Δέκα παιδικές αρετές που μας κάνουν ευτυχισμένους

Τα παιδάκια, όσο παράξενο κι αν ακούγεται, μας δίνουν μαθήματα ζωής. Μας διδάσκουν τους τρόπους με τους οποίους μπορούμε να διεκδικούμε τα θέλω μας, να έχουμε υπομονή και επιμονή αλλά και να γίνουμε περισσότερο ευτυχισμένοι. 
Γίνε λοιπόν ξανά «παιδί» και μάθε να ζεις με τη χαρά και την αγνότητα ενός μικρού παιδιού. 
.
Από τη Δήμητρα Γκούντρα
1. Ξέρεις να συγχωρείς;
Έχεις προσέξει ποτέ τα παιδιά να παίζουν μαζί; Σίγουρα θα τσακωθούν, θα διαφωνήσουν, ίσως και να μαλλιοτραβηχτούν. 
Στη συνέχεια όμως τα ξεχνούν όλα, ως δια μαγείας και θα περπατούν ξανά πιασμένα χεράκι-χεράκι, γελώντας και οργανώνοντας σκανταλιές.
Τα παιδιά έχουν μια απίστευτη ικανότητα να συγχωρούν και να ξεχνούν με μιας διαφωνίες και τσακωμούς, κάτι που χάνεται με την ενηλικίωση. Βέβαια οι τσακωμοί και οι διαφωνίες στην ενήλικη ζωή είναι πολύ διαφορετικής φύσεως, όμως μην ξεχνάς ότι σε πολλές περιπτώσεις οι αφορμές, ακόμη και οι αιτίες μιας διαφωνίας είναι γελοίες. Ο εγωισμός σε κρατά από το να ζητήσεις συγχώρεση ή να κάνεις πρώτη το βήμα επαναπροσέγγισης με αποτέλεσμα να διαιωνίζεις τον καυγά και εν τέλει να χάνεις μια φιλία. Σκέψου πως αν σε κάποιες περιπτώσεις φερόσουν όπως όταν ήσουν κοριτσάκι, όλα θα ήταν ευκολότερα και τώρα ίσως δεν «πενθούσες» για την αδικοχαμένη φιλία σου.
2. Πόσο σοβαρά παίρνεις τις γκάφες που κάνεις;
Τα παιδιά πολλές φορές κάνουν πράγματα εξωφρενικά που θα έφερναν έναν ενήλικα σε πραγματικά δύσκολη θέση. Ωστόσο, σε αντίθεση με τους μεγάλους τα παιδάκια θα γελάσουν με την ανοησία τους και θα προσπεράσουν κάθε γκάφα τους. Μήπως το ίδιο πρέπει να κάνεις κι εσύ σε αρκετές περιστάσεις στη ζωή σου; Κάθε φορά που κάνεις κάποια ανοησία, γέλα και αυτοσαρκάσου αντί να τα βάφεις μαύρα. Θα νιώσεις σίγουρα πολύ καλύτερα!
3. Αν θέλεις, μπορείς. Τίποτα δεν είναι αδύνατο
Αν ρωτήσεις ένα παιδί τι θέλει να γίνει όταν μεγαλώσει πιθανότατα θα λάβεις απαντήσεις που θα σε κάνουν να γελάσεις. Αστροναύτης, διάσημος ηθοποιός ή τραγουδιστής ακόμη και αστρολόγος είναι απαντήσεις που σίγουρα θα σου φανούν αστείες.
Σε αντίθεση με εσένα τα παιδιά πιστεύουν πως όλα αυτά είμαι δυνατά! Φαίνεται πως κινούνται με μότο τους το «αν θέλεις, μπορείς». Η αντίδραση των ενηλίκων και τα εμπόδια που συναντούν μεγαλώνοντας είναι αυτά που τα αποθαρρύνουν και τα προσγειώνουν στην πραγματικότητα.
Εννοείται πως δεν είναι καλό ως ενήλικας να πετάς στα σύννεφα, μην βλέπεις όμως πάντα τα πράγματα τόσο ρεαλιστικά. Μάθε να έχεις φιλοδοξίες και να ονειρεύεσαι όπως όταν ήσουν κοριτσάκι και πού ξέρεις ίσως προσεγγίσεις κάποιους από τους στόχους σου. Η έλλειψη φιλοδοξίας ποτέ δεν επέτρεψε σε κανέναν να εξελιχθεί.
4. Αγαπάς άνευ όρων; Τα παιδιά δείχνουν αυτό το οποίο ονομάζουμε τυφλή, άνευ όρων αγάπη και εμπιστοσύνη. Οι γονείς, ακόμη και αν δεν είναι οι καλύτεροι, είναι τα πρότυπα κάθε μικρού μας φίλου και τα άτομα αυτά στα οποία απευθύνονται για το οτιδήποτε τους συμβαίνει.
Ακολουθώντας το πρότυπο των παιδιών δείξε εμπιστοσύνη και ανιδιοτελή αγάπη στα αγαπημένα σου πρόσωπα και σίγουρα δε θα χάσεις. Δείξε στον αγαπημένο σου πόσο πολύ τον αγαπάς και θυμήσου να δίνεις τακτικά ένα γλυκό φιλί στους γονείς σου υπενθυμίζοντας τους ότι τους λατρεύεις. Με τον τρόπο αυτό δίνεις χαρά στους κοντινούς σου ανθρώπους και επιβραβεύεσαι με αγάπη.
5. Η ειλικρίνεια είναι προσόν ή ελάττωμα;
Τι κάνει τα παιδιά τόσο αστεία; Τι άλλο από την απίστευτη ειλικρίνεια και τιμιότητά τους; Τα περισσότερα παιδιά λένε τα πράγματα με το όνομά τους! Είναι ικανά να πουν με απόλυτη ειλικρίνεια σε μια παχουλή κυρία ότι είναι πολύ χοντρή ή να... προδώσουν την μαμά τους λέγοντας στη γιαγιά ότι αυτή ήταν που έσπασε το αγαπημένο της βάζο και όχι το άτακτο σκυλάκι.
Η ειλικρίνεια και η τιμιότητα αυτή δεν είναι που λείπει από την καθημερινότητά σου ως ενήλικας; Αν ήσουν σίγουρη πως όλοι ήταν τόσοι ειλικρινείς όπως όταν ήταν ακόμη παιδιά σίγουρα τα πράγματα θα ήταν πολύ πιο απλά. Δεν θα είχες ανάγκη ούτε να κρυφτείς ούτε και να προσποιηθείς για τίποτα. Μάθε να είσαι ειλικρινής και δείξε στους άλλους πως μπορούν να σε εμπιστευτούν και δε θα χάσεις.
6. Μήπως η καχυποψία ευθύνεται για τη μοναξιά σου; Γιατί όταν ήσουν μικρούλα έκανες τόσο εύκολα φίλες ενώ τώρα πασχίζεις να γίνεις η φίλη – μαγνήτης; Η απάντηση βρίσκεται στην έλλειψη καχυποψίας από την πλευρά των παιδιών. Αν τα παρατηρήσεις είναι άμεσα και εκδηλωτικά δίχως καν να σκεφτούν να πλησιάσουν άλλα παιδάκια. Μεγαλώνοντας μαθαίνουν να προφυλάσσονται από πιθανούς εχθρούς και κλείνονται στο καβούκι τους. Σε κάποιο βαθμό η τακτικά αυτή προφυλάσσει από κακοτοπιές αλλά μπορεί και να οδηγήσει στη μοναξιά. Αν φοβάσαι να πλησιάσεις και να εμπιστευτείς τους ανθρώπους, σκέψου θετικά σαν παιδί, με ανοιχτό μυαλό και φιλική διάθεση.
7. Έχεις μάθει να ρωτάς;
Γιατί μαμά; Πως γίνεται αυτό μπαμπά; Τι είναι εκείνο; Κύριο γνώρισμα των μικρών παιδιών είναι να ρωτούν συνεχώς για τα πάντα. Για πολλούς είναι ενοχλητικό, για άλλους διασκεδαστικό. Ένα παιδάκι δεν θα διστάσει να ρωτήσει για να μάθει ό,τι του κάνει εντύπωση. Αυτός άλλωστε είναι και ο μόνος τρόπος να κατανοήσει τον κόσμο. Γύρω στην εφηβεία όμως τα πράγματα αντιστρέφονται. Ο έφηβος θεωρεί ντροπή να ρωτήσει για κάτι που δεν γνωρίζει ενώ δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που φορώντας το προφίλ του «ξερόλα» ρεζιλεύεται. Η τακτική αυτή μπορεί να μας ακολουθήσει και στην ενήλικη ζωή. Ακόμη και εάν δεν είμαστε γνώστες ενός αντικειμένου ρισκάρουμε να ρεζιλευτούμε παρά να παραδεχτούμε την άγνοιά μας. Αν λοιπόν αναγνωρίζεις στον εαυτό σου τα παραπάνω χαρακτηριστικά προσπάθησε να υιοθετήσεις λίγη από την παιδική αφέλεια και το θάρρος να ρωτάς για οτιδήποτε αγνοείς! Θα σε προφυλάξει και θα σε βγάλει από τη δύσκολη θέση.
8. Ξέρεις να ακούς;
Πόσες φορές υιοθετείς απόλυτη στάση σε μια συζήτηση θεωρώντας πως η απόψή σου είναι η μόνη σωστή; Δέχεσαι διαφορετικές απόψεις συνομιλητών σου και πόσο δεκτική είσαι σε συμβουλές; Στην ενήλικη ζωή μας συνήθως ξεχνάμε να ακούμε…
Δεν είμαστε πρόθυμοι να ακούσουμε και να επεξεργαστούμε αυτό που ο συνομιλητής μας έχει να πει κάτι που αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες αρετές της παιδικής ηλικίας. Τα παιδιά είναι πρόθυμα να ακούσουν και να λάβουν συμβουλές, ακόμη και αν δεν υιοθετήσουν τις απόψεις των ενηλίκων ή δεν ακολουθήσουν τις παραινέσεις τους. Μάθε κι εσύ λοιπόν να ακούς και να κρίνεις.
9. Διεκδικείς αυτό που θέλεις;
Το κοριτσάκι που έκλαιγε γοερά για να μη φύγει από την παιδική χαρά αλλά και το αγοράκι που τραβούσε τον μπαμπά του από το παντελόνι για να του δείξει το δρόμο προς τα… παιχνίδια σου προκαλεί γέλιο. Αυτά τα μικρά τερατάκια ξέρουν πολύ καλά να διεκδικούν και να παίρνουν αυτό που θέλουν. Εννοείται πως σε έναν ενήλικα όπως εσύ δεν ταιριάζει να «χτυπιέται» στο πάτωμα για να πάρει αύξηση μισθού ή να τραβάει από το παντελόνι το έτερον του ήμισυ για να το οδηγήσει στην εκκλησία… Ωστόσο, σκέψου πόσο πιο εύκολα θα ήταν όλα αν για λίγο άφηνες τον φόβο της απόρριψης και τολμούσες να διεκδικήσεις τα «θέλω» σου. Ακόμη και αν τελικά δεν κερδίσεις αυτό που επιθυμείς θα γνωρίζεις πως έχεις προσπαθήσει και δε θα ζεις με την αμφιβολία του τι θα μπορούσε να είχε γίνει αν….
10. Ο επιμένων νικά
Κανένας δεν έμαθε με μιας να περπατάει ή να μιλάει. Όντας μικρό κοριτσάκι έπεσες πολλές φορές μέχρι να μάθεις να περπατάς δίχως να στηρίζεσαι ενώ έκανες απίστευτα σαρδάμ και λάθη μέχρι να μάθεις να μιλάς και να διαβάζεις καθαρά. Η γραφή στην Α δημοτικού σου φαινόταν «βουνό» και η ορθογραφία Γολγοθάς. Πίστευες πως ποτέ δε θα κατάφερνες να κολυμπήσεις ενώ τα σημάδια από τις πτώσεις μέχρι να μάθεις να οδηγείς ποδήλατο σε συνοδεύουν και στην ενήλικη ζωή. Τίποτα από τα παραπάνω δεν ήταν εύκολο κι όμως με πίστη και επιμονή τα κατάφερες. Πάρε λοιπόν παράδειγμα από τα μικρά παιδιά, οπλίσου κι εσύ με παιδικό πείσμα στην ενήλικη ζωή για να πετύχεις τους στόχους σου. Δες την αποτυχία σαν κίνητρο για μεγαλύτερη προσπάθεια και συνέχισε μέχρι να πετύχεις!

womenonly

Στα «Γιατί;» των Παιδιών δεν απαντάμε «Γιατί Έτσι»

Θυμάμαι την πρώτη φορά που τα παιδιά μου, μου έθεσαν το πρώτο τους «γιατί». Χαρά ανείπωτη! 

Το βρήκα πανέξυπνο, «Αϊνστάιν είναι» σκέφτηκα, 

«Πώς σκέφτηκαν να ρωτήσουν κάτι τόσο έξυπνο;».

Ξάφνου, αυτό το ένα «γιατί» κλωνοποιήθηκε κι εγώ δεν ξέρω πόσες φορές («Γιατί βρέχει;», «Γιατί νυχτώνει;», «Γιατί ο μπαμπάς είναι άντρας;», «Γιατί είσαι κοντή;», «Γιατί ανάβουν τα φώτα;» «Γιατί δεν ανάβει ο ήλιος;») μετατρέποντας τα νεύρα μου σε… τσατάλια, την υπομονή μου σε τόση δα κουκιδίτσα και τις απαντήσεις μου σε ένα κοφτό και ακατάλληλο «γιατί έτσι»!

Μέγα λάθος επισημαίνουν οι ειδικοί, μεταξύ των οποίων και η διάσημη βρετανίδα ψυχολόγος Penelope Leach, συγγραφέας του εξαιρετικού βιβλίου «Τα πρώτα κρίσιμα χρόνια του παιδιού μας». Πριν λοιπόν σας πιάσει… κρίση στο επόμενο «γιατί», ακούστε την προσεκτικά.

Τα εκατοντάδες «γιατί» που ρωτάει κάθε μέρα ένα παιδί, συμπεριλαμβανομένων πολλών ερωτήσεων του στυλ: 

«Γιατί να μην το κάνω αυτό;», 

αρκετών της κατηγορίας: 

«Γιατί έφυγε ο μπαμπάς;» 

και ορισμένων που δεν έχουν απάντηση όπως 

«Γιατί είναι Κυριακή;», 

μπορεί να είναι πολύ κουραστικά ή εξόχως συναρπαστικά (ή λίγο κι από τα δύο). 

Να θυμάστε ότι το παιδί ρωτάει, επειδή θέλει να μάθει.

Αποκομίζει κι άλλες γνώσεις και περαιτέρω αντίληψη και το κάνει με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο – χρησιμοποιώντας λέξεις. 

Τα «γιατί» είναι ολοφάνερο δείγμα ωρίμανσης. 

Αν ήταν νήπιο, ή θα επιχειρούσε να το μάθει στην πράξη ή δεν θα σκεφτόταν καν να ρωτήσει.

Ορισμένα «γιατί» δεν γίνεται να απαντηθούν, είτε διότι το παιδί, χωρίς να το καταλάβει φυσικά, ξεπερνάει τα όρια της ανθρώπινης γνώσης είτε διότι ξεπερνάει τα όρια της δικής μας γνώσης. 

Προσπαθήστε να μην καταφεύγετε στο «γιατί έτσι». 

Αν η ερώτηση έχει απάντηση, απαντήστε του σύντομα. 

Μην επιστρατεύσετε όμως όλες σας τις γνώσεις περνώντας στο επίπεδο της… διάλεξης. 

Αν πάλι η ερώτηση έχει απάντηση αλλά δεν τη γνωρίζετε, μη διστάσετε να το πείτε. 

Είναι ορθότατο να πείτε στο παιδί: 

«Ενδιαφέρουσα ερώτηση, αλλά δεν ξέρω να σου απαντήσω. Να ρωτήσουμε τον μπαμπά, να κοιτάξουμε στο διαδίκτυο, να το ψάξουμε σε ένα βιβλίο…». 

Χάρη στο διαδίκτυο μπορείτε να βρείτε τα πάντα και να μεταφέρετε τις πληροφορίες στο παιδί.

Επιπλέον, στα τρία του χρόνια, ένα παιδί μπορεί να αποκτήσει την πρώτη του εγκυκλοπαίδεια, και ο σκοπός δεν είναι φυσικά να την διαβάσει, αλλά να σας βοηθήσει να αποκτήσετε πληροφορίες για οποιοδήποτε θέμα μπορεί να σας ρωτήσει. 

Για παράδειγμα, σας ρωτάει να μάθει «περισσότερα για τις σαύρες». Χωρίς βιβλίο, ίσως να μην μπορείτε να του προσφέρετε περισσότερα για τις σαύρες…

Ορισμένα «γιατί», ωστόσο, σας κάνουν να νιώθετε σαν να βρίσκεστε ως… Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων: 

– «Γιατί με λένε Μάξιμο;» 

– «Διότι όταν γεννήθηκες, μας άρεσε αυτό το όνομα και σε βγάλαμε έτσι». 

– «Γιατί;» 

– «Διότι μας φάνηκε ότι σου ταιριάζει» 

– «Γιατί;»....

Μπορεί τα «γιατί» να είναι απλώς μία τακτική προκειμένου να εξακολουθήσετε να ασχολείστε μαζί του και να συνεχιστεί ο διάλογος, ή μπορεί το παιδί να έχει πάψει να εννοεί κυριολεκτικά «γιατί» και πλέον να εννοεί «Πες μου κι άλλα!». 

Μπορείτε να το σταματήσετε λέγοντας: «Θέλεις να σου πω κι άλλα για τον καιρό που γεννήθηκες;».

Πολλές φορές πάλι ρωτάει «γιατί» αλλά δεν υπάρχει απάντηση διότι το «γιατί» δεν είναι η σωστή ερώτηση. 

Χρησιμοποιεί λανθασμένα τη λέξη, οπότε δεν βγαίνει νόημα: 

«Γιατί είναι ταύροι;». 

Προσπαθήστε να μην απορρίψετε την ερώτηση ασυζητητί, αλλά να σκεφτείτε τι μπορεί να εννοεί το παιδί.

Θέλει να πει: 

«Τι είναι οι ταύροι;», 

«Τι κάνουν οι ταύροι;», 

«Είναι επικίνδυνοι οι ταύροι;», 

«Τους φοβάσαι τους ταύρους και πρέπει να τους φοβάμαι κι εγώ;». 

Με μία γενική απάντηση όπως 

«Δεν ξέρω τι ακριβώς θέλεις να πεις, αλλά ας πούμε λίγα πράγματα για τους ταύρους… Ξέρεις τι είναι ο ταύρος; Είναι η αγελάδα-μπαμπάς», 

μπορεί να το βοηθήσετε να αρχίσει τη συζήτηση που επιδιώκει.

pronews
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Διδάσκοντας στα παιδιά την Αλληλεγγύη…

Η Αλληλεγγύη «πάει»… παιδική χαρά! 

Μικρά παιδιά φτιάχνουν μαρμελάδες για τα ορφανοτροφεία, ενώ εξάχρονα παιδιά δίνουν το κουλούρι τους στο φτωχό παιδί του δρόμου.  
Και όμως, στο παιδικό μυαλό, η Αλληλεγγύη δεν συνδέεται με τα χρήματα, μόνο με την καλή διάθεση! 

Μπορεί να ζητούν επίμονα το παιχνίδι της βιτρίνας, αλλά εύκολα το χαρίζουν για παρηγοριά σε ένα μωρό που κλαίει ασταμάτητα.
.

«Τα παιδιά έμφυτα αναζητούν τρόπους για να βοηθήσουν τον άλλο, εκφράζοντας την ανησυχία τους, όταν βλέπουν π.χ. έναν άστεγο στο παγκάκι. Το θέμα είναι να τους δείξουμε τον τρόπο για να κάνουν τη διαφορά στις ζωές των άλλων», δηλώνει η Deborah Spaide, ιδρύτρια της Kids Clubs Care, φιλανθρωπικής οργάνωσης που εδρεύει στο New Canaan του Connecticut.

Βάλτε έναν κουμπαρά – Αλληλεγγύης στο σαλόνι

Τοποθετήστε έναν κουμπαρά στο κέντρο του σαλονιού, στον οποίο το κάθε μέλος θα βάζει ένα μέρος από το χαρτζιλίκι του. 

Πάνω γράψτε την ετικέτα «Οικονομίες για "καλό σκοπό"». 

Καθώς το κουτί γεμίζει, αποφασίστε σαν οικογένεια για το που θα συνεισφέρετε τα χρήματα. 

Μπορείτε να αγοράσετε κουβέρτες για τους άστεγους, παιχνίδια σε παιδιά με ασθένειες ή τρόφιμα σε φτωχές οικογένειες του Δήμου σας.

Δωρίστε παλιά ρούχα και παιχνίδια του

Για να δώσετε το «καλό» παράδειγμα στο παιδί σας, πρέπει να το ενθαρρύνετε να μαζέψει όσα ρούχα δεν φοράει πια ή τα παλιά παιχνίδια του, εξηγώντας του ότι θα δοθούν σε παιδάκια που δεν έχουν ούτε ένα παντελόνι! 

Αφήστε το να επιλέξει από μόνο του τα ρούχα ή παιχνίδια που θέλει να δωρίσει, ώστε να γίνει κομμάτι της Αλληλεγγύης.

Βοηθήστε μαζί τους γείτονες

Γιατί όχι να μην βοηθήσετε μαζί με το παιδί σας το ηλικιωμένο ζευγάρι που μένει απέναντι από το σπίτι σας; 

Μπορείτε να ψήσετε μπισκότα για αυτούς, να μαζέψετε τα φύλλα από την αυλή τους ή να δώσετε ψωμί σε έναν που ψάχνει φαγητό στα σκουπίδια. Από πριν, όμως, πρέπει να εξηγήσετε στο παιδί σας το γιατί και το πώς, ώστε να γνωρίζει την αξία των κινήσεων του.

Διοργανώστε event Αλληλεγγύης

Στα γενέθλια του παιδιού σας, διοργανώστε ένα πάρτι, στο οποίο θα ζητάτε από τους επισκέπτες να φέρουν ένα μεταχειρισμένο βιβλίο για την τοπική οργάνωση της περιοχής σας. 

Συζητήστε με το παιδί σας για το ότι υπάρχουν παιδιά που δεν έχουν σχολική τσάντα ή κασετίνες και βιβλία. Έτσι, ρωτήστε το εάν θέλει να γιορτάσει τα γενέθλια του, δίνοντας τα δώρα σε όσους έχουν ανάγκες.

Χαρίστε λίγα τρόφιμα σε απόρους

Φτιάξτε καλάθια τροφίμων, τα οποία θα προοριστούν σε άπορες οικογένειες της εκκλησίας ή του σχολείου. Αγοράστε μαζί με το παιδί σας κονσέρβες, προϊόντα μεγάλης διαρκείας, φρούτα και λιχουδιές. Αφού διακοσμήσετε το καλάθι, όπως θα κάνατε με ένα δώρο, παραδώστε το μαζί σαν μια οικογένεια.

Δώστε αίμα και εξηγήστε το στο παιδί σας

Άμα έχετε προγραμματίσει να δώσετε αίμα σε ένα νοσοκομείο ή σε μια εθελοντική δράση… μην ξεχάσετε να εξηγήσετε το γεγονός στο παιδί σας! Δώστε του να καταλάβει το πως επιλέγεται ένας δότης και το αποτέλεσμα που έχει μια τέτοια κίνηση.

ΠΗΓΗ: Crete2day          

Πώς να μεγαλώσετε ένα ευγενικό παιδάκι παίζοντας μαζί του

Τα παιδιά μαθαίνουν καλύτερα από τις πράξεις παρά από τα λόγια. Ανεξάρτητα, λοιπόν, από το πόσες φορές θα θυμίσετε στο παιδί να πει «συγνώμη» κάθε φορά που π.χ. ρεύεται, δύσκολα θα μάθει να το λέει αν δεν κάνετε και εσείς το ίδιο. 

Το παιχνίδι και οι διασκεδαστικές δραστηριότητες αποτελούν, μάλιστα, το καλύτερο μέσο για να «περάσετε» στο παιδί το μήνυμα των καλών τρόπων. 

Δείτε παρακάτω πώς ακριβώς θα το πετύχετε:

Παίξτε «εστιατόριο»
Καλέστε όλες τις κούκλες ή τα ζωάκια του παιδιού στο τραπέζι για φαγητό, δείξτε στο παιδί πώς στρώνουμε τραπέζι, πώς καθόμαστε σωστά στο τραπέζι, πώς παραγγέλνουμε ευγενικά και πώς συμπεριφερόμαστε την ώρα του φαγητού. 
Αν δεν έχετε κουζινικά παιχνίδια μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τα κανονικά σας κουζινικά, ενώ μπορείτε και να πραγματοποιήσετε το παιχνίδι κατά την πραγματική ώρα του φαγητού, ζητώντας από τα παιδιά να υποδυθούν ότι βρίσκονται σε εστιατόριο.

Διαβάστε βιβλία
Πολύ συχνά τα βιβλία έχουν τη δύναμη να περνούν στα παιδιά τα σημαντικότερα μηνύματα για τη ζωή. Αρκεί να τα επιλέγετε σύμφωνα με την ηλικία τους και να πρωταγωνιστούν σε αυτά χαρακτήρες που είναι συμπαθείς στα παιδιά. 
..................
Παιχνίδια ρόλων
Ο συνηθέστερος λόγος που τα παιδιά συμπεριφέρονται περίεργα μπροστά σε ενήλικες, π.χ. δε μιλούν όταν τους απευθύνουν χαιρετισμό ή τα ρωτούν το όνομά τους, είναι η ντροπή. Ο καλύτερος τρόπος για να τα εξοικειώσετε με τέτοιες συναντήσεις είναι να δοκιμάσετε μερικά παιχνίδια ρόλων. 
Πριν ξεκινήσετε, εξηγήστε στα παιδιά τι ακριβώς θα παίξετε «π.χ. το μαγαζί με ρούχα». Πείτε στο παιδί ότι εσείς θα είστε η πωλήτρια και εκείνο ο πελάτης. Το δωμάτιό του μπορεί να είναι το μαγαζί. Έτσι, όταν το παιχνίδι ξεκινήσει, με κάθε ευκαιρία δείχνετε πώς να είναι ευγενικό. 
Για παράδειγμα, όταν μπει στο «μαγαζί» πείτε «Καλημέρα σας!» και περιμένετε την αντίδρασή του. Όταν θα έρθει η ώρα να «πληρώσει» πείτε «είναι 10 ευρώ, παρακαλώ» και αφού «πληρώσει» πείτε «ευχαριστώ πολύ!». 
Παρατηρήστε τη συμπεριφορά του παιδιού και με κάθε ευκαιρία εξηγείτε τι πρέπει να λέει σε κάθε περίσταση και γιατί.
Σημασία έχει, όποιο σενάριο κι αν επιλέξετε για το «παιχνίδι ρόλων σας» να ανταποκρίνεται στην ηλικία του παιδιού και να είναι απλό, για να περνά ξεκάθαρα το μήνυμα, π.χ. πείτε απλά «ευχαριστώ πολύ» για να είναι εύκολο για το παιδί να ανταποκριθεί με ένα «παρακαλώ».

«Ευχαριστώ» ή «Συγνώμη» με μία ζωγραφιά
Μία ζωγραφιά μπορεί να αποτελέσει εξαιρετική ευκαιρία να μάθει το παιδί καλούς τρόπους. Αν το παιδί σας πρέπει να ευχαριστήσει κάποιον για δώρο που του έκανε, π.χ. την γιαγιά και τον παππού, ή να ζητήσει συγνώμη από κάποιον που στεναχώρησε, π.χ. από τη δασκάλα, επειδή της μίλησε απότομα, καλέστε το να το «πει» με μία ζωγραφιά.
Αν είναι αρκετά μεγάλο, ώστε να μπορεί να ζωγραφίσει και να γράψει, βρείτε μαζί το θέμα της ζωγραφιάς και βοηθήστε το να γράψει την επιθυμητή λέξη. Αν είναι παιδί προσχολικής ηλικίας, ζητήστε του να κάνει ό,τι ζωγραφιά θέλει και κρατήστε το χεράκι του για να γράψετε μαζί τη λέξη!

Το επιτραπέζιο των «καλών τρόπων»
Πάρτε ένα κομμάτι χαρτόνι και σχεδιάστε περιμετρικά τετράγωνα, φροντίστε ένα από αυτά να αποτελεί την αρχή και ένα άλλο το τέλος της διαδρομής, στο οποίο θα φτάσει ο νικητής. 
Θα χρειαστείτε ακόμα πιόνια, τόσα όσα οι παίκτες, και ένα ζάρι. 
Σε κάποια από τα τετράγωνα γράψτε από ένα παράδειγμα καλών ή κακών τρόπων, π.χ. «χτυπά το τηλέφωνο», «ουπς! Ρέψιμο!», «κάποιος μας ανοίγει την πόρτα», «πάτησες κατά λάθος τον διπλανό σου στο λεωφορείο» κ.ο.κ. 
Κάθε φορά που ο παίκτης θα «πέφτει» σε ένα τέτοιο τετράγωνο θα πρέπει να απαντά με τον ανάλογο καλό τρόπο –αν ο παίκτης-παιδί απαντήσει με «κακό» τρόπο ή δεν απαντήσει, δεν θα προχωρά στα τετράγωνα. 
Αν το παιδί δεν ξέρει πώς να απαντήσει σε ορισμένα περιστατικά, το παιχνίδι αυτό είναι μια καλή ευκαιρία να μάθει.
Όσο για το έπαθλο; Ένα χωνάκι παγωτό, παρακαλώ!

mama365