Sunday, 12 January 2014

Άγιοι: Οι original Ήρωες

Δυο σκηνικά μου τράβηξαν το ενδιαφέρον τώρα στις γιορτές που πέρασαν. Οι ζωγραφιές του Φίκου στους δρόμους της Αθήνας και τα ραπ κάλαντα που είπαν μαθητές στον Ιερώνυμο.

Μου άρεσαν σαν τέχνη και ως έκφραση ζωής, που εξελίσσει την παράδοση και δημιουργεί νέους τρόπους προσέγγισης σε δεδομένα που είναι ενταγμένα στη ζωή μας, είτε συνειδητά, είτε ασυνείδητα.

Τα τελευταία χρόνια δεν θυμάμαι και πολλές προσπάθειες έκφρασης της τέχνης με θέμα τη πίστη μας. Θυμάμαι την ροκ όπερα Jesus Crist Superstar του Andrew Lloyd Webber, που ανεξάρτητα αν άρεσε ή όχι, παραποιούσε την ιστορία, όπως μας την προσφέρει το Ευαγγέλιο και από πλευράς κινηματογράφου τον Τζεφιρέλι και κάποιους άλλους να παρουσιάζουν τη ζωή του Χριστού και να τα βλέπουμε και να τα ξαναβλέπουμε κάθε Πάσχα.

Από την άλλη, η σύγχρονη τέχνη, έχω την εντύπωση, κατά την ταπεινή μου γνώμη, ότι τα έδωσε όλα και μάλιστα στο όνομα της ελευθερίας της έκφρασης, εξάντλησε πλειστάκις, κακοποιώντας, την αναπαράσταση της ζωής.
Μια τελευταία μόδα στην τέχνη, ειδικά στον κινηματογράφο και στη λογοτεχνία, είναι οι φανταστικές ιστορίες, επιστημονικής η μη φαντασίας.

Οι άνθρωποι, μέσα στην αδυναμία τους, μέσα στη μιζέρια τους, βιώνοντας την κρίση σε όλα τα επίπεδα, αναζητούν ήρωες και ο έμπορος της τέχνης μας πουλάει φανταστικούς. Φανταστικούς υπερήρωες, μεταλλαγμένους, τρομακτικούς κακούς, ονειρικούς σωτήρες, διεξόδους σε άλλους κόσμους, σε άλλους πλανήτες, σε άλλες ατμόσφαιρες, μιας και καταστρέψαμε τη δική μας.
Γεμίσαμε fantasies, dungeons, superheroes, sexy, θεϊκούς, πανέμορφους και πανάσχημους και ο κόσμος τρέχει να δει και να ξεχαστεί.

Προχτές γιόρταζε ο Άη Γιάννης ο Πρόδρομος.

Ξέρετε πόσοι Έλληνες κουβαλάνε το όνομά του; Ξέρετε πόσοι σε όλο τον κόσμο λέγονται John; Χιλιάδες, εκατομμύρια ανθρώπων λέγονται Γιάννηδες και Τζόνηδες. Αυτό το όνομα, δεν είναι τυχαίο. Αυτό το όνομα το έδωσε ένας σπουδαίος άνθρωπος, ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος, ο Βαπτιστής, αυτός που βάπτισε το Χριστό.
Αυτουνού το όνομα κουβαλάνε οι απανταχού Γιάννηδες.
Ο Ιωάννης τιμάται ως πρώτος μεταξύ πρώτων των Αγίων, επειδή χωρίς να δει την πορεία Του, πίστεψε και υποστήριξε το Χριστό.

Αυτός ο άνθρωπος, τα έβαλε με την εξουσία, αυτός ήταν ο αδιάφθορος, γι’ αυτό και άφθαρτος. Σήμερα, που όλοι οι έχοντες και κατέχοντες μας προκύπτουν διεφθαρμένοι, αυτός στάθηκε φάρος να φωτίζει τον δρόμο που θα περνούσε ο Χριστός: Πρόδρομος.
Τον απείλησαν, τον φοβέρισαν, επεδίωξαν να τον δωροδοκήσουν, τον συνέλαβαν, τον βασάνισαν, τον έκλεισαν σε πραγματικό μπουντρούμι και όχι φανταστικό. Κι αυτός ήρωας, αληθινός ήρωας, ακλόνητος, στάθηκε μέχρι που τον αποκεφάλισαν. Αν δεν είναι αυτός ήρωας, τότε ποιος είναι;

Σκεφθείτε, ένα comic με τη ζωή του Αη Γιάννη, μη μου πείτε ότι δεν θα ήταν ελκυστικό.

Σκεφθείτε μια σειρά στη τηλεόραση, που να έχει τα κατορθώματα των Αγίων.
Αντί να βλέπω το Game of Thrones που είναι «λίθοι και πλίνθοι και ξύλα και κέραμοι ατάκτως ερριμμένα», σκεφθείτε Επεισόδια με τη ζωή αληθινών ηρώων. Σκεφθείτε ένα επεισόδιο μ’ ένα πλοίο να κινδυνεύει, άνθρωποι να πέφτουν στη θάλασσα και να έρχεται ο Άη Νικόλας να τους σώζει. Ή δεν γουστάρετε το «Άη Νικόλας» και προτιμάτε το «Santa Claus»; Εμένα δεν με χαλάει πως θα τον λέμε, σημασία έχει ότι, όταν ο πιστός έχει ανάγκη, «Αη Νικόλα, βόηθα με» φωνάζει.
Ή δεν γουστάρετε το ράσο; Είναι παρωχημένο και ντεμοντέ; Άμα είναι κανένας κινέζος με κουγκ φου και γκρίζα κελεμπία να κάνει πήδους στον αέρα γουστάρετε έε;;

Εμένα μου αρέσει να βλέπω τον μέγα γιατρό, τον Άη Βασίλη, να κάνει χειρουργείο στη μέση του δρόμου, να βοηθάει τον τραυματισμένο που μόλις βγήκε από τα ερείπια του σεισμού και να φοράει ισχνός-ισχνός ένα ξεφτισμένο ράσο. Γουστάρω έναν Μέγα Βασίλειο με έδρα τη Βασιλειάδα του, να ταΐζει τον κοσμάκη, να φροντίζει τους αρρώστους κι ας μην έχουν 25ευρω για την είσοδο στο … διαγνωστήριο.
Καλή είναι η τέχνη, όταν προάγει τον άνθρωπο, όταν με κάνει καλύτερο, όταν μου διεγείρει τις πιο καλές πτυχές από αυτό που είμαι φτιαγμένος. Αλλιώς την να την κάνω την τέχνη;

Και η πίστη μας είναι πρόσφορη για καλή τέχνη. Και μη περιορίζεστε σε μας. Χριστιανοί είναι τα 2,5 δις του πληθυσμού της γης, θα έχει και μεγάλο κοινό ο καλλιτέχνης.

Καλλιτέχνες, προτιμήστε τους δικούς μας original Άγιους-Ήρωες.
Eίναι καλύτεροι και δωρεάν, ούτε πνευματικά δικαιώματα θα πληρώσετε :)

Καλή Χρονιά!
το χαμομηλάκι

2 comments:

  1. Καλή Χρονιά χαμομηλάκι! Υγεία και Αγάπη σου εύχομαι!
    Θα με βρεις απόλυτα σύμφωνη. Όσο και να αγαπώ την τέχνη και να θεωρώ πως πρέπει να τη στηρίζουμε, υπάρχουν πολλά τέρατα που δημιουργούνται καθημερινά... Υπάρχουν όμως και σπουδαία έργα από σπουδαίους καλλιτέχνες και αυτά θα πρέπει να τα τιμάμε!
    Να είσαι καλά, καλή Εβδομάδα να έχεις!

    ReplyDelete
  2. Ασφαλώς και πρέπει να τα τιμάμε Κατερίνα !

    ReplyDelete

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki