Γίνομαι καλύτερος άνθρωπος

Αγαπητό μου Χαμομηλάκι,

χαίρομαι που σε γνωρίζω. Είμαι μία 34χρονη μητέρα δύο αγοριών. Το μεγάλο μου είναι 7 χρονών και το μικρό μου 17 μηνών. Βλέπω στα ματάκια τους κάθε μέρα τη ζωή στις ομορφιές της. Τα βλέπω που μεγαλώνουν και ψηλώνω κι εγώ μαζί τους.

Γίνομαι καλύτερος άνθρωπος. Γίνομαι παιδί μαζί τους, αν και δε νομίζω ότι έπαψα ποτέ να νιώθω παιδί ή τουλάχιστον δεν ξέχασα πώς είναι να είμαι παιδί. Αυτό μαλακώνει την καρδιά, ξεκουράζει το σώμα από την καθημερινότητα και το άγχος.

Δε βιάζομαι να μεγαλώσουν τα παιδιά μου, όπως συχνά ακούω να επιθυμούν πολλοί γονείς: "Αχ να μεγαλώσουν και να ηρεμήσω λιγάκι". Τα χρόνια φεύγουν και ό,τι περνάει μαζί τους χάνεται ανεπιστρεπτί. Μένουν μόνο μερικά αποτυπώματα σε φωτογραφίες και βίντεο.

Προσπαθώ να ζω με τα παιδιά μου και όχι για τα παιδιά μου.Έτσι, ό,τι μου προσφέρουν, και είναι πολλά αυτά που ένα παιδί προσφέρει στον γονιό, μένουν για πάντα μέσα μου και γίνονται κομμάτι του εαυτού μου. Εύχομαι όλοι εμείς οι γονείς, που αγωνιούμε και προσπαθούμε το καλύτερο για τα παιδιά μας, να μην χανόμαστε στη διάρκεια της προσπάθειας αυτής.

Τα παιδάκια μας μπορούν να ζήσουν ευτυχισμένα με λιγότερα παιχνίδια. Είναι δυστυχισμένα όμως με λιγότερη αγάπη, λιγότερη προσοχή, λιγότερο ενδιαφέρον, λιγότερες αγκαλιές και γλυκά λογάκια. Ευχή που κάνουμε με τον σύζυγό μου, να καταφέρουμε να μεγαλώσουμε δυο ανθρώπους που θα έχουν εισπράξει αγάπη και ενδιαφέρον από την οικογένειά τους. Που θα έχουν μάθει τι θα πει αγάπη για τον συνάνθρωπο και θα είναι σε θέση να την προσφέρουν απλόχερα και αυτοί με τη σειρά τους.

Συγχαρητήρια για την προσπάθειά σας.

Με εκτίμηση
Ritsa

Καλωσόρισες Ritsa, καλή μανούλα, στη συντροφιά μας...