Πόσο αξίζει μια ψυχή;

«τί γὰρ ὠφελήσει ἄνθρωπον ἐὰν κερδήσῃ τὸν κόσμον ὅλον, καὶ ζημιωθῇ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ;»
περισσότερα εδώ: vassileia
.
  Αγωνίστηκες , πάλεψες, κουράστηκες! Κατάφερες να δημιουργήσεις. Πίστεψες πως με την ύλη θα κατακτήσεις τον κόσμο. Κατάφερες να κάνεις τον εαυτό σου να αποζητά όλο και περισσότερα. Θεώρησες πως αυτά που με κόπο καθημερινά συγκεντρώνεις μπορούν να σε κάνουν ευτυχισμένο. Όμως ζεις μέσα σε μια οριακή ευτυχία, η οποία με την πρώτη ευκαιρία, απομακρύνεται από κοντά σου και την θέση της παίρνει η αδελφή της, που κανείς δεν την θέλει αλλά και κανείς δεν μπορεί να την αποφύγει, η δυστυχία... 
     Δεν σκέφθηκες όμως πως η ύλη, πεθαίνει μαζί σου. Δεν σκέφθηκες πως τελικά όσα εσύ, με πόνο κατάφερες να αποκτήσεις, άλλοι θα τα απολαύσουν γιατί, όταν εσύ φύγεις από αυτή την ζωή, τίποτα από όσα εδώ σου ανήκουν δεν θα σε συνοδεύσει... Η ύλη προδίδει τον άνθρωπο! Η ύλη, την οποίαν χρησιμοποιεί για να κάνει καλύτερη την ζωή του, έρχεται η ώρα που θα τον προδώσει. Το ξέρει ο άνθρωπος, αλλά αρνείται πεισματικά να το πιστέψει.
    Επένδυσες στην γη και όχι στον Ουρανό! Όμως, οι γήινες επενδύσεις μπορεί σε κάποια στιγμή να χαθούν! Θεώρησες με την ανθρώπινη λογική σου, πως το χρήμα φέρνει την ευτυχία και έκανες τα πάντα για να το αποκτήσεις. Πίστεψες πως στην ζωή, τα πάντα εξαγοράζονται. Όταν όμως κατάλαβες το λάθος σου, ήταν πλέον αργά! Η ευτυχία είναι συναίσθημα! Ξεκινά από την σκέψη, για να γίνει πράξη. Τα συναισθήματα όμως καθώς και οι σκέψεις δεν αγοράζονται, όπως και δεν πωλούνται.
Επένδυσε ο άνθρωπος στην σιγουριά της ύλης εγκαταλείποντας τα συναισθήματα του. Αγόρασε, πούλησε, εξασφάλισε! Και όταν συγκέντρωσε και προσπάθησε να μετρήσει τα αποχτήματα, ο χρόνος της ζωής του σταμάτησε! Μια αρρώστια, ο άφευκτος θάνατος, είναι αρκετά για να κάνουν τον άνθρωπο να πάψει να σκέπτεται, να πάψει να αισθάνεται και ασφαλώς να μετρά....
    Σκέφθηκε, με αφροσύνη ο άνθρωπος. Πως μπορεί να κάνει περισσότερα ώστε να περνά καλά στην γη... Στην ίδια γη που τον γέννησε και τελικά θα τον ξαναπάρει στα σπλάχνα της μια μέρα. Και προσπαθώντας να μαζέψει περισσότερα, ξέχασε! Ξέχασε τι σημαίνει αγάπη, τι σημαίνει φιλία, τι σημαίνει χαρά της ζωής. Κλείστηκε στον εαυτό του. Πόσο πρόσκαιρη είναι αυτή η ευτυχία... Και δεν δυστύχησε μόνον ο ίδιος, αλλά έκανε δυστυχισμένους και όσους είναι κοντά του. Πως μπορείς να αγοράσεις το χαμόγελο στις δύσκολες ώρες της ζωής σου; Με τι αντίτιμο μπορείς να εξασφαλίσεις την αλήθεια στις ανθρώπινες σχέσεις;
    Επενδύουν οι άνθρωποι καθημερινά. Εκεί όμως που νομίζουν πως θα κερδίσουν. Στην γη! Όχι στον ουρανό....

η συνέχεια εδώ: ieratikoistoxasmoi