Από κατάθλιψη ή άγχος πάσχουν ένα στα δύο παιδιά

Γκρίζες ζώνες στις σχέσεις με τους γονείς

Του Γιωργου Σ. Mπουρδαρα
Γκρίζες ζώνες στις σχέσεις με τα παιδιά μας, αλλά και σειρά στοιχείων, όσον αφορά την καθημερινότητά τους τόσο στο σπίτι όσο και στο σχολείο, που επιβάλλουν τουλάχιστον την επαγρύπνηση όλων, αναδεικνύει έρευνα τα αποτελέσματα της οποίας θα παρουσιαστούν τη Δευτέρα σε ειδική εκδήλωση στην Αθήνα.

Η έρευνα, μέρος της οποίας προδημοσιεύει σήμερα η «Κ», έγινε στην περιοχή του Λεκανοπεδίου από την εταιρεία Pulse RC με πρωτοβουλία της βουλευτού της Ν.Δ. κ. Φεβρωνίας Πατριανάκου και με την επιστημονική συνεργασία του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών (ΕΚΚΕ). Στόχος της ήταν, εκτός των άλλων, να καταδείξει τα χαρακτηριστικά της παιδικής και νεανικής βίας, όπως όμως αυτά «φιλτράρονται» μέσα από την αντίληψη των ίδιων των γονιών. Από τα πλέον ανησυχητικά μηνύματα που αναδεικνύει η εν λόγω έρευνα είναι ότι οι γονείς, που δεν έχουν πάντα τη δύναμη να αποδεχθούν, να ομολογήσουν, ή να κατανοήσουν όλα όσα θα έπρεπε αναφορικά με τα ζητήματα που απασχολούν τα τέκνα τους, δηλώνουν ότι σχεδόν ένα στα δύο παιδιά πάσχουν από άγχος ή κατάθλιψη!
Ο τρόπος ζωής, η καθημερινότητα στο σχολείο, το ποσοστό ενδοοικογενειακής επικοινωνίας, αλλά και άλλοι παράγοντες όπως η χρήση του ίντερνετ και ο παράγοντας βία (σε κάθε μορφή του), φαίνεται να είναι από τις κύριες πηγές του προβλήματος.
Στο σχολείο, ειδικότερα, μία ή λίγες φορές έχουν (από τα παιδιά προς τους γονείς τους, σύμφωνα με τις απαντήσεις των τελευταίων) ομολογηθεί περιστατικά διακρίσεων ή προσβολών σε ποσοστό που ανέρχεται στο 34,9%. Σωματική βία δηλώνουν ότι έχουν δεχθεί (μία ή λίγες φορές) 28 στους 100, λεκτική βία 23 στους 100, ενώ υπάρχουν και παραδοχές προσβολών σεξουαλικού χαρακτήρα, σε σύνολο δείγματος 5,9%. Αξιοσημείωτο είναι ότι στη σχετική ανάλυση (η έρευνα αφορά ηλικίες από 10 έως 17 χρόνων), ακόμα και πολύ μικρά παιδιά, 10 – 12 ετών, δηλώνουν εμπειρία μίας ή λίγων σεξουαλικών προσβολών σε ποσοστό 5,5%!
Οι γονείς υποστηρίζουν σε ποσοστό 56,2% ότι αντιμετωπίζουν μέσα από την οικογένεια το πρόβλημα της σχολικής βίας, με ένα 16,1% να σημειώνει ότι προσφεύγει ακόμα και σε σταθμό ψυχολογικής στήριξης. Το πόσο αποτελεσματικά ή με ορθό τρόπο αντιμετωπίζεται ενδοοικογενειακά το πρόβλημα της σχολικής βίας, χρήζει διερεύνησης. Αξίζει όμως να αναλυθεί και η κατάσταση εντός των τειχών της οικογένειας. Τι συμβαίνει, επί παραδείγματι, στο επίπεδο της βίας; Εδώ, η αποφυγή των γονιών να περιγράψουν – παραδεχτούν την αλήθεια είναι προφανής, δεδομένου ότι μόλις το 0,38% δηλώνει ότι χαστουκίζει ή δέρνει το παιδί του ως μορφή τιμωρίας. Οι περισσότεροι (64,50%) αναφέρουν ότι συζητούν με το παιδί τους, ενώ λιγότεροι καταφεύγουν σε άλλες μορφές τιμωρίας όπως η απαγόρευση θέασης τηλεοπτικών προγραμμάτων (6,58%), απαγόρευση εξόδου ή «κόψιμο» χαρτζιλικιού (7,47%), απαγόρευση χρήσης ηλεκτρονικού υπολογιστή (6,90%).
Κι εδώ, ακριβώς, είναι που ανοίγει ένα άλλο μεγάλο κεφάλαιο, αυτό της χρήσης του Ιντερνετ, και των παρενεργειών της: Οι 11 στους 100 χρήστες του διαδικτύου ηλικίας 13 – 15 ετών, δηλώνουν ότι έχουν δεχθεί απειλές μία ή λίγες φορές μέσω του υπολογιστή τους ή του κινητού τηλεφώνου. Το ποσοστό φθάνει στο 17% για τις ηλικίες 16 – 17 ετών.
πηγή: http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_1_21/06/2008_274847