Nέα Υόρκη 1995
Οι γονείς μου ήταν εγκατεστημένοι στην Αμερική 15 χρόνια, όταν τους πλησίασε μια κοινωνική λειτουργός και τους παρακάλεσε να αναλάβουν την οικονομική στήριξη ενός άπορου μικρού κοριτσιού. Στην αρχή, το κοριτσάκι, η Ελίζα, ζούσε με τη ναρκομανή μητέρα της, αλλά όταν ολοκληρώθηκε το διαζύγιο των γονέων της, η επιμέλεια της Ελίζας δόθηκε στον πατέρα της. Με τη φροντίδα του, η Ελίζα άνθισε. Πήγαινε τακτικά στο σχολείο και η ζωή της εξελισσόταν φυσιολογικά.
Δύο χρόνια αργότερα ο πατέρας πεθαίνει. Η μητέρα, που στο μεταξύ είχε παρακολουθήσει πρόγραμμα αποτοξίνωσης, θεωρείται ακίνδυνη για το παιδί της και της δίδεται η επιμέλεια της Ελίζας. Αμέσως φάνηκε η διαφορά –σταμάτησε να πηγαίνει τακτικά στο σχολείο και έπαψε να είναι το γελαστό κοριτσάκι των προηγούμενων ετών. Κάτι δεν πήγαινε καλά, αλλά ούτε οι γονείς μου, ούτε κανείς άλλος μπορούσε να επέμβει, εφόσον ο δικαστής, με σύμφωνη γνώμη των κοινωνικών υπηρεσιών, είχε δώσει την επιμέλεια του παιδιού στη μητέρα.
Και τότε συμβαίνει το απροσδόκητο.
Ημέρα των Ευχαριστιών 1995, μεσάνυχτα:
Επιστρέφοντας από ένα γεύμα η μητέρα μου ακούει στο ραδιόφωνο του ταξί, ότι ένα κοριτσάκι δολοφονήθηκε στο Bronx. Προσεύχεται να μην είναι η Ελίζα. Κι όμως. Η εξάχρονη Eliza Izquierdo είχε κακοποιηθεί και δολοφονηθεί από τη μητέρα της και τον εραστή της. Η αγριάδα του εγκλήματος τάραξε ακόμα και τους κυνικούς κατοίκους της Νέας Υόρκης και έκανε το γύρο του κόσμου καταλήγοντας μέχρι και στο εξώφυλλο του περιοδικού Time.
Ο θάνατος της Ελίζας έφερε στην επιφάνεια με τον πιο δραματικό τρόπο, την ανεπάρκεια των υπηρεσιών παιδικής προστασίας. Η Ελίζα είχε προδοθεί από όλους όσους είχαν την ευθύνη να την προστατεύσουν. Οι κάτοικοι της Νέας Υόρκης υπέγραψαν ένα μανιφέστο: «Ποτέ Ξανά» και θεσπίστηκε νέα νομοθεσία «Ο Νόμος της Ελίζας» για να καθοριστούν οι ευθύνες του κράτους και των κοινωνικών υπηρεσιών. Για τους γονείς μου ήταν μια εξαιρετικά δύσκολη εποχή, αλλά όπως ένωσαν τις φωνές τους οι κάτοικοι της Νέας Υόρκης, έτσι και εκείνοι ήξεραν ότι κάτι έπρεπε να κάνουν.
Olga de Grèce
ELIZA
No comments:
Post a Comment