...
Τα ριάλιτι και τα τάλεντ σόου μπορεί να είναι φτηνά και να φέρνουν νούμερα, όμως όχι μόνο κατεβάζουν τον πήχυ της αισθητικής, αλλά συχνά γίνονται και οδοστρωτήρες ψυχών.
Π.χ., την προπερασμένη εβδομάδα στο «Ελλάδα έχεις ταλέντο» (AΝΤ1) συμμετείχε ένα κοριτσάκι πέντ’ έξι ετών που έπαιξε βιολί, φλάουτο και τραγούδησε, ενώ η μητέρα του, καθηγήτρια μουσικής, το συνόδευσε στο πιάνο.
Μετά την παρουσίαση, η Ευγενία Μανωλίδου, μία εκ των τριών κριτών, ζήτησε να απομακρυνθεί το παιδί στα παρασκήνια και ύστερα απευθύνθηκε στη μητέρα, προσπαθώντας να την πείσει ότι η κόρη της «δεν έχει τόσο μεγάλο ταλέντο» ή και ότι «ΔΕΝ έχει ταλέντο». Ισως το κοριτσάκι να μην άκουσε, όμως τα κύματα της απόρριψης σίγουρα θα το πιτσίλισαν.
Η κυρία κριτής θα μπορούσε να πει ότι το παιδί ήταν ακόμα πολύ μικρό για να περάσει στο επόμενο στάδιο, ότι χρειαζόταν περισσότερη μελέτη. Ποιος ο λόγος να κονιορτοποιήσει κανείς ένα παιδάκι που ίσως να μην είναι μικρός Μότσαρτ, αλλά το έμαθαν να αγαπά τη μουσική;
Η κυρία κριτής θα μπορούσε να πει ότι το παιδί ήταν ακόμα πολύ μικρό για να περάσει στο επόμενο στάδιο, ότι χρειαζόταν περισσότερη μελέτη. Ποιος ο λόγος να κονιορτοποιήσει κανείς ένα παιδάκι που ίσως να μην είναι μικρός Μότσαρτ, αλλά το έμαθαν να αγαπά τη μουσική;
Ασφαλώς, αναρωτιέται κανείς και ποιος είναι ο λόγος να θέσει κανείς το παιδί του στη δημόσια κρίση του κ. Ψινάκη και της κυρίας Μανωλίδου, οι οποίοι μάλλον δεν ειδικεύονται στην προστασία της παιδικής ηλικίας, μια προστασία που είναι υπόθεση των γονιών και όχι των τηλεστάρ.
Μαριαννα Τζιαντζη
No comments:
Post a Comment