Μύθοι για τους σεισμούς — ο Εγκέλαδος

Η λέξη Εγκέλαδος είναι σύνθετη, από το «εν» και το «κέλαδος», που σημαίνει «ο ήχος του νερού που κυλάει ορμητικά και προκαλεί μεγάλο θόρυβο».

Ο Εγκέλαδος, γιος του Τάρταρου και της Γης, ήταν ένας από τους Γίγαντες με τα εκατό χέρια (Εκατόγχειρες). 

Ήταν αρχηγός των τρομερών γιγάντων που κήρυξαν πόλεμο εναντίον των θεών του Ολύμπου. Στη Γιγαντομαχία αυτή σκοτώθηκαν όλοι οι γίγαντες.

Πολλές είναι οι παραλλαγές του μύθου που συνδέονται με το όνομά του.

    Έτσι, αναφέρεται ότι τον σκότωσε, κατά τη Γιγαντομαχία ο Σειληνός, ο ακόλουθος του θεού Διόνυσου ή ότι, σαν αρχηγός των Γιγάντων, είχε αντίπαλο τον ίδιο το Δία που τον κεραύνωσε και μετά τον έθαψε ρίχνοντας πάνω του την Όσσα ή την Όθρη.

    Πολλοί καλλιτέχνες της αρχαιότητας, που ασχολήθηκαν με τη Γιγαντομαχία, παριστάνουν τον Εγκέλαδο να εξοντώνεται από την Αθηνά, που τον έτρεψε σε φυγή και ύστερα τον σκότωσε ρίχνοντας πάνω του τη Σικελία. 

    Η ονομασία Αίτνα μπορεί να προέρχεται από την ελληνική λέξη αίθω, που σημαίνει «καίγομαι», ή τη φοινικική λέξη «attano». Οι Άραβες ονόμαζαν το βουνό Gibel Utlamat, το βουνό της φωτιάς. Η ονομασία αυτή εξελίχτηκε αργότερα σε Mons Gibel κι έτσι στην τοπική διάλεκτο το ηφαίστειο ονομάζεται Mongibeddu.

    Στην Ελληνική μυθολογία, ο Αίολος είχε φυλακίσει τους ανέμους στις σπηλιές κάτω από την Αίτνα. Ο Γίγαντας Τυφών καταπλακώθηκε από το όρος Αίτνα, σύμφωνα με τον ποιητή Αισχύλο, και ήταν η αιτία των ηφαιστειακών εκρήξεων. 

    Στη Ρωμαϊκή μυθολογία, ο Βούλκαν, θεός της φωτιάς, είχε το εργαστήριό του κάτω από την Αίτνα

Γι' αυτό, ακριβώς, και το νησί αυτό, με τα ηφαίστειά του, αναφέρεται σαν χώρα του Εγκέλαδου.

Η μανία του θαμμένου Εγκέλαδου εκδηλώνεται με ηφαιστειογενείς εκρήξεις, τις οποίες αποκαλούμε ξέσπασμα της μανίας του Εγκέλαδου.

Στην προσπάθεια του να ελευθερωθεί από το βάρος, που τον καταπιέζει, προκαλεί σεισμούς.  

Όταν θυμώνει και αναστενάζει, τρέμει η γη και από το ηφαίστειο την Αίτνα βγαίνουν καπνοί και λάβα.

    Αργότερα οι αρχαίοι Έλληνες, Επίκουρος, Πυθαγόρας και Μητρόδωρος θεώρησαν τους σεισμούς φυσικά φαινόμενα.

πηγή

«Μην μαθαίνετε στα παιδιά σας να κρύβονται στο σκοτάδι»

«Μαγειρεύω και σκέφτομαι ότι το πολυτιμότερο συστατικό στη σχέση μου με τους γονείς μου είναι ότι πάντα ό,τι και να μου συνέβαινε, καλό, κακό, λάθος, σωστό, το συζητούσα μαζί τους, ακόμα και τα πιο ιδιαίτερα εφηβικά μυστικά μου, αυτό νόμιζα ότι συμβαίνει σε όλες τις οικογένειες. 
 Στην πορεία κατάλαβα ότι είναι σπάνιο και ότι τα πιο πολλά παιδιά δεν λένε καν τα βασικά!

Nino Chakvetadze, 1971

Αν έχεις  την επιλογή μέσα από το σπίτι σου να είσαι αυτός που είσαι και να μπορείς να εξομολογείσαι και να μοιράζεσαι είναι ευλογία! 

Πολλά από τα παιδιά που ντρέπονται να μιλήσουν ή φοβούνται είναι λογικό και ως μεγάλοι να συνεχίσουν να κάνουν ακριβώς το ίδιο!

Κάπως έτσι ξεκινάει νομίζω ένα κουβάρι που δεν ξετυλίγεται ποτέ! Κάπως έτσι εμπιστεύεσαι λάθος ανθρώπους και το κακό ή το λάθος δεν αργεί να γίνει, όποιο κι αν είναι αυτό!

Η οικογένεια οφείλει να είναι ασπίδα και όχι δικαστήριο! Φαντάσου ένα παιδί που το χτύπησαν ή το έβρισαν, το παρενόχλησαν ... να γυρίσει από το σχολείο με την τσάντα στον ώμο και να μπορεί να πει “μαμά, μπαμπά αυτό έγινε ή αυτό είμαι” και να μην έχει φωνές, κατηγορίες, κακή κριτική όπως “εσύ φταις, μήπως τον πείραξες εσύ και σε χτύπησε, φορούσες κοντή φούστα” και “τι να κάνει, αγόρι είναι” και πολλά ενοχικά που κατά καιρούς ακούμε!

Μην μαθαίνετε στα παιδιά σας να κρύβονται στο σκοτάδι γιατί μια ζωή αυτό θα κάνουν!»

........

Έλενα Χριστοπούλου

znews.gr
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Όσα δεν λένε τα παιδιά στους γονείς τους

Όταν τα παιδιά είναι μικρά, διεκδικούν με κάθε τρόπο την προσοχή μας. Τρέχουν να μας πουν καθετί που βλέπουν, ακούνε ή τους είπαν άλλα παιδάκια στο σχολείο, θεωρώντας ότι είναι πολύ σημαντικό για να μας τα εκμυστηρευτούν. 

Όμως, καθώς μεγαλώνουν, γίνονται φειδωλά στις εκμυστηρεύσεις τους, επιλέγουν να μας απαντούν μονολεκτικά στις ερωτήσεις μας και κλείνουν το στόμα τους ερμητικά κλειστό αν δεν θέλουν αν μας πουν κάτι. 

Για ποια  θέματα δεν μιλούν συνήθως;

👦👧 Δεν μιλούν για τους φόβους τους
Δύσκολα αποφασίζουν τα μεγαλύτερα παιδιά να μιλήσουν για τους φόβους τους. Είτε γιατί πιστεύουν ότι δεν θα τα καταλάβουμε είτε γιατί ντρέπονται να μας πουν τι φοβούνται, τα παιδιά παλεύουν μόνα τους με τους φόβους τους. 

Μέχρι τη στιγμή που δεν θα μπορούν να τους αντιμετωπίσουν ή θα γίνουν αντιληπτά από τους γονείς τους.
👦👧 Δεν μιλούν για τα απόκρυφα σημεία του σώματός τους
Οι αλλαγές στο σώμα τους είναι μια περίοδος εξερεύνησης, άγχους, ανασφάλειας και ...μοναχικότητας. 

Δεν θέλουν να τα βλέπουμε την ώρα που κάνουν μπάνιο, να τα τσιμπάμε την ώρα που ντύνονται, ή να θέλουμε να δούμε μια κοκκινίλα που εμφανίστηκε. 

Θέλει χρόνο, κουβέντα και υπομονή, μέχρι να συνηθίσουν και να αποδεχτούν τις αλλαγές στο σώμα τους.
👦👧 Δεν μιλούν για τα συναισθήματά τους για το άλλο φύλο
Η πλειοψηφία των παιδιών, ειδικά στην εφηβεία, δεν μιλά για τα πρώτα ερωτικά σκιρτήματα. 

Επιλέγει τους φίλους και τις φίλες να τα συζητούν και εμείς μένουμε στην ανάμνηση των εξομολογήσεών τους από το δημοτικό!
👦👧 Δεν μιλούν όταν έχουν πέσει θύμα εκφοβισμού ή κακομεταχείρισης
Ακόμα και τα παιδιά που έχουν πολύ καλές σχέσεις με τους γονείς τους, δυσκολεύονται να ομολογήσουν ότι έχουν πέσει θύμα εκφοβισμού. 

Πιστεύουν αρχικά ότι αν μιλήσουν θα είναι χειρότερα γι’ αυτά, ό,τι θα τα εκδικηθούν, ό,τι θα μπουν στο περιθώριο. 

Γι΄αυτό απαιτείται εγρήγορση από τους γονείς κάθε φορά που βλέπουν μια αλλαγή στη συμπεριφορά των παιδιών της και δεν αφήνουν το χρόνο να περνά
👦👧 Δεν μιλούν όταν τους έχει προσφερθεί να δοκιμάσουν αλκοόλ ή άλλες ουσίες
Θα έρθει η στιγμή που το παιδί σε μια εκδρομή ή σε μια έξοδο θα κληθεί να δοκιμάσει το αλκοόλ. 

Η αντίδραση δεν είναι η ίδια από όλα τα παιδιά. 

Δυστυχώς είναι ένα στάδιο που δύσκολα μπορεί να αποφευχθεί (για την εμπειρία μιλάμε) και εκεί εξαρτάται από το χαρακτήρα και την προσωπικότητα του παιδιού, πώς θα το χειριστεί και αν θα το ομολογήσει σε σας.

👦👧 Δεν λένε εύκολα «συγγνώμη» 

Αυτή η τόσο εύκολη λεξούλα βγαίνει με μεγάλη δυσκολία από το στόμα τους, ακόμα και αν γνωρίζουν ότι οφείλουν να το κάνουν. 

Είναι θέμα εγωισμού κυρίως αλλά και η παραδοχή ότι έχουν κάνει λάθος , που δυσκολεύει να ζητήσουν συγγνώμη. 

Ορισμένες φορές αρκεί μια δική σας παρότρυνση για να κάνουν κάνουν τη «συγγνώμη» τους λίγο πιο εύκολη.

mothersblog