ΜΟΝΗ ΚΕΡΝΙΤΣΑΣ ΚΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΑΞΙΑΡΧΩΝ

Η ιστορία μας είναι η εξής...

Εγώ και η γυναίκα μου, θέλουμε να αφήσουμε κάτι... στο μονάκριβο παιδί μας ή στα παιδιά μας, αργότερα... κάτι που θα καμαρώνουν για τους γονείς τους... που θα μας θυμούνται και θα αξίζει όσες χίλιες συμβουλές, που τους δίναμε όταν ήταν μικροί...

όταν δε θα είμαστε πια κοντά τους.... 

Αποφασίσαμε να χτίσουμε το εκκλησάκι των Ταξιαρχών, 
εκκλησάκι που κάποιοι γκρέμισαν... δίπλα στη Μονή Κερνίτσας...

Η Γερόντισσα Συγκλητική, είχε την επιθυμία, επιθυμία και δική μας, το ανέλαβε και εμείς είμαστε κοντά της.

(Διαβάστε την ιστορία του...."εδώ" )

Όσα μπορέσαμε να προσφέρουμε, σε χρήματα, τα δώσαμε για τα υλικά, ενώ γνωστοί τεχνίτες βοηθούν άνευ αμοιβής. Όμως χρειάζονται λίγα ακόμη...

Ζητούμε από όλους εσάς, να τηλεφωνήσετε στη Μονή και να προσφέρετε ότι θέλετε...

Επιπλέον οι ίδιες οι μοναχές έχουν φοβερές δυσκολίες στην διαβίωσή τους στη Μονή...

(Διαβάστε "Το δράμα της Μονής Κερνίτσας"..."εδώ" )

Είναι το επόμενο έργο που θα γίνει για αυτές, για να μην σβήσει ποτέ αυτός ο Φάρος του "Άξιον Εστίν"...

Θα αποτελέσει χώρο στοχασμού των παιδιών μας, το εκκλησάκι και ολόκληρο το μοναστήρι...

βοήθειας... στους δύσκολους καιρούς που θα έρθουν και για αυτά....

Πάντα μία εκκλησούλα, είναι μία μητρική αγκαλιά, που όλοι μας έχουμε ανάγκη, όταν δεν έχουμε δίπλα την μητέρα μας...

Ξέρουμε πως και ένα ευρώ αν δώσετε, θα βοηθήσει...

πάντα υπάρχουν άνθρωποι, που τους περισσεύουνε και άνθρωποι, που δεν τους περισσεύει τίποτε...

Ο δυσκολότερος δρόμος στη ζωή είναι ο δρόμος της καρδιάς...

Ας έχουμε κάτι να καμαρώνουμε, όταν θα συναντήσουμε τον Δημιουργό μας και όσους έχουν φύγει νωρίτερα από εμάς...

Να είστε όλοι καλά.

Γ&Χ&Ν