Tuesday 17 June 2008

ΕΝΑ «ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ» ΣΤΑ «ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ» ΤΗΣ ΚΟΡΗΣ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗ ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ

Παρουσία μέσα στη βροχή!
Ενάντια σε όλα!
Μαζί σε όλα!
Μια ζωή σα μολότοφ!
Πετάει και καίει!
Καίει ακόμα και μας!
Μέσα από αυτή τη φωτιά εξαγνισμός δεν υπάρχει!
Εδώ υπάρχει μόνο το κάψιμο!
Πατέρας και κόρη!
Σχέση λατρείας και ανταρτικού πόλεων!
Σχέση ουρανού και επανάστασης.
Κάποιες φορές και για το τίποτα!
Μονοπάτι δύσκολο.
Όχι συμβατικό.
Σχέση στοργής και αμφισβήτησης.
Σχέση μέσα σ' ένα Σύμπαν γνώσης και γνωριμίας με το υπέρτατο αξίωμα που έρχεται από τον Ένα:
"Αγάπα με φωτιά στη ψυχή και με ζεστή αγκαλιά.
Αγάπα δίνοντας τη ψυχή σου!
Χάνοντας τη ψυχή σου, αν χρειαστεί, γι' αυτό που αγαπάς!"
Δε ξέρω αν πέτυχα σα πατέρας ή όχι.
Δε ξέρω αν στάθηκα όσο έπρεπε κοντά της!
Ξέρω ότι προσπάθησα να της δώσω αξίες!
Αγώνα και πάλη, όχι για να ξεχωρίσει, αλλά για να αγαπήσει και να αγαπηθεί!
Να λατρέψει, όχι πρόσωπα και κοινότυπες αγκαλιές.
Να λατρέψει κάθε τι αξιακό που κατακτάει!
Αλλά και να μισήσει κάθε τι που δε θυμίζει το όνειρό της!
Όποιο και να 'ναι αυτό!
Κάθομαι στο εδώλιο λοιπόν και δικαστής είναι ο θεός.
Δικάζει αν διαχειρίστηκα όπως Αυτός ήθελε τη ψυχή της.
Αν της έδωσα αυτά που με διέταξε!
Κάθε μέρα η ίδια αγωνία: το βαθύτερο μήνυμα του βλέμματός της.
Δε με νοιάζει τι λένε οι άλλοι.
Δε με νοιάζει τι έπρεπε να κάνω κατά κόσμον.
Μήπως ο κόσμος ξέρει?
Ο κόσμος του "βάζω το παιδί μου στο ίντερνετ για να ξεκουμπιστεί από μπροστά μου".
Ο κόσμος του "να παντρευτεί το παιδί μου να δω εγγονάκια".
Ο κόσμος του "ένα πλούσιο, καλό και μεγαλύτερο κατα 30 χρόνια να πάρεις κόρη μου! να του τα φας!!!"
Ο κόσμος που φτιάχνει λαπάδες και πουτανίτσες δε με ενδιαφέρει τι λέει!
Η σχέση με τη κόρη μου, περνάει μόνο μέσα από το Σύμπαν και το Θεό!
Μόνο μέσα από τη μαθηματική αρμονία της ομορφιάς και της έκρηξης!
Της λατρείας μέσα από φωτιά, σύγκρουση και άκρατο πατρικό συναίσθημα!
Να 'σαι καλά!
Να 'σαι γερή!
Να 'σαι συμπαντική!
Να 'σαι ένα άστρο φωτεινό, όπως είσαι πάντα!
Μην αφήσεις κανένα, όσο κοντά σου κι αν είναι να σου σβήσει το Φως!
Κάψτους με τη δικιά σου φωτιά!
Μη τους αφήσεις να στη σβήσουν γιατί τη φοβούνται!
Εγώ θα 'μαι κοντά σου για πάντα!
Όχι μόνο σα μπαμπάς, αλλά σα μπαμπάς και σα πατέρας!
Μαθαίνοντάς σου πάντα να φτιάχνεις μολότοφ καρδιάς!
Μαθαίνοντάς σου να τις ανάβεις με τη φωτιά που έχεις στη ψυχή σου!
και είμαι περήφανος γι' αυτή τη φωτιά!
ΣΕ ΛΑΤΡΕΥΩ!!!!!

No comments:

Post a Comment

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki