Καρβέλι και Πανί

Καρβέλι, το ψωμί, ό άρτος

Ο άρτος των Ρωμαίων

Πανί

Σανίδι λέμε το θέατρο

Πανί τον κινηματογράφο

Γυαλί την τηλεόραση

Πανί είναι το Θέαμα

Άρτος και Θέαμα

αλλά πολύ φτηνό

πάμφθηνο το Καρβέλι που μας ταΐζουν και το Πανί που μας προσφέρουν

ελεεινό

ευτελές

άθλιο και τρισάθλιο

δεν μας αξίζουν αυτά

όχι δε μας αξίζουν

δεν είναι αρένα εδώ

ούτε είμαστε ρωμαίοι.

ή μήπως είμαστε;

αφού τα ανεχόμαστε;

ή όσο τα ανεχόμαστε;

με την ανοχή μας δε γίνονται όλα;

αλλά ξέρετε κάτι;

νομίζω δεν θα τους περάσει

τους κατάλαβαν όλοι

ότι το εμπόρευμα είναι φτηνό

ότι το προϊόν είναι για τα απορρίμματα

τη χωματερή

Δεν μπορεί να γίνεται show ο πόνος των συνανθρώπων μας

Δεν είναι τραγούδι τα γαυγίσματα

Είναι άθλιο άκουσμα και θέαμα

Και γιατί παρακαλώ

να έχει βήμα στο γυαλί αυτός;

Ποιος είναι αυτός;

Και ποιος είναι αυτός που του παρέχει βήμα;

γιατί υποκαθιστά και αντικαθιστά τους θεσμούς

ποιος τους όρισε ρυθμιστές;

χειραγωγούς των παιδιών μας;

ποιος;;;

Η εξουσία είναι που πουλάει Αυτόν τον «Άρτο και το Θέαμα»,

Αυτό το Καρβέλι και Πανί.

Οι ρωμαίοι αυτοκράτορες

που δίνουν στον λαό τους αύτη την ψυχαγωγία

Για να καλύψουν τα δικά τους ελλείμματα

Αλλά με ποιό δικαίωμα;

ναι με ποιο δικαίωμα;

εμείς τους δίνουμε το δικαίωμα

είμαστε υπεύθυνοι

Αλλά μη νομίσετε

Μια παρέα είναι αυτοί.

Αναπαράγονται

Ο ένας σατιρίζει, ο άλλος βρίζει, ο άλλος δημοσιεύει κρίνει δικάζει καταδικάζει

Αλλά μια παρέα είναι

Μεταξύ τους

οι ίδιοι είναι

οι ίδιοι, οι μακάκες, οι φούσττδες και τα παρατράγουδά τους

μεταξύ τους

η παρέα που μονοπωλεί

ξεμπροστιάζονται για τη δημοσιότητα

όλα φτιαγμένα

όλα σικέ

ένα κατάκλειστο κύκλωμα

Αλλά μου φαίνεται ότι σε λίγο, κανένα δεν θα αφορούν τα του οίκου τους

δεν μας πρέπουν αυτοί

υποκουλτούρα

επηρμένοι φελλοί

και επιπλέουν

επιπλέουν

αλλά δεν γίνεται

κάποια στιγμή

θα τους ξεράσει το κύμα

κάπου σε κάποια ακτή θα ξεραθεί

και κανένας δεν πρόκειται να ασχοληθεί μαζί τους πια

δε γράφουν αυτοί ιστορία

δεν αφήνουν χνάρια

δεν έχουν βάρος για να αφήσουν αποτυπώματα

ιστορία γράφουν οι ανώνυμοι

οι υπέροχοι ανώνυμοι

ας μαζέψουν την επωνυμία τους

και ας μας αδειάσουν τον τόπο

τον χρειαζόμαστε

και τον αέρα μας

να μας αφήσουν να αναπνεύσουμε

ασφυκτιούμε

πνιγήκαμε

ναι ασφυκτιούμε

από τα ανόητα μέχρι άθλια καμώματα τους

η ξανθιά που ξύνεται

ας μας αδειάσει τη γωνιά

δεν αντέχω το τίποτα να διαφεντεύει τη ζωή μας

θυμώνω και με μας

που τους το επιτρέπουμε

δεν είμαστε άμοιροι ευθυνών

δε μας περισσεύουν τηλεώρες για τα άθλια

τα άθλια κατασκευάσματά τους

μια φορά

για δέκα λεπτά άντεξα

έτσι για να ενημερωθώ

μου ήρθε αναγούλα

όχι με τους δυστυχείς

αλλά μ’ αυτήν, αυτήν.

Έχεις ακούσει τραγούδια του;

ο σκύλος που κάτι κάνει, ούτε ξέρω τι

κάτι γαυγίσματα

η χώρα μας δεν τους χωράει πια

ελάτε σπουδαίοι ποιητές

δέστε τα χάλια μας

έλα Αναγνωστάκη

Βάρναλη, βγες από την υπόγεια ταβέρνα σου να ακούσεις

έλα Αλεξανδρινέ και με το ίδιο πλοίο θα επιστρέψεις

έλα Σεφέρη με το ακρογιάλι σου

Καζαντζάκη

ελάτε

και βάλτε μια κραυγή

όλοι με μια ανάσα

μπας και ξυπνήσουμε

πως τους το επιτρέπουμε;;;

πως;;;;;;;;;

με πληγώνουν αυτά

πού είσαι Παλαμά;;;;

στου κακού τη σκάλα κατεβήκαμε

έλα Σολωμέ με ένα σου στίχο ημιτελή

να μας αναστήσεις

το σπίτι μας χρειάζεται γενική καθαριότητα

γενική επισκευή

ελάτε όλοι

να στρωθούμε στη δουλειά

σύνεργά μας τα βιβλία

τα δικά σας βιβλία

άντε μπράβο

κι ο οδηγός η αγάπη

ο Έρωτας μπροστάρης

η Ελπίδα φτεροδότρα

το σπίτι μας επειγόντως χρειάζεται ξεβρόμισμα

απολύμανση

και πλήρη ανακαίνιση

Μια κοπέλα έβαλε ένα σχόλιο στην επιστολή του Αλέξανδρου για την Παιδεία:

«Τόσο χαλασμένη είναι η κοινωνία μας που βλέπει μόνο το κακό φυσιολογικό;»

Θέλω να της πω

Να της πω ότι οι καλοί δεν φαίνονται

Το Καλό είναι σεμνό και διακριτικό

Ότι το κακό και τ’ άσχημο θέλει να προβάλλεται

Το καλό δεν το αφήνουν να φανεί

Αυτοί

Οι ίδιοι και οι ίδιοι

Δεν το αφήνουν, αλλά είναι εκεί, υπάρχει και πρέπει να βγει μπροστά.