Βοηθήστε το παιδί σας να ξεπεράσει τους φόβους του

Οι παιδικοί φόβοι που πιθανά να εμφανίσει το παιδί, ξεκινούν από την βρεφική ηλικία και συνεχίζονται και στις μεγαλύτερες ηλικίες, απλώς διαφοροποιούνται.

Help Your Child Overcome Fear!

Ο Στερόπης, ο Βρόντης και ο Άργης:
Ένα παραμύθι για να μη φοβούνται τα παιδάκια
τα αστραπόβροντα

Οι πιο συνηθισμένοι φόβοι που μπορεί να εκφράσει το παιδί είναι ο φόβος για το σκοτάδι, τον γιατρό, τον αστυνομικό, τα τέρατα, τους κλόουν και πολύ δυνατούς θορύβους, όπως αστραπές και βροντές. 

Πολλές φορές άθελά μας ενισχύουμε τους φόβους αυτούς στο παιδί, αντί να προσπαθούμε να το βοηθήσουμε να απαλλαγεί οριστικά. Χωρίς να το καλοσκεφτούμε, το φοβίζουμε ότι θα έρθει ο αστυνομικός να το πάρει αν δεν φάει το φαγητό του, ότι αν δεν πλύνει τα δόντια του θα υποφέρει στην καρέκλα του «κακού» οδοντίατρου και ότι ο μπαμπούλας παίρνει τα άτακτα παιδιά.

Αν και εκείνη την στιγμή που χρησιμοποιούμε την τακτική αυτή μπορεί να κερδίσουμε αυτό που θέλουμε, μακροπρόθεσμα όμως, χάνουμε πολύ περισσότερα, καθώς μεγαλώνουμε ένα φοβισμένο και ανασφαλές παιδί.

Τι μπορούμε λοιπόν να κάνουμε για να βοηθήσουμε το παιδί να αντιμετωπίσει τους φόβους του, αφού βέβαια πρώτα ξεχάσουμε οριστικά την παραπάνω λανθασμένη συμπεριφορά:

• Μπορούμε να συζητήσουμε με το παιδί και να το βοηθήσουμε να καταλάβει ποιοι φόβοι είναι όντως υπαρκτοί και ποιοι όχι.
• Βρίσκουμε με το παιδί κάποιες τεχνικές που θα το βοηθήσουν να αντιμετωπίσει τους φόβους αυτούς. Για παράδειγμα, αν φοβάται τις βροντές, μπορεί να αγκαλιάζει την αγαπημένη του κουβερτούλα ή κούκλα για να παίρνει θάρρος. Αν φοβάται ότι ένα τέρας θα ξεπροβάλλει ξαφνικά απ’ την ντουλάπα, μπορούμε να το βοηθήσουμε να ελέγξει μέσα στην ντουλάπα ή κάτω απ’ το κρεβάτι για να βεβαιωθεί ότι κανένα τέρας δεν υπάρχει εκεί στην πραγματικότητα.
• Ένας καλός τρόπος αντιμετώπισης των φόβων που δεν ισχύει μόνο για τα παιδιά αλλά και για τους ενήλικες, είναι να ερχόμαστε σε επαφή με το αντικείμενο του φόβου μας. Έτσι λοιπόν, μπορούμε να φέρουμε το παιδί σε επαφή με κάποιον απ’ τους φόβους του μέσα σε ένα ασφαλές περιβάλλον, για να καταλάβει σταδιακά ότι δεν κινδυνεύει από τίποτα στην πραγματικότητα.
• Προσπαθούμε να μην μεταφέρουμε στο παιδί τις δικές μας φοβίες.
• Μπορούμε να συνδέσουμε το αντικείμενο του φόβου με κάτι ευχάριστο. Ας πούμε, μετά το ραντεβού με το γιατρό μπορούμε να πάμε για παγωτό ή να συναντηθούμε με φίλους στην παιδική χαρά.
• Τέλος, το να ενθαρρύνουμε το παιδί να είναι ανεξάρτητο και αυτόνομο, όπως και σε πολλούς άλλους τομείς της ζωής του, παίζει και εδώ πολύ σημαντικό ρόλο για να μπορέσει να αντιμετωπίσει τις φοβίες του.

infochildren