Friday 23 November 2012

Παιδική κακοποίηση: Εφιάλτης για 691 παιδιά

Η Μαρία, ο Γιώργος, η Κατερίνα, ο Αντώνης... παιδιά της διπλανής πόρτας. Μιας πόρτας που όταν κλείνει εγκλωβίζει το μεγαλύτερο και πιο ένοχο μυστικό. Αυτό της παιδικής κακοποίησης. Η παιδική κακοποίηση στη χώρας μας υπάρχει, παρόλο που πολλοί προτιμούν να εθελοτυφλούν, να το αφήνουν, να μην ανακατευτούν, καθώς για την πλειοψηφία αφορά πρόβλημα του άλλου... 

«Είναι θύτης και εκείνος που γνωρίζει και δε μιλάει»
Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις εκείνων που κλείνουν αφτιά και μάτια, καθώς το πρόβλημα δεν αγγίζει το σπίτι τους.


Οι μαρτυρίες που καταγράφονται καθημερινά στην τηλεφωνική γραμμή για την παιδική κακοποίηση SOS 1056 λυγίζουν ακόμη και πέτρες. Παιδιά από την τρυφερή τους ακόμη ηλικία έρχονται αντιμέτωπα με κάθε μορφής κακοποίηση. Είτε αυτή είναι σωματική, σεξουαλική, παραμέληση, εξώθηση σε πορνεία ή σε επαιτεία, είτε ακόμη και ψυχολογική κακοποίηση. Κάθε μορφή από αυτές μπορεί να χαράξει στην ψυχή του κάθε παιδιού ανεξίτηλα σημάδια.

Σημάδια που καθορίζουν και τη μετέπειτα συμπεριφορά του ως ενήλικα, ενώ δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που κινδυνεύει ακόμη και η ζωή τους. Η ψυχολόγος Στέλλα Αρναούτογλου επιβεβαιώνει: «Δημιουργεί πάρα πολλούς κινδύνους τόσο για τη σωματική υγεία του παιδιού αλλά και πάρα πολλούς κινδύνους στην ψυχική υγεία του».

Η ντροπή με αριθμούς
Οι αριθμοί και τα ποσοστά από τη γραμμή SOS του Χαμόγελου του Παιδιού μόνο για την περίοδο από τις αρχές του έτους έως και τα τέλη Οκτωβρίου μαρτυρούν ένα φαινόμενο ντροπής για τη χώρα μας. 366 καταγγελίες, που αφορούσαν στο σύνολό τους 691 παιδιά, εκ των οποίων 306 είναι αγόρια και 290 κορίτσια, ενώ για 95 παιδιά δεν ήταν γνωστό το φύλο ή η ηλικία τους.

Από αυτές τις καταγγελίες το 41% αφορά σωματική κακοποίηση, το 3% σεξουαλική, το 48% την παραμέληση ή εγκατάλειψη ανηλίκου, το 4% την εξώθηση σε επαιτεία, 1% σε πορνεία και το 3% ψυχολογική ή συναισθηματική κακοποίηση.

Πίσω από την «αγάπη»...
Η κακοποίηση είναι κρυμμένη εκεί που συνήθως κανείς δεν μπορεί να το φανταστεί. Μέσα στα ίδια τα σπίτια των παιδιών. Ο εφιάλτης ζει πίσω από πρόσωπα αγαπημένα. Πρόσωπα που για τα παιδιά έπρεπε να συμβολίζουν μονάχα την αγάπη και τη φροντίδα. Διαβάστε τα συγκλονιστικά στοιχεία που προκύπτουν από τις καταγγελίες στην τηλεφωνική γραμμή. Στο 94% των περιπτώσεων η βία προέρχεται από τους γονείς και μόλις στο 6% από εξωοικογενειακούς παράγοντες.

Ακόμη πιο συγκλονιστικό στοιχείο; Μα ότι ο θύτης στις περισσότερες περιπτώσεις είναι μονάχα η μητέρα, σε ποσοστό μάλιστα που αγγίζει 37% των καταγγελιών. Ποσοστό στο οποίο δεν υπολογίζονται οι περιπτώσεις όπου θύτες είναι και οι δύο γονείς.

Δεν έχει ηλικία
Ακόμα από τη βρεφική τους ηλικία τα παιδιά μπορεί να έρθουν αντιμέτωπα με την παιδική κακοποίηση.  
Στην πλειονότητά τους τα παιδιά κακοποιούνται σε ηλικία μέχρι 6 ετών, καθώς το ποσοστό εκεί αγγίζει το 43%. Το φαινόμενο της παιδικής κακοποίησης δυστυχώς έχει ακόμη μεγαλύτερες διαστάσεις από αυτές που καταγράφουν οι καταγγελίες. Αρκεί να σκεφτεί κανείς τις περιπτώσεις εκείνες που μένουν πίσω από εκείνες τις κλειστές πόρτες που λέγαμε. Είναι οι περιπτώσεις που ποτέ δεν καταγγέλλονται, με τα παιδιά να είναι ανήμπορα να υπερασπιστούν τον εαυτό τους.

«Είναι θύτης και εκείνος που γνωρίζει και δε μιλάει», λέει η Στέλλα Αρναούτογλου. Με τα στοιχεία αυτά να στοιχειώνουν την κοινωνία μας, η οργάνωση που βρίσκεται δίπλα στα παιδιά, το Χαμόγελο του Παιδιού, καλεί τον κόσμο να σπάσει τη σιωπή του. Μία κλήση στο 1056 αρκεί. Κάθε παιδί που κακοποιείται, εντέλει, δικαιούται τη λύτρωση.

Η κρίση «βαραίνει το χέρι»
Και στο λυπηρό φαινόμενο της κακοποίησης η κρίση έχει βάλει για τα καλά το χέρι της. Η ψυχολόγος Στέλλα Αρναούτογλου αναφέρει χαρακτηριστικά:

«Την τωρινή εποχή, που είναι εποχή οικονομικής κρίσης, τα παιδιά, σύμφωνα με στατιστικές μελέτες, υπόκεινται σε ακόμα μεγαλύτερη κακοποίηση γιατί οι γονείς βρίσκονται σε αρκετά κακή συναισθηματική κατάσταση και συχνά ξεσπάνε στα παιδιά».
από neakriti

No comments:

Post a Comment

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki