Κι όμως ... υπάρχει Ελπίδα!

Μαζεύτηκαν, όσοι χρειάζονταν για να αρχίσει η παρουσίαση.

Πριν μπει στο θέμα ο εισηγητής, ανταλλάχτηκαν μερικές κουβέντες.

Το θέμα πήγε, στον πατέρα που σφαγιάστηκε άγρια για μια κάμερα.

Πήρε τον λόγο ένα από τους παρευρισκόμενους και είπε:

— Την ίδια μέρα που έγινε αυτό, φεύγοντας από την δουλειά μου, πήγα στο αυτοκίνητο, όταν χτύπησε το κινητό μου. Μετά το τηλεφώνημα, στην προσπάθεια μου να ξεκλειδώσω το αυτοκίνητο, άφησα το κινητό μου στην οροφή του αυτοκινήτου. Ξεκλείδωσα, έβαλα μπρος και .. έφυγα και φυσικά το κινητό στην πορεία ... έπεσε από την οροφή του αυτοκινήτου. Όταν έφτασα στο σπίτι, αναζήτησα το τηλέφωνο, αλλά ... τίποτε. Άρχισα να καλώ τον αριθμό μου από το κινητό της γυναίκας μου. Το τηλέφωνο καλούσε, αλλά δυστυχώς, κανείς δεν απαντούσε.

Είχα μεγάλη απογοήτευση. Το τηλέφωνο ήταν ακριβό, όχι από ψώνιο, αλλά σαν εργαλείο της δουλειάς μου. Είχα τα πάντα εκεί μέσα. Στενοχωρήθηκα, αλλά τι να έκανα, ζήτησα και μπήκε φραγή στον αριθμό μου.

Αργότερα, χτύπησε το κινητό της γυναίκας μου.

— Ορίστε ...

—...

— Παρακαλώ;

— Χάσατε το τηλέφωνό σας;

— Ναι, ναι, παρακαλώ, πέστε μου

— Βασανίστηκα πολύ κύριε, αν έπρεπε να σας καλέσω. Ομολογώ, ότι έψαξα την συσκευή σας, ήταν ξεκλείδωτα όλα και διαπίστωσα ότι ήταν σημαντικό για σας. Αποφάσισα λοιπόν να σας το επιστρέψω.

Πήγα, στον τόπο που μου είπε και συναντήθηκα μαζί του. Ήταν ένα παλικάρι, δούλευε σε delivery.

— Όταν ήμουν φαντάρος, είπε το παλικάρι, έχασα το κινητό μου. Δυστυχώς δεν μου το επέστρεψε κανείς, αλλά στενοχωρήθηκα πολύ διότι, τότε το τηλέφωνάκι μου, ήταν μεγάλη συντροφιά για μένα. Έτσι αποφάσισα να σας το επιστρέψω, αν και ... βασανίστηκα πολύ.

Κανείς μας δεν μιλούσε, ο κύριος που μας έλεγε τα παραπάνω, είχε ένα κόμπο ...

— Θέλω να βοηθήσω αυτό το παλικάρι, μεσολάβησα σε ένα μαγαζί McDonald που γνώριζα και τον προσέλαβαν. Ο νέος σπουδάζει, θέλω να τον βοηθήσω στις σπουδές του, είπε με χαμηλή φωνή, σαν να μονολογούσε...

-----------

Καλοί μου, αναγνώστες, μαθαίνουμε τα άσχημα, επειδή το κακό σοκάρει. 
Καλά γίνονται συνέχεια, αλλά το Καλό είναι διακριτικό. 
Το Καλό δεν κομπάζει. 
Το Καλό ... κάνει το καλό και ... σιωπά, επειδή έτσι λειτουργεί το Καλό. 
Και λειτουργεί συνέχεια, δίπλα μας, διακριτικά.

Γι' αυτό υπάρχει ελπίδα.

Τίποτε δεν χάθηκε.

Ούτε πρόκειται να χαθεί.