Friday 11 October 2024

10χρονοι... "αντάρτες"

Η δύσκολη ηλικία, όλοι το ξέρουμε, είναι αυτή της εφηβείας. Η «ανταρσία», όμως,  αρχίζει ήδη να εκδηλώνεται από τα 9-13 χρόνια του παιδιού. Άσεμνες κουβέντες, απειθαρχία, απότομη συμπεριφορά είναι οι πρώτες ενδείξεις. 

Η προεφηβεία είναι η ηλικία των μεγάλων ανακαλύψεων και οι γονείς καλούνται να δείξουν υπομονή και σύνεση, ώστε οι μικροί αντάρτες να βρουν επιτυχώς το δρόμο τους προς την ωριμότητα. 

 Αυτή η εποχή της προεφηβείας θέτει σε δοκιμασία την υπομονή και την κατανόηση ακόμα και των καλύτερων γονιών. 

Γιατί στην προεφηβική ηλικία -στην περίοδο μεταξύ εννέα και δεκατριών ετών περίπου- πολλά παιδιά αρχίζουν να συμπεριφέρονται παράξενα

Συχνά είναι αγενή, βρόμικα, απείθαρχα και θορυβώδη. Τους αρέσει να πειράζουν. Τσακώνονται μεταξύ τους, επαναστατούν κατά των ενηλίκων αι γενικώς συμπεριφέρονται άσχημα.

Το γιατί συμβαίνουν αυτά δεν είναι επακριβώς γνωστό. Αλλά η συμπεριφορά αυτή είναι φυσιολογική , αν αυτό μπορεί να σας ανακουφίσει. Πράγμα που δε σημαίνει βέβαια πως η συμπεριφορά αυτή μπορεί να αγνοηθεί. Σημαίνει, αντίθετα, ότι οι γονείς θα χρειαστούν όση ανεκτικότητα, χιούμορ και κατανόηση έχουν.

Μεγάλες… ανακαλύψεις

Αυτό που φαίνεται να συμβαίνει αυτή την περίοδο στα παιδιά, είναι πως βρίσκονται σε μία περίοδο ετοιμότητας για την εφηβεία. Και, συνάμα, κάνουν και τη μεγάλη ανακάλυψη πως υπάρχουν στους συνομηλίκους τους τρόποι συμπεριφοράς που είναι διαφορετικοί και όμως εξίσου σημαντικοί με αυτούς που έμαθαν στο σπίτι.

Στο σύνολό του, και παρά τα λιγότερα αξιαγάπητα χαρακτηριστικά του, το παιδί της προεφηβικής ηλικίας είναι ένα άτομο γεμάτο ρεαλισμό, του οποίου τα αυξημένα ενδιαφέροντα για την αλήθεια το κάνουν δεκτικό για μερικές όψεις της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης.

Μιλήστε του για το σεξ

Τα παιδιά της προεφηβικής ηλικίας παρουσιάζουν ένα ξαφνικό, έντονο ενδιαφέρον για το σεξ. Ένα δεκατριάχρονο παιδί που μέχρι πρότινος απασχολούνταν με ευχαρίστηση με τα μαθήματα του, τους φίλους του και την ομάδα του, μπορεί ξαφνικά να παρουσιάσει ένα πρωτοφανές ενδιαφέρον για "πονηρά" περιοδικά, ταινίες κ.α.

Το παιδί, βέβαια, δεν είναι κατά κανένα τρόπο μη φυσιολογικό με αυτή τη συμπεριφορά.

Πολλοί γονείς, ωστόσο, νιώθουν αμήχανα και δε γνωρίζουν πώς να αντιδράσουν. Η απάντηση είναι να είστε σίγουροι για τον εαυτό σας και για την κατάσταση. Να θεωρείτε το παιδί σας ως ένα ολοκληρωμένο άτομο.

Σε κάθε περιστατικό μπορείτε να επωφεληθείτε από την περιέργεια του, δίνοντας του την πληροφορία που χρειάζεται, όσο το δυνατόν λεπτομερέστερα.

Μη φοβηθείτε να αναφέρεται και την βίαιη και τραγική πλευρά της ζωής. Τις αλήθειες αυτές δε μπορείτε να τις κρύβετε από το παιδί για πάντα και ακούγοντας ή διαβάζοντας γύρω από αυτές θα βοηθηθεί να επεξεργασθεί, σε κάποιο βαθμό, στη φαντασία του, την επιθετικότητα και την ανταρσία την οποία νιώθει μέσα του.

Λέει «βρομόλογα».

Ένα άλλο σύμπτωμα της ηλικίας του είναι ότι λέει «βρομόλογα», είτε από αθωότητα είτε για να δημιουργήσει μία κάποια αίσθηση. Τα παιδιά θα προσπαθήσουν να βρίζουν ή να ξεστομίζουν ωμές εκφράσεις στο σπίτι τους.

Δε θα κερδίσετε τίποτα αν αντιδράσετε με ταραχή ή τρόμο ή τιμωρώντας το παιδί. Και θυμηθείτε πως οι πρώτες βρισιές που ακούει το παιδί πολύ συχνά προέρχονται από τους ίδιους τους γονείς.

Αλλά και έτσι ακόμα, δεν πρέπει να αγνοήσετε αυτές τις εκφράσεις ή να κάνετε δήθεν πως απολαμβάνετε τα «βρωμόλογα» μέσα στο σπίτι. 

Πείτε στο παιδί πως αυτές οι λέξεις δε σας εκπλήσσουν και πως ξέρετε τη σημασία τους. Είναι πολύ πιθανό να χρησιμοποιεί το παιδί αυτές τις λέξεις ή να λέει «βρόμικα ανέκδοτα» που ακούει, απλώς για να σας ενοχλήσει.

Αν οι γενικές συμβουλές δε φέρουν αποτέλεσμα, μπορεί να είναι-πάλι- σύμπτωμα πως το παιδί έχει άλλες ενοχλήσεις. Θα ήταν συνετό να κοιτούσατε λίγο μακρύτερα για να δείτε τι είναι αυτό που το κάνει να συμπεριφέρεται κατά αυτόν τον τρόπο.

Η δική σας στάση

Οι γονείς συχνά αναστατώνονται ανακαλύπτοντας πως η συμβίωση με τα προεφηβικής ηλικίας παιδιά τους είναι τόσο δύσκολη. Ανησυχούν και αναρωτιούνται «τι κάνουν στραβά».

Είναι δύσκολο να τους πείσουμε πως η δυσάρεστη συμπεριφορά του παιδιού μπορεί να είναι απόλυτα φυσιολογική συνέχεια των σταθερών και φρόνιμων ετών που προηγήθηκαν. Η προσωπική τους ανασφάλεια επαυξάνεται και από την απόλυτη βεβαιότητα του παιδιού πως το παρεξηγούν τελείως και το μεταχειρίζονται άσχημα.

Αν νιώθετε έτσι, μην παραδοθείτε στα συναισθήματά σας. Όποιοι κι αν είναι οι τρόποι του, το παιδί της προεφηβικής ηλικίας χρειάζεται, όπως κάθε παιδί κάθε ηλικίας, την καθοδήγηση και υποστήριξή σας.

Μην ξεχνάτε πως μάχεται να κρατήσει ζωντανά δύο πρότυπα συμπεριφοράς- τα δικά σας και των συνομηλίκων του- τα οποία μοιραία συγκρούονται μεταξύ τους σε μερικά σημεία.

  • Βρείτε τρόπους, αν μπορείτε, να του δείξετε την εμπιστοσύνη σας σε αυτοί. Γιατί, ενώ νιώθει πως πρέπει να αμφισβητήσει τα δικά σας φρονήματα και να προτιμήσει τα δικά του, δεν είναι και τόσο σίγουρο για τον εαυτό του.
  • Δεχτείτε τους φίλους του. Να θυμάστε πως είναι πολύ σημαντική η πίστη του σε αυτούς.
  • Μην το αφήνετε να νιώθει πως το έχετε απορρίψει ή έχετε αποσύρει το ενδιαφέρον και τη στοργή σας εξαιτίας της περίεργης συμπεριφοράς του.
  • Όπως και με τα παιδιά κάθε ηλικίας, φροντίστε να του δίνετε ευκαιρίες να συμμετέχει στις οικογενειακές δραστηριότητες.

Η ώριμη στάση, από την πλευρά σας, είναι η στάση που το βοηθάει, η στάση του ενηλίκου στον οποίο θέλει να μοιάσει. Οι ενήλικες που δείχνουν παιδαριώδη αναστάτωση ή στενότητα πνεύματος, δίνουν στο παιδί μια διαστρεβλωμένη εικόνα ωριμότητας και δημιουργούν οι ίδιοι ένα φαύλο κύκλο συγκρούσεων και ανταρσίας μεταξύ αυτών και των παιδί τους. Αυτό δε σημαίνει βέβαια πως πρέπει να δεχθείτε την αγενή συμπεριφορά του με χαμόγελα ευχαρίστησης. Είναι και αυτό εκτός πραγματικότητας. Έχετε δικαιώματα και προνόμια ως άτομα, τα οποία πρέπει οι άλλοι να σέβονται- προέφηβοι ή όχι. Από την άλλη, δεν είναι ανάγκη να παίρνετε κάθε βίαιη παρατήρηση ενός προεφήβου σαν προσωπική προσβολή.

Νέλλη Θεοδοσίου, Πτυχιούχος Ψυχολογίας, Πανεπιστήμιο της Αμιένης (Γαλλία).Ειδίκευση στην Κλινική ψυχολογία καθώς και στην Παιδοψυχολογία

iatro.gr
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Τι προσφέρει στο μικρό μας το αυγό;

Γιατί πρέπει τα παιδιά να το συμπεριλάβουν στη διατροφή τους;

Το αυγό αποτελεί μια από τις βασικές τροφές για τα παιδιά και πρέπει να συμπεριλαμβάνεται στη διατροφή τους όσο αυτά μεγαλώνουν καθώς βοηθά στη σωστή ανάπτυξή τους ενώ η  διατροφική του αξία συγκρίνεται με ελάχιστων άλλων τροφών.

Τι μας δίνει:
  • Είναι σημαντική πηγή πρωτεϊνών και πολύ καλή πηγή ασβεστίου που παίζει καθοριστικό ρόλο στη δομή και δύναμη των οστών και των δοντιών. Μετά το μητρικό γάλα, η πρωτεΐνη του αυγού έχει την υψηλότερη βιολογική αξία στη φύση.
  • Το ασπράδι περιέχει πρωτεΐνη υψηλής βιολογικής αξίας και όλα τα απαραίτητα αμινοξέα που χρειάζεται ο οργανισμός. Οι πρωτεΐνες στην παιδική ηλικία είναι απαραίτητες για την ανάπτυξη μυϊκού ιστού, τη δημιουργία νέων κυττάρων, αλλά και την παραγωγή πολύτιμων ουσιών όπως τα ένζυμα, οι ορμόνες και τα αντισώματα.
  • Αποτελεί καλή πηγή σιδήρου, ο οποίος βελτιώνει την πνευματική απόδοση και προλαμβάνει τα μαθησιακά προβλήματα. Μάλιστα, μαθητές με έλλειψη σιδήρου παρουσιάζουν μειωμένη αντίληψη και ικανότητα μάθησης. Ο σίδηρος απορροφάται καλύτερα όταν συνδυαστεί με ταυτόχρονη πρόσληψη βιταμίνης C. Γι’ αυτό, καλό είναι μετά από κατανάλωση τροφίμων πλούσιων σε σίδηρο, να δίνετε στο παιδί και ένα ποτήρι χυμό πορτοκάλι για καλύτερη απορρόφησή του.
  • Περιέχει πολλές βιταμίνες όπως Α, D και Ε. Επίσης είναι μια από τις σημαντικότερες πηγές βιταμινών του συμπλέγματος Β. Είναι καλή πηγή λεκιθίνης, η οποία βοηθάει στις πνευματικές λειτουργίες, καθώς και χολίνης, η οποία ενδυναμώνει τη μνήμη και ενισχύει τη δυνατότητα συγκέντρωσης.
 Πότε πρέπει να ξεκινάνε να τρώνε τα παιδιά αυγό;

Η σταδιακή ένταξη των στερεών τροφών στο διαιτολόγιό των παιδιών ξεκινά στο 2ο εξάμηνο της ζωής τους.  Η προσθήκη στερεών τροφών γίνεται στην ηλικία αυτή, καθώς έχει ωριμάσει το πεπτικό σύστημα και έτσι ο οργανισμός μπορεί να τις απορροφήσει. Παράλληλα έχει ωριμάσει και το νευρικό σύστημα, ώστε να μπορεί το βρέφος να μασάει και να καταπίνει τροφές που δεν είναι υγρές. Οπωσδήποτε κάθε νέο τρόφιμο εισάγεται σταδιακά στη διατροφή του παιδιού και πάντα σε μικρές ποσότητες. Ο κρόκος του αυγού πρέπει να δίνεται μετά τους 8 μήνες, ενώ το ασπράδι μετά τον πρώτο χρόνο. Στην αρχή δίνουμε στο παιδί ελάχιστο κρόκο και αυξάνουμε σταδιακά την ποσότητα για να αποφύγουμε τυχόν αλλεργικές αντιδράσεις. Το ίδιο πρέπει να γίνει αργότερα και με το ασπράδι.

Πόσα αυγά μπορεί να τρώει την εβδομάδα;

Οι συνήθεις συστάσεις των παιδιάτρων είναι 1 αυγό κάθε 2-3 ημέρες (δηλαδή 2-3 την εβδομάδα). Σύμφωνα όμως με πρόσφατες έρευνες, τα παιδιά μπορούν να καταναλώνουν 1 αυγό την ημέρα. Προσοχή όμως πρέπει να δοθεί στα υπέρβαρα και παχύσαρκα παιδιά, γιατί η καθημερινή κατανάλωσή του είναι πολύ πιθανό να επηρεάσει το λιπιδαιμικό τους προφίλ ανεβάζοντας την τιμή της χοληστερόλης στο αίμα.

Δωσ' του το «κρυφά».

Πολλά παιδιά είναι διστακτικά όσον αφορά στην κατανάλωση αβγών. Μπορεί ένα παιδί να μην τρώει αβγά, αλλά να τρελαίνεται για σνακ τα οποία περιέχουν αυγό (κέικ, πίτες κ.α.). Δε χρειάζεται λοιπόν να δίνουμε τόση σημασία στο γιατί το παιδί μας δεν τρώει το αυγό, αλλά στο πως θα το κάνουμε να το δοκιμάσει.
Δοκιμάστε λοιπόν να φτιάξετε:
  • Κέικ με σοκολάτα
  • Τυροπιτάκια μπουκίτσες
  • Ομελέτα με τα αγαπημένα του λαχανικά, καθώς και το αγαπημένο του τυρί
  • Κεφτεδάκια με καρότα, πατάτες και αυγό
  • Κρέπες είτε γλυκές με μαρμελάδα είτε αλμυρές με τυρί
  • Αυγόφετες
  • Πίτσα με το αβγό πολτοποιημένο επάνω
  • Σπιτικά μπισκοτάκια σε διάφορα σχέδια
  • Αυγά μάτια σε όμορφα σχέδια (π.χ. φατσούλες) με τη βοήθεια λαχανικών
Extra tip: Ενθαρρύνετε τα παιδιά σας να συμμετάσχουν στο μαγείρεμα. Εκτός του ότι θα περάσετε χρόνο μαζί τους, θα τα κάνετε να νιώσουν και πιο ενεργά στη διαδικασία προετοιμασίας του φαγητού. Έτσι θα νιώθουν υπερήφανα για το αποτέλεσμα και σίγουρα θα έχετε λιγότερα προβλήματα στο να τα πείσετε να το φάνε.

Ανακαλύψτε περισσότερα κάνοντας κλικ στο paidimag

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki