Βοηθώντας το παιδί σας να κάνει φίλους

Το να κάνεις φιλίες με άλλα άτομα δεν είναι πάντα εύκολο. Μπορείτε να βοηθήσετε, με πολλούς τρόπους, το παιδί σας να αναπτύξει τις κοινωνικές δεξιότητες που χρειάζεται για να δημιουργήσει εποικοδομητικές σχέσεις, για τώρα και για πάντα.
Ένα μεγάλο θέμα ανησυχίας για τους γονείς είναι οι φιλίες των παιδιών τους. Οι περισσότεροι γονείς δεν είναι ακριβώς σίγουροι για το ρόλο τους. Τείνουμε να πιστεύουμε ότι το να κάνεις φίλους είναι κάτι που έρχεται φυσιολογικά.

Εξάλλου, δεν μαθαίνουν τα παιδιά κοινωνικά μαθήματα
το ένα από το άλλο;

Το γεγονός είναι, ότι παρόλο που τα παιδιά παίρνουν πολλά κοινωνικά μαθήματα από τους γύρω τους, δεν τα μαθαίνουν όλα έτσι. Μπορείτε να βοηθήσετε σημαντικά το παιδί σας να γίνει το είδος του παιδιού που τα άλλα παιδιά θέλουν να έχουν για φίλο τους. Ο ρόλος σας είναι, όπως αυτός του προπονητή, που συνοψίζεται με κάποια «πρέπει» και «δεν πρέπει».

Πρέπει να βοηθήσετε το μικρό σας να μάθει να λύνει τα προβλήματά του έτσι ώστε σταδιακά να αναπτύσσει μεγαλύτερη διορατικότητα, αυτοπεποίθηση και κοινωνικές ικανότητες. Δεν πρέπει να επεμβαίνετε από την πρώτη στιγμή... 

που θα δείτε το μικρό σας να έχει προβλήματα με έναν φίλο.

Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να είστε ένας αποτελεσματικός «προπονητής φιλίας» και να βοηθήσετε το παιδί σας να βρει τον σωστό δρόμο για τις πρώτες του φιλίες:Τα παιδιά πραγματικά δίνουν μαθήματα το ένα στο άλλο για την κοινωνική συμπεριφορά – τι είναι αποδεκτό και τι όχι, τι δουλεύει και τι όχι. Αλλά αυτά τα μηνύματα μπορεί να είναι ανεπαίσθητα: κάποιος δε δείχνει προσοχή, κάποιος δε γελάει, ή κάποιος γελάει με κακό τρόπο.

 Ορισμένα παιδιά δυσκολεύονται να εντοπίσουν αυτά τα κοινωνικά σημάδια, και τότε είναι η στιγμή να επέμβουν οι γονείς. Βρείτε ευκαιρίες να μιλήσετε στο παιδί σας για το τι συμβαίνει όταν είναι με τους φίλους του. Κρατήστε τα σχόλιά σας απλά και συγκεκριμένα, ώστε να μπορέσει να καταλάβει περασμένα γεγονότα.

 Για παράδειγμα, αν έχετε παρατηρήσει το παιδί σας να λέει μια ιστορία στους φίλους του και κανείς να μην το προσέχει, ενώ αυτό συνεχίζει να μιλάει, θα μπορούσατε να πείτε: «άρεσε η ιστορία σου στους φίλους σου;» το παιδί σας μπορεί να απαντήσει «δεν ξέρω» και έπειτα να πείτε «έκατσαν να δώσουν προσοχή σε αυτά που έλεγες;» όταν το παιδί θυμηθεί ότι δεν τράβηξε την προσοχή τους, η μαμά μπορεί να πει «ας σκεφτούμε κάποιους τρόπους που μπορείς να κάνεις την επόμενη φορά αν παρατηρήσεις ότι οι φίλοι σου δεν σε ακούνε».

Ο στόχος είναι να ενθαρρύνετε το παιδί σας να παρατηρήσει πώς αντιδρούν οι άλλοι και να αναγνωρίζει τα σημάδια ότι κάτι πάνω στην συμπεριφορά του δεν δουλεύει. Μετά από αυτό, μπορείτε να ερευνήσετε τι θα μπορούσε να γίνει αν συνέβαινε ξανά το ίδιο περιστατικό, όπως για παράδειγμα «τα παιδιά θα σε πρόσεχαν πιο πολύ αν τα κοίταγες περισσότερο στα μάτια».

Τα παιδιά που προσελκύουν φίλους είναι ικανά να τους βλέπουν με κατανόηση. Αλλά τα παιδιά δεν γεννιούνται με την ικανότητα να εκτιμούν τα συναισθήματα των άλλων. Πρέπει να τη μάθουν αυτή την ικανότητα. Θυμηθείτε: δεν αντιδράτε με θυμό όταν το παιδί σας δεν έχει μάθει ακόμα να δένει καλά τα κορδόνια του παπουτσιού του, ή προσπαθεί να μάθει την αλφάβητο. Γιατί; Γιατί καταλαβαίνετε ότι χρειάζεται λίγη ενεργητική προπόνηση για τέτοιου είδους έργα.

Λοιπόν, χρειάζεται βοήθεια για να μάθει και την κατανόηση. Μπορείτε να προωθήσετε αυτό το χαρακτηριστικό της προσωπικότητάς του, με το να απευθυνθείτε στον βασικό ναρκισσισμό του παιδιού σας: την φυσιολογική, υγιή τάση του να βλέπει τα πράγματα μέσα από τις δικές του εμπειρίες. Ζητήστε από το παιδί σας να φανταστεί πώς θα ένιωθε αν ήταν στη θέση κάποιου άλλου, έτσι ώστε να αρχίσει να καταλαβαίνει πώς μπορεί να νιώθει ο άλλος. Σχεδόν πάντα, πετυχαίνει.

Όταν βλέπετε ή μαθαίνετε για την ανάμειξη του παιδιού σας σε κακή συμπεριφορά, είναι πολύ σημαντικό να δηλώσετε καθαρά ότι τέτοια συμπεριφορά είναι απαράδεκτη. Πείτε κάτι όπως «Ξέρεις κάτι; Αυτού του είδους η συμπεριφορά δεν είναι σωστή. Δεν ενεργούμε με κακία απέναντι σε άλλους, ούτε γελάμε όταν τους κάνουμε να νιώθουν άσχημα».Αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό μήνυμα που οι γονείς πρέπει να καταστήσουν σαφές στα παιδιά τους, και έπειτα να ξεκινήσουν να το βοηθάνε να καταλάβει πώς πρέπει να συμπεριφερθεί όταν παρουσιαστεί κάτι παρόμοιο.

Τα παιδιά, όπως και οι ενήλικες, έχουν προτιμήσεις όσον αφορά τους ανθρώπους. Κάποια στιγμή, μπορεί το παιδί σας να αποφασίσει ότι δεν θέλει να κάνει παρέα με κάποιο συγκεκριμένο παιδί. Αν συμβεί αυτό, πρέπει να του δώσετε να καταλάβει ότι είναι φυσιολογικό.Ενθαρρύνετε το παιδί σας να μιλήσει για τον λόγο που θέλει να τερματίσει αυτή τη φιλία.

Μπορείτε τότε να ρωτήσετε τι έκανε για να προσπαθήσει να είναι φίλος με αυτό το παιδί. Μπορεί να σας πει «όταν ήταν άρρωστος, του έφτιαξα μια κάρτα, του ζήτησα να διαλέγουμε με τη σειρά τι παιχνίδι θέλει να παίξει ο καθένας μας». Μπορείτε τότε να απαντήσετε «ξέρεις κάτι; Πραγματικά προσπάθησες. Οπότε αν δεν υπάρχει κάτι άλλο να κάνεις, ίσως ήρθε η ώρα να κάνετε ένα διάλειμμα ο ένας από τον άλλο».Για τα παιδιά, συνήθως αυτό είναι – όχι απαραίτητα το τέλος μιας φιλίας, αλλά ένα διάλειμμα, μιας εβδομάδας, ενός μήνα, ακόμα και ενός χρόνου.

Ίσως τον επόμενο μήνα ή τον επόμενο χρόνο να τα ξαναβρούν ή να πάνε σε μια τάξη που να έχει καλύτερη ατμόσφαιρα. Το βασικό είναι: όταν ένα παιδί συνειδητοποιεί ότι έχει κάποιες επιλογές και μπορεί να προβεί σε ενέργειες, νιώθει λιγότερο αγχωμένο, με περισσότερη αυτοπεποίθηση και να έχει τον έλεγχο. Αισθάνεται βαθιά μέσα του, τι χρειάζεται για να είσαι φίλος με κάποιον.

0-6.gr