Friday, 29 December 2006

Ήμουν δώδεκα χρονών, ανέβηκα στο ποδήλατό μου και ξεκίνησα για το σχολείο...

«Αν έχετε δει τη Σαμπίν ή έχετε κάποιες πληροφορίες που μπορεί να βοηθήσουν στον εντοπισμό της, απευθυνθείτε στη χωροφυλακή του Τουρνέ ή στο αστυνομικό τμήμα.»
Στο εξής θα ανήκα στη θλιβερή σειρά των κοριτσιών και εφήβων που εξαφανίστηκαν στο Βέλγιο.»
Ζιλί Λεζέν και Μελίσα Ρούσο. Εξαφανίστηκαν μαζί στις 25 Ιουνίου 1995, σε ηλικία οχτώ ετών.»
Αν Μαρσάλ και Έφι Λαμπρέκ. Εξαφανίστηκαν μαζί στις 23 Αυγούστου 1995, σε ηλικία δεκαεφτά και δεκαεννιά ετών.»
Σαμπίν Νταρντέν. Εξαφανίστηκε μόνη της στις 28 Μαΐου 1996, σε ηλικία δωδεκάμισι ετών.»
Λετίσια Ντελέζ. Εξαφανίστηκε μόνη της στις 9 Αυγούστου 1996, σε ηλικία δεκατεσσεράμισι ετών».
Στις 28 Mαΐου του 1996, η Σαμπίν Nταρντέν, δώδεκα χρονών, απήχθη από τον Mαρκ Nτιτρού στο δρόμο για το σχολείο. Αυτό το τέρας έχει ήδη σκοτώσει τέσσερα παιδιά.
Αυτά που θα υποφέρει η Σαμπίν Nταρντέν είναι τρομαχτικά. Παρ’ όλα αυτά, μετά από ογδόντα μέρες τρόμου, θα σωθεί από το θάνατο κάτω από ασυνήθιστες συνθήκες.
H Σαμπίν Nταρντέν περίμενε οχτώ χρόνια για να μας διηγηθεί τα όσα υπέφερε:
«Είμαι μία από τις ελάχιστες επιζήσασες που είχαν την τύχη να ξεφύγουν από τέτοιου είδους δολοφόνους. Αυτή η αφήγηση ήταν για μένα απαραίτητη, για να πάψουν πια να με κοιτάζουν με “περίεργο” τρόπο και για να μη μου ξανακάνουν ερωτήσεις στο μέλλον.
Αν βρήκα όμως το κουράγιο να αναπαραστήσω αυτό το μαρτύριο, το έκανα πάνω απ’ όλα έτσι ώστε κανένα δικαστήριο να μην αφήσει ξανά ελεύθερους τους παιδεραστές, μειώνοντας την ποινή τους επί τη βάσει επίδειξης “καλής συμπεριφοράς” και χωρίς να λάβουν άλλου είδους μέτρα».
Μια εξαιρετική μαρτυρία, για να ακουστεί επιτέλους η φωνή των θυμάτων και να σταματήσει ο θαυμασμός για τα τέρατα.

No comments:

Post a Comment

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki