Το «ΑΟΡΑΤΟ ΠΑΙΔΙ» του Νοσοκομείου Νικαίας

Δύο χρόνια τώρα ένα κοριτσάκι είναι ανύπαρκτο για το επίσημο ελληνικό κράτος, αφού η στάση του Νοσοκομείου εμποδίζει σε κάθε περίπτωση τη δήλωσή του στο Ληξιαρχείο, τη βάπτισή του και την εγγραφή του στα δημοτολόγια του δήμου κατοικίας των γονιών του. 


Του Θωμά Σίδερη

Μια συγκλονιστική ανθρώπινη ιστορία φέρνει για πρώτη φορά στο φως το Fimotro. Μια υπόθεση που αποδεικνύει στην πράξη ότι η Ελλάδα των Μνημονίων διέρχεται έναν Μεσαίωνα φτώχειας και απόλυτης εξαθλίωσης και...

παράλληλα επαληθεύει ότι το ελληνικό τέρας της γραφειοκρατίας είναι ανίκητο και ικανό να καταρρακώσει κάθε μορφή ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

Πριν δυο χρόνια στη Μαιευτική Κλινική του Κρατικού Γενικού Νοσοκομείου Νικαίας γεννιόταν ένα κοριτσάκι. Ο πατέρας από την Ελλάδα και η μητέρα από τη Ρουμανία, δυο άνθρωποι που αγαπήθηκαν και αποφάσισαν να φέρουν στον κόσμο το πρώτο τους παιδί, έναν κόσμο ανάλγητο, σκληρό και απάνθρωπο.

Το κοριτσάκι είναι υγιέστατο και τα χαμόγελα ευτυχίας των γονιών του έρχεται να επισκιάσει η στάση του δημόσιου Νοσοκομείου Νικαίας. Ούτε λίγο ούτε πολύ απαιτεί από αυτούς το ποσό των 340 ευρώ, προκειμένου να δώσει εξιτήριο στη μητέρα καθώς και να τους επιδώσει τα νόμιμα έγγραφα του παιδιού.

Το Νοσοκομείο Νικαίας ζητά αυτά τα χρήματα διότι χρεώνει στη μητέρα τα νοσήλια, αφού εκείνη ήταν, είναι και παραμένει δύο χρόνια μετά ανασφάλιστη. Ο πατέρας δηλώνει την οικονομική αδυναμία του, το Νοσοκομείο όμως κωφεύει και συνεχίζει να απαιτεί τα νοσήλια. Η απάντηση που δίνουν στον πατέρα οι υπάλληλοι του Νοσοκομείου είναι ότι αυτή η πρακτική ακολουθείται σε περιπτώσεις αλλοδαπών ανασφάλιστων και ρομά.

Η μητέρα παίρνει τελικά εξιτήριο, το Νοσοκομείο Νικαίας όμως παρακρατά τα έγγραφα του παιδιού μέχρι να αποπληρωθεί το ποσό των νοσηλίων. Δύο χρόνια τώρα το παιδί αυτό είναι ανύπαρκτο για το επίσημο ελληνικό κράτος, αφού η στάση του Νοσοκομείου εμποδίζει σε κάθε περίπτωση τη δήλωσή του στο Ληξιαρχείο, τη βάπτισή του και την εγγραφή του στα δημοτολόγια του δήμου κατοικίας των γονιών του.

Παρότι το κοινωνικό προφίλ της οικογένειας την ενέτασσε αυτομάτως στις ευπαθείς κοινωνικά ομάδες –ο πατέρας άνεργος και η μητέρα αλλοδαπή και επίσης άνεργη- η κοινωνική υπηρεσία που διαθέτει το Νοσοκομείο Νικαίας επιδεικνύει χαρακτηριστική αδιαφορία, δεν προσεγγίζει ποτέ τους γονείς και επομένως δεν προτείνει ποτέ κάποια λύση. Δύο χρόνια τώρα και ενώ η υπόθεση παραμένει σε εκκρεμότητα, κανένας από την πλευρά του Νοσοκομείου δεν ευαισθητοποιείται να ρωτήσει και να μάθει τι κάνει η συγκεκριμένη οικογένεια και, κυρίως, τι κάνει

το -επισήμως ανύπαρκτο- παιδί τους.

Ο Γολγοθάς όμως της οικογένειας και του παιδιού δε σταματούν εδώ. Επειδή οι γονείς του μικρού κοριτσιού είναι ανύπαντροι, ο πατέρας δεν μπορεί να αναγνωρίσει το κοριτσάκι ως δικό του παιδί. Παράλληλα, κι ενώ το Κρατικό Νοσοκομείο Νικαίας περιμένει να του εξοφληθούν τα νοσήλια, το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών -λόγω του ότι η μητέρα του παιδιού είναι από τη Ρουμανία- ζητά από τους γονείς το ποσό των 60 ευρώ για τη μετάφραση κάποιων πιστοποιητικών, ενώ το Ληξιαρχείο του δήμου Νικαίας Ρέντη, που είναι και ο οικείος στο Νοσοκομείο δήμος, απαιτεί το ποσό των 15 ευρώ σε παράβολα του δημοσίου, προκειμένου να παραλάβει τα έγγραφα του παιδιού, εάν και εφόσον αποπληρωθεί πρώτα το Νοσοκομείο.

fimotro