Friday, 26 June 2009

26 Ιουνίου: Παγκόσμια Ημέρα Στήριξης των Θυμάτων Βασανιστηρίων

Τα θύματα βασανισμού συνεχίζουν να πολλαπλασιάζονται καθημερινά ανά τον κόσμο.
Τα Ηνωμένα Έθνη θέσπισαν την 26η Ιουνίου ως την Παγκόσμια Ημέρα κατά των Βασανιστηρίων, προκειμένου να τονίσουν την σημασία των δικαιωμάτων της προσωπικής αξιοπρέπειας και ασφάλειας όλων των ανθρώπων του κόσμου, όπως αυτή κατοχυρώνεται από την Οικουμενική Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Τα θύματα βασανισμού, ωστόσο, συνεχίζουν να πολλαπλασιάζονται καθημερινά ανά τον κόσμο.

Σήμερα είναι μια ωραία μέρα για να μιλήσεις για τη δουλειά σου, να παραπονεθείς γι’ αυτή ή να υπερηφανευτείς, να επισκεφτείς τον τόπο λατρείας σου ή να συναντήσεις ανθρώπους με τις ίδιες ή διαφορετικές πνευματικές, ιδεολογικές και πολιτικές πεποιθήσεις. 
Να λάβεις μέρος σε μια διαμαρτυρία ή να στηρίξεις οικονομικά ή με άλλο τρόπο που δράση που σε εκφράζει, να συναντηθείς με ομόφυλους ή ετερόφυλους, ομοφυλόφιλους ή ετεροφυλόφιλους συνανθρώπους.

Είναι μια ωραία μέρα για κάτι τέτοιο γιατί, αφού μπορείς να διαβάζεις αυτό το κείμενο από πιθανόν μια θέση ασφαλείας και άνεσης, μετά δεν θα υποστείς ξυλοδαρμό, ηλεκτροσόκ, κάψιμο, ακρωτηριασμό, σωματικό ή ψυχολογικό βιασμό, πνιγμό ή εκφοβισμό. 
Δεν θα στερηθείς την τροφή, το νερό, την ελευθερία σου όντας απομονωμένος για ημέρες, μήνες ή χρόνια, ουρώντας στην γωνία του κελιού σου. Δεν θα βασανιστείς μέχρι να δώσεις το όνομα κάποιου οικείου σου ούτε και θα δεις την οικογένεια σου να βασανίζεται ή να δολοφονείται.

Υπάρχουν αμέτρητοι άνθρωποι στον κόσμο που έχουν υποστεί ασύλληπτο πόνο και δεινά εξαιτίας των αξιών τους, των πεποιθήσεών τους, της θρησκείας, του επαγγέλματος, του φύλου, του τρόπου ζωής τους και άλλων λόγων που τα καθεστώτα των χωρών τους θεωρούν απειλητικά προς αυτά. Ο κάθε άνθρωπος που συναντάμε θα μπορούσε να έχει υπάρξει θύμα βασανιστηρίων, από τον ταξιτζή που μας πήγε σήμερα στη δουλειά, την οικιακή βοηθό, τον συνάδελφο στο διπλανό γραφείο μέχρι το κορίτσι που μας έφερε τον καφέ. Μπορεί να βίωσαν αυτή την εμπειρία πρόσφατα ή πριν από χρόνια, αλλά εμείς αγνοούμε την ιστορία τους.

Είναι ανάγκη να καταλάβουμε όμως τι υπέστησαν αυτοί οι άνθρωποι και το κουράγιο και τη δύναμη που επέδειξαν προκειμένου να επιβιώσουν. Τα θύματα βασανισμού μπορεί να υποχρεώθηκαν να εγκαταλείψουν τη χώρα τους και να αφήσουν πίσω οικογένεια και φίλους, προκειμένου να βρεθούν ξένοι – και συνήθως ανεπιθύμητοι – σε μια άλλη χώρα όπου για χρόνια θα περιμένουν την παροχή ασύλου.

Τα θύματα βασανιστηρίων μπορεί να πάσχουν από μετατραυματικό στρες, να έχουν χρόνιους πόνους, κατάθλιψη, να υποφέρουν από κρίσεις πανικού και να νιώθουν απομονωμένοι. Η εμπιστοσύνη προς τους συνανθρώπους μπορεί να είναι εξαιρετικά δύσκολη πλέον, έως και ανέφικτη.

Αλλά οι επιζήσαντες των βασανιστηρίων αξίζουν βαθύ σεβασμό για το κουράγιο και τη δύναμή τους, τη συμπαράσταση, κατανόηση και τις προσπάθειές μας για την παύση των βασανιστηρίων από όλες τις κυβερνήσεις, σε όλο τον κόσμο. Προς τιμήν όλων αυτών που βασανίστηκαν, για ελευθερίες που εμείς θεωρούμε δεδομένες, σήμερα θα έπρεπε να αναλογιστούμε τι σημαίνει στ’ αλήθεια το να έχει κανείς πραγματικό θάρρος.
Η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ, δια στόματος της Navi Pillay, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Στήριξης των Θυμάτων Βασανισμού κάλεσε σήμερα τους ηγέτες όλων των χωρών του κόσμου να στείλουν σαφές και ισχυρό μήνυμα ότι «τα βασανιστήρια δεν θα γίνουν πλέον ανεκτά, και ότι αυτοί που τα εφαρμόζουν διαπράττουν ένα σοβαρότατο έγκλημα».

Σε ανακοίνωση που εξέδωσε χθες η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ χθες, αναφέρεται ότι η απαγόρευση των βασανισμών είναι η πλέον απόλυτη που εντοπίζεται στο διεθνές δίκαιο, προσθέτοντας ότι «κανείς δεν πρέπει να γλιτώνει από τις συνέπειες της παραβίασης της».
Από την υιοθέτηση της Σύμβασης Κατά των Βασανιστηρίων, το 1984, συνολικά 146 χώρες την έχουν επικυρώσει. «Αυτό είναι εντυπωσιακό σε σχέση με πολλές άλλες συνθήκες, αλλά καθόλου εντυπωσιακό δεδομένου του απάνθρωπου των πρακτικών που απαγορεύει η Σύμβαση. Καλούμε περισσότερες χώρες να επικυρώσουν τη Σύμβαση και το Προαιρετικό Πρωτόκολλό της, και καλούμε όσες το έχουν ήδη κάνει να διασφαλίσουν ότι εφαρμόζουν στο ακέραιο τα όσα περιέχει», καθώς όπως επισήμανε η Αρμοστής, πολλές χώρες που έχουν επικυρώσει τη Σύμβαση συνεχίζουν να εφαρμόζουν πρακτικές βασανιστηρίων, με κάποιες σε καθημερινή βάση.

Η επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 είχε συντριπτικές συνέπειες στον αγώνα κατά των βασανιστηρίων, δήλωσε η κ. Pillay, καθώς χώρες που πριν φρόντιζαν να αποφεύγουν την εφαρμογή βασανιστηρίων, μετά την 11η Σεπτεμβρίου έγιναν λιγότερο επιμελείς ως προς τα όσα ορίζει η Σύμβαση, ενώ το Γκουαντάναμο και έγιναν σύμβολα αυτής της επιστροφής στις απάνθρωπες πρακτικές βασανισμών, με νέους όρους, όπως ο εικονικός πνιγμός να εισέρχονται στο δημόσιο λόγο.
ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ
Πηγές: The New York Times, The Phnom Penh Post, The Baltimore Sun, MyRepublica.com

No comments:

Post a Comment

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki