Η τραγική είδηση...Το βρέφος ήταν μόλις 2,5 μηνών. Η άτυχη γυναίκα φέρεται ότι είχε συμπτώματα μελαγχολίας μετά τη λοχεία.
Τραγωδία στην Κόρινθο. Μια 29χρονη γυναίκα έχοντας αγκαλιά το μόλις 2,5 μηνών μωρό της φαίνεται ότι πήδηξε στην θάλασσα, στον Ισθμό της Κορίνθου, όπου βρήκαν και οι δύο τραγικό θάνατο.
Η σωστή γνώση... για να προλαβαίνουμε τραγικά γεγονότα.
Επικίνδυνη η επιλόχεια κατάθλιψη για τη γυναίκα
και το περιβάλλον της
ΤΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΩΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΤΑΙ
ΤΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΩΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΤΑΙ
Οι εναλλαγές συναισθημάτων και η αυξημένη ευαισθησία μετά τη γέννα έχουν μικρή διάρκεια και με κατανόηση από το περιβάλλον της γυναίκας εξαφανίζονται ξαφνικά όπως και εμφανίστηκαν. Ο ευαίσθητος ψυχισμός αυτή την περίοδο αποδίδεται σε ορμονικούς κυρίως παράγοντες και δεν εμπνέει ανησυχία. Ωστόσο, ένα ποσοστό γυναικών, που από ιατρικής απόψεως είναι μεγάλο, πέφτει σε επιλόχεια κατάθλιψη ή επιλόχεια ψύχωση, μια σοβαρή ψυχική νόσο, που χρήζει άμεσης θεραπείας. Έντονη θλίψη, αδιαφορία για το βρέφος ή ακόμη και άρνηση της ύπαρξης αυτού, απελπισία, παραληρηματική ερμηνεία της πραγματικότητας, απομάκρυνση από φίλους και οικογενειακό περιβάλλον, εκνευρισμός, σε συνδυασμό ακόμη και με σωματικές διαταραχές, όπως απώλεια όρεξης, ταχυπαλμία και διαταραχές στον ύπνο είναι μερικά συμπτώματα, που πρέπει να θορυβήσουν τη γυναίκα, τον σύζυγο και το περιβάλλον της.
Κι αυτό γιατί σε κάποιες περιπτώσεις η επιλόχεια ψύχωση μπορεί να οδηγήσει σε αυτοκτονία ή ακόμη και σε δολοφονία του βρέφους, του συζύγου ή άλλων παιδιών στην οικογένεια.
Σύμφωνα με τον πρόεδρο της Εταιρείας Ψυχολογικής Ψυχιατρικής Ενηλίκων και Παίδων κ. Γιάννη Κούρο, η επιλόχεια κατάθλιψη αφορά σε λεχώνες οι οποίες εμφανίζονται ανώριμες ν αναλάβουν τον ρόλο της μητρότητας και αυτό σχετίζεται συνήθως με την ανατροφή τους από υπερπροστατευτικές μαμάδες, που δεν επέτρεψαν στις κόρες τους να ανεξαρτητοποιηθούν και να γίνουν οι ίδιες μητέρες.
«Η επιλόχεια ψύχωση τις περισσότερες φορές εκδηλώνεται πολύ σύντομα μετά τον τοκετό. Η πιο συνήθης αντίδραση της μητέρας είναι πως δεν είναι δικό της το παιδί», τονίζει ο κ. Κούρος και συνεχίζει: «Η ψυχωσική κατάθλιψη της λοχείας αντιμετωπίζεται με φαρμακευτική αγωγή, που περιλαμβάνει νευροληπτικά ψυχοφάρμακα, τα οποία τροποποιούν τον τρόπο αντίληψης προς το φυσιολογικό και με αντικαταθλιπτική αγωγή σε συνδυασμό με ψυχοθεραπευτική στήριξη από ψυχολόγο ή ειδικευμένο ψυχοθεραπευτικά ψυχίατρο. Αν κάποια γυναίκα δεν ακολουθήσει θεραπεία, τότε σίγουρα κάποιος θα πρέπει να αναλάβει το βρέφος για 1-2 χρόνια, αφού η ίδια δεν θα είναι σε θέση να το μεγαλώσει».
Ρ. ΓΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
ethnos.gr
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/r29vz2xl/avvxsehdwdo32relji6egodftnoxefh0ohiniptpaggpi6slbps1axnjjsupo7v6o38yjy13eeqarthx_15eztyeqjzvf7dgs96uv7pnsuu26efnetjdlw8rhaxvkg9ckccpgnux8uugk110isjw2_tr9unvefedjimc9nhnwrckdvmi0gqrj-faummvmhtg5pv1/s1600/hamomilaki.viber.png")
Posts
Tο είδα στις ειδήσεις....Μίλησαν και ειδικοί στο ρεπορτάζ και είπανε σημαντικά πράγματα, όπως αυτά που γράφονται στο blog. Η έλλειψη ενημέρωσης, η αρνητική στάση πολλών ανθρώπων απέναντι στους ψυχολόγους και ψυχιάτρους, έχουν σαν αποτέλεσμα είτε το άτομο, είτε το περιβάλλον του, να μην συνειδητοποιήσουν έγκαιρα, κάποια ψυχική νόσο. Σε κάποιες περιπτώσεις, το αποτέλεσμα είναι δυσσάρεστο...
ReplyDeleteΔιάβασα αυτό στο άρθρο σας:
«η επιλόχεια κατάθλιψη αφορά σε λεχώνες οι οποίες εμφανίζονται ανώριμες ν αναλάβουν τον ρόλο της μητρότητας και αυτό σχετίζεται συνήθως με την ανατροφή τους από υπερπροστατευτικές μαμάδες, που δεν επέτρεψαν στις κόρες τους να ανεξαρτη»
Τι κάνει ο υπερπροστατευτισμός, σε αυτήν την περίπτωση; Κάνει καλό; Ας το κρίνουν όσοι το διαβάζουν. Εύχομαι ανάμεσά τους, να είναι και γονείς που είναι υπερπροστατευτικοί. Δε φταίνε σε τίποτα, τα παιδιά, να πληρώνουν, τις ανασφάλειες κάποιων γονιών (αναφέρομαι για να μην παρεξηγηθώ, στους υπερπροστατευτικούς γονείς). Το κίνητρο φυσικά είναι η αγάπη αυτών των γονιών προς τα παιδιά. Όμως, φίλοι μου, δε βλάπτει μόνον η αδιαφορία, βλάπτει και η υπερβολική αγάπη. Βλάπτει κάθε τι, στο οποίο δεν υπάρχει μέτρο. Λυπάμαι πολύ, για αυτό το παιδάκι…Λυπάμαι και για αυτή τη μητέρα, που τόσο καιρό, δε βρέθηκε κάποιος άνθρωπος, να καταλάβει, τι της συμβαίνει και να τη βοηθήσει. Ποιος λοιπόν έσπρωξε αυτή τη μητέρα στο θάνατο; Η ασθένεια, ή η αδιαφορία και η έλλειψη ενημέρωσης; Μπορεί και τα δύο. Και τα δύο όμως, γιατρεύονται. Είμαστε διατεθειμένοι να ακούσουμε τι λένε οι ειδικοί; Είμαστε διατεθειμένοι να μην κάνουμε τους «τα ξέρω όλα» στη διαπαιδαγώγηση των παιδιών μας; Είμαστε διατεθειμένοι να μην κοιτάμε με μισό μάτι, τον ψυχολόγο ή τον ψυχίατρο (όχι όλοι, αλλά πολλοί από εμάς). Δε θέλω να γράψω περισσότερα, για να μη γίνω κακός.
Με αγάπη πάντα
Agorafoviagr