Saturday 4 August 2007

ΜΕΔΟΥΣΕΣ... Έχει πανσέληνο απόψε... είναι ωραία;;;

Πέρασε ένας χρόνος από τον πόλεμο στο Λίβανο. 
Ένας χρόνος από τότε που έχασαν τη ζωή τους και άλλες αθώες ψυχούλες. 
  Το βράδυ της Αυγουστιάτικης περσινής πανσελήνου, γράφτηκαν οι παρακάτω σκέψεις, 09/08/2006

Μέδουσες...
«Μέδουσες κατακλύζουν τις θάλασσες. Η υπερθέρμανση του πλανήτη προκάλεσε τη μαζική τους εισβολή στη Μεσόγειο»
(σημερινό φύλλο (09/08/2006) της εφημερίδας ΤΑ ΝΕΑ)

Σιγά την είδηση!!! Που να ψάξεις τώρα να τη βρεις, κάπου στη 57 σελίδα...
κάνει και ζέστη...
Αύγουστος βλέπεις ο μήνας των διακοπών.
Ο μήνας που τα πάντα διακόπτουμε,
ακόμα και τη διαδικασία της υποτυπώδους σκέψης.
Μέδουσες... η φυσαλία και η μοβ, που προκαλούν...
ποιος νοιάζεται τώρα τι προκαλούν;
κάπου εκεί το είδα, στην 57 σελίδα...

Μέδουσες και στο πρωτοσέλιδο.
Άλλου είδους αυτές, του χειρίστου,
λες και τις ξέρασε η υπερθερμαρμένη καρδιά της κόλασης.
«Θα βομβαρδίζουμε ό,τι κινείται» (!!!)
Καλωσύνη τους!!!
Οι 37 ψυχούλες τις προάλλες
δεν κινούνταν στο καταφύγιο της απελπισίας.
Σφιχταγκαλιασμένες από τον «λυσιμελή» τρόμο...
δεν κινούνταν....


Έχει πανσέληνο απόψε.
Πάρτι στις παραλίες, φωτιές...
Και γύρω τους καρδιές, ερωτευμένες και μη...
Πλήθος οι αγωνιούντες να καμακώσουν
καμιά ξέμπαρκη βορειοευρωπαία...
Καυτός ο Αύγουστος
Βουλιάζουν τα νησιά
Ποιος νοιάζεται για Μέδουσες; Ποιος; Ποιος;
Κανένας.

Η αηδιαστική, γλοιώδης ζελατίνα, κάθε χρώματος
σαν να ταιριάζει με το όλο κλίμα...
Δίπλα, παραδίπλα και ολόγυρα
στα trendy μπαράκια,
μπιτάκια συνοδεύουν άλλες έγνοιες...
Άραγε θα σερβιριστεί η chimay σωστά και στο σωστό ποτήρι;;(!!)

Εεεεεε σεις!!! 37 ψυχούλες έφυγαν από το δάγκωμα
της Μητέρας όλων των Μεδουσών...
Πόσα ακόμα;; πόσα;;
Το μάτι της ατομικής μας μέδουσας
κολλημένο στις moet,
στα vino spumante,
στα frozen daiquiris
και στις χαριτωμένες φραουλίτσες τους!!!
Αυτά εκεί θα είναι... και θα είναι.
Δε φεύγουν.
Εσείς σηκωθείτε,
πριν η Μέδουσά σας,
σας παραλύσει εντελώς και σας αφομοιώσει...


Μη θεωρείτε γραφικά τα λόγια αυτά.
Τα γράφει κάποια που την τρελαίνει η τόση ομαδική απάθεια.
Που την κουράζουν τα χιλιάδες πλοκάμια των μεδουσών.
Που είναι έτοιμη να κατεβεί σε μια μοναχική πορεία διαμαρτυρίας.
Κάντε τη σωστή κίνηση μέσα στην Αυγουστιάτικη αποχαύνωση.
Απολυμάνετε το μυαλό από τα τοξικά.

Στρογγυλέψτε τις γωνιές της καρδιάς για να χωρέσει λίγη Αγάπη...

Δεν είναι πυροτεχνήματα προς τέρψιν των λουομένων
οι πύραυλοι και οι οβίδες
Δεν είναι τα εφέ των διακοπών σας
οι εκρήξεις που διαμελίζουν την αθωότητα....
Με την ανοχή μας γίνονται όλα
Με την ανοχή των μουδιασμένων,
άχρηστων μυαλών μας
από το άγγιγμα της ΜΕΔΟΥΣΑΣ.

09/08/2006

το χαμομηλάκι

5 comments:

  1. Καλως σε βρήκα. Γράφεις για ομαδική απάθεια. Εγώ απλά τρέμω την ομαδική αποδοχή...

    Συνέχισε δυνατά.

    ReplyDelete
  2. Καλέ μας φίλε, η απάθεια, η αναισθησία, η αποδοχή - ιδίως η σιωπηλή αποδοχή των δειλών - , μας κάνουν συνένοχους στα εγκλήματα.

    Καλώς ήρθες στη συντροφιά μας

    ReplyDelete
  3. Δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο. Την ευλογία να έχω δικά μου παιδιά δεν την έχω δεχθεί ακόμα, αυτό δεν μας απαγορεύει να αγαπήσουμε την αγνότητά τους, όλων των παιδιών του πλανήτη αυτού, αυτή την αγνότητα που χάσαμε εμείς. Και δεν μας απαλάσσει από την ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ να τα βοηθήσουμε να την κρατήσουν.

    Ευχαριστώ για το καλοσώρισμα.

    ReplyDelete
  4. Έτσι είναι, ο άνθρωπος έχει εγκλωβιστεί σ' αυτήν την απάθεια.
    Η δυναμικότητά σου είναι πέραν του δεόντος απαραίτητη.!

    ReplyDelete
  5. kafre mou file...o kosmos dipsaei gia tin alithia kai tin agapi..ma opios den kitaksi tin agapi sta matia..pote kai to prosopo tis den tha dei...oi pantes ekmetalevonte ton pono ton paidion...ma mono pou iparxoun mas dixnoun paralila pos oso kai an milane...tipota den kanoune..doksa...xrima...me aima athoo epano sta tamia tous...eimai thlimenos dioti tous gnorizo..pali kala pou iparxi to xamomilaki kai vgenei sto fos i alithia..xarika pou se vrika sto katakathi tis sinxronis epoxis.

    ReplyDelete

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki