Το πιο συχνό νόσημα της παιδικής ηλικίας είναι η ατοπική δερματίτιδα. Νόσημα των αναπτυγμένων χωρών με τη συχνότητά του να αυξάνεται ραγδαία. Χαρακτηρίζεται από ξερό και ευαίσθητο δέρμα που περιστασιακά εμφανίζει κνησμό και εξανθήματα.
Η περιποίηση του δέρματος με ειδικά προϊόντα είναι συνήθως το «α και το ω» της θεραπείας.
Στις εξάρσεις απαιτείται τοπική φαρμακευτική αγωγή. Νέοι παράγοντες όπως οι τοπικοί αναστολείς καλσινευρίνης (Elidel, Protopic) και το Atopiclair αποτελούν εξαιρετικές θεραπευτικές επιλογές περιορίζοντας τη χρηση της κορτιζόνης.
Πολύ συχνά επίσης είναι τα ιογενή νοσήματα, τα οποία μεταδίδονται σχετικά εύκολα και για αυτό απαιτείται έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία.
Η μολυσματική τέρμινθος εκδηλώνεται σε παιδικούς σταθμούς, νηπιαγωγεία και σχολεία και εμφανίζεται με «σπυράκια» που έχουν λευκό περιεχόμενο και δεν υποχωρούν. Θεραπεύεται στο ιατρείο με ειδική λαβίδα ή κρυοθεραπεία.
Οι μυρμηκιές εμφανίζονται σε πρόσωπο και σώμα. Αυτές που εκδηλώνονται στα πέλματα συνήθως μεταδίδονται από τα κολυμβητήρια (ΧΑΡΤΟΓΡΑΦΗΣΗ) πρόκειται για ανθεκτικό ιό που παραμένει στο περιβάλλον). Συνήθως χρησιμοποιούμε τοπικά κερατολυτικά διαλύματα, διαθερμοπηξία, κρυοθεραπεία ή ειδικά lasers.
Μεγάλη σημασία έχει η χαρτογράφηση των σπίλων στην παιδική ηλικία. Έτσι παρακολουθούμε σπίλους που υπάρχουν ήδη κατά τη γέννηση ή εμφανίζονται τους πρώτους μήνες της ζωής (συγγενείς σπίλοι). Επίσης καταγράφουμε καινούριους σπίλους που εμφανίζονται με την πάροδο της ηλικίας (επίκτητοι σπίλοι).
No comments:
Post a Comment