«Η μαμά μου με χτυπούσε κάθε μέρα με μαστίγιο. Μου έγδαρε το πρόσωπο με ένα ψαλίδι».
Η συγκλονιστική ιστορία της 10χρονης Μαίρης που όταν απελευθερώθηκε φοβόταν τον ουρανό και έγινε διεθνές σύμβολο κακοποίησης.
The Story of Mary Ellen
Η Μαίρη Έλεν, γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη το 1864 από τον Τόμας και την Φάνι Ουίλσον.
Εκείνη την εποχή υπήρχαν οικογένειες ή και γυναίκες μεμονωμένα που αναλάμβαναν με την ανάλογη πληρωμή να φροντίζουν παιδιά που οι γονείς τους αδυνατούσαν να το κάνουν λόγω της σκληρής εργασίας σε άλλες πόλεις.
Η «εξαφάνιση» της Μαίρη Έλεν
Η κυρία Ουίλσον μετά από λίγο καιρό δεν ήταν συνεπής στην πληρωμή της και έτσι η «επιστάτης» έδωσε το παιδί στην Πρόνοια στο τμήμα Φιλανθρωπίας. Όταν η μητέρα ήρθε να δει το παιδί της, η γυναίκα της είπε ψέματα ότι η 2 ετών Μαίρη Έλεν πέθανε. Δεν τόλμησε να της πει ότι το παιδί επρόκειτο να δοθεί για υιοθεσία.
Τότε εμφανίστηκαν ο Τόμας και η Μαρία Μακόρμακ.
Ο άντρας υποστήριξε ότι ήταν ο βιολογικός πατέρας του παιδιού και η Πρόνοια χωρίς να ζητήσει κανένα πιστοποιητικό, του το εμπιστεύτηκε. Ο Τόμας μετά από λίγο καιρό πέθανε και η Μαίρη ξαναπαντρεύτηκε τον Φράνσις Κόνελι.
Η γυναίκα, κακομεταχειριζόταν τη μικρή. Την έδερνε καθημερινά με βάναυσο τρόπο.
Η εργαζόμενη της αποστολής «Methodist», Έττα Έιντζελ Γουίλερ, επισκέφτηκε το σπίτι των Κόνελι και ζήτησε να δει την Μαίρη Έλεν αλλά δεν στάθηκε δυνατό. Επανήλθε, με σχετική εντολή από την αρμόδια εισαγγελική επιτροπή της εποχής.
Διαβάστε όλο το άρθρο εδώ
Η συγκλονιστική ιστορία της 10χρονης Μαίρης που όταν απελευθερώθηκε φοβόταν τον ουρανό και έγινε διεθνές σύμβολο κακοποίησης.
Η Μαίρη Έλεν Γουίλσον |
Η Μαίρη Έλεν, γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη το 1864 από τον Τόμας και την Φάνι Ουίλσον.
Η ιστορία της αποτελεί την πρώτη καταγεγραμμένη υπόθεση παιδική κακοποίησης και είναι ένα σκληρό ντοκουμέντο ενδοοικογενειακής βίας.Όταν ο πατέρας της πέθανε, κατά τη διάρκεια της θητείας του στον αμερικανικό εμφύλιο, η μητέρα της αναγκάστηκε να αναζητήσει μια οικογένεια η οποία θα φιλοξενούσε και θα φρόντιζε την μικρή της κόρη όσο εκείνη θα ήταν στη δουλειά.
Εκείνη την εποχή υπήρχαν οικογένειες ή και γυναίκες μεμονωμένα που αναλάμβαναν με την ανάλογη πληρωμή να φροντίζουν παιδιά που οι γονείς τους αδυνατούσαν να το κάνουν λόγω της σκληρής εργασίας σε άλλες πόλεις.
Η «εξαφάνιση» της Μαίρη Έλεν
Η κυρία Ουίλσον μετά από λίγο καιρό δεν ήταν συνεπής στην πληρωμή της και έτσι η «επιστάτης» έδωσε το παιδί στην Πρόνοια στο τμήμα Φιλανθρωπίας. Όταν η μητέρα ήρθε να δει το παιδί της, η γυναίκα της είπε ψέματα ότι η 2 ετών Μαίρη Έλεν πέθανε. Δεν τόλμησε να της πει ότι το παιδί επρόκειτο να δοθεί για υιοθεσία.
Τότε εμφανίστηκαν ο Τόμας και η Μαρία Μακόρμακ.
Ο άντρας υποστήριξε ότι ήταν ο βιολογικός πατέρας του παιδιού και η Πρόνοια χωρίς να ζητήσει κανένα πιστοποιητικό, του το εμπιστεύτηκε. Ο Τόμας μετά από λίγο καιρό πέθανε και η Μαίρη ξαναπαντρεύτηκε τον Φράνσις Κόνελι.
Η γυναίκα, κακομεταχειριζόταν τη μικρή. Την έδερνε καθημερινά με βάναυσο τρόπο.
Οι γείτονες αργότερα κατέθεσαν ότι καθημερινά, μόλις έφευγε ο κύριος Κόνελι για τη δουλειά, η Μαίρη έδερνε τουλάχιστον για ένα τέταρτο τη Μαίρη Έλεν. Άκουγαν το δυνατό της κλάμα και το σύρσιμο στο πάτωμα αλλά κανένας δεν τολμούσε να παρέμβει.Όταν η Κόνελι έβγαινε από το σπίτι, κλείδωνε τη μικρή μέσα σε ένα σκοτεινό ντουλάπι, που κάτω είχε ένα κομμάτι λερωμένου τάπητα για να ξαπλώνει και ένα παλιό πάπλωμα για να σκεπάζεται. Την έδερνε, την έγδερνε και την έκαιγε για παραπάνω από 7 χρόνια. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η οικογένεια μετακόμισε σε άλλη πολυκατοικία. Ωστόσο, η κακοποίηση ήταν τόσο τρομακτική που ένας παλιός γείτονας ανησυχούσε για τη ζωή του παιδιού.
Η εργαζόμενη της αποστολής «Methodist», Έττα Έιντζελ Γουίλερ, επισκέφτηκε το σπίτι των Κόνελι και ζήτησε να δει την Μαίρη Έλεν αλλά δεν στάθηκε δυνατό. Επανήλθε, με σχετική εντολή από την αρμόδια εισαγγελική επιτροπή της εποχής.
Αυτό που συνάντησε ήταν η απόλυτη φρίκη. Ένα δεκάχρονο κορίτσι, καλυμμένο με ουλές, εγκαύματα και ένα κόψιμο που έτρεχε από το μέτωπο μέχρι το πηγούνι της. Αν και ήταν Δεκέμβριος, ήταν ντυμένη με ελάχιστα ρούχα και ήταν ξυπόλυτη. Όταν η κυρία Γουίλερ έφυγε από το σπίτι, ήταν αποφασισμένη να πάρει το παιδί από εκεί.Πέρασαν τρεις μήνες και όλες οι προσπάθειες της έπεσαν στο κενό. Υπήρχαν νομικά κολλήματα, που δεν της επέτρεπαν να πάρει εύκολα την επιμέλεια της μικρής. Την λύση έδωσε μια φιλοζωική οργάνωση ...
Διαβάστε όλο το άρθρο εδώ
No comments:
Post a Comment