Μια ιστορία και μια ταινία για τον αυτισμό

«Όλα τα κομμάτια μαζί»: 

Μια ιστορία και μια ταινία για τον αυτισμό 

(της Μαίρης Καριωτάκη) 

Η ταινία που αναρτήθηκε σε προηγούμενο post, με τίτλο «Όλα τα κομμάτια μαζί» έχει θέμα τον αυτισμό. Είναι μια συλλογική προσπάθεια, βασισμένη σε μια δική μου ιδέα κι έγινε στα πλαίσια της πτυχιακής μου εργασίας. Ο καθένας από όσους δούλεψαν γι' αυτή έχει μια κάποια «σχέση» με τον αυτισμό κι έχει έτσι μια δική του ιστορία να σας διηγηθεί. Όσα διαβάζετε είναι η δική μου ιστορία κι ήταν η αιτία για να γίνει η ταινία. Ευχαριστώ από καρδιάς όλους όσοι έκαναν την ιδέα μου πραγματικότητα. Πιο πολύ όμως ευχαριστώ τον Λευτέρη που δίνει μάχες, τις κερδίζει και μου δίνει το παράδειγμα…

Μαίρη Καριωτάκη

Μια από τις πολλές. Θ' ακολουθήσουν κι άλλες. Το ξέρει.... Προσπαθεί να του δώσει να καταλάβει. Αδύνατον.

Ρίχνει μια ματιά γύρω της. Βλέμματα γεμάτα επίκριση. Κυρίες με την επίπληξη κρεμασμένη στην άκρη των χειλιών τους.

Την επικρίνουν που μεγαλώνει ένα ..κακομαθημένο παιδί. Που δεν μπορεί να του επιβληθεί. Που δεν τον παίρνει να φύγει να μην τους χαλάει την ησυχία.
Νομίζουν εκείνες είναι καλύτερες μητέρες. Αργότερα, μπαίνοντας στο σπίτι θα πουν στους συζύγους τους πώς έχουν τα καλύτερα παιδιά! Με τρόπους, όχι κακομαθημένα.. και θα' ναι περήφανες για τα παιδιά τους. Γιατί το συμπέρασμα βγήκε.

Έχει γενέθλια σήμερα κι είμαστε οι τρεις μας σε παιδότοπο. Δεν μπορεί να κάνει πάρτι. Έξι μήνες δεν έχουν πάρει φράγκο από το Ταμείο αλλά εκείνοι πληρώνουν. Λογοθεραπεία, εργοθεραπεία, παιδοψυχολόγος. Κι ακόμη... θεατρικό παιχνίδι, θεραπευτική ιππασία..ότι μπορεί να του δώσει εφόδια. Να το εξοπλίσει για το αύριο. Να μπορεί να «σταθεί» στο πέρασμα του χρόνου.

Γιατί τα παιδιά με αυτισμό, γίνονται έφηβοι με αυτισμό. Κι έφηβοι, γίνονται ενήλικες. Ζουν ανάμεσά μας. Κι από «κακομαθημένα» πιτσιρίκια, γίνονται (στην καλύτερη βέβαια των περιπτώσεων) «ιδιότροποι» έφηβοι. Κι ύστερα «μονόχνοτοι» ενήλικες. 

Και κάποτε οι γονείς φεύγουν. Κι εκείνα μπαίνουν στο περιθώριο. Και κάποτε χάνονται κι εκείνα.

Κοιτάζει αριστερά δεξιά κατακόκκινη. Από ντροπή όχι από θυμό. Ντρέπεται για όλες εκείνες  τις κυρίες που την κοιτάζουν με την επίκριση  κρεμασμένη στην άκρη των χειλιών τους.

Μη κρίνεις μωρέ, μη κρίνεις.  Δε μεγαλώνει ένα κακομαθημένο. Ένα παιδί στο φάσμα του αυτισμού μεγαλώνει. Και δίνει μάχη. Κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε στιγμή.

Μάχη η ζωή της. Μάχη κι η δική του. Κάθε στιγμή θα δίνει μάχη. Να μεγαλώσει, να  μάθει, να γίνει κατανοητός, να μαζεύει το μυαλό του, να τακτοποιεί τις σκέψεις του, να καταπραΰνει τα συναισθήματα του, να διαχειρίζεται τις εμμονές του, να επιβιώσει σ' ένα κόσμο που δεν αντέχει την διαφορετικότητα, που κρεμάει ταμπέλες κι απορρίπτει… Να ζήσει.

Μια μάχη όλη του η ζωή...

Κοιτάζει αριστερά δεξιά κατακόκκινη. Από ντροπή όχι από θυμό. Ντρέπεται για όλες εκείνες  τις κυρίες που την κοιτάζουν με την επίκριση  κρεμασμένη στην άκρη των χειλιών τους.

Θέλει να σηκωθεί πάνω και να τους πετάξει στα μούτρα την επίκριση. Να τους πει πως το παιδί της είναι αλλιώτικο. Αλλά είναι το παιδί της. Κι αν δεν μπορεί να διαχειριστεί την εμμονή του, δεν πειράζει. Εκείνη είναι περήφανη γιατί είναι το παιδί της που δίνει μάχες κάθε στιγμή και τις κερδίζει.

Την κοιτάζω να προχωρά προς την έξοδο αγέρωχη κρατώντας τον από το χέρι. Μένω πίσω να τους κοιτάζω. Μάνα και γιος. Περπατάνε οι δυο τους και είναι σαν να βλέπω το μέλλον. Έτσι θα περπατάνε πάντα. Μαζί. Μέχρι τον αποχαιρετισμό. Κι από κοντά κι ο πατέρας. Μέχρι το τέλος. Θα περπατάνε και κάθε βήμα τους θα' ναι μια μάχη ζωής.

Μένω πίσω να τους κοιτάζω… Τα μάτια μου βουρκώνουν .Όχι από οίκτο. Από περηφάνια μόνο. Ίσως κι από αγανάκτηση. Ναι, κι από αγανάκτηση. Για τις κυρίες με την κρεμασμένη επίκριση. Για την κοινωνία που δεν συγχωρεί. Για την πολιτεία που δεν νοιάζεται. Για την φύση που κάνει.. «λάθη».

Για τον ίδιο τον Θεό...

Δημοσιεύτηκε από τον Angelo Koutoumano
(Managing Director at NOESI.gr)  

Η ταινία μικρού μήκους έγινε στα πλαίσια της πτυχιακής της εργασίας της δημοσιογράφου, υπεύθυνης του «ΡΑΔΙΟ 9,84», Μαίρης Καριωτάκη. Η ταινία, που παρουσιάστηκε στο Σπουδαστικό Πανόραμα του 37ου Φεστιβάλ της Δράμας, έχει τίτλο «Όλα τα κομμάτια μαζί» και τη σκηνοθεσία υπογράφει η Ρένα Σκουρογιάννη, σκηνοθέτιδα και υπεύθυνη δημιουργικού της «ΚΡΗΤΗ TV».

Για τις ανάγκες της ταινίας ο κρητικός τραγουδοποιός και καλός φίλος της Μαίρης Καριωτάκη, Μάνος Παπαδάκης, δημιούργησε την πρωτότυπη μουσική αλλά και συνέθεσε και ερμήνευσε το τραγούδι των τίτλων «Παζλ».

Στον ρόλο του πρωταγωνιστή ο Πάνος Ιωαννίδης, υπό την καθοδήγηση της λογοπαθολόγου και συγγραφέως Μαρίας Ρουσοχατζάκη, δείχνει τον αγώνα που δίνει ένα άτομο που ανήκει στο φάσμα του αυτισμού για να είναι μέρος - μέλος του κοινωνικού συνόλου.

Παίζουν αλφαβητικά: Ίαν Αβτζιγιάννης, Μάνος Ηλιόπουλος, Κέλυ Καλουτά, Γιάννης Κορναράκης, Δέσποινα Παπαλεωνίδα,Ελένη Σαάπογλου, Γιώργος Χριστόφας. Στο ρόλο του Βασίλη ο Πάνος Ιωαννίδης.
Εικονολήπτες (αλφαβητικά): Προκόπης Μεριάνος, Μανώλης Παπαδάκης (ράφτης), Νίκος Χαλικιαδάκης.
Λήψη ήχου: Μάνος Κωνσταντουλάκης
Ηχοληψία-μιξάζ: Μάνος Μπινιχάκης
Επεξεργασία εικόνας: Νίκη Τουτουντζάκη
Τεχνική υποστήριξη: Μαρίνος Μαυρίδης
Τίτλοι: Ιωσήφ Κουνδουράκης
Μουσική: Μάνος Παπαδάκης
Σκηνοθεσία: Ρένα Σκουρογιάννη
Σενάριο-Παραγωγή: Μαίρη Καριωτάκη
Ειδική επιστημονική συνεργάτις: Μαρία Ρουσοχατζάκη
Οι πρόβες έγιναν στο Θέατρο Κρήτης.Το μοντάζ έγινε στα Studio της «ΚΡΗΤΗ ΤV». Τα γυρίσματα έγιναν στο Café-bar «Τίτα-Μπρίκι»
 

Ένα από τα Σχόλια για την ταινία:  

Υποβλήθηκε από epapado.

Μπράβο σε όλους τους συντελεστές της ταινίας. Συγκινήθηκα. Έκλαψα και είχα καιρό να το κάνω. Ανακούφιση παιδιά το κλάμα που μου προκαλέσατε. Ξέσπασε μέρος του θυμού που έκρυβα και εγώ επειδή έζησα με την αυτιστική αδελφή μου και η κοινωνία μας έκρινε και μας απομόνωσε τελικά. Συγχαρητήρια γιατί η ταινία πέτυχε το στόχο της τουλάχιστον σε μένα. Κάθαρση ψυχής που την είχα τόση ανάγκη. Ο γιος μου ανήκει στο φάσμα και είμαι περήφανη γι' αυτόν. Ευχαριστώ πολύ τους συντελεστές της ταινίας.

- Περισσότερα σχόλια στο: noesi.gr

"Όλα τα κομμάτια μαζί": Μια ιστορία και μια ταινία για τον αυτισμό (της Μαίρης Καριωτάκη) - See more at: http://noesi.gr/blog/ola-ta-kommatia-mazi-mia-istoria-kai-mia-tainia-gia-ton-aytismo-tis-mairis-kariotaki#sthash.042jMSnm.dpuf

Μια ιστορία και μια ταινία για τον αυτισμό