Εάν
για τον άνθρωπο, ο ίδιος ο Θεός θυσιάστηκε, υβρίστηκε, ταπεινώθηκε,
επόνεσε ως κανείς άλλον στον κόσμο αυτό και ως εκ τούτου ονομάστηκε
Σωτήρ, για το γένος των ασωμάτων ο Αρχάγγελος Μιχαήλ ήταν αυτός ο οποίος
με το «Στώμεν Καλώς – Στώμεν μετά φόβου» έσωσε στην ουσία τα αγγελικά
τάγματα....
Ο αρχάγγελος Μιχαήλ (12ος αιώνας, Ιερά Μονή Όρους Σινά) |
Όλα άρχισαν με τη δημιουργία του ανθρώπου... Ο Θεός καλεί τον Αρχάγγελο Μιχαήλ να του φέρει νερό και χώμα από τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα και έτσι έπλασε τον άνθρωπο. Και για να το τελειοποιήσει ο Άναρχος Πατήρ, εμφύσησε πνοή στον άνθρωπο και ιδού αυτός είχε ζωή και πνεύμα Θεού.
Και όλοι εχάρηκαν στον ουρανό... εδόξασαν το Θεό και εθαύμασαν τονάνθρωπο... Ο Αρχάγγελος Μιχαήλ καλεί τον Εωσφόρο τον πρωτάγγελο κατ’ εντολή του Θεού να τιμήσει τον άνθρωπο δοξάζοντας τον Θεό, ετούτος αρνήθηκε
λέγοντας: «Δεν τιμώ ποτέ το χώμα και το νερό!! Εγώ είμαι πνεύμα και
φωτιά!»
Και τότε άρχισε η πτώση η μεγάλη! Αυτός και όλο το τάγμα του εξέπεσε εκ του ουρανού!
Και τότε άρχισε η πτώση η μεγάλη! Αυτός και όλο το τάγμα του εξέπεσε εκ του ουρανού!
Τότε ο Άρχων Μιχαήλ εκραύγασε φοβούμενος και για τους υπόλοιπους αγγέλους «το στώμεν καλώς – σταθήτε γερά, στώμεν μετά φόβου – κρατηθείτε εν φόβω θεού! Έως τότε όλοι οι Άγγελοι είχαν την ελευθερία της βούλησης, μετά απ’αυτό τους στερήθηκε και δεν μπορούν να πέσουν πιά! Ο μόνος που έχει το αυτεξούσιο του είναι ο Αρχών Πάσα των Αγγέλων Μιχαήλ ο φιλάνθρωπος! Το γιατί; Διότι είναι αδύνατον να θελήσει κάτι διαφορετικό από τη θέληση του Θεού! Το λέει κα το όνομα του: Αυτός που μοιάζει τόσο πολύ στον Θεό...
Λένε ότι οι Άγγελοι δεν αισθάνονται πόνο λόγο της απάθειας τους... αλλά, λένε
και πάλι ότι από τον μεγάλο πόνο της πτώσης των αδερφών, από τον Μιχαήλ
κύλισε ένα ζεστό δάκρυ από το οποίο γεννήθηκε ένα σεραφείμ... Άλλοι λένε
ένας Λύκος!! Λένε ακόμη ότι και το ουρλιαχτό των λύκων στην πανσέληνο θυμίζει κάτι από το Τότε! Αλλά μάλλον ο μεγαλύτερος πόνος του ίσως
ήταν το να παρακολουθεί δευτερόλεπτο προς δευτερόλεπτο την άκρα
ταπείνωση και τη σταύρωση του ιδίου του Θεού... Έσφιγγε τη ρομφαία πριν
εξαπολυθεί με μένος από μόνη της να καταστρέψει τον κόσμο! Ο σεισμός και το
καταπέτασμα του ναού του Σολομόντα εκείνη την Παρασκευή μετά τη
σταύρωση του Κυρίου, χρεώνονται σ’ Αυτόν... Οι Εβραίοι που ως τότε τον
θεωρούσαν προστάτη τους, αισθάνθηκαν πια το ξίφος Του να υψώνεται κατά πάνω τους για την ημέρα της Κρίσεως...
ΟΤΑΝ Η ΡΟΜΦΑΙΑ ΤΟΥ ΥΨΩΝΕΤΑΙ... ΔΕΝ ΜΕΝΕΙ ΕΚΕΙ ΑΛΛΑ ΚΑΤΕΒΑΙΝΕΙ ΜΕ ΦΟΡΑ ΚΑΙ ΑΛΙΜΟΝΟ ΓΙΑ ΚΕΙΝΟΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟΝ ΠΡΟΟΡΙΖΕΤΑΙ... ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΗΡΧΕ!!
Ευχαριστούμε εσέ Αρχάγγελε Μιχαήλ, που φυλάττεις το γένος των Ορθοδόξων Χριστιανών...
Ευχαριστούμε σε με όση πνοή μας έχει δώσει ο Άναρχος Θεός …
Είθε να σου μοιάσουμε και εμείς, όπως εσύ μοιάζεις Αυτόν!
No comments:
Post a Comment