Γράφει
ο Κλεισθένης.
Είναι
μαγεία να ΄χεις ελεύθερο και αδέσμευτο
ιστολόγιο, δημοσιεύεις από τα πιο
αξιόλογα μέχρι τα πιο επουσιώδη αν και
είναι υποκειμενική η κρίση γιαυτό.
Ο
Μελένιος είναι το πανέμορφο γατάκι των
φωτογραφιών.
Βρέθηκε, δεν ξέρω πως, σε μια αλάνα κοντά στο σπίτι μου, μόνο του, χωρίς κανείς να ξέρει ποιος το παράτησε. Το κακό ήταν ότι κείτονταν ξαπλωμένο και ακίνητο. Το ανακάλυψαν τα παιδιά της γειτονιάς. Επειδή τα είδα μαζεμένα, πήγα από περιέργεια να δω τι συμβαίνει.
Το γατάκι βαριανάσαινε και ήταν πολύ αδύνατο, σκελετωμένο.
Βρέθηκε, δεν ξέρω πως, σε μια αλάνα κοντά στο σπίτι μου, μόνο του, χωρίς κανείς να ξέρει ποιος το παράτησε. Το κακό ήταν ότι κείτονταν ξαπλωμένο και ακίνητο. Το ανακάλυψαν τα παιδιά της γειτονιάς. Επειδή τα είδα μαζεμένα, πήγα από περιέργεια να δω τι συμβαίνει.
Το γατάκι βαριανάσαινε και ήταν πολύ αδύνατο, σκελετωμένο.
.
Το λυπήθηκα και με την παρότρυνση των παιδιών ανέλαβα να το πάω στον κτηνίατρο. Αυτός προς τιμήν του δεν δέχτηκε να πληρωθεί, το εξέτασε και μου είπε πως είναι καταδικασμένο, δεν θα επιζήσει, το 'χουν δηλητηριάσει. Στην παράκλησή μου να κάνει ό,τι μπορεί, του έδωσε κάποια φάρμακα και σε 'μένα ένα μπουκαλάκι. Αν και δεν πιστεύω πως θα επιζήσει, μου είπε, δίνε του λίγο φάρμακο απ' το μπουκαλάκι. Αν σε δυο μέρες δεν συνέλθει, φέρτο να του κάνουμε ευθανασία, είναι κρίμα να ταλαιπωριέται το κακόμοιρο.
Τον ευχαρίστησα και γύρισα το γατάκι στην αλάνα όπου τα παιδιά της γειτονιάς με περίμεναν του είχαν φτιάξει και σπιτάκι, ένα χαρτόκουτο με πορτάκι και παράθυρο.
Το λυπήθηκα και με την παρότρυνση των παιδιών ανέλαβα να το πάω στον κτηνίατρο. Αυτός προς τιμήν του δεν δέχτηκε να πληρωθεί, το εξέτασε και μου είπε πως είναι καταδικασμένο, δεν θα επιζήσει, το 'χουν δηλητηριάσει. Στην παράκλησή μου να κάνει ό,τι μπορεί, του έδωσε κάποια φάρμακα και σε 'μένα ένα μπουκαλάκι. Αν και δεν πιστεύω πως θα επιζήσει, μου είπε, δίνε του λίγο φάρμακο απ' το μπουκαλάκι. Αν σε δυο μέρες δεν συνέλθει, φέρτο να του κάνουμε ευθανασία, είναι κρίμα να ταλαιπωριέται το κακόμοιρο.
Τον ευχαρίστησα και γύρισα το γατάκι στην αλάνα όπου τα παιδιά της γειτονιάς με περίμεναν του είχαν φτιάξει και σπιτάκι, ένα χαρτόκουτο με πορτάκι και παράθυρο.
Είναι εκπληκτικό το πόσους και πόσο συγκίνησε αυτή η ιστορία και πόσοι προσφέρθηκαν να βοηθήσουν να επιζήσει το γατάκι που κάποιος ασυνείδητος το δηλητηρίασε. Μικροί και μεγάλοι.
Έρχονταν με φαγητό για να το ταΐσουν, του 'βαζαν καθαρό νεράκι, ήταν όντως συγκινητικό.
Μετά δυό 'μέρες το γατάκι έδειξε σημάδια βελτίωσης, άρχισε να περπατάει σιγά-σιγά, να τρώει, να πίνει νερό κτλ.
Το πήρα και το ξαναπήγα στον κτηνίατρο. Μόλις το είδε αναφώνησε, “αυτό είναι που έφερες προχθές”; “πάει πολύ καλά, συνέχισε να του δίνεις το φάρμακο που σου 'δωσα”, “μάλλον θα τα καταφέρει”.
Έφυγα χαρούμενος απ' το ιατρείο. Δεν μπορώ να πάρω θέση, είναι όντως οι γάτες εφτάψυχες; είναι η αγάπη και η φροντίδα που δείξαμε;
Για ένα πράγμα όμως είμαι σίγουρος, ο Μελένιος, το γατάκι, είχε ατσάλινη θέληση, δεν το 'βαλε κάτω και κέρδισε, τώρα είναι μια χαρά και τρέχει πέρα δώθε σαν τρελό, πηδάει από 'δω κι από 'κει, είναι η χαρά όλης της γειτονιάς, ειδικότερα των παιδιών.
Πηγή: ideopigi
No comments:
Post a Comment