Saturday 29 August 2009

Υπερασπίσου το Παιδί


Υπερασπίσου το παιδί που ήσουν κάποτε.
Υπερασπίσου το παιδί που σε κατοίκησε για πάντα.
Εκείνο που τολμούσε να ονειρεύεται και επειδή τολμούσε τα όνειρά του έβγαιναν αληθινά.
Εκείνο που έπεσε και ξαναέπεσε αλλά δεν παραιτήθηκε μέχρι που κατάφερε στα δυό του πόδια όρθιο να σταθεί.
Υπερασπίσου το ωκεάνιο βλέμμα του, που ατενίζει τον ορίζοντα με χαρά σίγουρο πώς ο ουρανός τα φτερά του τα χωρά.
Υπερασπίσου το παιδί που χτίζει κάστρα με περίσσεια σπουδή κι έπειτα περιμένει με αποδοχή το πρώτο κύμα που θα τα πάρει μακρυά.
Υπερασπίσου το παιδί που πιστεύει πως ο κόσμος είναι ένα μέρος πανέμορφο για να ζείς.
Το παιδί που αντέχει, που δεν εγκαταλείπει, που πιστεύει, που δημιουργεί..
Υπερασπίσου την αθωότητα μιας ψυχής που άφοβα λέει σ' αγαπώ αλλά σε εγκαταλείπει σαν η κατάλληλη ώρα φανεί, για να βαδίσει στους δρόμους τους μοναδικούς της δικής της ζωής.
Υπερασπίσου το γέλιο του που σαν καταλύτης διαλύει τις σκιές, το κουράγιο του να ζει κάθε φορά την παρούσα στιγμή, το ανατρεπτικό του χιούμορ όταν σκανδαλωδώς χλευάζει τα πρέπει, που από ένστικτο γνωρίζει πως λεκιάζουνε το φως.
Υπερασπίσου το παιδί που θρηνεί χωρίς να ντρέπεται, που παίζει χωρίς να αγχώνεται, που τρέχει χωρίς να θυμάται την πληγή τη χθεσινή, που υπάρχει χωρίς να ρωτά τι νόημα έχει όλο αυτό..
Υπερασπίσου το παιδί...γιατί αν γλυτώσει το παιδί..υπάρχει ελπίδα...

ΕΓΡΑΨE H CARPE DIEM στις 19.3.09 12:03:00 μμ

No comments:

Post a Comment

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki