Ανθρωπιστικό παιδομάζωμα - Το feel-good των φιλανθρώπων προέχει των πραγματικών αναγκών των "ευεργετουμένων"

Δύο είναι τα ενδεχόμενα σχετικά με την πολύκροτη υπόθεση των δεκαεπτά Ευρωπαίων, που συνελήφθησαν στην πόλη Αμπεσέ του Τσαντ, λίγο πριν μεταφέρουν αεροπορικώς σε ανάδοχες οικογένειες στην Γαλλία (κατά παραβίαση της Διεθνούς Σύμβασης της Χάγης περί Υιοθεσίας) μιαν αποστολή 103 ορφανών παιδιών από το σπαρασσόμενο Νταρφούρ του γειτονικού Σουδάν, για λογαριασμό της σχετικά νεοσύστατης ανθρωπιστικής οργάνωσης «Κιβωτός της Ζωής».

Υπόθεση που έλαβε δραματική τροπή με την αποκάλυψη ότι τα εν λόγω παιδιά, ηλικίας από ενός έως δέκα ετών, στην πλειοψηφία τους κατάγονται από χωριά του Τσαντ, κοντά στη μεθόριο με το Σουδάν, ζούσαν εκεί από πάντα (άρα δεν είναι πρόσφυγες) και έχουν "τουλάχιστον έναν ενήλικο τον οποίο θεωρούν γονέα".

Το πρώτο, και λιγότερο πιθανό, σενάριο είναι αυτό που αρχικώς περιέγραψαν οι διαδηλωτές της Αμπεσέ, καταγγέλλοντας οργισμένοι το "δουλεμπόριο", και ο πρόεδρος του Τσαντ Ιντρις Ντεμπί, κάνοντας λόγο για παράνομη διακίνηση παιδιών προς εξυπηρέτησιν ενδεχομένως Ευρωπαίων παιδεραστών ή εμπόρων οργάνων.

Το δεύτερο και πιθανότερο σενάριο είναι να έχουμε να κάνουμε με μια περίπτωση καταπάτησης των κανόνων ανθρωπιστικής δράσης λόγω απειρίας και υπερβάλλοντος ζήλου.Δύσκολα, ωστόσο, συνειδητοποιούμε ότι κατά βάθος τα δύο ενδεχόμενα δεν αλληλοαποκλείονται απολύτως και ότι το δεύτερο από αυτά είναι στην πραγματικότερα απείρως πιο ενοχοποιητικό για τους εμπλεκόμενους απ’ ό,τι μια "συνήθης" και με ευκρινή κίνητρα εγκληματική επιχείρηση.

Μπορεί το παιδομάζωμα της Αμπεσέ να μην απέβλεπε στην ικανοποίηση των ταπεινών αναγκών Ευρωπαίων Αφεντάδων, απέβλεπε ωστόσο σε κάτι εξίσου σημαντικό, την ικανοποίηση του φιλάγαθου φαρισαϊσμού τους και διακρινόταν από την ίδια περιφρόνηση προς τους ντόπιους, νοούμενους πάντοτε ως παθητικά αντικείμενα, άλλοτε της πλεονεξίας και άλλοτε των ευεργεσιών της Λευκής Φυλής...

Βρωμιά πέρα για πέρα φίλοι μας

βρωμιά απίστευτη, στο όνομα του "ανθρωπισμού"...