Sunday 1 July 2012

Κίνδυνοι στη θάλασσα, στην πισίνα, στην ακτή

Γράφει ο Παναγιώτης Σπυρίδης
Αναπλ. Καθηγητής Παιδιατρικής, Διευθυντής Α΄Παιδιατρικής Κλινικής, Παιδιατρικού Κέντρου Αθηνών
Πάλι για τους κινδύνους του καλοκαιριού;
Ναι! …πάλι για το ίδιο θέμα που ήδη υπάρχουν αρκετά κείμενα στην ιστοσελίδα.
Τα κείμενα αυτά θα τα βρείτε  γράφοντας το λήμμα  «θάλασσα» στην  αναζήτηση και σχετίζονται με το καλοκαίρι, τη θάλασσα, τις πισίνες, τις ακτές και τους κινδύνους που παραμονεύουν , τόσο για μεγάλους, όσο και κυρίως, για παιδιά.
Είναι βέβαιο ότι δεν κάνει κακό η επανάληψη κάποιων επισημάνσεων και οδηγιών.

Θα ξεκινήσω με δύο πραγματικά περιστατικά με πρωταγωνιστές παιδιά, που όμως φαίνεται ότι οι πραγματικοί πρωταγωνιστές είναι οι γονείς.
Πρώτη περίπτωση: δύο αγόρια 2 και 4 ετών παίζουν στα ρηχά και η μητέρα είναι στην ακτή, κάτω από την ομπρέλα. Κάποια στιγμή σηκώνεται με κατεύθυνση το Bar. Στην επιστροφή με τον καφέ στο χέρι, τρέχει ο 4χρονος γιος της φωνάζοντας  «Μαμά- Μαμά, έλα να δεις το Νικολάκη που έμαθε να κολυμπάει. Έχει πάει στα βαθιά… κάνει βουτιές και σε λίγο βγάζει πάλι το κεφάλι από το νερό και ξαναβουτάει.»
Ο Νικολάκης πνιγόταν. Ευτυχώς σώθηκε με αρκετό όμως νερό στα πνευμόνια και η μητέρα του ορκίστηκε ότι δεν θα ξαναπάει στη θάλασσα ή αν πάει θα στέκεται πάνω από τα παιδιά.
Δεύτερη περίπτωση: Κοριτσάκι 2 .5 ετών στέκεται γονατιστό στην άμμο εκεί όπου με το ζόρι φτάνει το πολύ μικρό κύμα, έχει το πρόσωπο στραμμένο  προς τη στεριά και παίζει με κουβαδάκια. Ξαφνικά, έρχεται ένα μεγαλύτερο κύμα που προκλήθηκε από ταχύπλοο σκάφος και ρίχνει το παιδί μπρούμυτα στη λεπτή βρεγμένη άμμο. Το παιδί με το μισό πρόσωπο βυθισμένο στην υγρή άμμο, μένει ακίνητο και οδηγείται σε ασφυξία. Η ζωή του δεν είναι περισσότερη από 1 λεπτό της ώρας.  Κάποιος λουόμενος αντιλαμβάνεται ότι κινδυνεύει, το αρπάζει, του καθαρίζει την άμμο από το πρόσωπο, κυρίως από τη μύτη και του ανοίγει το στόμα για  να καταφέρει να αναπνεύσει.
Το πρώτο περιστατικό το έμαθα από τη μητέρα που μου τηλεφώνησε, ενώ το δεύτερο παιδί το παρέλαβα ως εφημερεύων στο νοσοκομείο παίδων.
Και οι  δύο  περιπτώσεις και πολλές ακόμη που θα μπορούσα να σας περιγράψω, δείχνουν την ευκολία με την οποία μπορεί να πνιγεί ένα παιδί και μάλιστα χωρίς αντίδραση, αδιαμαρτύρητα θα έλεγα.
Φίλοι μου, το ότι ‘η πρόληψη είναι προτιμότερη της θεραπείας’, ταιριάζει ακριβώς στους καθημερινούς κινδύνους των μικρών παιδιών, ανεξαρτήτως ώρας ή δραστηριότητας.
Σε ότι αφορά στο παιχνίδι σε νερό, ή Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής συνιστά μεταξύ άλλων «παιδιά μικρότερα των 3 ετών δεν επιτρέπεται να παίζουν σε χώρο όπου υπάρχουν ακόμα και κουβάδες που περιέχουν νερό».
Παρακάτω υπάρχουν μερικές πληροφορίες- οδηγίες – συμβουλές:
  • Ο πνιγμός μπορεί να συμβεί σε πολύ λίγο νερό όπως ακτή  θάλασσας, ποταμού ή λίμνης, σε στάσιμο νερό και σε  ευρύστομα  δοχεία νερού.
  • Το παιδί δεν αντιδρά την ώρα που πνίγεται και ούτε ζητάει βοήθεια. Οι κινήσεις του είναι άλλοτε ήρεμες και άλλοτε εκδηλώνουν πανικό, γενικά πάντως μοιάζουν περισσότερο με παιχνίδι.
  • Το σωσίβιο δεν πρέπει να λείπει από παιδιά μικρότερα των 4 ετών, ακόμη και αν παίζουν ή κολυμπούν  δίπλα μας.
  • Το σωσίβιο μέσης είναι προτιμότερο από τα μπρατσάκια και ακόμη καλύτερο είναι το γιλέκο που κουμπώνει κάτω από τα γεννητικά όργανα.
  • Το σωσίβιο παιδιών που ταξιδεύουν με ταχύπλοο, πρέπει να είναι πάντοτε  γιλέκο και να είναι έτσι κατασκευασμένο, ώστε σε περίπτωση ατυχήματος και ακόμη περισσότερο τραυματισμού, το κεφάλι του παιδιού να μένει εκτός νερού, ακόμη και με απώλεια των αισθήσεων.
  • Οι μικρές πλαστικές βάρκες και τα σωσίβια μέσης, πρέπει να είναι δεμένα με σχοινί, το άλλο άκρο του οποίου πρέπει να κρατάει κάποιος ενήλικος. Αν δεν ληφθεί αυτό το μέτρο μπορεί να δείτε το παιδί να απομακρύνεται με τόση ταχύτητα που δεν μπορείτε να το φθάσετε. Αυτό θα συμβεί αν σηκωθεί ένα ήπιο αεράκι που «σγουραίνει» απλώς την επιφάνεια του νερού.
  • Όταν τα παιδιά περπατούν σε βράχια, πρέπει να φορούν πλαστικά παπούτσια που πατούν στερεά σε ανώμαλες επιφάνειες και δεν επιτρέπουν τραυματισμούς του πέλματος από αιχμηρές πέτρες και κοχύλια.
  • Να μην περπατούν παιδιά σε βράχια, όπου το κύμα ‘‘σκάει’’ ορμητικά και τα νερά είναι βαθιά.
  • Προσοχή στις  βουτιές από το κράσπεδο μέσα στην πισίνα. Μπορεί να γλυστρίσει και να τραυματιστεί πριν πέσει στο νερό, να πέσει με δύναμη από ύψος σε ρηχά νερά ή να πέσει επάνω σε άλλο παιδί.
  • Τα ατυχήματα στην πισίνα είναι περισσότερα, αναλογικά, γιατί το παιχνίδι είναι πιο έντονο και οι γονείς πιο χαλαροί γύρω της.
  • Η πολύωρη χρήση πισίνας, χωρίς φροντίδα του έξω ακουστικού πόρου, είναι συχνά αιτία εξωτερικής ωτίτιδας, που είναι ιδιαίτερα επώδυνη.
  • Επί 2 ώρες μετά από πλήρες γεύμα καλό είναι να αποφεύγεται το παιχνίδι στο νερό, με ένταση.
  • Στην ακτή τα παιδιά πρέπει να φορούν πλαστικά ή δερμάτινα πέδιλα ή παπούτσια.
  • Μην εγκαταλείπετε μπουκάλια, φλυτζάνια, ποτήρια, πιρούνια, μαχαίρια ή άλλα αιχμηρά αντικείμενα στην ακτή. Με την ευκαιρία, μαζεύετε  σε σακούλα οτιδήποτε είναι για πέταμα, κατά την αποχώρησή σας από την ακτή.
  • Το καλοκαίρι πριν τις διακοπές φροντίστε να έχουν γίνει τα εμβόλια που περιέχουν αντιγόνο τετάνου και έχουν ξεχασθεί, διότι οι τραυματισμοί είναι συχνοί και οι γιατροί της υπαίθρου (χειρουργοί ενηλίκων και αγροτικοί γιατροί), αποφασίζουν  με μεγάλη ευκολία τη χορήγηση αντιτετανικού ορού.
  • Τα Γυαλιά ηλίου με ζελατίνη που απορροφά την  υπεριώδη ακτινοβολία, αποτελούν απαραίτητο εξάρτημα για τα παιδιά στην άμμο ή γενικότερα στο παιχνίδι στην ακτή.
  • Το αντηλιακό να επαλείφεται στο πρόσωπο και στο σώμα κάθε 2 ώρες. Η ποσότητα που βάζετε στο χέρι σας ή στην πλάτη του παιδιού να είναι αρκετή.
  • Οι ώρες με τον πιο «καυτερό» ήλιο, είναι αυτές μεταξύ 11:00 – 16:00.
  • Προσοχή στην αφυδάτωση και στη θερμοπληξία. Να έχετε πάντοτε μαζί σας δροσερό νερό ή άλλο υγρό, το παιδί να παίζει σε σκιερό μέρος και να φοράει καπέλο. Διαβάστε το ειδικό κεφάλαιο ΘΕΡΜΟΠΛΗΞΙΑ. Μην αφήνετε παιδιά σε κλειστά αυτοκίνητα.
  • Μην παίρνετε άρρωστα παιδιά μαζί σας, για χάρη  του προγράμματος της υπόλοιπης οικογένειας. Ιδιαίτερα επισφαλής είναι η έκθεση σε θερμό περιβάλλον παιδιών με πυρετό.
http://www.paidiatriki.gr/

2 comments:

  1. Παντοτε θεωρουσα οτι αν προσεχεις τα παιδια δεν παθαινουν τιποτα.Μεχρι που κατι βραχακια ηταν η αιτια να αποκτησει ο μοκρος μου 5 ραμματακια.Και ημουν μονο μια ανασα μακρια.Απλα δεν προλαβα να απλωσω τα χερια και να τον πιασω.Φυσικα δεν πτοουμαστε.Θα ξαναπαμε συντομα αλλα θα προσεχουμε πιο πολυ.Ευχαριστουμε πολυ για τις συμβουλες.

    ReplyDelete
  2. Περαστικά σας :-)
    Και όλα με Καλό !

    ReplyDelete

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki