Tuesday 7 August 2007

Οι φίλοι μας τα δελφίνια

Αγαπητό μου χαμομηλάκι,
Όλοι γνωρίζουμε ότι τα δελφίνια αγαπούν να ακολουθούν στα απόνερα τα καράβια και τα καΐκια.
Είχα μια ενδιαφέρουσα προσωπική εμπειρία της αγάπης των δελφινιών για τη μουσική.
Πριν από πολλά χρόνια, ψαρεύοντας με τράτα στις Μικρές Κυκλάδες, ο καπετάνιος έβαζε τη μουσική του ραδιοφώνου αρκετά δυνατά και τότε τα δελφίνια εμφανίζονταν από το πουθενά, λες και χόρευαν γύρω απ' το καΐκι, ενώ όταν τη χαμήλωνε βουτούσαν στα βάθη και χάνονταν. Αυτό έγινε πολλές φορές, σε διαφορετικές ημέρες, κατ' επανάληψη.
Δεν ξέρω αν είχαν προτιμήσεις για κάποιο ιδιαίτερο είδος μουσικής, αλλά συνήθως ο σταθμός που ακούγαμε έβαζε νησιώτικα τραγούδια.
Το χιούμορ των δελφινιών είναι ανεπανάληπτο.
Παίζουν κατ' αρχήν μεταξύ τους κυνηγητό, κρυφτό ή μεταφέρουν και κρύβουν αντικείμενα ή, ακόμη, εκσφενδονίζουν φύκια το ένα στο άλλο. Επίσης έχουν κινηματογραφηθεί σκανδαλιές που κάνουν τα δελφίνια σε πελεκάνους, θαλάσσιες χελώνες, σουπιές και άλλα είδη. Η συμπεριφορά τους έχει φανερές ομοιότητες με αυτή των δικών μας παιδιών και γι' αυτό ίσως οι δεσμοί μεταξύ παιδιών και δελφινιών είναι ιδιαίτερα δυνατοί.
Αυτό το διαπίστωσα και ο ίδιος πρόσφατα σε ένα χωριό της Ερυθράς Θάλασσας, όπου δύο ελεύθερα δελφίνια έρχονταν συχνά στην ακτή και έπαιζαν με τον κόσμο.
Ήταν καταπληκτικό το ότι πλησίαζαν χωρίς κανένα φόβο τις δυο μικρές μου κόρες, που κολυμπούσαν και τα καλούσαν με σφυρίγματα, ενώ εμάς τους ενηλίκους δεν μας έδιναν πολλή σημασία όσο κι αν προσπαθούσαμε να τα προσελκύσουμε.
Προπαντός δεν μας άφηναν με τίποτε να τα χαϊδέψουμε, όπως άφηναν τα παιδιά.


Υπάρχει πλήθος μαρτυριών ότι η συμπεριφορά των δελφινιών προς μια έγκυο γυναίκα αλλάζει όταν «βλέπουν» μέσα της το βρέφος. Τότε της συμπεριφέρονται όπως και στα δικά τους θηλυκά σε περίοδο κυοφορίας, με προστατευτικό πνεύμα και τρυφερότητα.

Επίσης έχουν γίνει πειράματα γέννησης ανθρώπινων βρεφών στο νερό σε χώρους όπου υπάρχουν δελφίνια.
Ως γνωστόν τα νεογέννητα ανθρώπινα βρέφη μπορούν να κολυμπούν κάτω από την επιφάνεια χωρίς να χρειάζεται να αναπνέουν, σαν να βρίσκονται ακόμη στο ενδομήτριο ύδωρ. Είναι αξιοθαύμαστη η συμπεριφορά των δελφινιών προς αυτά τα βρέφη. Τους συμπεριφέρονται σαν να είναι δικά τους παιδιά και παρατηρήθηκε ότι παιδιά που μεγάλωσαν με δελφίνια έγιναν πολύ πιο υγιή, ζωντανά και δυνατά από άλλα.


Πηγή: Ο μαγικός κόσμος των δελφινιών
Δες και: Δελφίνια
Όπου θα βρείτε κι ένα πολύ ωραίο κείμενο για τα παιδιά: Οι φίλοι μας τα δελφίνια

Άκουσε:
Dolphins Delight

6 comments:

  1. Είναι φανταστικα και αξιαγάπητα. Πανέξυπνα και εκπληκτικά. Τρυφερά και παιγνιδιάρικα. Άλλη μια ένδειξη για το ποσο λίγο ξέρουμε τον κόσμο που μας περιβάλλει. Πολύ όμορφη ανάρτηση, μπράβο κι ευχαριστώ.

    (ζηλεψα λίγο που δεν θα δω τη θαλασσα φέτος αλλα ας ειναι :p)

    ReplyDelete
  2. oi didaskaloi mas ta delfinia..mas didaskoune na ginoume epitelous..anthropoi!

    ReplyDelete
  3. agameno mou xamomilaki...tha eithela tin adia sou na valo afto to mplok sto sait..deste to prota kai meta mou apantate..

    http://tofanarakitoufotos1.blogspot.com/

    to proto post.

    ReplyDelete
  4. Άσε Βρασίδα και γω είχα δύο χρόνια να την δω και δη να την κολυμπήσω, αλλά τελικά την καταχάρηκα φέτος και πολύ περισσότερο, γιατί μου είχε λείψει :)
    Και γω ευχαριστώ :)

    Βασιλιά του δάσους :)έχουμε πολλά κοινά σημεία, όλα τα ζωάκια του δάσους.. και του ωκεανού :)) Δεν ξέρω από ποιον ζητάς την άδεια, αλλά από μένα την έχεις πάντως :Ρ

    ReplyDelete
  5. Αγαπημένε μας Βασιλιά του Δάσους,
    φυσικά και μπορείς να βάλεις το post αυτό στην σελίδα σου, όλοι μπορούν να πάρουν από το χαμομηλάκι ότι θέλουν, αρκεί να αναφέρουν την πηγή και τον συγγραφέα του θέματος.

    Ευχόμαστε το Φαναράκι να φωτίζει πάντα.

    Με εκτίμηση

    ReplyDelete
  6. Ξεφύγαμε, φίλοι μου, αμαρτήσαμε, με την έννοια που έδιναν οι πρόγονοί μας στο ρήμα αυτό, ξαστοχήσαμε και παραπαίουμε. Δάσκαλος και οδηγός μας η φύση, που την ξεχνάμε και την κακοποιούμε.
    Τα δελφινάκια διδάσκουν την αγάπη για τα χαμομηλάκια.
    Υπέροχο το post

    Ευχαριστούμε kalliopi
    Σε αγαπάμε

    ReplyDelete

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki