Το κατάλληλο πρώτο κατοικίδιο για το παιδί μου

Η προφανής λύση του σκύλου ή της γάτας; Ένα χρυσόψαρο χωρίς πολλές φασαρίες; Ένα χάμστερ ή κάποιο πτηνό; Όταν πρόκειται για έναν ενήλικα, η επιλογή του pet είναι πιο εύκολη, και λιγότερο περιοριστική διαδικασία. Στην περίπτωση, όμως, που το ζωάκι προορίζεται για τα νεαρότερα μέλη της οικογένειας, τα standards αλλάζουν.  

Ποιες είναι, λοιπόν, οι επιλογές σας και τι πρέπει να προσέξετε;

«Ένα χρυσόψαρο μέσα στην γυάλα…» Η περίπτωση του ψαριού μοιάζει βολική για εσάς. Χωρίς πολλές φασαρίες, χωρίς ανεπιθύμητες τρίχες στον καναπέ και με ευθύνες που περιορίζονται στο τάισμα και στον καθαρισμό της γυάλας και του νερού, το χρυσόψαρο δείχνει να είναι η εύκολη λύση. Δεν είναι όμως και η καλύτερη. Κι αυτό γιατί, πέρα από τα παραπάνω συν, έχει και κάποια αρνητικά στοιχεία:

- Το παιδί δεν συνδέεται στενά μαζί του, καθώς δεν έχει την δυνατότητα της σωματικής επαφής, δεν μπορεί να το έχει στην αγκαλιά του και να το χαϊδέψει.

- Πιθανώς, εξαιτίας του παραπάνω στοιχείου, το παιδί να χάσει γρήγορα το ενδιαφέρον του.

- Τα ψάρια έχουν μικρή διάρκεια ζωής. Επομένως, είναι πολύ πιθανό το παιδί σας να βιώσει για πρώτη φορά στην ζωή του μια κατάσταση απώλειας. Αν πιστεύετε πως δεν είναι προετοιμασμένο για κάτι τέτοιο, πρέπει να προτιμήσετε ένα κατοικίδιο με μεγαλύτερο προσδόκιμο ζωής. 

Χάμστερ

Τα θετικά των μικρών τρωκτικών είναι τα εξής: Έχουν μικρό μέγεθος, είναι αρκετά παιχνιδιάρικα, «δένονται» εύκολα με τα παιδιά και δεν εμπνέουν ανησυχία για την ασφάλεια τους. Ωστόσο, υπάρχουν και σε αυτήν την περίπτωση κάποια σημεία που πρέπει να προσέξετε αν σκέφτεστε ένα χάμστερ να αποτελέσει το πρώτο κατοικίδιο του παιδιού σας.

- Μπορεί το χάμστερ να μην εμπνέει ανησυχία για την ασφάλεια του παιδιού, αλλά συχνά συμβαίνει το αντίστροφο. Με άλλα λόγια, τα παιδιά πολλές φορές δεν έχουν συναίσθηση της δύναμής τους και μπορούν εύκολα να πιέσουν επικίνδυνα το μικρό αυτό ζώο.

- Πρόκειται για ένα νυκτόβιο ζώο, κάτι που σημαίνει πως το «ωράριό» του δεν συμπίπτει με αυτό ενός ανήλικου παιδιού. Όταν το πρώτο «έχει όρεξη», το τελευταίο πρέπει να πέσει επειγόντως για ύπνο, επειδή το πρωί έχει σχολείο. 

Παπαγάλος

Ένα πτηνό συγκαταλέγεται επίσης στις επιλογές σας για να «συστήσετε» το παιδί σας στον κόσμο των κατοικιδίων.  

Ο παπαγάλος, για παράδειγμα, είναι εξαιρετικά δημοφιλής στα παιδιά, εξαιτίας των χρωματιστών φτερών του και του εξωτικού χαρακτήρα του. Επίσης, έχει μεγάλη διάρκεια ζωής –ορισμένοι παπαγάλοι φτάνουν μέχρι και τα 90 χρόνια ζωής-, κάτι που μεταφράζεται σε μια μακροχρόνια σχέση με το αφεντικό του. Προσοχή: το παιδί είναι αυτό που διαμορφώνει την προσωπικότητα του πτηνού. Αν «παιδέψει» τον παπαγάλο περισσότερο από όσο εκείνος μπορεί να αντέξει, πιθανώς να έχετε στο σπίτι σας ένα ευέξαπτο πτηνό, κλεισμένο σε κλουβί.

Οι «κλασικές» λύσεις  

Κάπως έτσι, φτάνουμε στα κατοικίδια που κρατούν την μερίδα του λέοντος στα ανθρώπινα σπιτικά. Οι γάτες, χνουδωτές και παιχνιδιάρες, αρέσουν πολύ στα μικρά παιδιά, αλλά είναι πιο απρόβλεπτες από τους σκύλους. Ένα σκυλάκι, λοιπόν, μοιάζει να είναι το ιδανικό πρώτο pet. 

Και εδώ, πάντως, χρειάζεται προσοχή:

- Η προσχολική ηλικία δεν ενδείκνυται για την ανάθεση της ευθύνης ενός σκυλιού. Ακόμη, το μέγεθος του σκύλου δεν πρέπει να ξεπερνάει αυτό του παιδιού, καθώς η ασφάλεια του τελευταίου είναι το άλφα και το ωμέγα.

- Προτιμότερες ράτσες είναι τα Labrador retrievers, τα golden retrievers και τα cocker spaniels. Καλό είναι να αποφευχθεί η επιλογή πολύ μικρών σε μέγεθος σκύλων, όπως τα Chihuahua και τα Yorkshire terriers, αλλά και των πολύ ευμεγεθών, όπως τα Rottweilers και οι γερμανικοί ποιμενικοί.

- Ιδανικό θα ήταν επίσης να βρείτε ένα σκύλο που έχει ήδη μεγαλώσει με άλλα παιδιά. Αυτό θα το έχει κάνει εξοικειωμένο με τις μικρές ηλικίες και ιδανικό και ασφαλή σύντροφο για το παιδί σας.

Βασικός κανόνας σε κάθε περίπτωση είναι να μην «τιμωρείτε» το κατοικίδιο, για να μάθει το παιδί σας την αξία της υπευθυνότητας. Για παράδειγμα, είναι λογικό να μην κατανοήσει εξ’ αρχής το μικρό μέλος της οικογένειάς σας πως το σκυλάκι του εξαρτάται από αυτό για να τραφεί, με αποτέλεσμα να αμελεί να το ταΐσει ή να το βγάλει βόλτα. Εδώ ενυπάρχει η δική σας ευθύνη, καθώς ο ενήλικας οφείλει να κάνει όσα παραλείπει το παιδί, γιατί το κάθε ζώο έχει ανάγκες που δεν πρέπει να αγνοούνται. 

Τέλος, μην ξεχνάτε πως τα pet shops δεν είναι η μόνη λύση για την απόκτηση ενός κατοικιδίου. Μπορείτε να μάθετε στο παιδί σας μια επιπρόσθετη, βασική αξία, αυτή της φιλοζωίας, μέσω της υιοθέτησης ενός αξιαγάπητου αδέσποτου ζώου. 

Ο κάθε δήμος διαθέτει σχετική υπηρεσία για τα αδέσποτα ζώα. Μπορείτε να βρείτε πληροφορίες και να βάλετε στην οικογένειά σας ένα από αυτά, στο site του Δήμου Αθηναίων, πατώντας εδώ ή επικοινωνώντας με τις φιλοζωικές οργανώσεις στα σχετικά links πάνω δεξιά.

Επιμέλεια: Γιώργος Κόκουβας

Πηγή