Wednesday, 1 May 2013

Εις μνήμην Αλέκου Παναγούλη

Σήμερα επίσης έχουμε και μια άλλη επέτειο: την επέτειο του βίαιου θανάτου ενός πραγματικού αγωνιστή της δημοκρατίας, του Αλέκου Παναγούλη - του οποίου το νήμα της ζωής κόπηκε απότομα την Πρωτομαγιά του 1977, σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα στην Λεωφόρο Βουλιαγμένης.
.
O Αλέκος Παναγούλης ήταν ο τελευταίος μεγάλος ήρωας της Δημοκρατίας στην χώρα μας. Οδηγώντας μια παρέα επαναστάτες προσπάθησε να βάλει τέλος στην Δικτατορία, χτυπώντας την εκεί που θα πονούσε περισσότερo: στο "κεφάλι" της δηλ. στον ίδιο τον δικτάτορα Παπαδόπουλο. Δυστυχώς όμως η απόπειρα απέτυχε για λίγο, ο δικτάτορας διέφυγε και τελικά ο Παναγούλης και τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας του συνελήφθησαν, οι περισσότεροι μετά από προδοσία (το έθνος μας εξάλλου πάντα έβγαζε ήρωες αλλά πάντα είχε και "Εφιάλτες").
.
Ο αγώνας του μέσα από τη φυλακή συγκλόνισε τον κόσμο και συνεχίστηκε ακόμα και μετά την απελευθέρωσή του - στα πλαίσια της "αμνηστίας" που χορήγησε η Χούντα σε πολιτικούς κρατουμένους, παρά τ' απίστευτα βασανιστήρια που υπέστηκε. 
Το ποίημά του, "Διεύθυνσή μου" γραμμένο στη φυλακή περιγράφει χαρακτηριστικά τα όσα έζησε εκεί:
.
.
Μετά την Μεταπολίτευση εκλέχθηκε Βουλευτής Β' Αθηνών με την Ένωση Κέντρου - Νέες Δυνάμεις και ξεκίνησε εκστρατεία για να βγάλει στην επιφάνεια τα μυστικά αρχεία της ΕΣΑ, που αποκάλυπταν τη διαπλοκή της Χούντας με πολιτικούς, επιφανείς πολίτες της εποχής καθώς και τον "ξένο δάκτυλο". Ο θάνατός του, δυστυχώς ήρθε πάνω ακριβώς στη στιγμή που ο Α.Παναγούλης είχε πάρει στα χέρια του τ' αρχεία αυτά και ετοιμαζόταν να κάνει τις αποκαλύψεις που θα συγκλόνιζαν το πολιτικό σύστημα της χώρας - και όχι μόνο...
.
Δυστυχώς για όλους εμάς που πιστεύουμε στην Δημοκρατία η απώλεια του Παναγούλη δεν αναπληρώθηκε ποτέ.Την χώρα κυβέρνησε η γενιά του Πολυτεχνείου και πολλοί που προσπάθησαν να βρουν "αντιστασιακές δάφνες" χωρίς να έχουν αγωνιστεί. Κυρίως όμως χάθηκε ο αντι-συμβατικός λόγος του, οι ιδέες του για μια Ελλάδα βασισμένη στην περιφέρεια και απεξαρτημένη από τα ξένα κέντρα, δε βρήκαν συνεχιστές ανάλογου βεληνεκούς. Και τ' αποτελέσματα αυτού, τα βιώνουμε καθημερινά στην εποχή μας...
.

2 comments:

  1. Ζει ο Παναγούλης ζει!
    Είναι ο ήρωας μου, ο πρίγκιπας του παραμυθιού μου...
    Εκείνος που ξέρει τι θα πει αγώνας!!!!!!!

    ReplyDelete
  2. Του ήρωα ο θάνατος ,θάνατος δεν λογιέται!!!

    ReplyDelete

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki