Στο λυόμενο κτίριο που ο δήμος εγκατέστησε απέναντι από τον καταυλισμό
των Ρομά, στις παρυφές της πόλης (διαθέτει επίσης χώρους υγιεινής και
τραπεζαρία για τη διανομή του κολατσιού από την τοπική Μητρόπολη), τα
περίπου εξήντα τσιγγανόπουλα, ηλικίας πέντε έως δεκαπέντε ετών, θα έχουν
για πρώτη φορά την ευκαιρία να εξοικειωθούν με το σχολικό περιβάλλον και
να αποκτήσουν βασικά εφόδια που θα τους δώσουν τη δυνατότητα να ενταχθούν
στη συνέχεια σε ένα συμβατικό σχολείο.
«Δεν μπορώ να διανοηθώ πως τον 21ο αιώνα υπάρχουν άνθρωποι που δεν
μπορούν να γράψουν το όνομά τους», είπε στην «Κ» μία εκ των εθελοντών
εκπαιδευτικών, η δασκάλα Αρίστη Κουκουρίκου, εξηγώντας την απόφασή της να
διδάξει εθελοντικά.
Αναλφαβητισμός
Η κ. Κουκουρίκου, 41 ετών, βρέθηκε στο πλευρό των Ρομά τον τελευταίο
ενάμιση χρόνο, βοηθώντας τους να αντεπεξέλθουν στις συναλλαγές τους με το
κράτος, καθώς ο αναλφαβητισμός και η άγνοια των διαδικασιών δυσχεραίνει
ιδιαίτερα τέτοιες επαφές. Εχοντας συμμετάσχει, εξάλλου, σε σχετικά
προγράμματα του ΑΠΘ στο παρελθόν, ευαισθητοποιήθηκε στα προβλήματα που
αντιμετωπίζουν τα παιδιά Ρομά στην εκπαίδευση.
Η ίδια συνεισφέρει καθημερινά ένα δίωρο από τον ελεύθερο χρόνο της, καθώς
τα πρωινά απασχολείται στα Γενικά Αρχεία του Κράτους στη Βέροια. Θεωρεί πως
πρόκειται για ιδιαίτερα χρήσιμη υπηρεσία, και για σημαντικό επαγγελματικό
εφόδιο για την ίδια.
«Είναι ευκαιρία για έναν εκπαιδευτικό να ασχοληθεί με παιδιά
μειονεκτουσών κοινωνικών ομάδων που βρίσκονται στο κοινωνικό περιθώριο και
που δεν έχουν βοήθεια και στήριξη από το οικογενειακό περιβάλλον. Συνήθως
στην τάξη δεν υπάρχει αυτή η πολυτέλεια».
Η εικοσιεξάχρονη νηπιαγωγός κ. Βασιλική Κολέτσα, πάλι, μολονότι δεν έχει
προηγούμενη εμπειρία από εθελοντική εργασία στο πλευρό κοινωνικών ομάδων που
μειονεκτούν, σκοπεύει ν’ αφιερώσει ολόκληρο το πρωινό της στο σχολείο για τα
παιδιά Ρομά στο Εργοχώρι Βέροιας. Οπως είπε στην «Κ» αυτή τη στιγμή είναι
άνεργη, ωστόσο, θα δίδασκε εθελοντικά ακόμη κι αν είχε κανονική απασχόληση.
«Είναι η πρώτη φορά που έρχομαι σ’ επαφή με τους Ρομά και χαίρομαι γι’
αυτό, γιατί μου δίνεται η ευκαιρία να δω έναν κόσμο τελείως διαφορετικό
απ’ το δικό μας», ανέφερε, ενώ πρόσθεσε πως γνωρίζει τις δυσκολίες του εγχειρήματος.
Ωφέλιμη εμπειρία
Σύμφωνα, πάντως, με τον εικοσιεξάχρονο δάσκαλο κ. Αν. Τζιότζιο, που
δίδαξε εθελοντικά Ελληνική Γλώσσα και μαθηματικά στα τσιγγανόπουλα πριν από
δύο χρόνια, όταν στήθηκε μια στρατιωτική σκηνή όπου φιλοξενήθηκαν περίπου
είκοσι παιδιά όλων των ηλικιών, σε μια πρώτη ανάλογη προσπάθεια του δήμου
Βέροιας σε συνεργασία με τον στρατό, η εμπειρία είναι ιδιαίτερα πλούσια και
ωφέλιμη.
«Πέρα από τη δυνατότητα που μου δόθηκε να δοκιμαστώ επαγγελματικά σε μια
διαφορετική ομάδα του μαθητικού πληθυσμού, για μένα ήταν σημαντικό το ότι
τους βοήθησα να μάθουν κάποια στοιχειώδη που ίσως τους αλλάξουν τη ζωή», σημείωσε ο ίδιος.
No comments:
Post a Comment