Το κοινωνικό προφίλ των θυμάτων της παιδικής πορνογραφίας

Αντίθετα με τους δράστες, τα θύματα έχουν ένα κοινό: Κανένα οπτικοακουστικό υλικό πορνογραφικού περιεχομένου με παιδιά δεν έχει «τραβηχθεί» χωρίς αυτά να πονέσουν, είτε σωματικά είτε ψυχικά, και χωρίς να έχουν πέσει θύματα εκμετάλλευσης.

Το κοινωνικό προφίλ των θυμάτων -βρέφη, νήπια, έφηβοι- παρουσιάζει πολλές εκφάνσεις. Το ψυχολογικό όμως είναι ίδιο και δεν αμφισβητείται.

Το πορνογραφικό υλικό που προέρχεται από τη νότια Αμερική και την ανατολική Ευρώπη, δηλαδή φτωχές χώρες, αφορά παιδιά τα οποία είναι συνήθως στην εφηβεία, αποτελούν μέλη οικογενειών που ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας και αναγκάζονται να παίξουν τον εξευτελιστικό αυτό ρόλο, είτε με τη συναίνεση των γονιών τους είτε επειδή εκείνοι τα πούλησαν είτε επειδή απήχθησαν.

Μια άλλη κατηγορία θυμάτων αποτελούν τα παιδιά που ζουν περιθωριοποιημένα και τα παιδιά που έχουν πέσει θύματα κακοποίησης από την ίδια τους την οικογένεια. Η «εύκολη λεία» δηλαδή για τους κατ' επάγγελμα παραγωγούς παιδικής πορνογραφίας.
Αυτό όμως δεν σημαίνει πως τα παιδιά αυτά είναι τα μόνα θύματά τους. Ολοένα και περισσότεροι ανήλικοι αυτοθυματοποιούνται παγκοσμίως, καθώς χρησιμοποιούν το Διαδίκτυο χωρίς την επίβλεψη ενηλίκων (4 στα 10) ή επικοινωνούν με αγνώστους (8 στα 10) σε δωμάτια επικοινωνίας, όπως προκύπτει από έρευνα στον Καναδά.

Ένα στα πέντε παιδιά που χρησιμοποιούν το Διαδίκτυο καλούνται από έναν άγνωστο σε κατά πρόσωπο επαφή (έρευνα πανεπιστημίου της Ιρλανδίας), 57% εκτέθηκαν σε διαδικτυακή πορνογραφία παρά τη θέλησή τους (pop-up ιστοσελίδες) κι ένας στους πέντε ανηλίκους αποπλανήθηκε σεξουαλικά ή προσεγγίστηκε με αυτόν το σκοπό, όπως προκύπτει από το σύνολο των περιπτώσεων που διερευνήθηκαν στις ΗΠΑ.

Στόχος των παιδόφιλων του Διαδικτύου στην πλειονότητά τους ήταν τα κορίτσια. Όπως προκύπτει από τις έρευνες, οι ανήλικοι -εν δυνάμει θύματα- έχουν ελάχιστη επαφή με τους γονείς τους, δεν έχουν περιορισμούς από αυτούς στην ώρα που θα πέσουν για ύπνο ή θα επιστρέψουν στο σπίτι και μπορούν να χρησιμοποιούν το Διαδίκτυο στο δωμάτιό τους ή σε άλλο χώρο χωρίς επίβλεψη.

Είναι συνήθως ήσυχα, ντροπαλά ή μοναχικά παιδιά, τα οποία ενδέχεται να μην έχουν πολλούς φίλους και τους αναζητούν στο Ίντερνετ. Η έλλειψη επικοινωνίας με τους γονείς τα οδηγεί να εξερευνήσουν τη σεξουαλικότητα μέσα από το Διαδίκτυο. Η εμπιστοσύνη που δείχνουν στους ψεύτικους «φίλους» τους και η έλλειψη αυτοπεποίθησης καθιστά τα παιδιά αυτά εύκολο στόχο.

Των ΙΩΑΝΝΑΣ ΣΩΤΗΡΧΟΥ - ΑΡΓΥΡΩΣ Κ. ΜΩΡΟΥ
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 11/08/2007