναι ουσιαστικής σημασίας, σε μία δύσκολη, από οικονομικής πλευράς, περίοδο για τη χώρα μας.

Τα περισσότερα ατυχήματα λόγω κατάποσης επικίνδυνων ουσιών παρατηρούνται σε παιδιά ηλικίας 1-5 ετών, κυρίως στο χώρο του σπιτιού, και αυτό οφείλεται τόσο στην περιέργεια του μικρού παιδιού, όσο και στην απροσεξία των ενηλίκων που αφήνουν φάρμακα και ουσίες οικιακής χρήσης σε σημεία προσπελάσιμα από τα παιδιά.

Τα αίτια δηλητηρίασης ποικίλλουν από χώρα σε χώρα και μεταξύ γεωγραφικών περιοχών στην ίδια χώρα, ανάλογα με την κοινωνικοοικονομική και πολιτιστική κατάσταση του κάθε πληθυσμού.
 
Τα συνήθη αίτια είναι τα ακόλουθα:

• Αλκοόλ
• Καλλυντικά και άλλα προϊόντα προσωπικής φροντίδας  
• Ξένα αντικείμενα (π.χ. παιχνίδια, μπαταρίες)  
• Προϊόντα καθαρισμού οικιακής χρήσης (π.χ. Καθαριστικά, χλωρίνη, υγρό πιάτων)
• Υγρά αυτοκινήτου (π.χ. Βενζίνη, αντιψυκτικό, υγρό καθαρισμού παρμπρίζ) 
• Φάρμακα (π.χ. αναλγητικά όπως ακεταμινοφαίνη, αντιβηχικά και βιταμίνες)  
• Φυτά
• Φυτοφάρμακα (π.χ., εντομοκτόνα, ζιζανιοκτόνα, ποντικοφάρμακα)
• Χρώματα και διαλυτικά χρωμάτων

Ορισμένες ουσίες θεωρούνται ως αδρανείς, όταν καταπωθούν σε μικρές ποσότητες, όπως:

Αφρόλουτρο,
αντηλιακή κρέμα,
αποσμητικά,
αρώματα,
κεριά,
κιμωλία,
κρέμα χεριών,
κραγιόν,
κραγιόν,
μολύβι,
νερομπογιές,
οδοντόκρεμα,
σαμπουάν,
σαπούνι,
Make up

Ορισμένοι απλοί κανόνες μειώνουν την πιθανότητα δηλητηριάσεων στην παιδική ηλικία και είναι οι ακόλουθοι:

• Τοποθετήστε όλα τα φάρμακα, τα προϊόντα οικιακού καθαρισμού και τα καλλυντικά στη φυσική τους συσκευασία, κλειδωμένα σε σημεία που δεν μπορούν να τα φτάσουν τα παιδιά.
• Μη χρησιμοποιείτε κοινές συσκευασίες, πχ πλαστικά μπουκάλια νερού για να αποθηκεύσετε επικίνδυνες ουσίες, όπως: νέφτι, βενζίνη, αλκοόλ
• Διατηρείτε τα χρώματα, τα βερνίκια, τα διαλυτικά χρωμάτων, τα εντομοκτόνα και τα λιπάσματα σε ένα κλειδωμένο ντουλάπι, στις αρχικές τους συσκευασίες και με την ετικέτα τους
• Μην αναμειγνύετε προϊόντα  καθαρισμού μεταξύ τους, καθώς είναι δυνατό από τη μίξη να δημιουργηθούν τοξικά αέρια.
• Χρησιμοποιείτε σύρτες ασφαλείας σε συρτάρια και ντουλάπια που περιέχουν αντικείμενα που μπορεί να είναι επικίνδυνα για τα παιδιά.
• Μην αφήνετε δηλητηριώδη προϊόντα σε εμφανή σημεία χωρίς τη συνεχή επίβλεψή σας. Τα περισσότερα ατυχήματα γίνονται τη στιγμή που ο γονιός για ένα λεπτό θα σηκώσει το τηλέφωνο ή θα ανοίξει την πόρτα του σπιτιού. 
• Σφραγίστε καλά τη συσκευασία ενός φαρμάκου ή ενός τοξικού προϊόντος αμέσως μετά τη χρήση, ώστε να είναι αδύνατη η διάνοιξή του από ένα παιδί 
• Αποφύγετε την αγορά προϊόντων με έντονα χρώματα, ελκυστική συσκευασία, ή ευχάριστη οσμή που παραπέμπει σε τρόφιμο, όπως αρώματα (λεμόνι ή δυόσμο), το οποίο θα μπορούσε να δελεάσει το παιδί σας σας να το διερευνήσει. Μπορείτε να καλύψετε τις ελκυστικές εικόνες στις συσκευασίες με μία μαύρη ταινία (προσέχοντας να μην καλύψετε τυχόν οδηγίες). 
• Επίσης, προσπαθήστε να αγοράζετε λιγότερο επικίνδυνα προϊόντα καθαρισμού, όπως λευκαντικά χωρίς χλωρίνη, ξύδι, λεμόνι κλπ. 
• Ελέγχετε καθημερινά τους χώρους του σπιτιού για μικροαντικείμενα που θα μπορούσαν να καταπωθούν από τα παιδιά, πχ κέρματα, κομμάτια από παιχνίδια
• Προσέξτε τις οδηγίες και προειδοποιήσεις που αναφέρονται στις συσκευασίες παιχνιδιών, ώστε να αποφευχθούν ατυχήματα όταν το παιχνίδι δεν ανταποκρίνεται στην ηλικία του παιδιού 
• Μην λαμβάνετε φάρμακα παρουσία μικρών παιδιών, καθώς είναι στη φύση τους να προσπαθήσουν να σας αντιγράψουν. 
• Μην προμηθεύεστε φάρμακα χωρίς ιατρική συνταγή. Το παιδί θα πρέπει να λαμβάνει φάρμακα στη σωστή δοσολογία που προσαρμόζεται και υπολογίζεται με βάση το βάρος του σώματός του. 
• Μην χαρακτηρίζετε ένα φάρμακο ή πολυβιταμινούχο σκεύασμα ως λιχουδιά, ώστε να πείσετε το παιδί να λάβει το φάρμακό του. 
• Μη δίνετε ποτέ φάρμακο τη νύχτα χωρίς να ανάψετε το φως. Ενέχεται κίνδυνος να μη γίνει σωστός υπολογισμός της δόσης
• Ελέγχετε τις οδηγίες χορήγησης των φαρμάκων του παιδιού σας, για να είστε σίγουροι ότι δίνετε το φάρμακο στη σωστή δοσολογία. 
• Διατηρείστε τα στοματικά διαλύματα σε μέρη που δεν μπορούν να είναι προσιτά από τα παιδιά, καθώς αρκετά από αυτά περιέχουν αλκοόλ 
• Ενημερώστε ανθρώπους του οικείου περιβάλλοντος (γιαγιά, παππούς που συνήθως λαμβάνουν μακροχρόνια αγωγή για διάφορες παθήσεις), που πιθανόν να έχουν την ευθύνη του παιδιού κάποιες ώρες την ημέρα, για τους κινδύνους και τους τρόπους αποφυγής δηλητηριάσεων στην παιδική ηλικία. 
• Χρησιμοποιείστε τα διάφορα οικιακά καθαριστικά με ανοιχτά παράθυρα. 
• Μη δίνετε αλκοόλ, ακόμη και σε μικρές ποσότητες, στα παιδιά θεωρώντας ότι είναι ακίνδυνο. Το αλκοόλ στα παιδιά προκαλεί σημαντικού βαθμού υπογλυκαιμία που μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τη ζωή του. 
• Εκχυλίσματα τροφίμων, κυρίως βανίλιας και αμυγδάλου, μπορεί να περιέχουν αλκοόλ, γιαυτό και πρέπει να αποφεύγονται στην παιδική ηλικία  
• Μη χρησιμοποιείτε κούνιες, καρεκλάκια ή βαμμένα παιχνίδια που είναι κατασκευασμένα πριν το 1978, καθώς μπορεί να έχουν φινίρισμα που περιέχει μόλυβδο
• Κρατήστε τα παιδιά μακρυά από φυτά εσωτερικού χώρου, αλλά κι εξωτερικού χώρου που είναι δηλητηριώδη. Πολλές φορές φροντίζουμε φυτά που δεν γνωρίζουμε ότι μπορεί να προκαλέσουν δηλητηρίαση αν καταπωθούν. Το ανθούριο, η ορτανσία, το κυκλάμινο,η πικροδάφνη, το αλεξανδρινό καθώς και τα μανιτάρια Phalloides ή Muscaria που αναπτύσσονται ανάμεσα στα χόρτα είναι μερικά από αυτά. Δηλητηριάσεις, κυρίως ομαδικές, αναφέρονται από το φυτό Datura που μοιάζει με τα ήρεμα χόρτα και έχει δράση ατροπίνης
• Αν κάποιο παιχνίδι λειτουργεί με επίπεδες μικρές μπαταρίες τύπου ρολογιού, θα πρέπει να τις απομακρύνετε καθώς είναι ιδιαίτερα τοξικές και διαβρωτικές για το γαστρεντερικό σύστημα όταν καταπωθούν.

Σημειώστε το τηλέφωνο του Κέντρου Δηλητηριάσεων (2107793777) και του Εθνικού Κέντρου Άμεσης Βοήθειας (166) σε εμφανές σημείο στο σπίτι σας, ώστε να το βρίσκετε εύκολα όταν το χρειαστείτε.
  
Αντιμετώπιση Δηλητηριάσεων

• Η διατήρηση της ψυχραιμίας σε περίπτωση δηλητηρίασης είναι η βασική προϋπόθεση για την σωστή αντιμετώπιση της επείγουσας αυτής κατάστασης.
• Εξακριβώστε το είδος και την ποσότητα της ληφθείσας ουσίας
• Καλέστε το Κέντρο Δηλητηριάσεων για την καταγραφή του περιστατικού και τη λήψη σωστών οδηγιών
• Αν το παιδί παρουσιάζει ήδη σημεία δράσης της τοξικής ουσίας όπως λήθαργό, αστάθεια, σπασμούς, εμετούς, μεταφέρετε γρήγορα και ασφαλώς το παιδί στο Νοσοκομείο, καλώντας το Εθνικό Κέντρο Άμεσης Βοήθειας
• Είναι ουσιαστικής σημασίας κατά τη μεταφορά του παιδιού στο Νοσοκομείο να προσκομίσετε το σκεύασμα που έχει λάβει και να δώσετε σαφείς πληροφορίες για την ποσότητα και το χρονική περίοδο που έχει μεσολαβήσει από τη λήψη
• Μην προκαλείτε εμετό στο παιδί. Αν έχουν καταπωθεί ουσίες καυστικές ή πετρελαιοειδή, ο εμετός επιδεινώνει την κατάσταση.
• Μη δίνετε οτιδήποτε από το στόμα σε ένα παιδί που έχει χάσει τις αισθήσεις του
• Τοποθετείστε το παιδί στο πλάι αν παρουσιάζει επεισόδιο σπασμών, χωρίς να κάνετε προσπάθειες να ανοίξετε το στόμα του, διότι υπάρχει ο κίνδυνος να τραυματίσετε τα χέρια σας αλλά και το στόμα του παιδιού
• Αν ο χώρος έχει τοξικά αέρια, καλύψτε το στόμα και τη μύτη σας με ένα βρεγμένο ύφασμα, πάρτε μία βαθιά ανάσα και μπείτε στο χώρο. Ανοίξτε παράθυρα και πόρτες και βγάλτε το παιδί έξω στον καθαρό αέρα.
• Αν η ουσία έχει έρθει σε επαφή με το δέρμα του παιδιού απομακρύνετε τα ρούχα του και πλύνετε το δέρμα με άφθονο νερό
• Αν η ουσία έχει έρθει σε επαφή με τα μάτια του παιδιού, πλύνετε τα μάτια του με άφθονο νερό για 10 λεπτά περίπου και μεταφέρετε το παιδί προς εξέταση από ειδικό
• Σύμφωνα με τις συστάσεις του Κέντρου Δηλητηριάσεων σε κάθε λήψη πιθανής τοξικής ουσίας καλό είναι να δίνετε στο παιδί να πιει γάλα για να αραιώσει το δηλητήριο, εκτός κι αν πρόκειται για λήψη ναφθαλίνης ή καμφορά.
• Είτε έχετε ένα βρέφος είτε ένα παιδί σχολικής η προσχολικής ηλικίας, το σπίτι σας θα πρέπει να είναι ένα καταφύγιο όπου το παιδί σας μπορεί να εξερευνήσει με ασφάλεια. Εξερευνώντας τους χώρους, κρατώντας αντικείμενα, σκαρφαλώνοντας σε έπιπλα, τα παιδιά αναπτύσσουν το σώμα και το μυαλό τους. Το πόσο ασφαλές θα είναι το περιβάλλον που κινείται το παιδί εξαρτάται από τους γονείς. Είναι γεγονός ωστόσο ότι η ασφάλεια δεν μπορεί να προσεγγίσει το 100% ακόμη κι όταν αφορά τους πιο υπεύθυνους και ευαισθητοποιημένους γονείς.

Της παιδιάτρου Νίκης Μανάκου – iatropedia.gr
babyradio

Τι έχουν ανάγκη τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες;

Πώς νιώθουν τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες;

• Βιώνουν περισσότερο άγχος που εκφράζεται με φόβο αποτυχίας ή σωματικά ενοχλήματα ή υπερκινητικότητα
• Έχουν εντονότερο αίσθημα της μοναξιάς και του θυμού
• Έχουν μικρότερη ανοχή στη ματαίωση
• Εμφανίζουν χαμηλή αυτοεκτίμηση, αποθάρρυνση και καταθλιπτικό συναίσθημα
• Έχουν αρνητική εικόνα για εαυτό
• Αισθάνονται «χαζά» γιατί γίνονται στόχος συχνών πειραγμάτων
• Η επίπτωση της μείζονος καταθλιπτικής διαταραχής μπορεί να είναι μέχρι 7 φορές μεγαλύτερη από ότι στο μέσο όρο του παιδικού πληθυσμού
• Παρουσιάζουν προβλήματα συμπεριφοράς (εναντιωματικότητα – επιθετικότητα) (Αναγνωστόπουλος, 2001).

Αναπτυξιακό στάδιο ψυχοκοινωνικής ανάπτυξης
     Βάσει της θεωρίας του Erikson το στάδιο ψυχοκοινωνικής ανάπτυξης που έχουν να διανύσουν τα παιδιά του δημοτικού είναι το δίπολο μεταξύ παραγωγικότητας έναντι της κατωτερότητας (Cole & Cole, 2001). 

     Καθώς τα παιδιά σχολικής ηλικίας περνούν ένα πολύ μεγάλο μέρος της ημέρας τους στο σχολείο, τόσο η ακαδημαϊκή επίδοση όσο και η κοινωνική ζωή παίζουν σπουδαίο ρόλο για να νιώσουν είτε ότι είναι παραγωγικά, εάν νιώθουν ότι επιτυγχάνουν στους τομείς αυτούς, είτε να νιώσουν κατωτερότητα.
     Είναι εύκολο λοιπόν για τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες που νιώθουν ότι δεν τα καταφέρνουν στα μαθήματα και που συχνά χλευάζονται από άλλα παιδιά να μην περάσουν αυτό το στάδιο επιτυχώς, έχοντας το αίσθημα της ανεπάρκειας και της κατωτερότητας τόσο σε προσωπικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο.
     Καθώς οι μαθησιακές δυσκολίες συνήθως συνεχίζουν να υπάρχουν και στο Γυμνάσιο, όπου σε αυτό στάδιο ψυχοκοινωνικής ανάπτυξης σχηματίζεται η ταυτότητα τους, η ταυτότητα των παιδιών με μαθησιακές δυσκολίες οργανώνεται γύρω από αισθήματα αδυναμίας, ανεπάρκειας ή ανικανότητας.

Πώς μπορεί να βοηθήσει η παιγνιοθεραπεία;
Ενδυνάμωση αισθήματος ταυτότητας και υπευθυνότητας
Η παιγνιοθεραπεία βασίζεται στις αρχές της Axline όπου ο θεραπευτής:

• Δημιουργεί ζεστή και φιλική σχέση με το παιδί
• Αποδέχεται το παιδί ως έχει
• «Αντανακλά» έτσι ώστε το παιδί να κατανοήσει τον εαυτό του
• Η ευθύνη επιλογών ανήκει στο παιδί
• Θέτει όρια ώστε το παιδί να νιώθει ασφάλεια – το παιδί κατανοεί τις ευθύνες του.

Έτσι το παιδί ή ο έφηβος αρχίζει να νιώθει αποδεκτός όπως είναι, ανακαλύπτοντας και άλλες πτυχές του και ενισχύεται να σχηματίσει μια δυνατότερη ταυτότητα. Αρχίζει να νιώθει ότι έχει τον έλεγχο και την ευθύνη πάνω σε κάποια πράγματα αποβάλλοντας την αίσθηση ανεπάρκειας που νιώθει.

Αύξηση αισθήματος επίτευξης και αυτοπεποίθησης
Μέσα από παιχνίδια επίτευξης και με την κατάλληλη ανταπόκριση από το θεραπευτή, το παιδί αποκτά μεγαλύτερη ανοχή στη ματαίωση και αυξάνεται το αίσθημα επίτευξης και η αυτοπεποίθησή του.
Ανακούφιση από το άγχος

Φτιάχνοντας κόσμους στην άμμο ή προβάλλοντας τα συναισθήματά του μέσω της ζωγραφικής ή του πηλού το παιδί ανακουφίζεται από το άγχος του. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη βελτίωση της βραχυπρόθεσμης μνήμης του, τομέας που κατεξοχήν πλήττεται σε παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες και επιβαρύνεται από το άγχος.

Ενισχύοντας το παιδί συναισθηματικά, ενισχύεται και η μαθησιακή του επίδοση και η διάθεση του, διακόπτοντας το φαύλο κύκλο μεταξύ σχολικής αποτυχίας και κακής ψυχολογίας.

περισσότερα στην πηγή
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι