Ο ΒΙΑΣΜΟΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ…

«Όταν έχω άγχος είναι επειδή ζω στο μέλλον. 

Όταν έχω κατάθλιψη είναι επειδή ζω στο παρελθόν»….

Βιασμός… μία πράξη ερωτικού εξαναγκασμού προς το αντίθετο φύλο… μία πράξη που τα τελευταία χρόνια βρίσκεται σε έξαρση, καθώς όλο και περισσότερα περιστατικά καταγράφονται καθημερινά σε ολόκληρο τον πλανήτη και στα θύματα αυτά συμπεριλαμβάνονται και αθώα, μικρά, ανήλικα παιδιά…. 

ο αριθμός αυτών φτάνει τα 225.000.000 το χρόνο, τα οποία κακοποιούνται σεξουαλικά ακόμη και πριν την ηλικία των 12 χρόνων και οι θύτες είναι παντρεμένοι, θετοί γονείς, αλλά και οι βιολογικοί.

Στη χώρα μας, 1 στα 8 κορίτσια και 1 στα 10 αγόρια βιάζονται και συνολικά 5000 βιασμοί διαπράττονται κάθε χρόνο, όπου ΜΟΝΟ το 6% ακολουθεί τη νομική οδό…!!!

Μία πράξη λοιπόν, η οποία ακόμη και αν διαρκέσει λίγα δευτερόλεπτα, είναι ικανή ώστε να σκοτώσει τη ψυχή του βιασθέντος… ικανή να ισοπεδώσει κάθε αξιοπρέπεια, κάθε αθωότητα, κάθε ελευθερία, οποιαδήποτε θέληση για τη ζωή και την επίτευξη των ονείρων. Όλα αυτά εξαφανίζονται δια μαγείας  όταν ένας άνθρωπος κακοποιείται σεξουαλικά και τη θέση τους καταλαμβάνουν: ο φόβος, η ντροπή, η απελπισία, η κοινωνική αποστασιοποίηση, συναισθηματική αποκοπή, υπερδιέγερση  (κρίσεις πανικού, υπερβολικός εκνευρισμός), ενοχή για το συμβάν, τάσεις φυγής, τάσεις αυτοκτονίας, απογοήτευση,  αδιαφορία για τη ζωή, απαισιοδοξία…

Όλοι οι άνθρωποι, στις ώρες ανάπαυσης, βλέπουν όνειρα… όνειρα άλλοτε χαρούμενα, άλλοτε πιο θλιβερά… ένα θύμα βιασμού βλέπει μονάχα βασανιστικά… ονειρεύεται κάθε μέρα και για μεγάλο χρονικό διάστημα τον βιαστή του να επαναλαμβάνει συνεχώς τις ίδιες βάρβαρες κινήσεις… να φιλά, να

ακουμπά, να χτυπά και να έρχεται σε επαφή μαζί του, προκαλώντας του φόβο, ντροπή και αηδία για το ίδιο του το κορμί.  Αλλά αυτά δε συμβαίνουν μόνο στον ύπνο… αντιμετωπίζει και παλεύει με τους εφιάλτες του, ακόμη κι όταν δε κοιμάται…νιώθει συνεχώς τα σιχαμένα χέρια πάνω στο σώμα του και

ακούει συνεχώς (και δυνατά) τις φωνές, τις απειλές, τις βρισιές-βωμολοχίες του βιαστή του, με αποτέλεσμα να ξημεροβραδιάζεται στο ντους προκειμένου να διώξει τη βρωμιά αυτή που υπάρχει στο σώμα… να χαλά αμέτρητα μπουκάλια οινοπνεύματος ή οτιδήποτε άλλο είναι ικανό να ¨σκοτώσει¨ τα

μικρόβια που υπάρχουν πάνω του. Αυτό, στη γλώσσα της ψυχιατρικής και της ψυχολογίας, ονομάζεται «διεισδυτική αναβίωση της εμπειρίας»… στη γλώσσα του θύματος ονομάζεται ΒΑΣΑΝΙΣΤΗΡΙΟ και ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ…!!!

Όλη αυτή η τρομακτική εμπειρία, του προκαλεί φόβο, τρόμο για οποιαδήποτε δραστηριότητα της καθημερινότητας. Φοβάται να βγει από το σπίτι και να πάει μία βόλτα για έναν καφέ, ένα ποτό όπως όλοι οι άνθρωποι, ακόμα και να περπατήσει ένα τετράγωνο. Φοβάται οτιδήποτε κινείται γύρω του μήπως του επιτεθεί και το βιάσει ξανά, όπως επίσης έχει το αίσθημα της ντροπής… πιστεύει δηλαδή ότι οι πάντες(ακόμη και οι άγνωστοι) γνωρίζουν για τον βιασμό και είτε κοροϊδεύουν είτε κατακρίνουν είτε λυπούνται το θύμα, με αποτέλεσμα να απομονώνεται μέρα με τη μέρα όλο και περισσότερο σε κλειστούς χώρους χωρίς κανέναν άνθρωπο δίπλα του…!!!

Το κακοποιημένο άτομο λοιπόν, αρχίζει να βυθίζεται όλο και περισσότερο στην απόγνωση… έτσι, αναζητεί τρόπους και μέσα, ώστε να ξεφύγει από όλο αυτό το μαρτύριο που βιώνει. Λόγω όμως της ψυχικής του ανισορροπίας, οι τρόποι αυτοί είναι λανθασμένοι και αυτό θα πρέπει να επισημανθεί. Ένα μεγάλο ποσοστό θυμάτων καταφεύγει στη κατανάλωση αλκοολούχων ποτών, όπου ο αριθμός και η

ποσότητα, μέρα με τη μέρα αυξάνεται… δημιουργείται δηλαδή τη ψευδαίσθηση, ότι πίνοντας, θα διώξει από το μυαλό του όλες αυτές τις άσχημες αναμνήσεις-σκέψεις, αγνοώντας κατηγορηματικά και πεισματικά οποιονδήποτε κίνδυνο για την υγεία του λόγω του ποτού. Ακολουθώντας τις στατιστικές, ένα θύμα βιασμού, είναι 26 φορές πιο πιθανό να κάνει χρήση ναρκωτικών ουσιών μετά την επίθεση και η εξήγηση αυτού είναι η ίδια … θέλοντας να ηρεμήσει ψυχικά και πνευματικά, βρίσκει ¨παρηγοριά¨ στα ναρκωτικά (είτε αυτό συγκαταλέγεται σε ένα τσιγάρο μαριχουάνας είτε στην άσπρη σκόνη).

Η στιγμιαία και ολιγόωρη θολούρα που προκαλούν αυτές οι ουσίες, μοιάζουν θαυματουργές για το θύμα ,  δεν αργεί όμως η στιγμή που διαπιστώνει ότι το ¨φτιάξιμο¨ αυτό δε φέρνει την επίλυση των προβλημάτων και δεν καταπραύνει  τις ψυχικές του διαταραχές και ανησυχίες.

Στη συνέχεια, τα σκήπτρα παίρνει η κατάθλιψη και στη περίπτωση βιασμού, η βαριάς μορφής κατάθλιψη… σύμφωνα με τους ψυχιάτρους, η κατάθλιψη υπάγεται στις ψυχικές διαταραχές… κατ εμέ, ανήκει και στις ¨εγκεφαλικές ασθένειες¨.. στη νέκρωση δηλαδή και στην αρνητικότητα του εγκεφάλου για οποιαδήποτε θετική σκέψη και δραστηριότητα…η συσσωρευμένη ψυχική ένταση, η σωματική και

πνευματική εξάντληση, οδηγεί τον άνθρωπο σ ένα τεράστιο αδιέξοδο δίχως διαφυγή. Η υπερφόρτωση αρνητικών συναισθημάτων και σκέψεων για το παρόν και το μέλλον καθηλώνουν το θύμα στον κόσμο της θλίψης και της απαισιοδοξίας… κοιμάται και ξυπνά με τη σκέψη της αυτοκτονίας καρφωμένη στο μυαλό… ΘΑΝΑΤΟΣ, μία λέξη με 7 γράμματα που στους περισσότερους προκαλεί φόβο. Για το θύμα όμως, ο θάνατος αντιστοιχεί με τα 7 γράμματα των λέξεων «ΛΥΤΡΩΣΗ», «ΔΙΑΦΥΓΗ» από όλα αυτά που ζει και νιώθει καθημερινά για αρκετό καιρό, ακόμη και χρόνια. 
Και σε αυτό το σημείο βρίσκεται η παγίδα… οι περισσότεροι πιστεύουν, πως αν ο άνθρωπος ζητήσει ψυχιατρική υποστήριξη και αρχίσει να  αποκτά ξανά δυνάμεις, ότι διέφυγε τον κίνδυνο… λάθος… βάση επιστημονικών ερευνών, ο μεγαλύτερος κίνδυνος,  είναι στη περίοδο των 6 με 9 μηνών από τη βελτίωση των συμπτωμάτων των ασθενών. Αν και φαίνεται παράδοξο, οφείλεται, στο ότι το θύμα έχει αποκτήσει αρκετή ενεργητικότητα για να ολοκληρώσει ένα σχέδιο αυτοκτονίας που όλους τους προηγούμενους μήνες ¨έφτιαχνε¨ στο μυαλό του, αλλά λόγω ψυχικής και σωματικής αδρανοποίησης δε μπορούσε να το θέσει σε εφαρμογή.

Πριν αρκετά χρόνια, ο Harry Emerson Fosdick (Αμερικανός ιεροκήρυκας), είχε πει το εξής ρητό:

¨Όταν έχω άγχος είναι επειδή ζω στο μέλλον. Όταν έχω κατάθλιψη είναι επειδή ζω στο παρελθόν¨….

Δίνοντας την απαραίτητη προσοχή σε αυτό το ρητό και σε όλα όσα προανέφερα, θα συνεχίσετε να γυρνάτε τη πλάτη σας σε σεξουαλικά κακοποιημένους ανθρώπους…;;;

 Βασιλική Βλάχου

Αναρτήθηκε από ΑΘΕΑΤΗ ΒΙΑ